Had nooit gedacht om dat ooit op te schrijven.
Ik ben 53, heb geen kinderen, ben in december mijn moeder verloren. Ze was degene met wie ik alles besprak. Mijn veilige haven.
17 keer verhuisd, getrouwd en gescheiden.
Een broer die een soort van kluizenaar is.
Vader overleden toen ik 1 jaar was.
Binnenkort geen ouderlijk huis meer want stiefvader heeft herseninfarct gehad, gaat naar zorg-appartement.
Ex-partner was narcist en heeft me twee maanden na overlijden moeder in de steek gelaten.
Dit alles is dus in ongeveer 6 maanden gebeurd.
Ineens denk ik ‘wat heb ik toch gedaan?’ Slechte keuzes gemaakt? Iedereen denkt dat ik het altijd red. Maar heb voor de eerste keer in mijn leven het gevoel dat ik het niet ga redden.