burnout, paniek, angst, en alle andere vreselijk syptomen

Dit heb ik ook! Ontzettend herkenbaar!!! Je denkt bijna dat het iets lichamelijks is. En ergens is het dat ook, want ons lichaam gaat op de rem voor ons. Ik heb niet echt een tip ik wordt ook gek als ik het heb. Wie heeft wel tips of kan zijn ervaringen delen?
Samen staan we sterk toch?

Herken alles en dit was op mijn dieptepunt ook zo.
Wellicht kan je je echt een keer uitgebreid laten onderzoeken bij een cardioloog..kan je uit ervaring vertellen dat zelfs dat niet volledig geruststelt, maar je kan je lichaam wel leren kennen. Dus je gaat steeds meer snappen wat voor enge sensaties je echt uit paniek kunt krijgen.
Daarnaast kan je kijken of emdr voor de paniekaanvallen bij jou aansluit.
Ik heb er goede ervaringen mee

Hoi Natasja,

Ik ben inderdaad naar een cardioloog geweest en alles was prima. Maar zoals je zegt zelfs dat stelt niet gerust. Als het aan mij lag had ik al 80x bloed geprikt, hersenscans gehad enz. Dat kan gewoon niet maar ja. Had jij ook last van een gek dof hoofd alsof je er niet ben ofzo helemaal afwezig raar wazig gevoel?

Ik herken mij zo in jullie verhalen. Vreselijk is het.
Ik heb ook een soort dof raar gevoel in mijn linkeroor. Beetje alsof er water in zit en dat niet constant, maar af en toe van die korte momentjes. Ik heb hier nog niemand over zien schrijven. Wie heeft dit ook?

Oooh bah alles is zo herkenbaar
Dat met me oor heb ik ook wordt door weer angstig van
Heb de kno arts al bezocht je raad het al niks te vinden

Absoluut een gek gevoel in mijn hoofd. Ik heb met momenten op m'n eigen hoofd getikt omdat ik t idee had dat ik er niet meer was. Soort watten matrix duizelig gevoel. Heel lastig uit te leggen.
Ik kan het nog steeds weleens hebben. Ook weleens een gevoel wat je in je buik hebt als je een glijbaan afgaat, maar dat in m'n hoofd ofzo. Echt bizar.
Mijn angstaanvallen zoals jij omschreef konden echt uuuuuuuuuuren aanhouden nu begint dat wat korter te worden en het is zelfs ook weleens dagen weg. Tips die ik heb opgevolgd;

Edmr therapie
Massage therapie
Somatische oefeningen
Dag in blokken verdelen met echt rust ertussen ( geen tv tel)
Meditatie en ademhalingsoefeningen
Krachttraining
Je hoofd leeg schrijven
Afleiding dmv spelletje, kleuren
Gedurende de dag korte rek en strek oefeningen

Mijn man is afgelopen 3 januari 2021 overleden aan corona. Hij lag 3 mnd op de ic.
We waren 35 jaar bij elkaar en 28 jaar getrouwd. Ik ben 52. Heb wel 2 kinderen maar die zijn al volwassenen. Het is pas 11 dagen geleden . Intens verdriet en leegte voel ik alleen nog maar.

Ja hoor dat mag. Ik heb 2 jaar geleden een dodelijk ongeluk aanschouwd. En eigenlijk kreeg ik al vrij kort daarna angstige klachten en lichtere paniekaanvallen. Het heeft zo gesluimerd zonder dat ik doorhad dat ik daar eigenlijk trauma had opgelopen. Vanaf de zomer werden m'n hartkloppingen en paniekaanvallen steeds heviger en zocht ik het in de medische hoek. In november kon ik op mijn werk echt niet meer op m'n woorden komen en ben naar huis gegaan. Vanaf daar stortte ik eigenlijk in en kreeg hevige burnout klachten. Echt het zwarte gat zeg maar voor een aantal weken.
Ik ben vrij snel weer begonnen met opbouw van werk ( binnen 4 weken) omdat ik ook plezier haal uit m'n werk en mijn klachten daar niet vandaan komen.
Ik kan echt al veel meer dan november, maar het is nog elke dag hard werken met goede en zeker ook hele pittige dagen!

