Ik zit verlegen om wat tips & tricks

Dag Hans,

Eigenlijk moet je loslaten, je bent ziek en je moet herstellen dus is het normaal dat je nu een niet meer kan stofzuigen en winkelen of wat dan ook. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.

Ik ben 11 maanden ver en heb nog altijd het probleem die je beschrijft. Ik doe nog steeds te veel en kan mezelf er moeilijk toe zetten echt rust te nemen. Ik wil telkens mijn gezin ontlasten en begin dan toch dingen te doen. Wel is er gaandeweg minder dat ik doe, simpelweg omdat ik steeds minder kan. Ik schiet mezelf dus telkens in de voet. In plaats van mijn gezin te ontlasten geef ik net meer last op langere termijn. Toch kan ik het zo moeilijk laten.

Je moet echt rusten, slapen, rusten en slapen.
En indien mogelijk een korte wandeling maken iedere dag.
Pas dan kan je opbouwen, aanvoelen wat lukt, terugschakelen als het te snel gaat enz...
Ik hoop dat je sneller de klik kan maken dan mij :)

Bedankt.

Welke stappen heb jij gezet in die 11 maanden die jou echt merkbaar geholpen hebben? Niet meer achter laptop? Niet met werk bezig zijn? Ben je mindfulness gaan doen (of zoiets), etc. Doe je nu helemaal niets meer aan huishoudelijke dingen? Ik heb begrepen dat je systeem weer moet leren om te in- en ontspannen. Dus wel milde inspanning (zoals stofzuigen), maar daarna bewust rust nemen. Kleine opdrachtjes verdeeld over de dag.

Ik zit veel op mijn mobieltje spelletjes te spelen. Puur uit verveling.

Het idiote is dat ik mij telkens afvraag...wat doet een relaxed iemand nou op een dag? En het meest idiote is, dat mijn vriendin het perfecte voorbeeld is...alles heel rustig, rustig ontbijten zonder iets te lezen. Gewoon om zich heen kijkend..ik vraag dan ook altijd, waar denk je aan, maar zelfs daar is ze dan niet mee bezig. Helemaal zen. Ze is aan het ontbijten en dat is het. Ik moet er altijd wat bij doen en prop mijn eten naar binnen alsof ik haast heb, terwijl ik vervolgens denk...wat moet ik nu gaan doen..

Helemaal eens met wat L. schrijft.
Een paar tips waar je misschien wat aan hebt, die mij erg hebben geholpen de afgelopen bijna 12 maanden (en nog steeds):

- mindfulness /meditatie
- yoga (niet te intensief, op je eigen tempo)
- dagelijks wandelen (soms 5 min, soms 30; heel afhankelijk per dag wat je kan)
- creatieve hobby’s: tekenen, schilderen op nummer, kleurboek, haken etc
- lezen
- eens in de zoveel tijd een massage boeken
- zingen en dansen (wanneer mogelijk, werkt wel echt ontspannend)
- middagdutjes
- af en toe op je telefoon oid is niks mis mee, ik speel wel eens videogames
- (educatieve) podcast luisteren
- legpuzzels
- journalen / schrijven. Er zijn ook veel fijne invulboeken te vinden voor burnout enz.

Tsja en dan nog zul je vaak blijven denken: ik voel me nutteloos, ik zou iets productiefs moeten doen. Maar alles wat je doet aan je herstel is productief. En het is noodzakelijk, voordat je weer de “moetjes” kan gaan doen.
Heel veel sterkte! Hoop dat je hier wat aan hebt.

Ik doe inderdaad zo goed als niets meer van huishoudelijke dingen. Nu en dan kan ik het niet laten maar dan betaal ik daar de prijs voor.
Ik zit ook wel voor de TV of achter de laptop maar zelfs deze zaken behandel ik nu als activiteit, niet als rusten.
Rusten is ogen dicht op de bank, gewoon door het raam staren, op een bankje zitten buiten. Echt niets doen.
Moeilijk maar na 10-15 minuten merk ik dat mijn hoofd vertraagd en dat de rust komt. En zoals met alles, oefening baard kunst.

Tsja, het is een ziekte, dat is het zeker, maar eentje die erg complex is. Endorfine is het stofje wat ik op de dag mis. Gewoon plezier en genieten van dingen. Ik merk duidelijk dat als ik iets gedaan heb wat ik echt leuk vind, dat ik mij happy voel en dan glijdt de vermoeidheid van mij af. Hiermee toont het weer eens aan dat het vaak (in de 2e fase) vooral mentale vermoeidheid is. Het nadeel (bij mij) is dat als ik mij dan weer een hele dag happy voel, dat ik dan direct doorschiet naar méér. Dus weer doelen stellen..niet handig.