Heey Lieve mensen,
Ik ben 1 van jullie, want ik hebt hier zelfs vaker dan 1 keer mijn frustraties uitgesproken, ook ik voel mij wel eens eenzaam en dood ongelukkig en ik kan soms echt huilen, omdat ik het zelf ook soms niet meer weet. Ik heb ook last van stemmingswisselingen en dat is verschrikkelijk het ene moment voel ik mij super en kiplekker ben ik vrolijk kan ik lachen, en het andere moment slaat mijn stemming in een keer om, en wat een verschrikkelijke gevoel is dat, want ik doe bijna niks, want ik wil wel zeggen dat mijn gedachtes niet bepaald mee werken, en ik hoef maar aan iets negatiefs te denken, en bam daar ga ik weer! Ook heb ik last van een hormonale disbalans, en tot nu toe gaat dit al iets beter, want ik slik daar elke week een medicijn voor. Ik ben hier achter gekomen, doordat mijn praktijkondersteuner dat voorlegde dat dat een optie zou kunnen zijn, en wat ben ik blij dat ze dit heeft gezegd, want inderdaad mijn prolactine gehalte was zo hoog dat ik met mijn mond vol tanden stond niet normaal hoe hoog die was, en de oorzaak weet ik zelf eigenlijk nog niet echt hun konden er niet achter komen, want de oorzaak had ook een hypofyse tumor kunnen zijn, en nu heb ik straks weer een bloedprik moment, en de vorige keer toen ik het weer moest laten checken was het echt zo ver gedaald, dat ik daar zeker blij van werd, maar alsnog heb ik wel eens last van huilbuien, maar ik heb er zelf vertrouwen in dat dat ook weer goed gaat komen! Maar hopelijk zal de volgende bloed prik moment ook weer wat positiever zijn als de vorige! Op dit moment hoop ik dat alles goed gaat komen, en ik hoop uiteindelijk weer verder te kunnen gaan en weer mijn leven kan leiden zoals ik het wil!
Maar ik ben wel trotsm omdat ik al verder ben gekomen! Omdat ik eindelijk een plekje voor mijzelf heb en ja dat is soms ook eenzaam, want ik ben alleen ik heb wel familie, maar die zien mij niet staan, en dat doet natuurlijk wel eens pijn. Ik probeer ze te laten begrijpen, maar hoe vaak ik het ook probeer ik voel mij hierdoor juist eenzamer door en word er ook duidelijk verdrietig door, en ik wil dat gewoon niet meer, want ik heb geen mensen in mijn leven nodig die geen vermogen hebben om mij te kunnen begrijpen, en het zijn heus wel lieve mensen die het goed willen hebben voor iedereen, maar wij zijn te verschillend, en ik accepteer dat ook, want ik kies er nu ook voor om ze los te laten, maar het is niet zo dat ik echt het hele contact wil verbreken, maar ik wil ze los laten door ze te laten zoals ze zijn, en zodat ik weer verder kan gaan vooruit waar ik mij vrijer zal voelen, en niet meer die behoefte heb om te bewijzen wie ik ben, en dat ik er wel toe doe, want dat is niet waar mijn leven om moet draaien het steeds maar moeten bewijzen aan iedereen, en dat moet niet nodig zijn, want ik vind dat je mij accepteren zoals ik altijd ben geweest!
En dat geldt ook voor jullie ik accepteer jullie allemaal zoals je altijd bent geweest ik vind jullie allemaal stuk voor stuk mooie mensen waarvan ik vind dat jullie gehoord moeten worden. Ik hoop dat jullie ooit de rust kunnen vinden die jullie zo nodig hebben ik wou dat ik jullie een knuffel kon geven en kon laten zien dat jullie er mogen zijn en dat jullie allemaal goed genoeg zijn!
Ik zou jullie zo graag willen geven wat jullie nodig hebben, maar ik weet dat ik dat niet kan, omdat ik weet dat jullie net zoals ik zelf moeite hebben om mensen te kunnen vertrouwen, omdat je grenzen zelf ooit in je leven of zelfs nu zijn overschreden, en ik weet zelf hoe verdomd moeilijk het is om voor jezelf op te komen, om nee te kunnen zeggen om je daarna weer schuldig te voelen, want je voelt tocht medelijden voor de ander terwijl je eigen behoeftes, en grenzen ook belangrijk zijn.
