Hebben jullie dit ook?
Totaal het gevoel kwijt zijn van jezelf en dat fijne gevoel van lekker in je vel zitten?
Elke dag opnieuw weer die wereld van nu instappen met het niet fijne gevoel van jezelf niet meer zijn.
Nog altijd die adrenaline achtige ademhaling of beter gezegd deels fight flight. Ik vind het niet te bevatten
Wat is jullie ervaring met anti dep eigenlijk
Ik twijfel wel eens wel of niet doen.
Ik blijf gebroken en ben al een jaar thuis.
Ik kon vroeger de hele wereld aan. Ging graag naar concerten, snoekvissen, etc..
Ik ben ingestort en er is werkelijk waar niks meer van mij over.
Een gebroken man en een met angsten ineens.
Wereld is heel klein geworden.
Dit alles door het feit van dochter kwijt uit mijn leven, baan verloren en dan blijft je ineens alleen thuis achter. Ook al heb je een lieve partner. Het mocht niet baten.
Ik kan er wel om huilen en schreeuwen.
Waar is het misgegaan en waarom ik?
Ik durf niet meer naar de toekomst te kijken en leef met de dag.
Het ergste vind ik gewoon dat je helemaal niet lekker meer in je vel zit en je weet dat het in het koppie geknakt is. Ik voel dat ook.
Hoofdpijnen brainfog, tintelingen.
En snappen doe ik het maar niet. Iedereen om me heen is normaal.
Ik heb echt alles op het verkeerde moment gedaan
Te laat ziekgemel, te laat met bier drinken gestopt, te laat opgemerkt dat mijn dochter nooit meer terug zou komen.
Alles maar laten gebeuren en nu ben ik een psychisch wrak.
Het leven leuk moeten zijn toch?
Ik merk er weinig van op het moment.
Groet s