Derealisatie

Wazig gevoel, watten in hoofd, veel staren, afwezig voelen. Duizelig, deinend gevoel, onwerkelijk gevoel, licht in het hoofd.
Het is een mechanisme van je brein om je te beschermen; je bent overbelast geraakt en om nog verdere overprikkeling / overbelasting te voorkomen kan derealisatie optreden. Zie het als signaal dat je tot rust moet komen.
Heb het in drukke periodes ook vaak. Probeer prikkels te verminderen en ga lekker naar buiten, dat helpt

Hoi Art, tijdens mijn burnout heb ik ook zeker last van derealisatie gehad. Tijdens het wandelen bijvoorbeeld leek het net of ik er niet echt liep. Ik liep wel buiten maar de wereld om me heen was raar. Ook wel eens gehad dat ik net de deur uit was en dan dacht heb ik alles wel aan.. Als ik iets opschreef kon ik ook dat gevoel hebben dat ik het niet schreef. Apart hè en ook wel angstig. Later
kreeg ik druk op m'n hoofd en die maakte ook dat de wereld om me heen raar was. Nu aan het einde van m'n burnout is dat allemaal weg gelukkig. Wel heb ik nog steeds druk op m'n hoofd, maar dat wordt langzaamaan minder. Hoop dat dat ook nog helemaal over gaat. Wat merk jij?

Hoi Art, tijdens mijn burnout heb ik ook zeker last van derealisatie gehad. Tijdens het wandelen bijvoorbeeld leek het net of ik er niet echt liep. Ik liep wel buiten maar de wereld om me heen was raar. Ook wel eens gehad dat ik net de deur uit was en dan dacht heb ik alles wel aan.. Als ik iets opschreef kon ik ook dat gevoel hebben dat ik het niet schreef. Apart hè en ook wel angstig. Later
kreeg ik druk op m'n hoofd en die maakte ook dat de wereld om me heen raar was. Nu aan het einde van m'n burnout is dat allemaal weg gelukkig. Wel heb ik nog steeds druk op m'n hoofd, maar dat wordt langzaamaan minder. Hoop dat dat ook nog helemaal over gaat. Wat merk jij?

Ik heb eigenlijk alles wat Anoniem ook opnoemd. Daarnaast het idee alsof ik in een droom leef, heel gek allemaal. Na hoelang is het bij jou wat beter geworden?

Hoi Art,
Helaas herken ik deze klacht ook. Ik heb er inmiddels zo’n 8 a 9 maanden dagelijks last van. Soms heb ik het idee dat het iets minder is als ik heeeeel rustig aan doe. Ik ervaar het als een heel onwerkelijk gevoel, alsof ik er niet helemaal bij ben en de wereld langs me heen gaat. Daarnaast ook het gevoel dat ik niet verbonden ben met mensen om mij heen, bijvoorbeeld ook niet met mijn vriend. Heel naar, eng en gek gevoel. Aan het begin was het ook visueel. Licht kwam anders binnen en voorwerpen leken soms groter.
Ik hoop ook heel erg dat de derealisatie weg gaat bij ons.
Sterkte 🫶
Liefs N

Komt me ook heel bekend voor. In de behinfase van mijn burn out kwam geluid en licht en ook me eigen stem heel anders binnen. Ik wil graag weten wat er voor nodig is om dit te stoppen, hoelang kan dit duren?

Tips

Ik ben zelf ook benieuwd of meer mensen (continu aanwezige) derealisatie klachten herkennen en misschien tips hebben of geruststellende verhalen dat dit minder wordt als je verder bent hersteld. Het is zoiets naars…

N.

Ik heb het ook dagelijks, N. Wat voor klachten ervaar jij? Ik ben heel wazig in me hoofd alsof ik in een droom leef.. kan t niet anders uitleggen

Alsof ik droom

Denk ruim een jaar last van gehad als het niet langer was…..wanneer ik buiten liep was het alsof in in een luchtbel liep. Zo wanhopig dat ik iedereen maar gedag ging zeggen om maar het gevoel te hebben connectie te hebben met de buitenwereld. Zo’n eenzaam gevoel gaf het mij… niemand geen therapeut die zij dat dit erbij hoorde en hoe het heette totdat ik op dit forum er meer over las. Heb hier geen last meer van dus het gaat weg op den duur. Nu zou ik zeggen geef je er maar aan over, het is nu eenmaal zo niet tegen vechten wordt het nog erger

Ging het op een gegeven moment van zelf over

Ja het gaat vanzelf over. Ik heb huilend over straat gelopen zo’n onwerkelijk angstig gevoel. Je wil misschien controle hierover maar dit is naar mijn idee wat je lichaam zelf moet herstellen. Zorg wel goed voorjezelf goed eten, structuur, genoeg slaap maar op dat laatste heb je ook geen invloed, zelf zit ik weer in een periode van slecht slapen en dan lijkt het of je weer een stap terug doet. Wat een proces … mensen hebben er geen notie van, gewoon vaak niet uit te leggen

Trok het geleidelijk weg

Zolang je teveel blijft vragen van jezelf of dat externe dat doen, baas, bedrijfsarts, casemanager, het tweede spoor blijf je hangen …. Dit alles gaf mij zoveel druk dat ik maar niet uit die angsten en het vechten kwam . Achteraf denk ik dat ik veel duidelijker had moeten zijn maar op dat moment weet je het gewoon niet meer. Je hebt het gewoon nog nooit meegemaakt. Ik voelde me vaak alsof er een bus over me heen was gereden al m’n spieren deden pijn.
Ik zit nu in rustig vaarwater en voel me herstellen de angst /paniek het onrustige ben ik over het algemeen kwijt, maar heb vaak gedacht dit wordt gewoon mn dood. Ben er wel achter dat je lichaam heel veel aankan.
Het gaat zeker over ……..vertrouw in het eigen herstel van je lichaam, sterkte ik ben er ook nog niet

Leek het alsof jullie aan het dromen waren of wat? Want ik lees veel verschillende dingen over derealisatie

Ik had het idee dat ik in een soort luchtbel zat. In eigen wereld terwijl je opzoek bent om daar juist uit te komen. Vechten dus en dat werkt niet. Iedereen gaat door en zelf verdrink je bijna in eigen wereld, beangstigend allemaal. Ik heb heel diep gezeten nu 2,5 jaar verder en dit stukje van burn-out ben ik kwijt ……Het komt goed maar duurde lang, in mijn geval dan .

Ik heb er ook last van en dat gaat samen met chronische spanningshoofdpijn

Zou me niks verbazen als die spanningshoofdpijn voortvloeit uit angst, waardoor je spieren rondom je nek en hoofd gaan aanspannen…..met angst bedoel ik hoe je erover denkt. . Probeer het te accepteren zo van dit hoort er nu gewoon “even “bij, geef het geen podium in je hoofd want dan komt het almeer op de voorgrond. Sterkste hoor een dood vermoeiend proces.