-
Bang voor de komende tijd
Vanaf juli heb ik een overstap gemaakt na bijna 20 jaar naar ander werk, het nieuwe werk beviel niet goed, maar ik heb er mijn uiterste best voor gedaan om het te laten slagen met veel teleurstellingen tot gevolg. Ik kon de energie niet meer opbrengen en heb m’n ontslag ingediend. Daardoor had ik de druk natuurlijk nog hoger gelegd voor mezelf en ben met nieuw werk gestart. Eigenlijk vanuit reserves gestart en nu flink gecrasht. Somber, moe, duizelig, spierpijn, hartstreek pijn etc.. ik ben bang voor de komende tijd bang voor terug moeten naar het werk, voordat ik weet hoe ik dit moet vermijden, want overspannen zijn herken helaas wel. Dit voelt extremer, veel heftiger. Ik heb geen idee waar ik moet beginnen binnenkort krijg ik wel hulp vanuit de huisarts.Mik20-02-2023-
Welkom in je burnout. Helaas ben je jezelf voorbij gelopen. Verzachten, voor jezelf kiezen, goede voeding kiezen en hulp zoeken. Psycholoog, POHGGZ, een burnout coach, je moet je brein weer het gevoel geven dat het veilig is. Veel vrolijke dingen proberen te doen die je leuk vindt!
Taco21-02-2023 -
Bij mij knapte er ook iets in de zomer 2021 van de zelfde ochtend nog lachend en rennend door het huis heen vliegen.. dezelfde middag op terrass kreeg mijn lichaam en geest een kortsluiting. Gevoel flauw te vallen geen kracht meer zicht werd wazig enorm duizelig niet meer kunnen staan. Moest weg!. 1,7 jaar later nog steeds herstellen van de crash. Zwaar overprikkeld en burnout geraakt. Succes zoek goed hulp
Anoniem21-02-2023 -
Hey, stoppen met de angst. Een burnout is vooral een probleem vastgeknoopt in de hersens: Je lichaam beschermt je tegen stress. Omdat wij allen zo lang over onze grenzen zijn gegaan is ons systeem geklapt, dit is een hardwire in het brein (zie het als de hond van Pavlov) dat er gevaar is. Dus telkens als jouw brein 'gevaar' ziet zal het klachten geven. Deze klachten dus constant erkennen, je er zorgen over maken, erover praten. Dit helpt allemaal niet! Iedere keer gaat je onderbewustzijn zich weer zorgen maken en ga je de stressmodus in. Dus relax, verzacht, verwarm, eet juiste voeding en regelmatig, doe dingen rustig aan. Grenzen herkennen maar ook langzaam verleggen. En als je een keertje teveel doet moet je je lichaam veilig stellen, dit kan je doen van 'top down' via meditaties, visualisaties. Of 'bottom up' via bijvoorbeeld ademhalingsoefeningen of EFT tapping. Slappe benen is angst, had ik ook. Beetje te vergelijken met een freeze respons.
Taco22-02-2023 -
Kan je al wat meer Taco? Helpt medicatie ook om weer verder te.komen in het herstel? Ik herken inderdaad wat je allemaal zegt over het brein en stress je brein is zodanig overprikkeld geraakt dat die in het oerbrein is gaan leven hij ziet prikkels als gevaar en je moet (wat ik meestal doe) met je ademhaling het een beetje kalmeren en tot rust brengen. En hoes aanvoelen hoeveel energie je hebt
Anoniem24-02-2023 -
Ja afgelopen 6 weken veel vooruitgang geboekt. Doe nu ook mee met het Primal Trust programma. Kost wel wat maar fijne community, veel informatie om je zenuwstelsel weer te kalmeren en normaal te krijgen. Ik werk nu paar uurtjes in de week en probeer het langzaam op te bouwen. Hoop dat meer rustig zenuwwerk mij nog verder zal brengen :) AD geeft ook wel een zetje in de rug, maar als ik het opnieuw zou mogen doen zou ik eerst zonder proberen!
Taco24-02-2023 -
Bedankt voor de reacties, het gaat heel wisselend, slechte dagen met dagen incl klein lichtpuntje. Ik weet dat ik het moet accepteren, maar zover ben ik denk ik nog niet.
Mik24-02-2023 -
Hoi Taco, ik ben het al 19 maanden proberen eruit te komen zonder medicatie. En kan nog steeds niet heel veel doen. Kan ook nog niet werken. Mijn lichaam spant zich heel snel aan en drukke plekken komen nog steeds hard binnen dan voel ik me lichaam zich weer aanspannen. Wat me duizelig lichtelijk angstig maakt en dan krijg ik slappe gevoel in me benen. Ik denk dat je de juiste keuze gemaakt heb met medicatie
Anoniem26-02-2023 - Alle reacties weergeven...
-
Ik heb ‘t ook maanden zonder medicatie geprobeerd, dacht er wel zelf uit te komen. Had buiten de burnout ook geen zorgen prive en heb nooit mentale klachten gehad. Aanvankelijk was er ook progressie maar na een half jaar ging het ineens weer zo slecht dat ik steeds angstiger werd dat ‘t niet meer goed zou komen en richting paniek ging. Die ups en downs (had al die maanden ook goeie momenten) vond ik zo zwaar. Ik wilde niet dat het nog ooit zover zou komen (paniekerig en eindeloos piekeren cq zware gedachten) en om de angst te beteugelen ben ik toch met antidepressiva begonnen. Na een paar weken ging ‘t steeds beter en sindsdien geen echt slechte dagen meer gehad. Enkel 2 moeilijke dagen door iets op werk maar ik merkte dat ik me heel snel kon herpakken. En nu voel ik me weer vrijwel vrij van spanning (alleen bij ‘t ontwaken even kort) en ben ik rustig aan het opbouwen. Ik begin weer wat stress te verdragen en de draagkracht neemt toe, zo fijn! Achteraf zou ik misschien juist eerder met medicatie zijn begonnen, gewoon als steuntje in de rug omdat het zo onwijs zwaar is. Heb er vertrouwen in dat ‘t helemaal goed komt en dat ik tzt de AD weer rustig kan gaan afbouwen. Als je last hebt van angstige gedachten kan ik het iig zeker aanraden. Ik begin mijn leven weer terug te krijgen!
M.11-03-2023
-
Forum Burnout - forum lotgenoten
Dit is een verhaal uit het forum Burnout.
Lees meer verhalen over Burnout
Meer ondersteuning nodig?
Therapie bij Burnout
Op zoek naar tips?
Tips bij burnout
- ✓ 350+ therapeuten
- ✓ Snel een afspraak
- ✓ Ook online therapie