Uitzichtloos

Hoi allemaal,

De laatste tijd lees ik veel hier op dit forum, dus ik dacht ik deel mijn verhaal ook even.

Na mijn scriptie die ik heb afgerond in 2023 met een periode van veel stress heb ik mijn hbo diploma behaald. Eindelijk vakantie en had ik nog een bijbaantje met een paar uurtjes per week. In september 2023 ben ik heerlijk 2 weken op vakantie geweest. Bij terugkomst kwamen de eerste paniekaanvallen. Ik dacht dat ik ziek was.. zodoende kwamen er nog veel meer klachten bij. Ik wist niet dat dit het begin was van mijn burnout, maar ik had ondanks mijn paniekaanvallen ook veel goede dagen. Ik begon in november met mijn eerste baan (32u). Dit was eigenlijk te hoog gegrepen, maar ik zag het wel helemaal zitten. Ik deed onder het werk een studie erbij en was zo gemotiveerd dat ik af en toe 's avonds ook ermee bezig ging. Echter werden de klachten steeds heviger. Op het moment dat het donderdag (weekend) was, dacht ik alweer aan maandag..
Mijn klachten:
- Concentratieproblemen (moest 10 keer iets opnieuw lezen)
- Extreme angstklachten waarbij ik volledig verstijfde
- Brok in mijn keel
- Extreem koud hebben
- Hartkloppingen en steken in de hartspier
- Extreem vermoeid en niet kunnen slapen
- Continu onder spanning
- Prikkelbaar en erg snel kunnen huilen
- Blokkade en niet meer mezelf kunnen zijn
- Schrikken van alle geluiden

Na 1.5 maand ging het echt niet meer en ben ik helaas weggegaan bij dit bedrijf. Ik voelde me gefaald.. De eerste paar weken erg slecht gevoeld en veel geslapen. Bloedonderzoek en Holter onderzoek gehad, alles was prima. Ik werd doorgestuurd naar de praktijkondersteuner en daar 3x een gesprek mee gevoerd. Hier kreeg ik voornamelijk opdrachten over om te gaan met paniek- en angstaanvallen. Doordat ik deze niet meer kreeg, was de praktijkondersteuner ook niet meer nodig. Geen baan hebben gaf mij rust en werden de klachten steeds wat minder.

Ik ging vanaf januari 4/5 keer p.w. naar de sportschool en voelde me steeds beter. Ik wist in principe nog niet dat ik een burnout had. Ik wilde eind januari weer aan het werk en ging solliciteren, het lukte niet. Ik kreeg veel spanningen hierdoor, maar ik wilde graag weer een baan.

5 maanden nadat ik weggegaan ben bij mijn vorige baan heb ik sinds deze maand weer een baan gevonden voor 32u p.w. ik dacht dat ik het weer aan zou kunnen, maar de klachten komen keihard terug. Ik voel me fijn in de omgeving waar ik zit maar mijn lichaam protesteert. De eerste week was erg heftig. Ik dacht dat mijn lichaam weer moest wennen aan alle spanningen. Het laatste uurtje op vrijdagmiddag kreeg ik een ontzettend duizelig gevoel. Weekend gehad en veel gerust en de tweede week er weer tegenaan. Tweede week ging redelijk oke en had minder klachten. Deze week maandag en dinsdag gingen ook redelijk prima en ging gister nog lekker naar het strand (woensdags is mijn vrije dag). Vandaag was echt een hel en werd het steeds slechter en ging 1.5 uur eerder naar huis.

Mijn lichaam reageert er tot nu toe nog heeeel sterk op en ik weet helemaal niet meer wat ik met mezelf aan moet. Ik besef dat ik te snel weer aan het werk ben gegaan voor 32 uur maar ik werd het helemaal zat thuis. Re-integreren was geen optie omdat ik niet in die positie zit. Het is bizar dat ik goede en slechte dagen heb op het werk en dat maakt dat ik erg twijfel over hoe het verder zal gaan..

Zijn er meer mensen die in dezelfde situatie hebben gezeten en waarbij het wel goed is gegaan?