Therapiepsycholoog
Netwerk van therapeuten
en psychologen
Therapiepsycholoog
  • Mijn vriend is opeens vertrokken

    Hoi; ik ben op zoek gegaan naar mensen om mee te praten. 8 weken geleden is mijn vriend opeens vertrokken, ineens zonder waarschuwing , zo’n ontzettende klap. Na 18.jaar zit ik ineens alleen met de hond (gelukkig is die er nog) ik heb veel vrienden/kennissen die me willen steunen maar heb t idee dat niemand echt begrijpt hoe ik me voel. Ik voel me zo alleen, eenzaam, depressief. En dan komen die rotdagen eraan de kerst en nieuwjaar… al die happy mensen die je ziet, die klote films , reclames, al die lichtjes in de huizen, terwijl mijn huis zo donker voelt. Ik kan me voorstellen dat mensen vooral rond deze dagen een einde aan hun leven willen maken…
    Anouk
    23-12-2023
    Anouk 8 Laatste bericht: 17-07-2024
    • Hoi, alsof ik mijn eigen verhaal lees. Mijn vriend is ook opeens vertrokken, in november vorig jaar. Na 20 jaar relatie. Hij had het uitgemaakt 6 weken nadat mijn vader was overleden. Twee enorme klappen. Gelukkig heb ik nog een hond net als jij en moest ik wel naar buiten. Sinds januari heb ik hulp van een psycholoog, ik was zwaar depressief. En gelukkig heb ik ook aardige vrienden. Maar de enorme dubbele rouw moet je zelf doorheen. Met mij gaat het inmiddels iets beter, ik hoop met jou ook.

      suus
      10-06-2024
    • Ook mij is dit overkomen, plotseling stond ik er alleen voor. Het is voor mij nog steeds onbegrijpelijk hoe iemand waar je jarenlang mee hebt samen gewoond plotseling kan ' verdwijnen.

      Marina
      11-06-2024

    • Wat een klote streek van hun.
      Het toont ook dat jullie beter verdienen.
      Hoe gaat het met jullie?

      Ik hoop dat tijd de wonden een beetje zullen genezen

      Vinny
      12-06-2024
    • Gaat alles goed ?

      Vinny
      15-06-2024
    • Bij mij betrof het mijn vriendin die er na 13 jaar vandoor ging, ook zonder enige waarschuwing...13 jaar voor mijn gevoel door de plee gespoeld.

      Ze heeft mij opgezadeld met een hoop gedoe en ellende (o.a. het uitspelen van mijn zoon voor financieel gewin), maar goed het is wat het is (een man mag niet klagen, zich ellendig voelen en bovenal geen emoties hebben of tonen);

      Sinds het hele voorgenoemde gebeuren zie ik mijn zoon enkel nog in de weekenden en ben ik daarnaast mijn plezier in hetgeen ik leuk vond om (samen met iemand) te doen verloren (ik heb immers buiten mijn zoon niet echt iemand meer) .

      Feestdagen? Ik zit er niet meer op te wachten, enkel als mijn zoon er is heb ik een reden, namelijk: voor hem! Ik vond o.a. kerst vroeger altijd leuk, alléén ik zie het niet inmiddels meer gebeuren dat ik ooit nog dat fijne gevoel terug ga vinden/krijgen.

      Wat betreft het begrijpen of mensen er een eind aan willen maken? Ik vat het wel, voor mijn gevoel rest mij niets anders dan het uitzitten van mijn tijd, in elk geval tot mijn zoon oud en wijs genoeg is en zonder zijn vader kan waarna ik het leven vaarwel kan zeggen...Ik heb (5+ jaar zo eenzaam/alléén) geen hoop meer en mijn dromen/wensen (een rijk gezinsleven) zijn vergaan (die doen er ook niet meer toe) en dan ben ik pas 38..

      Hoe dan ook: sterkte en ik hoop dat jij jouw weg (wel terug) vindt. Voor mij is het te laat (ik zit niet te wachten op woorden als 'het is nooit te laat', dat zijn wat mij betreft dooddoeners).

      Gegroet,

      TotaalNietBelangrijkWieIkBen

      TotaalNietBelangrijkWieIkBen
      03-07-2024
    • Mijn vriend vertrok 3 weken geleden plotseling. Ik kwam uit mijn laatdienst en hij wou weg. Gisteren vernam ik dat hij al samenwoont met een andere vrouw. Het doet zo pijn. Ik hield zo van hem. Hele dagen ben ik verdrietig. Kom ik hierover heen ?

      sandra
      16-07-2024
    • Hoi Sandra,

      Vast wel. Het klinkt misschien lullig maar als vrouw heb je voldoende keuze en potentiële opties qua mannen (andersom is dat echt niet zo, zeg ik uit eigen ervaring).

      Het is nog vers (3 weken) maar met enige tijd voor verwerking en weloverwogen keuzes moet het niet lastig zijn om een leuke nieuwe vent te vinden. Voor mezelf sprekende kan ik het andersom wel vergeten, maar goed ik heb dan ook opgegeven met mijn 38 jaar.

      Succes en sterkte,

      TotaalNietBelangrijkWieIkBen
      16-07-2024
    • Alle reacties weergeven...
    • Als je dit niet zelf heb ervaren is het moeilijk ye begrijpen voor wie dan ook, zit er nu ook ,en was een van de meest sociale mensen.

      Jasper
      17-07-2024
    • Reacties verbergen...

Forum Eenzaamheid - forum lotgenoten

Dit is een verhaal uit het forum Eenzaamheid.
Lees meer verhalen over Eenzaamheid

Meer ondersteuning nodig?
Therapie bij Eenzaamheid