Mijn kanjer

16-04-2004 om 11:15 mijn vrouw blaast haar kaatste adem uit op de ic an het AMC. Een sluipmoordenaar heeft haar lever uitgeschakeld. 1% van de mensen met haar aandoening krijgen er iets bij de moordenaar. Maanden in het ziekenhuis de vele onderzoeken hopen dat..... Een heftige bloeding uit haar keel ik was zo rustig hoorde ik achteraf u gaf ons zoveel info. Er staat nog zoveel op mijn netvlies. Dinsdag de kinderen toen 10 en 15 kwamen langs want het kon de laatste keer zijn dat ze mamma konden spreken en dat kwam uit (wist de verpleging) ik liep ze achterna naar de lift na het korte bezoek ik bevroor toen ze zich vast klampten m een vriendin van mijn vrouw waar ze mee gekomen waren en weer mee naar huis gingen. Ik weet nog zoveel van die tijd maar ook veel niet. Hoe was ik naar huis gegaan waar was mijn auto hoe kwam die thuis.
Jaren leefden wij in angst iedere 6 mnd of 3 mnd weer voor controle. Toch altijd spannend en weer de opluchting. 9 jaar voor haar overlijden dikke darm verwijderd een half jaar om de week chemotherapie heftige tijden. Meisje van 2 maanden en jongen van 5. De spanning en dan de slechte uitkomst dat verdiende zij niet en wij ook niet. Overwerkt verdriet daar wil ik niet aan ik mis haar gewoon nog elke dag.