Het leven gaat door,zeggen ze dan.

Mijn partner overleed op 67 jarige leeftijd aan kanker
2 jaar hebben we gevochten tegen de kanker..
Aanvankelijk leek het goed te gaan, ziekte leek stabiel.
Tot in september 2019. De kanker was heel progressief uitgezaaid in zijn gehele romp.
Het ging snel bergafwaarts, tumorkoorts, hormoontherapie, bestraling. Ene opname na andere volgde. 24 uurs hulp werd ingezet. Morfinepomp, dormicum tot het einde nadere op 22 november 2019.
Net 1 maand nadat zijn moeder ook was overleden.

Het leven gaat door,zeggen ze dan. Nou voor mij niet. Het leven stopt.
Waarvoor nog verder? Voor die anderen?
Nee, je moet verder voor jezelf , maar wat wanneer je niet weet hoe en waarom?
Rouw is rekbaar zeg ik altijd.. heeft tijd nodig.
Hoe lang..... géén idee

Gr.
Marianne