Vanmorgen stond ik op uit bed en voelde me wat licht in mijn hoofd. Niks bijzonders op zich. Ik liep naar de badkamer en werd niet lekker, begon te zweten en werd duizelig. Ik ging op de grond zitten en werd vervolgens erg misselijk en kreeg braakneiging. Hoefde uiteindelijk niet te braken. Mijn hoofd begon te suizen en mijn lijf te tintelen. Later verkrampte mijn lijf, mijn handen gingen vreemd staan door de verkramping en mijn spraak werd slecht, waarschijnlijk door verkramping tong? Dit proces duurde ongeveer 15 minuten, waarna mijn lichaam weer ontspande en mijn spraak ook weer goed werd.
Ik heb zo’n ‘aanval’ een aantal jaren geleden ook gehad. De huisarts dacht toen aan een koorts stuip, omdat het toen gebeurde terwijl ik ook wat ziek was. Nu is daar echter geen sprake van. Mijn broer, die ambulancechauffeur is, heb ik hiernaar gevraagd en hij denkt aan een hyperventilatie aanval. Ik heb zelf niet het idee dat ik angstig was, een paniekaanval had of hyperventileerde, maar het kan natuurlijk wel.
Mijn vraag is of er hier mensen zijn die dit herkennen en/of mee gemaakt hebben.

Ja heftig hé!
Ik had zelf geen idee dat het daardoor kwam. Ik kreeg steeds angsten en achteraf zie ik wel de linken met het ongeluk, maar toen niet. Bij mij gaf de psycholoog aan er direct wel een emdr aan te wagen en ik moet zeggen dat dat direct erg hielp. Er kwamen beelden omhoog die ik me tot dat moment niet meer bewust kon herinneren. Dus dat heeft zeker bijgedragen aan het herstel.
Alleen krijg ik ook nog niet echt de uitknop gevonden. Om het minste geringste kan m'n lichaam toch nog paniek aannemen, terwijl m'n hoofd dat niet meer zo voelt.
Dat is wel echt een langer proces dan ik had gehoopt.

Heel veel sterkte ook gewenst! Zorg voor goede hulp voor jezelf

Hebben jullie ook zoveel last van jullie spieren erbij pijnlijke boven rug schouders nek enz.. ? Ben ook vaak duizelig wazig zicht soms gevoel te verkrampen als ik te veel gedaan heb

Herken het allemaal zo...word er gek van. Sinds 8 maanden loop ik thuis en nog steeds veel klachten. Vooral de hoofdpijn, duizeligheid en misselijkheid vind ik lastig. Elke dag weer...heb therapie voor angststoornis maar vandaag lukte dat ook niet, voelde me zo beroerd, naar huis gegaan, bed in en 3 uur geslapen. Doe je teveel of te weinig er is altijd wat. Ben het echt zoooo zat.

Ik het ken het ook, nu een 8 maand thuis van het werk, ik word soms gek van mezelf, soms gewoon uit het niets, mijn hart dat overslaat of kloppingen en daarbij ook duizelig en gevoel van wegvallen.
Soms loop ik de hele dag zo rond, het is zo vermoeiend, ook heel veel spierpijnen in bovenrug en precies band rond borstkas. Ik wil zo graag terug de oude zijn, nooit paniek, nooit stress,... Ik heb zoveel plannen in het leven, maar mijn lijf wil soms niet mee. Ook al onderzoek gehad bij de cardioloog, heb nu opnieuw gebeld voor afspraak gewoon omdat ik echt niet zeker ben.

