Relatie is na 4 jaar verbroken doordat partner een chronische ziekte heeft dat niet te genezen valt. We hebben geen kinderen, geen koophuis samen, zijn beiden midden 20. Beiden kinderwens maar door chronische ziekte is dit niet zonder risico en de kans op complicaties is zeer aanwezig. Na wikken en wegen in overleg uit elkaar gegaan. Partner wilde nog verder, ik minder. Nu schuldgevoel en ook ergens spijt omdat het zo vers is. Want de diagnose chronische ziekte en verbreking relatie kwam allemaal redelijk kort achter elkaar.
Het voelt alsof ik voor mijzelf heb gekozen ik niet voor mijn partner, terwijl ik ontzettend veel van mijn partner houd. Het voelt als verraad, want ze had al zoveel pijn door de chronische ziekte. Ze heeft meer pijn dan ze al had. Ik heb het gevoel het eigenlijk nooit te moeten zeggen hoe ik mij voelde.
Daarnaast was de afgelopen zwaar met ziektes in mijn directe omgeving.
Het voelt alsof ik voor mijzelf heb gekozen ik niet voor mijn partner, terwijl ik ontzettend veel van mijn partner houd. Het voelt als verraad, want ze had al zoveel pijn door de chronische ziekte. Ze heeft meer pijn dan ze al had. Ik heb het gevoel het eigenlijk nooit te moeten zeggen hoe ik mij voelde.
Daarnaast was de afgelopen zwaar met ziektes in mijn directe omgeving.
Anno
10-04-2024
