Angst

Hi Eric, wat naar dat je je zo voelt door een gesprek. Is dit gesprek met iemand geweest die professioneel werkzaam is en mensen kan begeleiden, zoals een psycholoog of iemand die zelf een burn-out heeft of heeft gehad of een random persoon/familielid? Dat maakt wel degelijk verschil denk ik. Persoonlijk ook angsten ontwikkelt door de vele lichamelijke angsten en daardoor dus bang om iets ergs te hebben. Nooit verwacht dat je in een burn-out zoveel lichamelijke klachten kon ervaren. Dacht dat je vooral doodmoe kon zijn, maar dit … Wellicht herken je jezelf hier ook in. Persoonlijk ken ik mensen die heel goed hersteld zijn en echt weer 100% in het leven staan. Zelf zie ik het momenteel ook weer minder rooskleurig, andere dagen weer wat positiever, maar dat hoort erbij zeggen ze en gaat bij mij echt met ups and downs. Weet dus dat je echt niet alleen bent al voelt de strijd soms wel zo.

Hi anoniem,

Het gesprek was met een familie lid. Het greep me best wel aan. Opzich kan ik het nu wel weer een beetje loslaten. Maar de angst die komt op zo’n moment is erg vervelend om te ervaren.

Hoelang zit jij al in je burn out?

Goedemorgen Eric,
Laat je niet gek maken, afgelopen dagen las ik nog andere berichten met stijgende lijnen van jou👍 deze stijgende lijnen zijn echt, de angst dat je van het gesprek hebt gekregen is niet de realiteit. Stel je had het gesprek niet gevoerd, had je dan nu of afgelopen tijd ook angst of is het een beetje aangepraat?
Blijf bij jezelf, je bent goed bezig en gaat hier uitkomen!

Dag Eric,

Dank je wel! Doet me goed je bericht. Voel dan gelijk weer die angst opkomen. Wat een naar gevoel is dat. Als ik dit gesprek niet had gehad dan was ik ook niet angstig geweest inderdaad. Goed om dat even te herinneren aan mezelf.

Herkenbaar hoor. Je bekijkt de wereld vaak door een andere 'kleur' bril in tijden van burn-out en vele klachten, waardoor je kijk op mogelijke scenario's en angsten ook wat kunnen vergroten.

Zelf heb ik daar ook last van, probeer dan maar zo te denken dat ik (ziel) niet mijn gedachten en angsten ben, en dat deze gewoon mogen passeren en er zijn. Zonder teveel oordeel of aandacht aan te besteden.

Hoe meer de klachten uiteindelijk gaan verminderen, hoe beter het hoogstwaarschijnlijk ook met dit soort dingen gaat ;)

Hi Janine,

Dank je wel. Voel me gerust gesteld. Mooi hoe je het beschrijft hoe je er het beste mee om kan gaan.

Herkenbaar hoor. Je bekijkt de wereld vaak door een andere 'kleur' bril in tijden van burn-out en vele klachten, waardoor je kijk op mogelijke scenario's en angsten ook wat kunnen vergroten.

Zelf heb ik daar ook last van, probeer dan maar zo te denken dat ik (ziel) niet mijn gedachten en angsten ben, en dat deze gewoon mogen passeren en er zijn. Zonder teveel oordeel of aandacht aan te besteden.

Hoe meer de klachten uiteindelijk gaan verminderen, hoe beter het hoogstwaarschijnlijk ook met dit soort dingen gaat ;)

@Eric, foutje, die reactie was van mij en ik zette perongeluk jouw naam eronder! Keep up the good work man, deze meditatie (verschillende brillen) gaat jou waarschijnlijk helpen, probeer hem maar eens vandaag of morgen:

Youtube: Denisee van Beek - meditatie om los te laten

Of een vertrouwens meditatie van Dolly, hiervan zijn er meerdere

Komop tijger, je bent al ver en zit op het juiste pad

Hoi Eric
Heel herkenbaar.
Ik hoef het niet eens te horen van iemand anders. Ik ben zelf al bang genoeg dat ik er nooit uitkom. Elke dag die aanstand. Elke dag wakker worden met het idee van oja we zijn ziek. Elken dag die strijd van hoe kom ik de dag door. Elke dag niet lekker in je vel en niet kunnen ontspannen.
Het is een mentale hel.
Er wordt gezegd en geschreven dat na de onrust de moeheid erin komt.vanwege de cortisol. Het lijf is uitgeput. Alleen merk ik er niks van.
Wanneer geeft mn lijf eindelijk er aan toe..wanneer kan ik eindelijk afscheid nemen van deze hel?

Groet
Eddy

Dank je wel allen!

Nog een vraag. Hoe delen jullie je dag in? Gaan jullie dan wel alsnog de deur uit op een dag? Iets ondernemen? Of helemaal niets? Ik heb ook angst dat ik te veel doe.

Ik ga elke dag wel erop uit.
Maar ben ook snel bang dat ik te veel doe.
De dagen zijn ook heel verschillend.
Dus lastig om te zeggen. Je moet het per dag bekijken en proberen aan te voelen wat voor jou goed voelt.

Hoi Eddy,

Nu ik in een burn out zit en daar openlijk over praat met collega's, familie en vrienden, hoor ik pas hoeveel mensen een burn out hebben gehad. Zij zijn er allemaal sterker uitgekomen. Dat geeft mij hoop want ik denk ook regelmatig of het nog wel goed komt. Maar het helpt als je het per dag of per dagdeel bekijkt. Als je moeilijke dagen hebt dan vergeet je de goede momenten. Ik schrijf deze altijd voor mezelf op en kijk deze dan soms terug zodat ik zie dat er goede momenten of dagen zijn.