Gevoelig onderwerp

Mijn vriendin is vorig jaar overleden. Dit komt ook door zelfmoord. Ik mis haar ontzettend des ondanks ik ook verder ben gegaan, ik heb nu een nieuwe relatie. maar toch bemoeilijkt soms dit onze conversaties. Ik heb nog altijd het schuldgevoel dat het met mij te maken had. even kort hoe ze in elkaar zat en hoe ze dingen uitstraalde.

Ze was altijd al een binnenvetter, vertelde niks alleen wanneer het haar te hoog kwam. Als ik haar probeerde te helpen wees ze me af, of werd ze boos op me omdat ik niet naar haar luisterde. terwijl ik voor mijn gevoel mijn best deed om haar te begrijpen. zei, werd handtastelijk als ze boos was. ging slaan en etc. ik zelf heb nooit een vinger aan der gezeten. ik dacht dat het met haar ziekte beeld te maken had.

Ze was zwanger ook van me, en toen haar ouders er achter kwam hebben ze haar naar een abortus kliniek gestuurd om het kind weg te laten halen. voor mijn gevoel heb ik er twee in een begraven. Na dat had ze het ook een hele tijd moeilijk, zij was ook uit huisgeplaatst en in een woongroep gezet.

Ik had altijd al een voor vermoeden, de drank die ze wegdronk. Ook de medicatie die ze slikte. Ik heb ook meerdere malen hulp gevraagd aan haar psycholoog. en ik voelde me niet serieus genomen doordat ik me zo veel zorgen om haar maakte. De ggz kwam ermee met: zolang er geen dreigende situatie is kunnen wij niks doen.

Ik heb momenteel ook al een kind van 3 van mijn vorige relatie, en hij blijft constant om haar vragen. En ik weet dan niet hoe ik naar hem moet uitleggen dat ze er niet meer is. Op een of andere manier wil hij het niet weten ook of niet geloven.

Op het moment zelf, heb ik geen vertrouwen in de geestelijke gezondheidszorg. Dit door wat ik heb mee gemaakt met mijn vriendin. ik kan er heel moeilijk over praten. ik kan haar oude spullen die ik nog van der heb ook niet weg doen. het blijft een te gevoelig onderwerp.


hoe kan ik hier mee omgaan?