Kies voor jezelf

Ik heb mijn hooggevoeligheid van jongs af aan gezien als zwakte. Ik was doelwit voor pesters op school (basis en middelbaar). Ik leerde mezelf om niet meer te huilen, ik bouwde een bescherming in door steeds meer en meer weg te duwen en mn gevoelens niet te uiten. Ik ging elke dag met n angst naar school, want elke dag was er weer n kans dat n pester t op me gemunt had. Ik realiseerde me toen niet dat juist die angst en de gedachten die daarbij gepaard gaan, er voor zorgden dat ik het pestgedrag aantrok. Ik leerde steeds meer om niet op te vallen en ook om niet mijn angst uit te stralen. Ik bereikte een punt aan het einde van de middelbare school dat ik niet meer gepest werd en als er wat kwetsends gezegd of gedaan werd, stond ik mn mannetje met n kwetsende opmerking of fysieke aanval. Ik heb echter door het willen verdringen van de gevoeligheid de connectie met mn hart steeds doen afnemen, tot n punt waarop ik dusdanig gefrustreerd was dat ik als ‘n getraumatiseerde hond’ door t leven ging. Dit was op latere leeftijd, rond mn 30e. Hooggevoeligheid brengt sowieso verl angsten met zich mee en ik heb al die angsten geconfronteerd en overwonnen. Allicht dat mijn bescherming er toe heeft bijgedragen deze angsten te kunnen trotseren. Ik was tussen mijn 20e en 30e niet meer die stille onopvallende jongen, maar ik werd hard en was voor weinig mensen en situaties bang. Een stoere bink van buiten, van binnen toch nog die gevoelige jongen. Die stoere bink was overigens hartstikke onzeker en had een zelfvertrouwen of eigenwaarde van niks. Het was n masker wat ik droeg, wat ik mezelf had aangemeten. De gevoeligheid gaan zien als een kracht en geen zwakte, was de sleutel om mezelf terug te gaan vinden en worden. Leren herkennen wat er gebeurd als je geraakt bent, leren dat een gevoelig persoon zoveel meer energie gebruikt om zaken te verwerken, leren hoe je moet verwerken, leren dat je gevoel van anderen overneemt en herkennen wanneer dat gebeurd. Het is veel werk, maar de gevoeligheid accepteren en weten dat het onderdeel is van wie je bent, is nodig om te kunnen leven zonder masker en jezelf als obstakel. Verder is weten waar je grens ligt en deze bewaken, de sleutel tot balans en rust. Voor mij betekent het dat ik alleen als t nodig is, me begeef in menigten, dat ik me alleen maar wil omringen met mensen die me niet leegzuigen en dat ik minder initiatief neem om iemand te zien. Ik was me nooit bewust van toxische mensen, of negatieve energie overnemen. Des te meer je weet te kaderen, des te beter kun je peilen waar je je bevindt en des te beter kun je bijsturen waar nodig. Ik heb veel bruggen moeten verbranden, dat is moeilijk omdat je als empathisch persoon de pijn van anderen kunt voelen. Echter, kies voor jezelf en weet dat je het bij het juiste eind hebt als jouw gevoel je zegt dat die ander alleen maar neemt. Ga voor mijn part eens even na hoeveel jij hebt gegeven ten opzichte van wat de ander heeft gegeven. In alle gevallen zul je zien dat je gevoel altijd spot on is. Vertrouw op je gevoel en gebruik het om juiste keuzes te maken. Dat is je voorrecht als gevoelig persoon. Dat maakt je sterk!