Dat is even slikken, alleen de tijd erna is nog veel meer slikken.
Na mijn diagnose bestond ik eigenlijk al niet meer, zus boeide het niet, andere familieleden en vrienden ook niet. De enigste die er mee zat was me moeder. Dat hakt er flink in kan ik je vertellen. Nu is het haast 2024, en het enigste wat er is veranderd is dat ik er nog ben, en gelukkig met volle verstand alleen in het leven staat.
Het gezegde "Vriendschap is een illusie", is inderdaad tegeltje wijsheid.
Gelukkig kan ik het leven alleen dragen, en nog op tijden geluk en blijheid ervaren.
Wens iedereen in moeilijke tijden, veel kracht toe. En hoe moeilijk het ook is, weet dat je mag leven, ook al is het alleen.
Alvast fijne feestdagen en een mooi 2024.