Hallo allemaal,
Ik weet niet zo goed waar ik moet beginnen, dus ik begin maar ergens.
Sinds kort, of nou eigenlijk al een tijdje heb ik van van alles last. Duizelig, huilbuien, kort lontje, moe zijn of beter op zijn, nergens meer puf voor hebben, misselijk, haar uit val, alles vergeten, hartkloppingen en paniek aanvallen.
Ik ben thuisblijf mama van 5 kinderen (11, 10, 8, 5 en 3 jaar) en getrouwd. Mijn man werkt erg veel, gaat ‘s ochtends om half 7 weg en komt pas weer rond 10 uur ‘s avonds thuis. Dus ik doe eigenlijk alles alleen. Ik heb ook geen vrienden of familie die bijspringen.
Nu is er in mijn leven al nooit echt heel relaxt geweest maar ik mag niet klagen. Ben een dochter van gescheiden ouders, veel ruzie thuis, vader die moeder sloeg, moeder die erg manipulatief is. En in de afgelopen jaren een dochter gehad geboren met zware hartafwijking, zwangerschap erna op de helft bevallen van een overleden kindje, vorige jaar mijn halve schieldklier laten verwijderen vanwege een verdachte knobbel.
Ik heb zelf niet zo’n leuke jeugd gehad waardoor ik er nu altijd voor de volle 100% voor ga met mijn kinderen. Niet alleen voor mijn kinderen maar voor iedereen eigenlijk. Op de een of andere manier komt iedereen altijd naar mij met problemen of als ze willen uitrusten let ik op hun kinderen, zelfs als ik ziek ben of al van alles te doen heb. Ik zorg graag voor alles en iedereen, ik ben bij elke verjaardag, ga op zoek naar de beste cadeaus, en zorg er voor dat iedereen zich belangrijk voelt.
Nu ben ik dus eind okt naar de dokter gegaan omdat ik mij niet goed voel en het eigenlijk alleen maar erger wordt, volgens haar komt dat door het weer. Ik weet niet wat ik daarmee moet. Ik houd juist van de herfst/winter maanden heb daar nog nooit moeite mee gehad. Ik ben begin januari nog eens geweest en kreeg het zelfde te horen. Nu was het tijd voor mijn check up bij de internist (wat betreft de schildklier, krijg elk jaar een echo om te kijken of er niks groeit in de andere helft), die merkte op dat mijn bloeddruk veel te hoog was en na een beetje babbelen kreeg ze het idee dat ik een burn out heb. Zij vertelde mij dat ik hiermee naar de huisarts moet en dat zij mij dan moet gaan helpen. Maar volgens mijn huisarts is het weer dus het probleem. Ik weet dat ik geen baan heb, maar ik doe wel echt heel veel, ik heb alleen het idee dat mijn huisarts dat niet vind.
Wat moet ik nu doen ? Moet ik per se naar een huisarts ? En wat moet ik doen om mij beter te voelen ? Ik heb eigenlijk niemand die mij kan helpen. Mijn man zegt dat ik meer moet rusten maar als ik bijv niet mee ga naar de zwemles ofzo, voel ik mij juist alleen maar schuldig, ik wil niet dat mijn kinderen de zelfde jeugd hebben als ik.
Ik weet niet zo goed waar ik moet beginnen, dus ik begin maar ergens.
Sinds kort, of nou eigenlijk al een tijdje heb ik van van alles last. Duizelig, huilbuien, kort lontje, moe zijn of beter op zijn, nergens meer puf voor hebben, misselijk, haar uit val, alles vergeten, hartkloppingen en paniek aanvallen.
Ik ben thuisblijf mama van 5 kinderen (11, 10, 8, 5 en 3 jaar) en getrouwd. Mijn man werkt erg veel, gaat ‘s ochtends om half 7 weg en komt pas weer rond 10 uur ‘s avonds thuis. Dus ik doe eigenlijk alles alleen. Ik heb ook geen vrienden of familie die bijspringen.
Nu is er in mijn leven al nooit echt heel relaxt geweest maar ik mag niet klagen. Ben een dochter van gescheiden ouders, veel ruzie thuis, vader die moeder sloeg, moeder die erg manipulatief is. En in de afgelopen jaren een dochter gehad geboren met zware hartafwijking, zwangerschap erna op de helft bevallen van een overleden kindje, vorige jaar mijn halve schieldklier laten verwijderen vanwege een verdachte knobbel.
Ik heb zelf niet zo’n leuke jeugd gehad waardoor ik er nu altijd voor de volle 100% voor ga met mijn kinderen. Niet alleen voor mijn kinderen maar voor iedereen eigenlijk. Op de een of andere manier komt iedereen altijd naar mij met problemen of als ze willen uitrusten let ik op hun kinderen, zelfs als ik ziek ben of al van alles te doen heb. Ik zorg graag voor alles en iedereen, ik ben bij elke verjaardag, ga op zoek naar de beste cadeaus, en zorg er voor dat iedereen zich belangrijk voelt.
Nu ben ik dus eind okt naar de dokter gegaan omdat ik mij niet goed voel en het eigenlijk alleen maar erger wordt, volgens haar komt dat door het weer. Ik weet niet wat ik daarmee moet. Ik houd juist van de herfst/winter maanden heb daar nog nooit moeite mee gehad. Ik ben begin januari nog eens geweest en kreeg het zelfde te horen. Nu was het tijd voor mijn check up bij de internist (wat betreft de schildklier, krijg elk jaar een echo om te kijken of er niks groeit in de andere helft), die merkte op dat mijn bloeddruk veel te hoog was en na een beetje babbelen kreeg ze het idee dat ik een burn out heb. Zij vertelde mij dat ik hiermee naar de huisarts moet en dat zij mij dan moet gaan helpen. Maar volgens mijn huisarts is het weer dus het probleem. Ik weet dat ik geen baan heb, maar ik doe wel echt heel veel, ik heb alleen het idee dat mijn huisarts dat niet vind.
Wat moet ik nu doen ? Moet ik per se naar een huisarts ? En wat moet ik doen om mij beter te voelen ? Ik heb eigenlijk niemand die mij kan helpen. Mijn man zegt dat ik meer moet rusten maar als ik bijv niet mee ga naar de zwemles ofzo, voel ik mij juist alleen maar schuldig, ik wil niet dat mijn kinderen de zelfde jeugd hebben als ik.
Nora
07-02-2024
