Enorme eenzaamheid tijdens en na je dieptepunt

Ik stap vandaag voor de 2de maal een "bruine kroeg" binnen. Het type waar een handvol mensen de hele dag aan de toog zitten.
Ik ben nooit een caféganger geweest maar hier praten mensen wel, wie je ook bent. (ik denk dat velen hier zelf eenzamen zijn).
Als je zoiets in de buurt hebt kan je dit eens proberen, dan kan je ook op ieder moment terug vertrekken zonder verantwoording af te leggen.
Of misschien geeft het je ideëen om "out of the box" te denken.

Ja, lijkt zo dat berichten weggaan. Alleen ze worden geplaatst op een andere plek. Verder naar boven.
Heel vervelend, want op sommige vragen worden daardoor geen antwoord gegeven.

Wat ik doe om niet te vereenzamen is, ver van te voren korte afspraken plannen. Alles op voorbehoud. Dus het lukt niet; afzeggen. Lukt het wel, gaan.
En als je iets wat verder in voren plant, kun je soms je energie op opsparen voor het moment. En je hebt iets om naar uit te kijken.

Bedankt voor de tips. Daar heb ik echt wat aan. Ik had net een korte ontmoeting met een (trouwe) vriend en ik merk direct dat ik die positieve energie voel.

Even een biertje pakken vind ik ook een slimme truuk, alleen wil ik voorkomen dat als ik mij relaxt voel, dat ik dan telkens denk...komt vast door de alcohol 😁

Het idiote is dat door de enorme klap die je hebt gekregen met een BO en de rare emoties etc. je zelfvertrouwen ook tot het minimum is gedaald. Vaak ben ik in gesprek met iemand, weet dat ik 'gewoon' sterk en relaxed overkom en altijd een makkelijker prater was, maar op een of andere manier blijf je onzeker. Luisteren vind ik lastiger dan zelf praten. Wellicht heeft dat iets met concentratie te maken.