Komt na fight/flight de echte burnout/herstel?

Bij mij is stress mijn normale levensstijl geworden.
Sinds de geboorte van mijn zoontje 2,5 jaar geleden begon ik wel echt veel klachten te krijgen.
Duizeligheid, wazig zien, hoofdpijn, spierpijn.
Ik voelde diep van binnen vermoeidheid maar omdat ik leef op stress hield dat mij overeind om door te gaan.
De ‘fight/flight’ modus.

Nu sinds een paar weken heb ik echt geaccepteerd dat ik moet stoppen omdat mijn mentale gesteldheid ook steeds erger werd (angst/depressie) en ik niet meer de puf had om te maskeren dat ik het allemaal nog wel kon.
Sindsdien merk ik dus dat mijn altijd ‘aan’ modus en in mijn hoofd zitten, meer begint te zakken naar mn lichaam en dat ik ook echt voel vermoeidheid in mijn lichaam voel (helaas nog niet in m’n hoofd )

Maar de klachten worden anders;
Zo ervaar ik nu dus meer vermoeidheid, uitvalverschijnselen, spierspasmes, trillende handen en hangt mijn hoofd nog meer uit naar het opzoeken en oppakken van angst en dingen die kunnen triggeren.
Mijn lichaam ziet ontspanning als iets gevaarlijks en ik krijg dus paniekaanvallen als ik ontspanningsoefeningen doe of ik krijg er vagale reacties op.

Is dit normaal? Is dit de herstelfase?
Zijn er meer mensen die dit op deze manier ervaren hebben?