Op 7 jarige leeftijd moest ik afscheid nemen van mijn 32jarige mama. Gestorven aan borstkanker.
Wat kleurde de lucht grauw. 3 jaar erna kleurde ze terug blauw.
José kwam in mijn leven, de titel mama kon ik haar niet geven zo heb je maar 1tje. Het werd SUSKE.
Ook al kwam ik niet uit je buik, ben super blij dat ik je 41 jaar heb mogen kennen. We hebben niet lang aan elkaar moeten wennen.
Je was mijn soulmate, luisterden naar dezelfde muziek, samen op vakantie gaan dat was ons leven
Kon ik je nog maar 1 reisje geven.
Op moederdag vertrok je op je laatste reis zonder mij. Sindsdien ben ik niet meer blij.
Weet niet waar ik moet beginnen, ik mis je in zoveel dingen. In september niet meer naar zee, tranen à volanté.
Mijn flikkerogen ben ik kwijt, das een feit.
Mijn lach is zoek, tis meer dan eens dat ik op 1 dag vloek.
Ik moet aan een nieuw hoofdstuk beginnen,
Maar kan ik dit wel zonder jou ?
Weet ik ben trots op jou!! Je was mijn rots in de branding.
Heb nu je uil tattoo. Suske waar je ook bent: I OVE YOU.