Nadat ik voor de 2e keer een terugval heb gehad, snap ik nu de logica achter de burnout en de valkuilen.
Fase 1: je bent mentaal en fysiek totaal uitgeput. Spanning, brak, angstig, hyper, etc.
Fase 2: fysiek begin je aan te sterken door veel te rusten, slapen en goed te eten. Mentaal is het nog steeds zwaar. Gesprekken met anderen zijn inspannend, je voelt je opgejaagd en het is snel teveel.
Fase 3: Mentaal word je stabieler, merkt ineens dat je langer met anderen een gesprek bent en je concentratie is al een stuk beter.
Fase 4: je begint je eenzaam te voelen, omdat je fysiek meer kunt en ook qua contact.
Precies in die fase is het de kunst om alles kalm aan te doen. Gedoseerd en niet te hard van stapel te lopen. De kans dat je al je energie kwijt bent na een gezellige drukke avond of langer te sporten/bewegen dan normaal is dan heel groot. Precies in deze fase ben ik 2 keer onderuit gegaan., Waardoor alles weer opnieuw moet.
M.a.w. ga gezelligheid niet uit de weg, maar haak af als je denkt...Ik heb nog voldoende energie en tot dit moment heb ik genoten. Niet alleen houd je dan een positief gevoel over, maar heeft je batterij nog genoeg reserve over. De volgende dag een hele dag rust nemen en voor je gevoel op het gaspedaal gaan staan. Eigenlijk zou je in deze fase 1 of hooguit 2 'hoogtepuntjes' per week moeten creëeren en dan weer 2 dagen nemen om bij te komen. Ook hiervoor 3 maanden de tijd voor nemen. Wat daarna komt weet ik niet, maar dit wilde ik even delen.