Hey voor degene die dit lezen,
Ik ben een man 37jaar, en sinds mei 2023 is de huwelijk waar ik in zat geëindigd en per september officieel. De relatie en huwelijk heeft in totaal 15 jaar geduurd.
Waar ik nu zo van baal is dat ik blijkbaar zo weinig zelfvertrouwen heb om hier blijkbaar mee om te gaan.
Hoewel ik zeker geen rot jeugd heb gehad, zijn er zaken die ik niet los kan laten. Vrienden die je verliest, je relaties die vreemdgaan en over zijn.
In de relatie van 15 jaar zijn er meerdere dingen gebeurd. De laatste relatie heeft mij meer pijn gedaan dan goed.. had te maken met agressie denkend hierbij aan vazen en borden die sneuvelen door mijn ex. Tijdens het eind van de relatie is er meerdere keren gelogen en geld verdwenen.
Dit alles heeft mij meer geraakt dan ik laat merken. Meest lastige is dat wij nog steeds in het zelfde huis leven en dat ik geen enige teken zien dat zij ook daadwerkelijk bezig is met zoeken van een andere woning.
Terwijl ik dit nu schrijf lig in ik in bed te piekeren..
Waar ik over lig te piekeren? Over het feit dat de date waar ik zojuist vandaan kwam mij ook leuk vind. Over waarom mijn leven zo'n puinhoop is. Het feit dat ik zulke muren heb dat ik niet eens meer kan huilen om mijn gevoelens.
Het feit dat ik al weken slecht slaap wat niet alleen toe wijden is aan slecht gedachtes maar grotendeels wel.
Het onzeker zijn haat ik.. waarom kan ik het niet uitzetten. Het breekt mij op het doen alsof alles maar goed is terwijl ik me eigenlijk helemaal niet goed voel.. jaloers zijn op andere mensen die het wel kunnen..
Is het allemaal slecht? Nee zeker niet. Ik sport weer.. ben fitter en heb dates. Toch blijft die onzekerheid hangen en denken wáarom wordt dit mij niet gegunt.. op het moment speelt er heel veel door mijn hoofd heen.
Bedankt dat ik hier mijn verhaal even kwijt kon.
Groeten, AJ
Ik ben een man 37jaar, en sinds mei 2023 is de huwelijk waar ik in zat geëindigd en per september officieel. De relatie en huwelijk heeft in totaal 15 jaar geduurd.
Waar ik nu zo van baal is dat ik blijkbaar zo weinig zelfvertrouwen heb om hier blijkbaar mee om te gaan.
Hoewel ik zeker geen rot jeugd heb gehad, zijn er zaken die ik niet los kan laten. Vrienden die je verliest, je relaties die vreemdgaan en over zijn.
In de relatie van 15 jaar zijn er meerdere dingen gebeurd. De laatste relatie heeft mij meer pijn gedaan dan goed.. had te maken met agressie denkend hierbij aan vazen en borden die sneuvelen door mijn ex. Tijdens het eind van de relatie is er meerdere keren gelogen en geld verdwenen.
Dit alles heeft mij meer geraakt dan ik laat merken. Meest lastige is dat wij nog steeds in het zelfde huis leven en dat ik geen enige teken zien dat zij ook daadwerkelijk bezig is met zoeken van een andere woning.
Terwijl ik dit nu schrijf lig in ik in bed te piekeren..
Waar ik over lig te piekeren? Over het feit dat de date waar ik zojuist vandaan kwam mij ook leuk vind. Over waarom mijn leven zo'n puinhoop is. Het feit dat ik zulke muren heb dat ik niet eens meer kan huilen om mijn gevoelens.
Het feit dat ik al weken slecht slaap wat niet alleen toe wijden is aan slecht gedachtes maar grotendeels wel.
Het onzeker zijn haat ik.. waarom kan ik het niet uitzetten. Het breekt mij op het doen alsof alles maar goed is terwijl ik me eigenlijk helemaal niet goed voel.. jaloers zijn op andere mensen die het wel kunnen..
Is het allemaal slecht? Nee zeker niet. Ik sport weer.. ben fitter en heb dates. Toch blijft die onzekerheid hangen en denken wáarom wordt dit mij niet gegunt.. op het moment speelt er heel veel door mijn hoofd heen.
Bedankt dat ik hier mijn verhaal even kwijt kon.
Groeten, AJ
AJ
16-01-2024
