Therapiepsycholoog
Netwerk van therapeuten
en psychologen
Therapiepsycholoog
  • Radeloos

    Hallo,ook ik ben moedeloos geworden.
    Ben gehuwd met een narcist.iemand die genoot van anderen pijn te doen en daar op kickte.om een lang verhaal kort te maken.ik heb 2kinderen met hem.veel pijn gehad en in diepe depressie geraakt toen ik 39was na fysieke,emotionele en verbale mishandeling.deze depressie heeft jaren geduurd omdat niks van medicatie aansloeg.bijna 2jaar opnames tot ze me lithium gaven en ik na 3weken beter werd en op 6maand hersteld.aan de hand van dit medicament kreeg ik een label en was mijn professioneel leven om zeep.echter ik richtte me op mijn Kids en werd terug heel gelukkig. Tot mijn man kanker kreeg in 2012.ik liet alles en iedereen vallen om mijn man te helpen en mijn Kids door deze zware periode te loodsen.stond voor alles alleen en durfde mijn emoties niet de vrije loop te laten gaan.ik leefde op automatische piloot om mijn gezin boven water te houden.mijn man heeft uiteindelijk 3kankers overwonnen en een hersentumor in 2018.echter dan is er iets raars gebeurd.precies of mijn man is mijn man niet meer na operatie.hij is sinds 2018 mij elke dag verbaal aan het mishandelen.elke dag krijg ik te horen dat ik een nietsnut,een loser,een stom wijf en ga zo maar door waardoor ik terug in een depressie ben beland.ik kan nie meer functioneren en hij wilt ook overal gaan bewijzen dar ik zogezegd een psychische ziekte heb,bipolair,en dat dat de reden is van zijn agressief gedrag.hjj weet heel goed dat wanneer je elke dag iemand kleineren,deze persoon niet meer in staat is nog iets te doen en dit gaat hij dan omdraaien.
    Ik ben hierdoor verdomme terug zwaar ziek geworden.geen energie en mijn levenslust weg.ik vind dit zo erg wat dit met mij doet.
    Al eens terug opgestart met lithium zoals 20jaar geleden maar slaat precies niet aan.erge bijwerkingen.mss omdat ik nu posmenopauzaal ben.
    Nu als er iets van tegenslag bijkomt begin ik te huilen en te roepen van de geestelijke pijn.omdat ik echt op ben.
    Mijn zoon woont nog thuis en heeft niks anders gezien en gehoord van zijn vader en begint ook deze scheldwoorden te gebruiken en hetzelfde te doen.mijn man heeft hen al zover gekregen om te proberen mij verplicht te laten opnemen.toch raar dat ik al die jaren toen hij ziek was en hij mij dus nodig had ik alles alleen deed,niet ziek was.
    Mijn zoon die 28 is en niet werkt,om14uur opstaat en constant op playstation en internet zit schuilt zich achter ons en wanneer ik uit bezorgdheid hier iets over zeg,wordt ook hij zeer agressief zoals zijn vader en ben ik het probleem.hij wou vroeger ook niet naar school gaan voor zijn playstationverslaving.en zijn vader laat dit maar toe.nu is hij wel 28 en moet hij toch eens gaan beseffen dat hij zichzelf in de problemen gaat steken als hij niet gaat willen werken.hij leeft hier al 10jaar alleen,heeft geen vrienden,geen sociale contacten gaat nooit eens weg en ik maak mij als moeder terecht zorgen.
    Maar tis gemakkelijker om mij als het probleem te zien en te zorgen dat alle aandacht dan ook naar mij komt zodat er daar niks over gezegd wordt.
    In ieder geval.ik moet dus opletten met alles wat ik zeg of doe.
    Ik mag niet wenen als er iets ergs.is gebeurd want dan ben ik psychisch ziek.hetzelfde geldt voor elke emotie.
    Ook bij lichamelijke klachten zoals bijvoorbeeld een blaasontsteking willen ze mij laten opnemen.
    Ongelooflijk.
    Hij wilt mij perse in psychiatrie.vraag mij af waarom dit zo belangrijk is. Moet iets achter zitten.
    Tis algemeen geweten dar narcisten heel intelligent zijn en altijd met een plan zitten.
    Elke dag haalt hij mij onderuit.wanneer hij ziet dat ik pijn heb doet hij er een schep bovenop.daar haalt hij voeding uit.
    Hij zegt ook altijd dat hij palliatief is en niks te verliezen heeft en het voor mij wat ik ook zou doen,het altijd slecht gaat eindigen.
    Het is een hel waar ik in zit en zooo bang ben geworden.

    Elise
    17-08-2024
    Elise 8 Laatste bericht: 19-08-2024
    • Hey Elise.
      Moeilijk je verhaal aan te horen...
      Heb je ooit overwogen weg te gaan uit die helse situatie? Een tijdje om te kijken wat er gebeurd en hoe een en ander zich verhoudt of gewoon permanent als je het gevoel hebt dat het tóch nooit zal veranderen.

