Ont-Wikkeling, Over-Gang, Midlifecrisis-Crisis: Kansen ?
Beste Lezers,
Dankjewel dat je mijn verhaal wilt lezen. Wie weet helpt jouw reactie daarop, mij een stukje verder.
Mijn partner is in haar overgang en haar seksuele behoefte is tot bijna nul gedaald. Zelf kom ik momenteel eindelijk meer thuis in mijn lijf. Als ik het over mind, hart en gut heb (geest, ziel en lichaam), dan ben ik iemand die aardig thuis is in mind en hart en thuis begint te komen in gut. Mijn hart liep voorop in mijn intimiteit. Haar fysiek liep voorop in haar intimiteit. Haar fysiek heeft geen behoefte meer en het doet pijn nu. Mijn fysiek is eindelijk behoeftig en blijft, eenmaal in contact, potent. Ik houd zielsveel van haar. Ik baal van deze samenloop van omstandigheden. Begrip en geduld zijn mijn kwaliteiten en dus ook mijn valkuilen (doorslaan in waar ik goed in ben, ofwel slaaf zijn van mijn kwaliteit, ofwel taboe hebben op het laten ervan). We hebben beide een hoge ethiek, nemen daadwerkelijk verantwoordelijkheid voor eigen inhoud en staan open voor de ander. Onderzoeken waar ik sta, waarom ik doe wat ik doe, wat ik wil, worstelen we beide mee, beroepsmatig, zowel als persoonlijk. Ont-Wikkeling en Midlifecrisis-Crisis zoeken momenteel samen hoe deze Over-Gangen te navigeren… Mijn intimiteitsbehoefte roept momenteel het hardst.
Even geen begrip: Sta ik daar eindelijk, hard voor gewerkt, sluit jij de poorten ! Niet alle aandacht meer naar je oud-vertrouwde manier van intiem zijn, kappen daarmee, richt je op mij, hart, ogen, huid. Maak contact, fysiek, naakt, niet seksueel, laat me fysiek nu niet alleen ! Ook in je andere worstelingen. Praat ! Ben kwetsbaar, samen kwetsbaar. We zijn sterk genoeg samen, tijd om krachtig kwetsbaar te zijn !
Ik worstel met de vraag of ik meer appèl moet doen, krachtiger moet staan in wat ik wil, in wat ik zie, in waar ik aandacht voor wens. Ze heeft het al zo zwaar nu. Al piept ze nauwelijks, haar overgang is heftig.
Hoe lezen jullie mijn verhaal ? Wat zou je me mee willen geven ? Je niet inhouden alsjeblieft.
Beste Lezers,
Dankjewel dat je mijn verhaal wilt lezen. Wie weet helpt jouw reactie daarop, mij een stukje verder.
Mijn partner is in haar overgang en haar seksuele behoefte is tot bijna nul gedaald. Zelf kom ik momenteel eindelijk meer thuis in mijn lijf. Als ik het over mind, hart en gut heb (geest, ziel en lichaam), dan ben ik iemand die aardig thuis is in mind en hart en thuis begint te komen in gut. Mijn hart liep voorop in mijn intimiteit. Haar fysiek liep voorop in haar intimiteit. Haar fysiek heeft geen behoefte meer en het doet pijn nu. Mijn fysiek is eindelijk behoeftig en blijft, eenmaal in contact, potent. Ik houd zielsveel van haar. Ik baal van deze samenloop van omstandigheden. Begrip en geduld zijn mijn kwaliteiten en dus ook mijn valkuilen (doorslaan in waar ik goed in ben, ofwel slaaf zijn van mijn kwaliteit, ofwel taboe hebben op het laten ervan). We hebben beide een hoge ethiek, nemen daadwerkelijk verantwoordelijkheid voor eigen inhoud en staan open voor de ander. Onderzoeken waar ik sta, waarom ik doe wat ik doe, wat ik wil, worstelen we beide mee, beroepsmatig, zowel als persoonlijk. Ont-Wikkeling en Midlifecrisis-Crisis zoeken momenteel samen hoe deze Over-Gangen te navigeren… Mijn intimiteitsbehoefte roept momenteel het hardst.
Even geen begrip: Sta ik daar eindelijk, hard voor gewerkt, sluit jij de poorten ! Niet alle aandacht meer naar je oud-vertrouwde manier van intiem zijn, kappen daarmee, richt je op mij, hart, ogen, huid. Maak contact, fysiek, naakt, niet seksueel, laat me fysiek nu niet alleen ! Ook in je andere worstelingen. Praat ! Ben kwetsbaar, samen kwetsbaar. We zijn sterk genoeg samen, tijd om krachtig kwetsbaar te zijn !
Ik worstel met de vraag of ik meer appèl moet doen, krachtiger moet staan in wat ik wil, in wat ik zie, in waar ik aandacht voor wens. Ze heeft het al zo zwaar nu. Al piept ze nauwelijks, haar overgang is heftig.
Hoe lezen jullie mijn verhaal ? Wat zou je me mee willen geven ? Je niet inhouden alsjeblieft.
PowerWatje
11-09-2023