Voor jullie wil ik niets anders dan alleen maar hetgeen geven waar jullie zo naar verlangen, echter ben ik niet diegene die dat kan doen, maar ik kan jullie wel steunen, en ik kan jullie laten zien dat het ook anders kan, en wat ik zeker kan is jullie zeggen dat je het zelf kan fixen en het is moeilijk mega moeilijk om iets te veranderen wat zo pijnlijk is, want ook ik heb daar zelf moeite mee, want al die gedachtes die in mijn hoofd opkomen die verdwijnen niet vanzelf ze blijven in mijn hoofd rondcirkelen als een groep roofvogels die 1 voor 1 de negatieve gedachtes naar voren halen om daar even lekker op in te muilen, en dan denk ik bij mijzelf what the fuck? Hoe dan ik doe helemaal niks!
En toch word ik er mee doodgegooid, en daarna overspoelt door eigenlijk bijna alle emoties die er zijn behalve dan de emoties die ik eigenlijk zou willen hebben op dat moment, maar ik weet dat je niet altijd positief kan zijn en dat je niet altijd blij, gelukkig, rustig kan zijn, maar dat je je negatieve emoties die eigenlijk niet negatief genoemd mogen worden dat ze er ook mogen zijn, want uiteindelijk passeert alles in je leven je emoties, gedachtes, mensen, het weer, voertuigen zelfs alles wat beweegbaar is passeert je leven. Je moet het er laten zijn en ze laten zijn zoals ze zijn om ze daarna te laten gaan, en dat is natuurlijk moeilijk, maar zelfs alles wat positief is zal je passeren je stemming die rustig is je gedachtes die positief is zal passeren om plaats te kunnen maken voor de volgende gedachte of die nou positief zijn of negatief zijn dat maakt niet uit, maar er tegen vechten zal zinloos zijn, want zodra je er tegen vecht zal het uiteindelijk verergen.
Daarom is het belangrijk om je gedachtes een plaats te kunnen geven en jijzelf kan er voor kiezen om dat te doen jijzelf kan die controle hebben om dat waar jij meezit op te lossen. Je hebt veel meer in je eigen hand dan je denkt jij hebt die macht om het zelf te kunnen doen. Ik geloof erin dat je voor jezelf kan zorgen, en ik geloof dat jij jezelf kan helpen door jezelf er uit te halen, en ik weet zeker dat ik er vertrouwen in heb dat ook jij je zeker kan gaan voelen als je ziet hoe mooi je bent! Kies voor jezelf, en als je denkt dat dit egoïstisch is, dan kan ik je vertellen dat dat niet klopt, want doordat je uiteindelijk voor jezelf kiest kan je zien hoe sterk je bent, en kan je zien dat ook jij veel waard ben ook jij mag gelukkig zijn! Ik hoop dat jullie dat vinden wat jullie nodig hebben en ik hoop dat de plek waar je dit zal vinden is in jezelf in je eigen ik die er ook mag zijn.
Blijf schrijven blijf je frustraties er uit gooien, en je kan dit uiteraard hier blijven doen natuurlijk, maar een ander manier is ook door het op te schrijven en een dagboek bij te houden het is fijn, want het helpt je en je kan merken dat alles wat er in je zit er uit wilt komen, en het maakt eigenlijk niks uit waarover je kan schrijven schrijf echt alles op wat je denkt dat je op moet schrijven! Je hoeft maar een stuk papier en pen te pakken te zitten en even wachten tot je hand en je geest vanzelf gaan schrijven je zult je versteld staan hoe makkelijk het gaat en hoe snel het op een automatische piloot gaat je hoeft er niet eens je best voor te doen het lijkt wel alsof je bijna gehypnotiseerd word en dat bedoel ik dan op een goede manier natuurlijk het is zo mooi en het voelt zo fijn
Ik ben trots op mijzelf, maar ook trots op jullie dat jullie hier je eigen problemen durven uit te spreken niet wetend wie dit zal lezen, en ik vind dat daar erg veel moed voor vergt, en ik vind jullie sterk en ik vind dat dat ook gezegd mag worden, dus ga door blijf jezelf zie je zelf en zorg goed voor jezelf wees een belangrijke persoon voor jezelf. Pak een spiegel erbij en zeg hardop in de spiegel dat je goed genoeg bent dat je leuk bent herhaal het herhaal het totdat je echt weet dat je ook daadwerlijk bent wat je zegt en ziet! Noem je goede eigenschappen op maak voor jezelf die beslissing dat je het anders wilt niet voor een ander maar voor jezelf!
