Sinds februari thuis met n burnout

Wat vervelend wat er met je gebeurd is en ervaren hebt.

Ik zou mijzelf wel een aantal dingen afvragen.
1. Wil je eigenlijk wel terug?
2. Speelt er alleen op je werk iets of ook prive?
3. Wil je niet iets heel anders gaan doen in je leven? Ik sprak gisteren nog een zweminstructrice die jarenlang bij een bank werkte. Sinds haar overstap voelde zij zich beter dan ooit. Ik ga zelf ook zo'n overstap doen.

Succes!

Dank voor je reactie. Ik zou wel graag iets anders doen. Ik ben wel hoofdkostwinner en ben bang dat we de lasten dan niet meer kunnen dragen. Teruggaan zal zwaar zijn, maar om te reintegreren misschien wel verstandig. Iedereen raadt mij af om nu naar vacatures te kijken.

Geeft het spanning als je beIg bent net de toekomst en keuzes daarin? Het is wel riskant om op te zeggen wanneer je nog niet voldoende hersteld bent, het risico ligt dan immers volledig bij jou. Ik heb ervoor gekozen eerst te re-integreren (ben er weer bijna gelukkig, laatste atukje nog) en dan rustig rond te kijken. Een tijdje terug had ik heel erg het gevoel dat ik een keuze ‘moest’ maken en daarmee heb ik mezelf onnodig druk opgelegd. Mijn baas wilde ook liever van me af (niks persoonlijks maar een zieke werknemer is natuurlijk nooit fijn voor de cijfers, daar ging het haar enkel om). Ben nu blij dat ik toch gebleven ben en de rust heb teruggevonden. Ben wel elders in het bedrijf gaan reïntegreren overigens. Erg lastig dit soort vragen he… Succes!