3 weken geleden heb ik te horen gekregen dat ik in een burn out zit.. ook heb ik al 2 jaar last van een paniekstoornis maar daar goed meegeholpen doormiddel van een spyg. Wel nog aan medicatie ( citrolopram).
Dat ik nu in een burn out zit schrok ik van. Acceptatie is er niet. Ik ben me aan het inlezen overal waardoor ik hier kwam.
Ik voel me op dit moment zo ongelukkig. Ik wil en kan alleen maar huilen. De gedachtes en piekeren zijn vreselijk.. mijn vriendinnen stoot ik liever af.. ik vind mijn werk niet erg. Maar doordat mijn vader wat ook mijn baas is ongeneeselijk ziek is geworden heb ik heel wat extra stappen moeten maken en zit ik daar nog midden in.
In mijn relatie heb ik een fout gemaakt.. en proberen daar uit te komen..
Maar de hoeveelheid haat die ik voel voor mezelf. Ik herken mezelf niet meer..