Vreemdgaan

"En ja, ik heb weleens geprobeerd het erover te hebben,"

En hoe reageerde ze?

"Op werk, of via via, of tv hoor je zo vaak dat die en die even met iemand naar bed zijn geweest, of op vakantie een scharrel hadden, of de buurman"

Klopt. En ik hoor ook vaak over stellen die gaan scheiden omdat 1 van de 2 iis vreemdgegaan.

Het is beter om met je vrouw te gaan praten om de seks weer spannend te maken, vrouwen zij over het algemeen best wel openminded.

Doe het niet man, ga niet vreemd, in goede en slechte tijden, in gezonde en zieke tijden, das de gelofte die je aan haar deed toen je haar trouwde! Wees een man een hou je daar aan.

Vreemdgaan is NOOIT de oplossing tot een probleem binnenin een relatie. ik maakte over een periode van 19j jaar, 17 jaar vreemdgaangedrag van mijn vrouw mee. Ik heb haar na oneindig veel kansen al die jaren (20 - 25 keer) aan de deur gezet op 06/06/2024. Van deze keuze ben ik nog steeds een emotioneel wrak! Ik wilde het niet doen maar kon niet anders.

Er is bijna niets pijnlijker dan bedrogen worden. Kompleet kapotgemaakt benje als het je overkomt. Ik sta er mee op en ga er mee slapen. Al bijna 3 maanden 1 a 2 uur slaap per nacht. Het verwoest je partner als ze er ooit op uitkomt, en dat gebeurt altijd! Wil jij dit je vrouw echt aandoen? Medicatie of anti depresiva doen slikken om wat slaap te hebben?

Praat er met haar over! Communicatie is de sleutel tot de oplossing, desnoods ga je eerst alleen naar een therapeut, vraag advies hoe je dit met je vrouw kan bespreken.

Van slachtoffer tot potentiele dader(s) die dit lezen,
Vreemdgaan is nooit de oplossing!
vreemdgaan mag leuk & spannend lijken, maar in vergelijking met de miserie die het met zich meebrengt is het absoluut niets waard!

Doe het niet!

Werkt het niet meer, ga uit elkaar, kuis jullie boeltje eerst op, ga dan pas verder met een ander!

Ik zou het open met je vrouw bespreken. Zij snapt toch ook wel dat dit geen leven is? Ik ben zelf een vrouw maar als er een sex meer is op die leeftijd, dat lijkt me niet gezond.
Stel dat ik mijn man geen sex meer kan geven, dan zou ik hem zeker wel iemand erbij laten hebben. Je gaat iemands anders leven toch niet verzieken door hem sex te onthouden. Alleen ik zou niet stiekem vreemdgaan. Maar wel duidelijk doch dwingend in gesprek gaan dat als er niks verandert op dat vlak, je graag een maatje wil zoeken voor erbij. En dat moet je durven…. Die confrontatie. Maar dat is beter dan de sneaky weg die je nu wil bewandelen.

Mijn man kan na een medische ingreep mij ook niet meer geven waar ik naar verlang. Ik ben 41 en hij gaf zelf aan om daar iemand anders voor te zoeken, het brengt hem ook rust in zijn hoofd.

Ik zit in dezelfde situatie geen penetratie mee ten mijn vrouw toen 50 gezegd at ze een FWB mocht zoeken, ze zei dat het voor haar niet hoefde maar paar manden later begon ze er zelf over. Ik was blij dat ze deze weg gekozen had want ik voelde me schuldig en ook niet echt gelukkig ze was gewoon te jong om geen seks meer te hebben. Samen zijn we op zoek gegaan opzoek gegaan bij nr. 4 had ze een goede klik en ook tussen de lakens zat het goed.

Een jaar later heb ik hem ontmoet een ontzettende aardige man hij respecteert de situatie en hij respecteert mijn vrouw. Ik heb geen schuldgevoel meer en ben echt gelukkig wetende dat mijn vrouw niets hoeft te missen en haar ook weer ziet stralen. Nu komt hij zeg maar 1x per maand een bakkie of pilsje bij ons doen en ook bij onze en zijn verjaardag zien we elkaar.

Bijzonder weer (niet alleen dit verhaal) dat mensen een vraag stellen en vervolgens nooit meer antwoorden

Nooit meer antwoorden, het was op 22/8 geschreven, het is nu 2/9...
Voors en tegens dus bij de reacties. Ik weet nog niet wat ik ga doen. Bespreken heb ik meerdere keren geprobeerd, geen succes. Misschien maar 3/4 van mijn leven zelfbevrediging: puberteit tot trouwen en nu tot ik 80 ben..