Wil gewoon mijn leven weer terug

Je geeft teveel gas in een keer. Je geeft je zelf geen rust. Doorgaan en doorgaan zorgt niet voor herstel zodra je je goed voelt geef je gas.

Misselijk wakker worden heb ik ook gehad. Soms wel, soms niet. Als ik teveel deed/te weinig at, te weinig zout tot me nam dan kwam dat weer terug. Dan wist ik dat ik teveel had gedaan. Na verloop van tijd wordt dat beter, als dat niet zo is moet je gas terugnemen. En probeer eens een tijdje flink meer te eten.

Niet naar Leni luisteren… dat klapt iedereen in deze situatie nogmaals op de kop.

Ik herken je beschrijving helemaal. Allicht ben je een sterk gemotiveerd persoon met doorzettingsvermogen. Ik denk dat idd blijven zitten in de job per definitie een verderzetting is van de context die je ziek maakt. Of het nu 2u of 8u is… je neemt het net met je mee.

Ik weet ook niet wat ik moet doen. Mijn arts vraagt me al een klein jaar thuis te blijven met duidelijke burn-outsymptomen maar mijn sterke wil duwt me keer op keer weer door de smurrie… Ondanks mijn veerkrachtigheid en vermogen elke dag weer te starten, wordt het me steeds moeilijker… Ik weet niet wat ik meer kan doen om mijn leven weer op de rails te krijgen.

Ik snap niet wat je bedoelt met niet luisteren .ik bedoel om te herstellen moet je toch rusten bij een burn out of zie ik het verkeerd

Frans wat doe jij op een dag dan zoal.

Je zit nu thuis je werkt niet waar bestaan jou dagen uit?

Of heb je het gevoel dat het echt die inspanning van werk jou spanning geeft ?

Soms ga ik leuke dingen doen met mijn kinderen als ik me goed voel. Dan heb ik een leuke dag. Wat werken in de tuin. Voor de rest druk gezinsleven en probeer te rusten. Als ik me slecht voel dan is het meestal de dag doorkomen met veel liggen en huilen, maar toch proberen nog wat dingen te doen in huis bijvoorbeeld. Bij mij gaat het op en neer. Paar dagen goed en paar dagen slecht. De slechte dagen zijn een hel met veel lichamelijke klachten, geen eetlust, moe en emotioneel. Weet dan niet meer hoe het is als ik me beter voel en zak door de ondergrens. Automatisch veel piekeren en mezelf afvragen hoe ik hier ooit weer uit ga komen. Mijn werk is een bron van spanningen en een toxische omgeving waar ik niet meer terug wil. Maar zo slecht voelen en een nieuwe baan is op dit moment ook geen optie.

Frans dit heb ik ook. Vooral met kids is het moeilijk grenzen te verleggen er moet gegeten worden , kids moeten naar school, het is nu vakantie leven gaat door

Maar ergens moeten we toch grenzen verleggen. Ik denk op de goede dagen reserves besparen in plaats van opmaken dus ook rustig aan doen op de goede dagen

Hoi Lennie,

Een burnout en kids is niet de ideale combinatie. Alles draait door en de kinderen begrijpen het vaak niet als ze jonger zijn. Ik heb er drie: 2, 4 en 8 ! Dus dan weet je genoeg. Rusten is vaak moeilijk. Heb jij ook dat gejojo op en neer ? Paar dagen goed en paar dagen super slecht. Echt om gek van te worden. En ik kom er maar niet achter wat het triggert. Vaak lijkt er niets aan de hand en ben ik ontspannen en dan toch voel ik me plots uit het niets heel erg slecht.

Ik herken mij helemaal in jou. Ik heb er een van vier ze gaat wel gelukkig wel naar school. Alleen zij is zo hyper en druk en vraagt veel aandacht. Ik had ook een wens voor een tweede kindje maar door allerlei omstandigheden en een trauma in het zh zit ik nu een burn out. Dubbel zwaar allemaal en nog heel wat te verwerken.

Dat gejojo heb ik ook. Ik moet wel zeggen dat ik eindelijk nu wel.kleine stapjes maak kon niet eens 5 min lopen was helemaal op en veel psygische klachten .

Dag Frans,

Wat rot voor je dat jouw herstel anders gaat dan je zou willen?
Heb je hulp?
Ik kom in mijn werk heel veel mensen tegen met vergelijkbare klachten en daar is echt veel aan te veranderen. Werken met hoe ons lichaam en zenuwstelsel werkt is daarbij een belangrijke ingang.
Wellicht is er een therapeut/coach bij jou inde buurt waarmee je dit kunt onderzoeken.

Veel succes, Monique