Ik ben 1 van jullie, want ik hebt hier zelfs vaker dan 1 keer mijn frustraties uitgesproken, ook ik voel mij wel eens eenzaam en dood ongelukkig en ik kan soms echt huilen, omdat ik het zelf ook soms niet meer weet. Ik heb ook last van stemmingswisselingen en dat is verschrikkelijk het ene moment voel ik mij super en kiplekker ben ik vrolijk kan ik lachen, en het andere moment slaat mijn stemming in een keer om, en wat een verschrikkelijke gevoel is dat, want ik doe bijna niks, want ik wil wel zeggen dat mijn gedachtes niet bepaald mee werken, en ik hoef maar aan iets negatiefs te denken, en bam daar ga ik weer! Ook heb ik last van een hormonale disbalans, en tot nu toe gaat dit al iets beter, want ik slik daar elke week een medicijn voor. Ik ben hier achter gekomen, doordat mijn praktijkondersteuner dat voorlegde dat dat een optie zou kunnen zijn, en wat ben ik blij dat ze dit heeft gezegd, want inderdaad mijn prolactine gehalte was zo hoog dat ik met mijn mond vol tanden stond niet normaal hoe hoog die was, en de oorzaak weet ik zelf eigenlijk nog niet echt hun konden er niet achter komen, want de oorzaak had ook een hypofyse tumor kunnen zijn, en nu heb ik straks weer een bloedprik moment, en de vorige keer toen ik het weer moest laten checken was het echt zo ver gedaald, dat ik daar zeker blij van werd, maar alsnog heb ik wel eens last van huilbuien, maar ik heb er zelf vertrouwen in dat dat ook weer goed gaat komen! Maar hopelijk zal de volgende bloed prik moment ook weer wat positiever zijn als de vorige! Op dit moment hoop ik dat alles goed gaat komen, en ik hoop uiteindelijk weer verder te kunnen gaan en weer mijn leven kan leiden zoals ik het wil!
Maar ik ben wel trotsm omdat ik al verder ben gekomen! Omdat ik eindelijk een plekje voor mijzelf heb en ja dat is soms ook eenzaam, want ik ben alleen ik heb wel familie, maar die zien mij niet staan, en dat doet natuurlijk wel eens pijn. Ik probeer ze te laten begrijpen, maar hoe vaak ik het ook probeer ik voel mij hierdoor juist eenzamer door en word er ook duidelijk verdrietig door, en ik wil dat gewoon niet meer, want ik heb geen mensen in mijn leven nodig die geen vermogen hebben om mij te kunnen begrijpen, en het zijn heus wel lieve mensen die het goed willen hebben voor iedereen, maar wij zijn te verschillend, en ik accepteer dat ook, want ik kies er nu ook voor om ze los te laten, maar het is niet zo dat ik echt het hele contact wil verbreken, maar ik wil ze los laten door ze te laten zoals ze zijn, en zodat ik weer verder kan gaan vooruit waar ik mij vrijer zal voelen, en niet meer die behoefte heb om te bewijzen wie ik ben, en dat ik er wel toe doe, want dat is niet waar mijn leven om moet draaien het steeds maar moeten bewijzen aan iedereen, en dat moet niet nodig zijn, want ik vind dat je mij accepteren zoals ik altijd ben geweest!
En dat geldt ook voor jullie ik accepteer jullie allemaal zoals je altijd bent geweest ik vind jullie allemaal stuk voor stuk mooie mensen waarvan ik vind dat jullie gehoord moeten worden. Ik hoop dat jullie ooit de rust kunnen vinden die jullie zo nodig hebben ik wou dat ik jullie een knuffel kon geven en kon laten zien dat jullie er mogen zijn en dat jullie allemaal goed genoeg zijn!
Ik zou jullie zo graag willen geven wat jullie nodig hebben, maar ik weet dat ik dat niet kan, omdat ik weet dat jullie net zoals ik zelf moeite hebben om mensen te kunnen vertrouwen, omdat je grenzen zelf ooit in je leven of zelfs nu zijn overschreden, en ik weet zelf hoe verdomd moeilijk het is om voor jezelf op te komen, om nee te kunnen zeggen om je daarna weer schuldig te voelen, want je voelt tocht medelijden voor de ander terwijl je eigen behoeftes, en grenzen ook belangrijk zijn.