Wat ik hier vaker lees in verschillende topics zijn dat dit soort klachten onder burnout symptomen worden genoemd. Nu kan ik niet voor een ander spreken natuurlijk, maar mijn ervaring is dat dit ook echt angst paniek symptomen zijn.
Paniekstoornissen gaan vaak hand in hand met burnout achtige klachten. Wanneer je deze niet goed behandeld met de juiste zorg kan je ( denk ik) lang wachten tot ze vanzelf weggaan. Je lichaam blijft namelijk in angst zitten en komt niet tot rust.
Ik heb deze echt tot in extreme vormen allemaal gehad en nu ook wat verder ben in het verwerken van mijn angsten merk ik dat de echte burnout klachten ook anders en milder aanvoelen

Wat ik ermee wil zeggen is; zoek goed uit wat de oorzaak is want als je ergens angst voor hebt verdient dat de aandacht zodat het opgelost kan worden en je lichaam ook daadwerkelijk kan gaan rusten

Hoi Natasja,

Dit is zeker waar wat je zegt. Ik heb een burnout maar inderdaad met een angststoornis. Vooral die rare wereld heb ik heel erg. Alsof ik niet echt ben of de wereld niet echt is. Hierdoor kan ik amper buiten lopen. Hoe deed jij dit?

Ik heb zelf best veel therapie gehad. Emdr en regressietherapie. Om te beginnen was emdr erg helpend om de angel eruit te halen. Nu ging het heftigste bij mij om een eenvoudig trauma ( ongeluk) dus dat schijnt emdr wat vlotter te laten verlopen.
Toen ik iets of wat kon dempen in de heftigste angst ben ik intensief bezig geweest met de acceptatie en vertrouwen op je lichaam. Ik ben echt letterlijk begonnen met 3 squads in mijn woonkamer en angst daarna want hoger hartslag. Nu doe ik weer krachttraining en loop op de loopband ect.
Het is zo lastig in een berichtje uit te leggen want het is zo'n veelzijdig proces met ups en downs. Maar toch is de sleutel denk ik jezelf gaan loskoppelen van je angst reacties. In alle zachtheid naar jezelf praten. Ik raakte helemaal in paniek door de derealisatie, maar ging gewoon zitten en zei tegen mezelf dit ben ik niet, dit is tijdelijk, ik geef hier niet aan toe. Rust nemen en vertrouwen dat het weer overgaat want dat gaat het!!

Herkenbaar wat er hieronder allemaal beschreven wordt. En inderdaad is de angst die erbij komt kijken niet helpend! Je komt in een vicieuze cirkel terecht. Hoe je daar uitkomt is een persoonlijke ontdekkingstocht. Zoek naar wat stress geeft (hier liggen diepe kernovertuigingen aan ten grondslag) en naar wat écht ontspant. En probeer de focus van alle vreemde, vage lichamelijke klachten af te halen. Want die focus zorgt voor een alerter systeem! Een moeilijke opdracht maar het is wel een kern in je herstel!

Wat ook belangrijk is, is wel te gaan wandelen met angst met trillende benen en duizeligheid en gevoel flauw te vallen.. doe het liever op een rustige plek leer je lichaam weer te ontspannen door te gaan lopen. Leer je hersenen en zenuwstelsel dat angst er mag zijn ga mee met de golf van angst.. je valt niet flauw.. bouw het langzaam op en leer je lichaam te vertrouwen. Zo begin je langzaam aan weer draag kracht te krijgen.. ik heb heel diep in b.o gezeten kon niks meer door de heftige spierspanning en angst. Maar toch ben ik elke dag met al mijn klachten gaan lopen en soms was het moeilijk soms heb ik gehuild dat et niet lekker voelt om je zo raar in je lichaam en hoofd te voelen.. maar geloof me het komt goed daag jezelf uit en heel belangrijk laat de golf van angst op je af komen zonder er iets van te vinden.. zo leer je je zenuwstelsel weer opnieuw te herstellen

Helaas zo herkenbaar dit verhaal. Ik zit zelf al 2 jaar in deze ellende en sinds een tweetal maanden lijkt het alsof ik weer helemaal terug bij af ben. Heb toen een antibiotica kuur gehad maar geen idee of dat er mee te maken heeft.