Hersenschade?

Dag Eddy
Het klopt wel dat sommige mensen hier last van houden. Dat is vooral bij mensen die al vaker een burn-out gehad hebben. Het is heel belastend voor je hersenysteem wat er met je gebeurt na zoveel stress gedurende lange periode. En als dat keer op keer gebeurt dan kan het zijn dat bepaalde klachten blijven. Maar het goede nieuws is, dat veruit de meeste mensen (grotendeels) herstellen. Dat kan een tijd duren, maar houd hoop!
Wat betreft de mensen die er last van houden, dat betekent overigens niet dat er geen leven mogelijk meer is. Zij moeten hun leven vaak wel anders zien in te richten en dat is een lang proces van aanvaarding, met veel vallen en opstaan. Maar ook voor hen is er hoop, echt waar. Ik hoop dat er mensen zijn die dit proces meegemaakt hebben of er in zitten die jou daarin kunnen bemoedigen.
En probeer, hoe lastig ook, dit soort catastrofale gedachten (zoals "ik heb hersenschade, het gaat nooit meer over") niet teveel ruimte te geven.. die kosten heel veel energie en daar heb je al zo weinig van. Kleine stapjes vooruit. Ik hoop ook dat je goede (psychische) hulp daarbij krijgt

@tamar
Bedankt voor je bericht.
Duidelijke uitleg en het geeft weer een sprankje hoop.
Rustig uitzitten en geduld dan maar.
Mijn downfall is binnen een jaar onstaan.
Dus ik ben nog wel een jaar bezig met herstellen. Of is dit onzin.
Geen idee hoe dat precies werkt.
Enige probleem is dat mijn stress emmer lastig te legen is.
Gecompliceerde rouw. Een dochter die ik kwijt ben maar nog wel leeft. Snap je hem?

Dag eddy
Ach, dat is heel erg heftig. Ik kan begrijpen dat dit jouw proces allemaal complexer maakt dan wanneer het vooral werkstress betrof, bijvoorbeeld. Dat betekent ook dat je met de 'standaardadviezen' alleen er niet bent. Rouwarbeid, zeker in dit soort situaties, is ongelofelijk zwaar en vraagt veel van mensen. Ik denk dat het heel lastig is om daar een termijn op te plakken qua wanneer je weer hersteld bent. Het beste is om te proberen die termijn los te laten. Dat geldt eigenlijk voor alle mensen met burnout en psychische klachten wel. Je reikt zover je kan. Zoals gezegd, stapje voor stapje...
Ik wil je aanraden om, in geval je dat nog niet hebt, hier goede hulp bij te zoeken van bv een psycholoog. Die kan ook helpen om door de bomen het bos weer te zien. Vaak is het al heel helpend om te weten dat wat je ervaart, hele normale menselijke reacties zijn op een moeilijke situatie.
Veel sterkte gewenst!
Groetjes
tamar