Ik dacht hehe na lange tijd voel ik me beter, geen burn out klachten meer.Teminste dat dacht ik. Ik heb weer werk gevonden, dezelfde werk dat ik ervoor deed, want dat vond ik leuk om te doen. Maar ik merk dat ik niet meer zo goed ben in me werk als ervoor. Ik vergeet continu dingen, ik raak snel in de war. Ik klap dicht en kan moeilijk uit me woorden komen. Terwijl ik eerst echt commercieel en service gericht was, kun je dit bijna nu niet meer terugzien. Daarnaast ben ik zwaar onzeker, en ik twijfel over alles. Ik ben vaak snel geprikkeld en ik kan moeilijk omgaan met negatieve sfeer. Ik weet niet wat ik moet doen. Ik ben bang dat ik mijn werk ga verliezen, ik ben bang dat ik terug ga vallen. Ik heb nu bijna niemand meer over sins mijn burn-out. Alleen mijn man nog. Met hem heb ik dadelijks ruzie. Ik kan niks goed doen in zijn ogen, hij vindt me zwak, slecht dat ik niet de vrouwen taken kan doen. Ik ben bang dat hij dadelijk weggaat bij mij. Ik ben niet meer zo knap en jong. Ik denk niet dat ik nog een man ooit ga vinden als hij weggaat van mij. Gelukkig vind ik mijn werk fijn en mijn collegas wel aardig. Alleen ik voel dat ik achteruit ben gegaan met mijn niveau van mijn werk. Ik voel me zo alleen en moe. Moe van de tegenslagen, moe van telkens maar 1 stap vooruit en 10 achteruit. Ik weet niet wat ik moet doen. Ben gewoon alles zat.
Verwelkt bloem
11-01-2023
