Waar zit ik in mijn herstel

Hey Eric,

Dat stukje bevestiging herken ik, vooral richting mijn ex had ik dit. Mijn ex was heel erg autoritair/narcistisch en uiteindelijk kom je er toch achter dat dit onderhuids is gaan zitten en is gaan vreten, ik lees natuurlijk al een tijdje met je mee en ik denk dat jij dit ook aan jouw ex hebt overgehouden. Wellicht kan je eens Googlen op verborgen narcisme en ik denk dat je er erkenning uithaalt, over hoe jij bewust/onbewust behandeld bent maar ook over waarom jij nu dingen doet/voelt op een bepaalde manier. Mocht het niet van toepassing zijn dan word je er nooit dommer van om het te lezen natuurlijk.
Daarnaast lijkt de tweede alinea die je typt een goede om op precies dezelfde manier met jouw werk/bedrijfsarts te delen.

Ik hoop dat het wonen in je eigen huis je weer goed gaat doen!

Dag Eric,

Ondanks dat je nog moeilijke dagen hebt lijkt het alsof je flink de goede kant op gaat. Ik kan me herinneren dat je in februari alleen nog maar op bed kon liggen dus dat is flinke progressie. Wat fijn! Ik zit nu 3,5 maand burnout en heb nog last van derealisatie wat ik doodeng vond maar nu wat beter mee om kan gaan. Ik heb nu helaas meer last van een leeg en somber gevoel en ben daardoor bang depressief te worden. Maar misschien is dit laatste meer een angstgedachte dan dat het daadwerkelijk zo is.

Ga zo door, ik lees al een tijdje met je mee en het gaat de goede kant met je op!

E

@Wouter,
Klopt ja. Mijn ex-partner is ook zeer narcistisch. Man wat is dat toch heftig om nu zo onder ogen te komen. Ik heb het wel eens vaker geroepen. Maar nu vallen alle puzzelstukjes en zie ik het allemaal. Ze houdt anderen voor de gek. En is ontzettend manipulatief en egoïstisch. Maar ook bij anderen zie ik het veel sneller. Ik had van de psycholoog de website verdwenenzelf.org meegekregen om te lezen. Ook heb ik er een boek over liggen wat heel interessant is om te lezen.

@E
Dat zou heel goed kunnen dat het angst is wat spreekt bij je. Ik heb daar ook ontzettend last van gekregen. Dank voor de positieve woorden.

Sterkte beide!

Hoi Eric,
Als je nog zo moe bent en last van hartkloppingen dan moet je niet gaan reïntegreren lijkt mij. Na het douchen alweer moe zijn herken ik van het 1e half jaar.
Ik heb ooit op een podcast gehoord dat je een tijdje "comfortabel in het groen moet zitten " alvorens weer te gaan werken. Volgens mijn psych doe je al snel weer te veel. Dat klopt inderdaad, heb mijn 1e terugval al achter de rug. Ik leer echter mijn grenzen steeds beter kennen en herkennen. Ik heb nog een lange weg te gaan maar ben blij dat ik het eerste (zeer moeilijke) jaar achter de rug heb.
We komen er uiteindelijk allemaal sterker en gelukkiger uit.
C.

Hi Eric/Wouter, ik ben ook burnout geraakt door mijn narcistische (inmiddels) ex. Als slachtoffer van een narcist mag je niet voor jezelf opkomen waardoor je slecht grenzen aangeeft of ze überhaupt nog voelt. Je lijf zit dan helemaal opgekropt met woede en verdriet en frustraties.

Dit put je helemaal uit, al die manipulaties en trucjes die ze flikken, mijn zenuwstelsel is hierdoor echt gefrituurd lijkt het wel.

Ik ben me er nu van bewust, hoe langer ik ‘no contact’ ben, hoe meer rust er komt, hoe minder de klachten worden. En ineens denk je dan ‘wat was deze relatie een mindfuck’ .
Het is een moeilijke beslissing, maar narcisten zijn eigenlijk niet te redden dus opgeven en de handdoek in de ring gooien is vaak de enige oplossing.

Pff jullie omschrijven het goed, ik ben gister weer even in het oude huis geweest met mijn ex en meteen heeft ze weer de boel lopen manipuleren en verdraaien en daar mensen bij betrokken, ik merkte dat ik het een vervelende situatie vond dus ben weer weggegaan, maar vervolgens de hele avond en nacht zware last gehad van de onderhuidse spanning, ik denk de emotie en trauma die in het zenuwstelsel opgeslagen en die gister weer even aangesproken zijn want ik reageer er weer enorm heftig op. Als ik wat langer in het groen zit moet ik dit serieus laten releasen/verwerken. Zijn jullie hier al mee bezig?

