Herkenning en handvaten gezocht

Hi, wat vervelend dat je dit ook hebt moeten ervaren. Wat ik lees uit jou verhaal, is dat je nog in de fight modes zit. Je bent constant gespannen voor wat er kan gaan gebeuren ( maar hoogst waarschijnlijk niet zal gebeuren).

Wat mij goed heeft geholpen om daar uit te komen is om te leren ontspannen en heel veel te rusten. Mijn hersenen waren heel erg overprikkeld en daardoor ontwikkelde ik angsten en spanning in me lichaam.

Mediteren. Wandelen, heel veel rusten (niks doen) heeft mij hier heel erg bij geholpen. Ik rust na langer dan een half jaar nog steeds dus je moet echt je tijd ervoor nemen

Hoi Mei,

Ik kan je het boek DARE van Barry McDonagh hierover aanraden. Ik denk dat bijna iedereen met een burnout uiteindelijk hier tegenaan loopt. Uiteindelijk is dat onderdeel van de paniekcirkel: je gaat situaties vermijden uit angst voor de paniekaanval maar de paniekaanval kan op elk willekeurig moment opkomen dus jouw wereld wordt op die manier steeds kleiner.

Het belangrijkste is dat je jouw zenuwstelsel weer in de ruststand krijgt, dit doe je door veel uit te rusten. Wanneer dat allemaal weer wat meer in balans is dan kun je stapsgewijs je wereld weer wat vergroten.

Dit is een beetje trial en error (zoals je ook in het boek kan lezen) en het is belangrijk om daarin wel goed naar je lichaam te luisteren zonder dat je élk signaal ziet als een reden om weer naar huis te vluchten. Het is een moeilijke balans, we kennen het allemaal. Ik heb twee maanden gehad dat ik bijna de deur niet meer uit durfde te gaan uit angst voor een paniekaanval. Nu ga ik gewoon weer op vakantie met het vliegtuig en gaat dat (m.u.v. een klein beetje paniek hier en daar) gewoon weer goed.

Rust, tijd en vertrouwen. Accepteer dat het erbij hoort, besef je dat niemand ooit is overleden aan een paniekaanval, hoe vreselijk het ook voelt. Veel mediteren, rustig wandelen, qigong yoga om een beetje in beweging te blijven en gezond eten. Dat zijn de dingen die je nu kunt doen. Mocht je behoefte hebben aan meer tips dan hoor ik het graag.

Het is vooral heel normaal waar je doorheen gaat. Het zal eerder abnormaal zijn als je dit niet zo ervaart met de burnout. Uiteindelijk kom je echt weer uit de paniekcirkel. Succes!

Oh en nog een concrete tip die mij altijd heel goed helpt om direct uit de paniekcirkel te komen. Download de app Insight Timer en zoek op de meditatie: Vagus Nerve Meditation van Chibs Okereke.

Dit is een ontzettend goede en fijne meditatie om vanuit je hoofd weer even terug in je lichaam te landen.

Bedankt voor jullie reacties. Ik weet dat het overgaat (ooit) maar zo voelt het niet maar dat weten jullie ook als geen ander.

Ik zou dolgraag willen wandelen maar alleen durf ik dit ook niet. Ik moet ook vermelden dat ik non stop hoofdpijn heb en mezelf draaierig voel. Hoge spierspanning etc etc.

Ik ga me voor nu storten op het leren ontspannen maar dit is echt enorm lastig!

Ik ga ook zeker kijken of meditatie wat voor mij is, bedankt!

Hoi Mei,

De reden dat ik bijna twee maanden het huis niet durfde te verlaten was omdat ik zo ongelofelijk duizelig was dat ik bang was dat ik zou flauwvallen buiten. Het enige dat daartegen hielp was om gewoon heel erg veel rust te nemen thuis. Dat is normaal in de beginfase van de burnout. Ik zou je dan ook aanraden om je voor nu gewoon over te geven aan dat gevoel en niet boos op jezelf te worden dat simpele dingen even niet lukken. Probeer wel thuis een beetje in beweging te blijven. Gewoon af en toe de benen een beetje strekken, Yin Yoga iets in die richting. Lage intensiteit maar het is ook niet goed om alleen maar in je bed te liggen. Doe het natuurlijk wel met mate en binnen de grenzen van je lichaam.

De duizeligheid heeft te maken met verstoorde hormonen. Je zit vast in de flight modus zoals anoniem hierboven ook aangeeft. Je lichaam is allerlei systemen aan het aanzetten omdat het in de hoogste staat van paraatheid vastzit, en in een burnout kun je daar echt wel een paar weken in blijven hangen (soms zelfs maanden).

Ik kon persoonlijk ook moeilijk slapen in die periode en meditatie was daarin voor mij echt de uitkomst. De Insight Timer app is fijn, ook kun je Deeprelax proberen, dat zijn Nederlandse, zeer toegankelijke ontspanningsmeditaties.

Je zult merken met de meditatie dat de spierspanning ook wat gaat zakken en hopelijk de draaierigheid ook. Eet je wel genoeg? Ik kon in deze periode bijna niet eten van de misselijkheid en ellende en denk dat ik daarom ook extra duizelig was. Dronk ook veel te weinig water.

Geef je er vooral aan over. Als je lichaam even niet wil bewegen dan doe je dat gewoon niet. Maar het is wel belangrijk dat je een beetje uit je hoofd komt. Dan kan meditatie echt een hele goede tool zijn om mee te starten.

Een mooi gedicht uit de meditatie die ik je hierboven aanraadde:

The Mountain:

If the mountain seems too big today
then climb a hill instead;

If morning brings you sadness
it’s okay to stay in bed.

If the day ahead feels heavy and your plans feel like a curse,
There’s no shame in rearranging,
don’t make yourself feel worse.

If a shower stings like needles
and a bath feels like you’ll drown;
If you haven’t washed your hair for days,
don’t throw away your crown!

A day is not a lifetime.
A rest is not defeat.
Don’t think of it as failure,
Just a quiet, kind retreat.

It’s okay to take a moment
From an anxious, fractured mind.
The world will not stop turning
While you get realigned!

The mountain will still be there
When you want to try again
You can climb it in your own time,
Just love yourself till then!

Heel veel sterkte❤️