De vervelendste zijn de hartkloppingen

Ik herken de klachten, hoort dus ergens bij de burn-out. Sommigen zeggen dat magnesium helpt bij die pijn in de spieren/benen,, maar dat weet ik niet zo goed.

Wat betreft je weekend weg, gewoon gaan. Maar doe aanpassingen. Ga niet overal mee mee. Trek je steeds terug als het teveel is. Let ook daar op jezelf, en zet jezelf op 1.

Bedankt voor je reactie Madeliefje. Had of heb jij zelf ook dat nerveuze gevoel in je hartstreek bij wakker worden? De benen doen niet echt pijn,maar zijn zwaar en lijken vol stress. Lastig met lopen en staan.

Toch wel meegaan zeg jij. Is misschien ook wel goed,maar zal niet de gezelligste zijn denk ik. Je gaat toch weg met een behoorlijk malaise gevoel.

Herkenbare klachten. Er is een constante spanning aanwezig in je lichaam. Hierdoor zijn alle spieren 'wat' aangespannen. Dit kan je nerveuze gevoel in je hartstreek verklaren. Kan het zijn dat je hier ook extra op focust?

Wat betreft het weekendje weg. Als je voelt dat je enigszins energie hebt om iets te gaan doen, zou ik absoluut gaan. Het is niet erg om niet met alles mee te kunnen doen of je af en toe terug te trekken. De positieve / geluksmomenten zijn heel belangrijk voor je herstel.

Bedankt Frank

Zo te lezen zit je nog niet heel lang in een burnout. Mijn advies zorg voor een ritme.
Vaste tijd naar bed en opstaan in vaste dutjes als je moe bent
Geef je vooral over als je erg moe bent

Iedere ochtend een klein rondje wandelen en dan ook echt klein en als he't kan ik de avond ook mini . Wees vooral lief voor jezelf. Neem een bad , laat je lekker masseren. Als een weekend weg je zoveel stress brengt nu en et wordt ook van alles van je verwacht ga dan NIET
Ik kon dat het 1e jaar absoluut niet. Kost veel te veel energie. Denk aan JEZELF

Dank je voor je reactie. Weekendje weg is idd nog een twijfel hoor.

Ja zou het zeker niet doen!
Ik deed de volgende test bij mezelf;hoe lang kan ik geconcentreerd een bladzijde uit een boek lezen. De tijd dat je dat kan is de tijd die je kan uitgeven aan sociale en lichamelijke activiteiten. Nou dat was bij mij nog geen 5 min de eerste maanden.
Denk echt aan jezelf en kies voor jezelf
Met anderen een weekend weg dan wordt er toch iets van je verwacht. En je gaat jezelf toch over een grens gooien denk ik .

Ik ben het eigenlijk ook wel eens met de laatste reacties. Het is ook goed om niet te gaan, als je lichaam aangeeft dat het niet lukt.

Ik vertel het vooral uit persoonlijke ervaring. Ben wel een paar keer weg geweest, en vond het juist fijn om op die manier toch sociaal wat op te laden.
Dus kort even in de woonkamer zitten met de mensen, en als het teveel is, gelijk terugtrekken. Overdag ging ik niet mee met uitjes en dergelijk.
En zag het juist als een persoonlijk leerproces om tijdig de grenzen aan te geven, de mogelijkheid te hebben om snel terug te trekken naar je eigen kamer.

Even een update. Ik ben het weekendje weggeweest en het is gelukkig redelijk gegaan. Mijn rustmomenten gepakt en ook niet te gek gedaan. Toch blij dat ik gegaan ben. Nu afwachten of het niet teveel geweest is.