Hoi Wouter,

Ik heb het er bij de psycholoog wel over gehad maar ze willen er niet de meeste aandacht aan besteden omdat het niet als traumatisch wordt gezien omdat ik de herinneringen durf aan te kijken en het dus aan het verwerken ben. Ze adviseerden mij het op te schrijven zodat je het van je afschrijft. Maar wat ik deed was het naar mijn ex sturen om het kwijt te zijn. Natuurlijk erkende ze het niet. Maar ik had het wel bij de juiste persoon neergelegd. Voor mijn gevoel ben ik het nu wel even kwijt. Bij de psycholoog willen ze er opzich wel een sessie over praten. Dus dat kan altijd nog. Ik heb ook echt nog wel dagen dat ik ontzettend boos en verdrietig ben. En dan bel ik met mijn moeder om dat even te bespreken. Het moet eruit. Zeker voor het herstel heel belangrijk. Ik moet zeggen dat ik verborgen narcisme nu ook heel erg snel herken waarin ik vroeger daar niet bewust van was of naïef dacht.

Hi Wouter, ik heb er 2 sessies aan besteed tijdens mijn burnout traject bij de psycholoog. Hij heeft me heel goed kunnen uitleggen wat narcisme is en hoe destructief het is voor liefdesrelaties. Omdat ik er geen nachtmerries van heb, hebben we het bij die 2 gesprekken gelaten. Ik snap nu waarom ik er ben ingetrapt en hoe codependend ik eigenlijk was (angst om alleen te zijn), dat heeft mij lang in de relatie gehouden. Je kunt er ook superveel over terugvinden op Youtube en Instagram, kanalen die hierin zijn gespecialiseerd. Kies voor jezelf, geen ene partner mag je je gezondheid kosten ❤️

Overigens toch een uur op werk geweest vandaag. Geen paniek gehad. Wel last van hartkloppingen door de spanning en ook toen ik op werk was. Kreeg last van wazig zijn, dof gevoel. Naderhand moe, uurtje beetje weggedommeld thuis. En nu merk ik adrenaline door me lijf heen gieren.

@suus
Hoi, yes ik heb mij er inmiddels al een tijdje in verdiept, ik zie en snap nu hoe het werkt en begrijp ook wat ik er aan over gehouden heb, dit inzicht is inderdaad al een groot deel van het loslaten. Echter merk ik ook dat de opgedane schade dieper gaat dan dat en ik echt therapie of iets nodig heb om deze emoties/trauma uit mijn zenuwstelsel te krijgen.

@Eric wat goed van je, de klachten die je ervaart klinken begrijpelijk, ik zou dit ook loslaten en accepteren als dat lukt. Dat je een uurtje weggedommeld bent klinkt ook goed, dan heb je toch nog wat rust ervaren anders was dat niet gelukt. Natuurlijk wel belangrijk om te blijven voelen!

Groetjes

Fijn om te vernemen dat je hersteld. Ben blij voor je!

@eric en @suus, ervaren jullie ook de volgende klachten?

Onvermogen om te ontspannen, op je hoede te zijn en je veilig te voelen.
Altijd alert op tekenen dat uw partner boos en grof zou kunnen worden (bijv. luisteren naar voetstappen, stemgeluid, dichtslaan van voorwerpen; aandachtig kijken naar gezichtsuitdrukkingen en non-verbaal gedrag).
Moeite hebben met slapen en/of concentratie.

Ik merk echt dat bovenstaande opsomming mijn burnout in stand houd

Ja een soort van hyper alertheid als ik bij hem in de buurt ben, of recent ben geweest.
Dat is een traumarespons van het narcistisch misbruik. Zo kom je ook in je burnout: doordat je de hele tijd aan staat en je lichaam denkt dat je in gevaar bent.
Het word echt minder als je afstand neemt en naarmate de tijd vordert. Maar ik heb er soms ook nog last van.

Hi Eric, hoe is het gegaan afgelopen week? Zie je het weer een beetje zitten om deze week te gaan werken?
Ik had ook hartkloppingen deze eerste weken, ik voelde me heel zenuwachtig en kon bijv. geen kopje koffie drinken. Ook snel duizelig eenmaal aan het werk.
Ik hoop dat het snel beter gaat voor je.

