Continue in de 'actiestand' staan en onrustig worden als er rust is

Heel normaal, je staat in actieve stand dus wil je dingen doen, invulling vinden. Niets doen gaat in tegen de stand dat je lichaam in staat. Maar toch is dat net wat je moet doen.
Je staat in versnelling 90 te rijden terwijl je auto zo op is dat je maar 50, 30 of misschien wel helemaal niet meer kan rijden en ieder moment uit elkaar gaat vallen. je kan terugschakelen door minder te doen en onder de snelheid rijden die je nog aankan maar die grens is soms moeilijk te vinden omdat je zo gewend bent aan over die grens te gaan. Dus best even aan de kant gaan staan om af te koelen.

Hoe meer je niets doet en rust, hoe minder de stem in je hoofd zal zeggen wel iets te doen. Het is iets die je terug moet leren. Met vallen en opstaan. Het kan helpen om vaste rustmomenten in te plannen, of telkens nadat je iets actief gedaan hebt, zelfs als is het maar douchen of de vuilzakken buitenzetten, telkens rusten. Je lichaam moet echt weer leren dat activiteit ook rust nodig heeft om te compenseren

Hallo J,

Helpt dit jou goed en hoelang zit je in een burn out. Ik ben ook op deze manier bezig en vraag me soms af of ik wel goed bezig ben of echt alleen moet rusten. Maar van heel de dag niks doen komt het piekeren en depri. Daarom helpt dit mij goed actie rusten actie rusten

13maand,
als je piekert, las dan een kwartiertje per dag in waar je jezelf toestaat te piekeren. Als je op een ander moment in je dag wil piekeren dan vertel je jezelf dat je het houd voor je piekermomentje maar niet nu.
Actie rusten is ok wanneer je je eigen grenzen al goed aanvoelt, maar als je nog te veel over je grenzen gaat is het beter enkel te rusten en te slapen op wat reserve terug op te bouwen.

Hi J,

Bedankt voor je input! Net mijn siësta gehad ;-)

Als ik iets 'moet' van mijzelf, dan is het wel 2x per dag slapen. Ik kijk er echt ieder ochtend alweer naar uit.
Echt fijn dat je wat duidelijkheid geeft over hoe je het zou kunnen aanpakken. Merk jij zelf aan bepaalde dingen wanneer jouw grens nadert en/of heb jij een methode waardoor je nooit in de buurt van die grens komt.

Hogere hartslag, druk op men borst, alert zijn, zinderingen. Het is een lange weg geweest om terug te leren 'voelen'. Het is iets dat je ook terug moet leren, beetje per beetje merk je beter de signalen op.

Hi J,

Wederom bedankt! Dit soort tips zijn goud waard.

Is het dus zo dat het allemaal draait om het terugvinden van je werkelijke grens? Al ver voor de grens afremmen? Doe jij bijvoorbeeld ook aan mindfulness, yoga of meditatie? Eet jij bepaalde dingen juist mbt extra energie/herstel? Neem je visolie, b12 en dat soort dingen? Of is de kern simpelweg...rust, slapen en op tijd stoppen.

En alcohol en koffie? Drink je beiden? Ik wel. Alcohol af en toe, maar véél minder dan vroeger. En koffie was op een gegeven moment mijn benzine, wat ik dan ook veel te veel dronk voordat ik inklapte. Zo'n 10 of meer per dag, waarvan 5 in de ochtend. Achteraf bizar, maar geeft wel aan dat alle signalen al op rood stonden. Ik 'moest' van mijzelf niet zeiken. Dus doorgaan terwijl je eigenlijk gesloopt bent. Bizar, maar de oorzaak ligt hiervan bij mijn opvoeding, dus het was ingebakken gedrag. Bewust schrijf ik 'was', want aan alles merk ik dat mijn nieuwe leefstijl aanzienlijk meer rust geeft.

Gegroet,
Frank

Ik spreek natuurlijk voor mezelf maar als ik de signalen voel dan ben ik eigenlijk al te ver gegaan. Dat betekent dat ik terug moet schakelen voor een tijdje om meer reserve op te bouwen voor ik terug omhoog kan.

Het is je grenzen leren aanvoelen en dan daaronder blijven. Maar alvorens je grenzen terug te zoeken moet je eerst een tijdje keihard op de rem om terug wat reserve op te bouwen.

Ik dronk sloten koffie, nu drink ik decaffeine en probeer ik zoveel mogelijk frisdrank te bannen want caffeine duwt je cortisol de lucht in. Alcohol drinkte ik sws al zogoed als nooit maar het is geen geheim dat alcohol voor niets goed is. Het kan ook een coping worden sinds je je slecht voelt, dus nog eens extra gevaarlijk bij burnout... afzweren zou ik zeggen, toch tenminste tot je grotendeels herstelt bent.