Voor jullie wil ik niets anders dan alleen maar hetgeen geven waar jullie zo naar verlangen, echter ben ik niet diegene die dat kan doen, maar ik kan jullie wel steunen, en ik kan jullie laten zien dat het ook anders kan, en wat ik zeker kan is jullie zeggen dat je het zelf kan fixen en het is moeilijk mega moeilijk om iets te veranderen wat zo pijnlijk is, want ook ik heb daar zelf moeite mee, want al die gedachtes die in mijn hoofd opkomen die verdwijnen niet vanzelf ze blijven in mijn hoofd rondcirkelen als een groep roofvogels die 1 voor 1 de negatieve gedachtes naar voren halen om daar even lekker op in te muilen, en dan denk ik bij mijzelf what the fuck? Hoe dan ik doe helemaal niks!
En toch word ik er mee doodgegooid, en daarna overspoelt door eigenlijk bijna alle emoties die er zijn behalve dan de emoties die ik eigenlijk zou willen hebben op dat moment, maar ik weet dat je niet altijd positief kan zijn en dat je niet altijd blij, gelukkig, rustig kan zijn, maar dat je je negatieve emoties die eigenlijk niet negatief genoemd mogen worden dat ze er ook mogen zijn, want uiteindelijk passeert alles in je leven je emoties, gedachtes, mensen, het weer, voertuigen zelfs alles wat beweegbaar is passeert je leven. Je moet het er laten zijn en ze laten zijn zoals ze zijn om ze daarna te laten gaan, en dat is natuurlijk moeilijk, maar zelfs alles wat positief is zal je passeren je stemming die rustig is je gedachtes die positief is zal passeren om plaats te kunnen maken voor de volgende gedachte of die nou positief zijn of negatief zijn dat maakt niet uit, maar er tegen vechten zal zinloos zijn, want zodra je er tegen vecht zal het uiteindelijk verergen.
Daarom is het belangrijk om je gedachtes een plaats te kunnen geven en jijzelf kan er voor kiezen om dat te doen jijzelf kan die controle hebben om dat waar jij meezit op te lossen. Je hebt veel meer in je eigen hand dan je denkt jij hebt die macht om het zelf te kunnen doen. Ik geloof erin dat je voor jezelf kan zorgen, en ik geloof dat jij jezelf kan helpen door jezelf er uit te halen, en ik weet zeker dat ik er vertrouwen in heb dat ook jij je zeker kan gaan voelen als je ziet hoe mooi je bent! Kies voor jezelf, en als je denkt dat dit egoïstisch is, dan kan ik je vertellen dat dat niet klopt, want doordat je uiteindelijk voor jezelf kiest kan je zien hoe sterk je bent, en kan je zien dat ook jij veel waard ben ook jij mag gelukkig zijn! Ik hoop dat jullie dat vinden wat jullie nodig hebben en ik hoop dat de plek waar je dit zal vinden is in jezelf in je eigen ik die er ook mag zijn.
Blijf schrijven blijf je frustraties er uit gooien, en je kan dit uiteraard hier blijven doen natuurlijk, maar een ander manier is ook door het op te schrijven en een dagboek bij te houden het is fijn, want het helpt je en je kan merken dat alles wat er in je zit er uit wilt komen, en het maakt eigenlijk niks uit waarover je kan schrijven schrijf echt alles op wat je denkt dat je op moet schrijven! Je hoeft maar een stuk papier en pen te pakken te zitten en even wachten tot je hand en je geest vanzelf gaan schrijven je zult je versteld staan hoe makkelijk het gaat en hoe snel het op een automatische piloot gaat je hoeft er niet eens je best voor te doen het lijkt wel alsof je bijna gehypnotiseerd word en dat bedoel ik dan op een goede manier natuurlijk het is zo mooi en het voelt zo fijn
Ik ben trots op mijzelf, maar ook trots op jullie dat jullie hier je eigen problemen durven uit te spreken niet wetend wie dit zal lezen, en ik vind dat daar erg veel moed voor vergt, en ik vind jullie sterk en ik vind dat dat ook gezegd mag worden, dus ga door blijf jezelf zie je zelf en zorg goed voor jezelf wees een belangrijke persoon voor jezelf. Pak een spiegel erbij en zeg hardop in de spiegel dat je goed genoeg bent dat je leuk bent herhaal het herhaal het totdat je echt weet dat je ook daadwerlijk bent wat je zegt en ziet! Noem je goede eigenschappen op maak voor jezelf die beslissing dat je het anders wilt niet voor een ander maar voor jezelf!
Anoniem
21-01-2024
