Beste mensen hierzo
Ik ben hier terecht gekomen omdat ik dingen wil begrijpen. Het gaat niet om mijzelf maar om mijn partner zoals jullie kunnen lezen. En ik hoop door jullie verhalen te lezen ik meer begrip en inzicht daarin krijg.
Vond het dan ook tijd zelf mijn verhaal op te schrijven.
Vorig jaar hebben wij onze trouwe viervoeter moeten laten inslapen. Dit was het beste maatje van mijn man. Mijn man is van nature geen prater en huilt ook niet gauw. Maar toch zag ik hem hierbij huilen. Ik heb hem in 24 jaar tijd maar 2 keer zien huilen waarvan dit er 1 was.
Daarna kreeg hij een hogere functie binnen het bedrijf waarvan best wel wat energie van hem geeist wordt. Mede doordat voor hem nog geen vervanger is en hij dus dubbel werk doet.
In het begin leek dat wel te gaan. Maar heb nu steeds meer het idee dat hij zijn verdriet wat hij geen plek heeft gegeven en combinatie werkdruk ervoor gezorgd heeft hoe hij de laatste 4 mnd is.
De dingen die ik ervaar zijn dat hij nergens meer zin in heeft, twijfelt aan onze relatie, geen gevoel meer hebben en empathie kunnen opbrengen voor hoe ik me voel, hij slaapt slecht, stort zich volop in zijn werk thuis ( bijv door te gaan tot 23:00 en daarna nog eens gamen tot 02:00 om daarna om 06:00 weer op te staan) zijn ritme is ver te zoeken. Ook eet hij heel slecht. Probeer eten te maken maar door mijn eigen wisseldiensten lukt dat niet altijd. En dan eet hij voornamelijk junk food of heel veel suikers. En red bull is tegenwoordig ook iets wat hij veel drinkt.
Er zijn nog wel dingen maar wordt te langdradig.
Wat juist zo moeilijk is ik kan geen gesprek met hem beginnen hierover. Het is überhaupt moeilijk met hem te praten. Wil vaak niet is moe of geïrriteerd. Maar zie wel dat het niet goedgaat. Hoe kan ik hem helpen ???? Ik weet het gewoon niet meer. Ben hopeloos en ben bang dat me relatie straks over is. En dat na 24 jaar * sniksnik*
Sorry mensen ik hoop dat jullie het niet vervelend vinden dat het zo’n lang verhaal is geworden en ik zou jullie hulp dan ook meer dan waarderen.
Groetjes een anoniempje
Ik ben hier terecht gekomen omdat ik dingen wil begrijpen. Het gaat niet om mijzelf maar om mijn partner zoals jullie kunnen lezen. En ik hoop door jullie verhalen te lezen ik meer begrip en inzicht daarin krijg.
Vond het dan ook tijd zelf mijn verhaal op te schrijven.
Vorig jaar hebben wij onze trouwe viervoeter moeten laten inslapen. Dit was het beste maatje van mijn man. Mijn man is van nature geen prater en huilt ook niet gauw. Maar toch zag ik hem hierbij huilen. Ik heb hem in 24 jaar tijd maar 2 keer zien huilen waarvan dit er 1 was.
Daarna kreeg hij een hogere functie binnen het bedrijf waarvan best wel wat energie van hem geeist wordt. Mede doordat voor hem nog geen vervanger is en hij dus dubbel werk doet.
In het begin leek dat wel te gaan. Maar heb nu steeds meer het idee dat hij zijn verdriet wat hij geen plek heeft gegeven en combinatie werkdruk ervoor gezorgd heeft hoe hij de laatste 4 mnd is.
De dingen die ik ervaar zijn dat hij nergens meer zin in heeft, twijfelt aan onze relatie, geen gevoel meer hebben en empathie kunnen opbrengen voor hoe ik me voel, hij slaapt slecht, stort zich volop in zijn werk thuis ( bijv door te gaan tot 23:00 en daarna nog eens gamen tot 02:00 om daarna om 06:00 weer op te staan) zijn ritme is ver te zoeken. Ook eet hij heel slecht. Probeer eten te maken maar door mijn eigen wisseldiensten lukt dat niet altijd. En dan eet hij voornamelijk junk food of heel veel suikers. En red bull is tegenwoordig ook iets wat hij veel drinkt.
Er zijn nog wel dingen maar wordt te langdradig.
Wat juist zo moeilijk is ik kan geen gesprek met hem beginnen hierover. Het is überhaupt moeilijk met hem te praten. Wil vaak niet is moe of geïrriteerd. Maar zie wel dat het niet goedgaat. Hoe kan ik hem helpen ???? Ik weet het gewoon niet meer. Ben hopeloos en ben bang dat me relatie straks over is. En dat na 24 jaar * sniksnik*
Sorry mensen ik hoop dat jullie het niet vervelend vinden dat het zo’n lang verhaal is geworden en ik zou jullie hulp dan ook meer dan waarderen.
Groetjes een anoniempje
Anoniempje
03-05-2024
