5 jaar geleden heb ik mijn vrouw verloren. Zoals in alle gevallen kwam de wereld op mij af, maar al snel kon ik relativeren en kwam tot de conclusie dat de persoon die het "slachtoffer" was, was mijn vrouw, en niet ik.
Deze relativerende invalshoek heeft mij enorm geholpen. en natuurlijk mag het verdriet er zijn, maar mijn leven ging (en gaat) door. Alles in het leven heeft een oplossing, behalve de dood. Nu ben ik vrij pragmatisch ingesteld en accepteer het leven zoals dat op mij afkomt. Met piekeren krijg ik mijn vrouw niet terug en maakt mijn leven er niet prettiger op. Zij zou willen dat ik gelukkig ben, en daar heb ik aan gewerkt. Aan mijn toekomst.
Ik heb de tijd genomen om afscheid te nemen, en er is een tijdperk afgesloten. Nieuwe deuren gaan open en een schone wind waait door m'n leven. ook dankzij mijn vrouw.
Deze relativerende invalshoek heeft mij enorm geholpen. en natuurlijk mag het verdriet er zijn, maar mijn leven ging (en gaat) door. Alles in het leven heeft een oplossing, behalve de dood. Nu ben ik vrij pragmatisch ingesteld en accepteer het leven zoals dat op mij afkomt. Met piekeren krijg ik mijn vrouw niet terug en maakt mijn leven er niet prettiger op. Zij zou willen dat ik gelukkig ben, en daar heb ik aan gewerkt. Aan mijn toekomst.
Ik heb de tijd genomen om afscheid te nemen, en er is een tijdperk afgesloten. Nieuwe deuren gaan open en een schone wind waait door m'n leven. ook dankzij mijn vrouw.
Egbert
19-11-2024
