Duizelig, misselijk, huilen

Ik word zo gekkig van alle klachten. En net als ik denk dat ik me iets beter voel dan gaat t weer als een speer bergafwaarts..
Redelijk druk weekend gehad, zondag gewoon ziek. Buikpijn niet te doen.. misselijk.. och och.. hele zondag bijna geslapen.
Gisteren, zelfde verhaal. Ik dacht nog : dit moet zo niet doorgaan want dan moet ik naar t ziekenhuis. Vanmorgen : Ongesteld.
Oke, was dat het dan? Belachelijk dat je er zo een last van kan hebben maar goed.

Anderhalf uur geleden wil ik na een korte meditatie ( die niet echt lukte omdat ik alleen maar aan het denken ben) opstaan van de bank. Draaierig, tintelingen door t lijf. Snel gaan zitten want ik denk ik val zo gewoon flauw!

Ik moet om twee uur bij de psychosomatische fysio zijn. Ik wil niet eens de auto in! Ook dat nog.. rijangst aan het creëren omdat ik mijn lichaam niet vertrouw.

En vervolgens huilen.. ik moet er moeite voor doen.. want t lijkt allemaal zo vast te zitten.. maar oh wat is huilen soms fijn!

Op deze momenten ben ik t allemaal wel behoorlijk zat. Je leven gaat aan je voorbij en jij bent alleen aan het overleven. Want zo voel ik het.. als overleven!

Groetjes,
Cher