men bruintje, weet dat u vrouwtje u super hard mist en dat je zoveel betekende voor me, en mocht het kunnen dan wenste ik uit het diepste van men hard dat we terug samen waren. ik kon mij geen betere vriend wensen dan jij.
-
mijn bruintje,
mijn beste vriend mijn steun en toeverlaat, ik heb u moeten afgeven een 4 maand terug, op de mooie leeftijd van 15 jaar en 3 mdn,je was amper 6 weken toen je me uitkoos om u vrouwtje te zijn (een mamaskindje) ik mis je zo hard en de pijn is niet te beschrijven, jij was degene die altijd voor me klaar stond, jij was degene die me begreep, jij voelde me aan gelijk niemand anders het doet, we waren altijd samen 1 team jij en ik , men bescherming , toen ik thuiskwam stond je altijd aan de deur, of kwam je naar me toe gewandeld al kwispelend, voel me zo alleen zonder je , ik was zo trots op je ondanks de slechte naam voor het ras in de media mag ik zeggen in al die jaren heb je nooit iemand, of een ander dier gebeten, we begrepen elkaar ze zeggen altijd zo hond zo baas en dat waren we echt, zoveel plezier met je gehad bruintje, echt waar, wil u zo hard terug bij me maar ik weet het kon voor je niet meer , ik heb heel mooie herinneringen van je, die blijf ik meedragen in men hartje, pijn slijt zeggen ze niemand voelt mijn pijn en niemand begrijpt het ook, ze zeggen van wel , maar onze band was zo echt 2 handen op een buik, de dag toen ik je heb moeten laten gaan de uren ervoor gaf je me aan dat je tijd gekomen was, je was op en toen is er een stukje van mijn hartje mee met je naar de regenboog voor altijd samen, ik heb nu momenten van dankbaarheid als ik u fotos,videos bekijk, maar ook heel veel verdriet er nog bij en eens ik begin te wenen is het heel moeilijk om te stoppen soms is het zo erg dat er een krop in mijn keel komt een stikkend gevoel, loop zo verloren zonder je,
men bruintje, weet dat u vrouwtje u super hard mist en dat je zoveel betekende voor me, en mocht het kunnen dan wenste ik uit het diepste van men hard dat we terug samen waren. ik kon mij geen betere vriend wensen dan jij.Anoniem14-01-2024-
Ik begrijp je volledig. Ik heb 3 dagen geleden mijn schat moeten afgeven na 14 jaar trouwe vriendschap. Mijn veilige haven mijn soulmate. Ik ben verscheurd van verdriet. Geen idee hoe ik verder moet. Mijn leven lijkt zo doelloos en uitzichtloos. Ik zou zo graag terug bij mijn allerliefste schat zijn. Ik weet eigenlijk niet meer wat ik hier nog ronddwaal. Ik blijven huilen, geen interesse voor niets. Kan amper de deur uit. Ik ben zo radeloos. Elke plaats waar ik kom waren we ooit samen. Elke stap die ik zet is er confrontatie. Ik weet niet als ik nog verder wil zonder mijn alles. Ik kan dit niet.
Anoniem17-01-2024 -
Wat een verdriet voor jullie, ik weet wat het is, geen grotere liefde dan voor je hond.
Heel veel sterkte.Marjan17-01-2024 -
Ik begrijp je volledig. Ik heb 3 dagen geleden mijn schat moeten afgeven na 14 jaar trouwe vriendschap. Mijn veilige haven mijn soulmate. Ik ben verscheurd van verdriet. Geen idee hoe ik verder moet. Mijn leven lijkt zo doelloos en uitzichtloos. Ik zou zo graag terug bij mijn allerliefste schat zijn. Ik weet eigenlijk niet meer wat ik hier nog ronddwaal. Ik blijven huilen, geen interesse voor niets. Kan amper de deur uit. Ik ben zo radeloos. Elke plaats waar ik kom waren we ooit samen. Elke stap die ik zet is er confrontatie. Ik weet niet als ik nog verder wil zonder mijn alles. Ik kan dit niet.
Anoniem18-01-2024 -
toen het moment er kwam zakte de grond van onder van men voeten, en nu dacht ik daar sta ik dan , hoe moet ik nu verder zonder hem, het is verschrikkelijk je alles moeten afgeven, en dag per dag bekeek ik het, trok ik mij op met het gedacht van hoe zou hij het gewild hebben, het is moeilijk en pijnlijk om te weten dat je u alles kwijt bent, er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan hem denk, wat ik ook doe en dat helpt ook in plaats van een dagboek, gewoon naar hem/haar toe schrijven, u emoties van u afschrijven,kan ook alleen maar zeggen geef jezelf de tijd forceer u niet om het te verwerken,
heel veel sterkteAnoniem18-01-2024 - Alle reacties weergeven...
-
Pffffff jou verhaal lijkt zo op ons verhaal .. ons meiske was ook 15 en vier maandjes mijn kindje … ons alles en we zijn nu 8 maanden verder en t is verschrikkelijk wat een gemis wat een pijn …. … ik wil zo graag weten waar ze is ze had ons zo nodig … ze was zo dapper maar t verlies ja dat is verdomd niet te doen ik begrijp je 100 procent ..
Heidy22-01-2024
-
Forum Rouwverwerking - forum lotgenoten
Dit is een verhaal uit het forum Rouwverwerking.
Lees meer verhalen over Rouwverwerking
Meer ondersteuning nodig?
Therapie bij Rouwverwerking
- ✓ 350+ therapeuten
- ✓ Snel een afspraak
- ✓ Ook online therapie