down gevoel

Dat is heel normaal. Ik zie de burnout als periodes. Aan het begin had ik overal last van. ontzettende rot momenten, veel lichamelijke pijntjes die zich in periodes afwisselde enz.
Als dat minder wordt rol je op ten duur in de periode van af en toe down moment zoals jij het noemt. Dit hoort er echt bij. Dit is de weg naar herstel.
Heel veel sterkte!

Herkenbaar. Inderdaad erg wisselend gevoel en nu dat ik een beetje blijf hangen in een vaag gevoel, van het gaat wel oké, maar ik voel wel nog pijntjes en van alles. Het is een proces waarin je stappen vooruit maakt en weer stappen terug. Totdat op een gegeven moment die stappen terug steeds kleiner worden.

Heel veel sterkte!

K.

Hoi K.

Precies dat. Het ene moment denk je bijna van alles af te zijn terwijl je voor je gevoel het andere moment weer helemaal bij af bent. Ik heb dat dus vandaag. Heb betere dagen achter de rug en vandaag ineens weer zo'n down gevoel. De wereld is raar en er komen weer meer lichamelijke pijntjes: steken in hoofd, zere ogen, opgejaagd, zere benen, bang voor erge ziektes enz. Hierdoor komt je weer in die negatieve cirkel. Heb je tips om hier weer uit te komen?

Wat dit is is de Boven en onderkant van je trauma window( kan je googlen) zit je erboven dan ervaar je vaak angst, opgejaagd, pijnen ect. De tegenpool is het afsluiten van je lichaam. Verdoofd gevoel of neerslachtig. Beide uiterste is een teken dat je lichaam zegt tot hier en niet verder. Mijn advies is kijk er met liefde naar. Verzet je niet tegen het sombere gevoel. Kijk erna.. daar zit Je dan, maar het gaat voorbij. Je lichaam heeft rust op dat moment nodig dus ben lief voor jezelf

Dag A en Natasja,

Dank je wel Natasja voor je waardevolle tip over je trauma window,, dit ga ik zeker even googelen.

Ik maak gebruik van affirmaties. De mijne is al een lange tijd ik ben positief en optimistisch. Dit helpt mij wel ondanks dat ik me down voel en pijn heb, dat ik weet dat het voorbij gaat en ik probeer het steeds meer te laten zijn, zoals Natasja zegt. Ik probeer die dag me dan ook gewoon rust te gunnen en lekker met een dekentje op de bank te liggen en niks te doen, zonder daar iets van te vinden.

Daarbij bestempel ik mijn gedachtes als deze heel negatief zijn met een label: negatief . Verder denk ik dan niet meer na over deze gedachtes of ga het niet analyseren.

En daarnaast ben ik gestopt met Googlen van wat er allemaal in mijn lijf zou kunnen zijn. Dat geeft enorm veel rust. Alle pijntjes die ik heb en nooit eerder heb gehad, bestempel ik met burn out.

Het is vallen en opstaan. 2 stappen vooruit, 1 achteruit. Zo gaat eender welk proces.

Heel veel sterkte! The only way is up!

Dat is het beste wat je kan doen! Ik schrok enorm toen ik voor het eerst een emotieloos gevoel ervaarde. Alles wilde ertegen verzetten. Ik heb dit toen ook geleerd en dat hielp mij echt. Begrijpen dat het een stopsignaal is van m'n lichaam en niet mijn blijvende staat van zijn. Nu kan ik al beter zeggen tegen mezelf oké de koek is echt op vandaag. En rust inlassen.
En och symptomen googlen..herkenbaar en zo toxic.
Ik heb zelf ook weleens mantra's gevonden op specifieke kwalen. Destijds was dat voor mij hevige maagpijn dat trok tot op m'n borst. Ik vond dat ook ondersteunend.

Sterkte

Dag Natasja,

Hoe bedoel je een emotieloos gevoel? Knap dat je dat al kunt en mooi om te zien hoe je door je proces gaat en positief blijft!
Dank hiervoor!

Ik keek naar mensen en situaties die mij heel blij en gelukkig maken. Echter op dat moment ervaarde ik letterlijk niks. Geen emotie. Dat was voor mij het dieptepunt in somberheid. Nu heb ik geleerd en ervaren dat dit een shut down is en na de juiste rust weer voorbij gaat.
Jij ook hoor. Beetje bij beetje ga je inzien dat het echt een reset is met een betere versie van jezelf daarna!

Dag Natasja,

Dank je wel voor de verheldering. Ik ervaar al heel lang niet echt emotie. Juist door de burn-out ben ik weer dingen gaan voelen en ben ik uit aan het zoeken wel gevoel reëel is en welk niet of waar wat bij past.

Ik geloof inderdaad dat het een reset is en een betere versie van mezelf te worden en dat dat tijd nodig heeft.

Groet,

K.