Intimiteit verlies

Hallo.

Allereerst wil ik niemand pijn doen of aanvallen met mijn verhaal .
Ik heb een vrij eenzaam leven ondanks mijn vrouw en kindje . Maar ik wil toch mijn verhaal kwijt aan andere mensen en ik weet zelf niet bij wie . Dus dan maar via hier.

Ik ben 8 jaar samen met mijn vrouw en hebben samen nu ook een lief kindje . Ik ben bijna 30 en vrouw is 26.

Eigenlijk hebben we nooit op 1 lijn gezeten betreft behoefte aan seksuele handelingen.
Ik heb een grotere behoefte als dat zij heeft . Maar wat het lastig maakt is dat ik er niet over kan beginnen of aan kan werken samen aangezien dat elke keer als ik er over begin mijn vrouw boos wordt en uiteindelijk ben ik de gene die sorry moet zeggen en op de blaren moet zitten .

( Terwijl ik aankom met een probleem wordt het zo gedraaid dat ik de schuldige ben elke keer )

Het komt er op neer dat zij nooit uit zichzelf eens behoefte heeft aan mij . Het moet altijd van mij komen en ik moet 10000 knoppen indrukken voordat het misschien een x kan gebeuren. Als ik al van haar mag proberen de boel op te wekken.

Nou wil ik niet uit de hoogte zijn .. maar ben ik echt geen lelijke jongen . Sterker nog ik heb best veel aandacht van meiden gekend. Ik heb er alleen nooit wat mee gedaan aangezien ik niet single wil zijn en moeilijk wil doen met dates en uit gaan enzo .. ik heb juist gekozen voor mijn vrouw. Ik wil een gezin zijn en gelukkig zijn .

Echter om het echt super slecht te maken .. mijn libido en mannenbrein zit me in de weg. Ik wil te graag intiem zijn en aan mijn streken komen . Ik heb het idee dat mijn goude jaren straks voorbij zijn en dat ik een leven heb geleid van een oude man .

Gemiddeld hebben we 1 x in de maand seks . Wel hebben we 1 x in de week ongeveer dat ze mij helpt met mijn .. je weet wel ..

Dus er is wel iets van interactie. Maar totaal niet voldoening uit te halen of waardering. Ik mis het gevoel van mijn vrouw dat ze mij ook wilt ... Vind ze me dan niet sexy ? Wilt ze dan niet ook eens door mij genomen worden ofzo ?

Het knaagt echt aan mij ik wil gelukkig zijn met mijn jonge gezinnetje. Maar ik denk er elke dag vaak aan .
Ik heb zelfs gedacht om maar gewoon de boel onklaar te maken of hormonen remmers te nemen . Dat ik mijn libido naar beneden help .

Ik ga mijn relatie niet verbreken ofzo . Maar ik ben bang dat het hopeloos is op intimiteit gebied.

Alles blijft van mij af komen en de fantasie dat een vrouw daadwerkelijk ook eens mij bij de hand pakt en zegt kom mee naar boven en laten we lekker gaan klooien moet ik maar vergeten.

Heb ik mij dan zo vergist in vrouwen?
Als kind zijnde heb ik wel veel porno gekeken . Kan het zijn dat ik een verkeerd beeld heb gekregen van vrouwen ? En dat die überhaupt nooit echt uit zichzelf zin hebben in seks als ze een knappe man zien ? Of hun partner in mijn geval .

Een oprechte vraag van mij . Ik hoop natuurlijk op ook echt oprecht advies of reacties die mijn verhaal herkennen .