      Zie je tegen het alleen zijn op of weet je niet waar te beginnen? Ben je misschien bang voor represailles van "baas pierworm"? Sorry van dat laatste, mensen als jouw man scoren niet heel hoog in mijn boekje...
      Je bent een te makkelijke prooi voor hem, zeker in de fysieke en mentale toestand waarin je nu verkeert.

      Een kind valt vaak niet alles kwalijk te nemen en moet proberen ook zijn weg te vinden in diezelfde helse omstandigheden. Dat gezegd hebbende, bij een leeftijd van 28 is hij die route al even gepasseerd en lijkt het mij een uitgemaakte zaak dat hij jouw karakter niet geërfd heeft en in de rij staat de volgende narcist te worden in de toekomst! In ieder geval niets wat jij daar nog aan kan veranderen weet je, hoe moeilijk dat ook voelt voor je.

      Je moet zo snel mogelijk jezelf zien op te lappen om vervolgens alles weer op een rij te krijgen. Afstand nemen is een logische eerste stap lijkt me. Leven je ouders nog, kun je bij vrienden terecht o.i.d.?
      Vergeet niet dat trouw en loyaliteit alleen werken als het van beide kanten komt hè?
      Heel veel sterkte meid, hou je taai!

      Patrick
      17-08-2024
    • Dank u dat je de moeite nam het te lezen.was er emotioneel van.dit doet iets met mij wanneer er iemand tijd maakt voor mij.

      Dus dank u wel hiervoor

      Elise
      17-08-2024
    • Heel erg graag gedaan Elise.

      Het feit dat je me een bedankje stuurt zegt al veel over jezelf...
      Ik weet hoe het voelt geen kant op te kunnen en vaak zorgt alleen een luisterend oor al voor net dat beetje geruststelling en herkenning.

      Als ik je ergens mee kan helpen hoor ik wel van je.

      Patrick
      17-08-2024
    • Patrick.ben je ook voor een depressie of trauma hier.
      Kan ik ook helpen dan...
      Is er iets wat jij mss ook kwijt wilt
      Ik geloof sterk in samenwerking.

      Mvg

      Elise
      18-08-2024
    • Ik ben na 54 jaar in de categorie "eenzaamheid" terechtgekomen...
      Ook bij mij is e.e.a. toch net even wat anders gelopen dan dat ik het allemaal ooit in gedachten had.
      Onder het verhaal "roep om hulp" om precies te zijn.

      Anoniem
      18-08-2024
    • Dat had ik al volledig gelezen en nu nog eens.wist niet dat dit jouw verhaal was.maar a cry for help.dat is iets wat mijn aandacht trok en ook omdat ik ook in deze termen denk.heb er zelfs een lied over geschreven.in 2018.
      Ik hoop voor jou dat ik mss wat steun kan bieden.er gewoon zijn.

      Grts

      Elise
      18-08-2024
    • Ik schreef het nummer.A cry for help and help for cry.je brengt me nu terug naar dat moment in 2018.
      Deze persoon,dat er toen was,heeft jouw leeftijd.
      Toch raar hoe alles verloopt en met elkaar in verbinding staat.
      Ongelooflijk
      Echt ongelooflijk

      Elise
      18-08-2024
    • Alle reacties weergeven...
    • Hey Elise,

      Ik was bang dat je misschien afgehaakt zou zijn, tegen de vrij grote lap tekst op zou zien...
      Fijn dat er mensen zijn die reageren, begrijp me niet verkeerd. Maar het blijft oppervlakkig en je kunt vaak ook niet meer dat iemand proberen een hart onder de riem te steken.
      Een wat langer verhaal, om te proberen e.e.a. wat te verduidelijken en de ernst van de situatie te benadrukken, weerhoudt wellicht veel mensen ervan het in zijn geheel door te lezen weet je.
      Een praatje is fijn maar zoals ik al eerder schreef, zo veel meer mensen zouden er voor willen tekenen om de persoon achter de reactie(s) te kunnen ontmoeten. Als je werkelijk een date zoekt i.p.v. hulp ga je niet op zoek naar "randgevallen" zoals wij op een forum als dit lijkt me. Maar dat is slechts mijn mening...

      Maar wel gek hoe dingen vaak lopen inderdaad ja. Terugkijkend in de tijd vraag je jezelf wel eens af of bepaalde dingen of personen toch allemaal een zekere rol vervullen, het op een of andere manier zo moet zijn. Het hangt in veel gevallen wel van toevalligheden aan elkaar...

      Maar schrijf je zelf muziek Elise? En was de rol of wat heeft de persoon voor jou betekend waarvoor je het nummer geschreven hebt als ik vragen mag? En als je erover wil praten uiteraard...
      Zing je of speel je toevallig ook een instrument? Erg leuk en zeker ook interessant om te horen sowieso.

      Patrick
      19-08-2024
    • Reacties verbergen...

Forum Depressie - forum lotgenoten

Dit is een verhaal uit het forum Depressie.
Lees meer verhalen over Depressie

Meer ondersteuning nodig?
Therapie bij Depressie