En nee ik neem geen vitaminen of andere speciale zaken. Dat vind ik allemaal flauwekul. Zolang je gezond eet heb je alles dat je nodig hebt. En zodra je weer wat energie reserve hebt, geregeld wandelen, bij voorkeur in de natuur om de prikkels te minimaliseren.
Toegeven, gezond eten is een uitdaging wanneer je de energie niet hebt om te koken, maar tegenwoordig zijn er veel opties.
Ik heb meditatie gebruikt om te leren stilvallen, headspace op netflix. Daar heb ik dan een beetje een persoonlijke versie van gemaakt die voor mij het best lijkt te werken.

Hi J,

Wederom bedankt voor al je informatie.

Wat ik merk is dat er een knop om moet qua denken en doen, pas dan ontstaan de veranderingen. Het is niet alleen rusten en slapen. Voor het eerst begin ik mij bij bepaalde handelingen af te vragen...waarom doe ik dit eigenlijk? Wat nou als ik dat eens niet doe? Zodra ik merk dat ik dan een soort 'afkickverschijnselen' krijg, dan weet ik daar aan moet werken. Dat gaat van koffiegebruik tot altijd online willen zitten, roken als ik 'rustig' ergens ga zitten en vooral overal hééél snel op willen reageren...alsof dat moet. Maar ja, de enige die dat doet ben ik zelf. Vaak ben ik dan nog verontwaardigd, waarom 'de andere' niet zo snel reageert... hoezo overspannen ;-)

Daarnaast heb ik een eigen bedrijf(je) sinds 2003. Hartstikke leuk, super creatief en financieel niet verkeerd...alleen door mijn enthousiasme klap ik de laptop s'ochtendsvroeg al direct open, prop mijn lunch naar binnen en ga in de weekenden ook 'gewoon eventjes' wat dingen uitzoeken of chatten met mijn Chinese leverancier (daar moet burnout uitgevonden zijn). Dit gedrag moet ik echt gaan stoppen. Wel k&%, want ik vind het oprecht erg leuk.

Alcohol drink ik wel geregeld, maar dan 1 of hooguit 2 glaasjes. Ik zal vanaf nu zeker letten op mijn koffiegebruik. Ik start daar standaard mee in de ochtend en merk dan dat ik van 'redelijk chill' naar 'hyper' schiet. Vroeger wenselijk, maar nu niet meer.

Gegroet,
Frank

Hallo Frank ,

Ik zou echt alcohol laten staan het is echt slecht voor een herstel van burn out. Ik zelf probeer zo gezond mogelijk te eten en drink alleen water en thee. Ik heb het boek het geprikkelde brein aangeschaft en kookboek van charlotte labee als je dit leest dan krijg je meer inzichten over hoe belangrijk voeding eigenlijk voeding is. Zelfs koffie bij een burn out is een no go. Doe lekker rustig aan even de rem erop

@J is niet helemaal waar. Grond wordt steeds minder voedzaam waardoor voedsel ook minder voedzaam is dan 100 jaar geleden. Ook gebruik je enorm veel stoffen in 'paniek stand', vooral zout en magnesium. Als je dit niet aanvult kom je in de problemen want dit wordt bij allerlei processen gebruikt. Ik zou dus zeten hymalaya zout kopen (bij Holland en Barret bijv.) en dagelijks 2x een halve theelepel oplossen en drinken in water en magnesium supplementeren. Ik haal het zelf bij iHerb, neem 'Calm' magnesium poeder opgelost in water in de ochtend en magnesiumtauraat in de avond voor het slapen.

Daarom word ook wel veel gezegd om meer te eten bij een burnout. In stress-modus neem je inderdaad minder voedingstoffen op. Maar dat geld voor alle voedingstoffen dus een supplement voor X en Y nemen heeft dan weinig zin.
Eens je bloed laten onderzoeken door de dokter kan wel acute tekorten aan het licht brengen maar dit is veelal genetisch, indien nodig zal de dokter je dan zelf wel iets aanraden. Op eigen houtje supplementen beginnen zou ik sowieso altijd afraden.

Hebben jullie ook zo n last van enorme spierspanning met name nek gezicht ogen en ook als ik op me tel of tv kijk voel ik spanning op me ogen en kaken en lichtelijk duozeling kan nog wel zo doorgaan. Emotie maken me ook wat meer angstig en gespannen als ik soms emotioneel ben omdat ik nog in mijn b.o zit en niet zoals vroeger zonder angst duizelingen en et gevoel van slappe benen de deur uit te gaan om een rondje te lopen.. hoe drukker te plek hoe angstiger gespannen en duizelig ik word en doet nu na 2 jaar ook pijn in me lichaam die spierspanning.. eerste 1,6jaar geen pijn in me spieren.