Hoi Suus, inderdaad, dat is het. Al merk ik dat ik er nog steeds last van heb zelfs nu ik ergens anders woon. Bijv als ik smiddags een uurtje ga rusten en ik hoor een random geluid dan schieten bij mij de alarmbellen aan en m'n lichaam vol stress/spanning. Zelfs onbewust als ik net wel/net niet aan het slapen ben en ik de geluiden amper mee krijg, reageert mijn lichaam erop. Zelfs zo erg dat ik de laatste weken last heb van slapeloosheid en steeds meer medicatie gebruik, ik wil echt in therapie om dit te verwerken en de boel weer te reguleren.

Hi Wouter en Suus,

Ik heb die alertheid wel gevoeld in mijn relatie. Nu omdat ik haar niet meer zie is dat ook weg. Ik ben me er wel bewust van dat ik veel met haar bezig was in mijn hoofd.

Ook heb ik moeite met slapen. Ik ga het morgen bespreken met de psycholoog. Want wakker liggen of heel licht slapen is ook niet goed.

Ik ben me er nu ook van bewust wat ik niet meer wil in een eventuele volgende relatie. Al moet ik er nu nog echt niet aan denken. Ik krijg er de kriebels van.

En verder is het allemaal goed gegaan op werk. Ik heb zin om er weer naartoe te gaan. En kijk er niet tegenop. Ik merk verbetering in mijn herstel. Ik ben er nog lang niet maar als ik kijk waar ik vandaan kom is dit al super. Soms beangstigd het me ook dat ik weleens mezelf afvraag of dit zo hoort. Of ben ik bang dat ik opeens een mega terugval ga krijgen. Maar dat kan natuurlijk niet zomaar.

Wat me nu vooral ook opvalt is dat ik echt ontzettend veel aan het piekeren ben. En dan ook over alles. En ik veel negatief ben. Ook voel ik me best eenzaam in dit proces. Goed om het daar ook over te hebben bij de psycholoog.

Ik ben ook vooral zo boos op mijn ex. Maar ook op mezelf. Hoe kan je zo zijn. Hoe kan je met iemand zo omgaan. Hoe kan ik het allemaal geaccepteerd hebben. Dat vind ik zo erg. Eenmaal in zo’n relatie zit je er helemaal in. Pas naderhand denk je pas, hoe dan?

Oja nog iets. Ik ga ook wat meer de deur uit. Dat gaat ook steeds beter. Ik wil heel graag weer meer gaan bewegen.

Ook als ik nu bij vrienden ben geweest of even ergens een theetje heb gedronken op een terras merk ik wel reactie van mijn lichaam naderhand. Ik voel mijn hersenen dan aanstaan. Ik ben onrustiger. Ik heb een hogere hartslag en een beetje hartkloppingen en ik slaap minder. Hebben jullie hier al ervaringen mee?

Hi Eric,

Goed on te lezen dat je al best grote stappen maakt.

Wees niet te streng voor jezelf waarom je in een narcistische relatie bent ‘getrapt’, het gaat vaak heel langzaam en manipulatief. Ik ben opgegroeid met een dictator vader en hierdoor ben ik gaan pleasen als volwassene. Hiermee was ik een magneet voor de narcist, ja wist ik veel. Ik kwam hier pas achter na therapie.

Goed dat je vaak naar buiten gaat, dat helpt mij ook het beste, vooral omdat je dan even uit je hoofd bent en ik pieker dan ook echt minder. Het piekeren maakt je gek, en mij vaak ook heel verdrietig, ik ga dan maar naar buiten, even mijn zinnen verzetten.
Een meditatie luisteren voordat je gaat slapen helpt mij rustiger in slaap te komen. De app Balance is echt heel fijn, misschien wat voor jou?

Ik krijg welook steeds een reactie zodra ik wat heb gedaan: dit kan zijn werken of met een vriendin lunchen op een terras (max een uur).
Daarna als ik thuis kom heb ik zoemende oren en kan ik eigenlijk niks meer, maar ja, ik heb het er voor over want ik vind dit een ontzettend eenzame tijd.

Het wordt langzaam beter, maar echt langzaam, bij mij niet weken maar maanden. Maar goed, als ik me nu vergelijk met 6 maanden geleden is het al een wereld van verschil, bij jou ook, dus laten we hoop houden 🩷