Nooit een match op tinder

Je moet Tinder niet als maatstaf gebruiken. Ga eens uit, neem een nieuwe hobby, ga eens op speeddate, ga bij een vereniging... Ook leuke manieren om nieuwe mensen te leren kennen. Het belangrijkste is tevreden zijn met jezelf en zelf goed in het leven staan en weten wat je wil. Dan krijg je zelfvertrouwen en dat straalt je naar je omgeving en kom je vanzelf interessante personen tegen :-)

Voor sommige mensen is een relatie gewoon niet weggelegd. Bij jouw is het je uiterlijk, bij mij is het mijn persoonlijkheid. Je kan je ertegen verzetten. Maar zodra je dat accepteert, wordt je echt gelukkiger.
Of leg je eisen echt heel laag. Misschien lukt dat.

Zoek je een relatie? Ga dan eens mee met een busreis naar een pretpark of een vakantiebestemming. Echt, relaties onstaan dan vaak vrij snel.

Hoi Dries,

Welkom bij de club! Op Tinder en soortgelijke platforms is een zeer ongelijke verdeling tussen mannelijke en vrouwelijke gebruikers. Het aantal mannelijke profielen zweeft ergens tussen de 60%-tot-75% en het aantal vrouwelijke profielen zweeft ergens tussen de 25%-tot-40%.

Wat mij daardoor opgevallen is, is dat door het aanbod/de keuze voor vrouwen vele malen groter is dan voor een man. Door dat grotere aanbod/meer keuze kunnen vrouwen meer contacten aangaan en hebben en daarmee hebben zij potentieel meer kans op dates. Mede door het grotere aanbod/meer keuze kunnen vrouwen tevens kieskeuriger zijn en daarbij kiezen zij (logischerwijze) het beste wat ze kunnen vinden, al neigt dat naar mijn mening meestal naar het oppervlakkige (denk aan: knap, lang, volle haardos, vermogend, enz.). Dit zal voor de begeerde man die ook veel keuze heeft ongetwijfeld hetzelfde zijn.

Als gemiddelde (of mindere) man heb je gewoonweg niets te zoeken op een datingapp/site, daarbij is het offline naar mijn eigen ervaring (bijv. via speeddating) net zo min een probleem.

Ik zit zelf in hetzelfde schuitje en ik ben er heel open/eerlijk over dat ik het opgegeven heb. Voor mij geen datingprofielen op apps/sites meer, ik doe ook niet meer aan speeddaten en een praatje aanknopen met een vrouw waar ik me toe aangetrokken voel laat ik ook zitten (sinds 1 juli 2024 al helemaal).

Mijn zelfbeeld is inmiddels niet bestaand, deze is weg en ik geloof niet meer dat ik een vrouw ook nog maar iets te bieden heb al weet ik diep van binnen dat ik heel ambitieus, ondernemend en zorgzaam ben. Hetgeen mij rest is zorgen voor mijn zoon, in de weekenden dat ik hem zie, en wachten op het moment dat hij op eigen benen kan staan. Gelukkig duurt nog wel even, maar daar zet ik mij vol overgave voor in (verder voor niets anders meer) en ik probeer met hem de mooiste herinneringen op te bouwen zodat hij trots terug kan kijken naar zijn jeugd met mij. Na voorgaande verwacht ik langzaam aan en zo goed als alléén weg te rotten en ach, wellicht heb ik dat allemaal verdiend...geen idee.

Hopelijk buigt het voor jou om en zo niet, weet dat je niet de enige bent.

Groetjes,

Lieve Dorien.

Alles loopt door elkaar heen. Je man is je werkgever, je woont samen, hebt kinderen. Dus hoe dan verder?

Maar iemand met een Narcistische persoonlijkheidsstoornis zal echt nooit naar een therapeut gaan. Dat is de hele kern van Narcisme.

Hopen dat hij verandert is de kern van jouw problemen.
Mensen doen er soms een half leven over om dit echt tot zich door te laten dringen.

Er is m.i. te weinig kennis over Narcistisch misbruik bij de GGZ. En pas ajb op voor coaches; die verdienen geld over jouw rug.

Ik vond zelf de youtube-filmpjes van een Engelstalige specialist erg behulpzaam. Leerde er meer van dan jaren lang therapie: DoctorRamani.
Misschien de moeite waard om daar eens naar te kijken?

De lelijke waarheid recht in de bek kijken. Radicale acceptatie. En dat terwijl je je al verzwakt voelt. Je moet kracht verzamelen om die enorme impasse te doorbreken. Ander werk, ander huis, scheiding, gedoe na de scheiding.

Want er is geen oplossing in hopen dat hij verandert.
Als het echt zo erg is als je zegt....dan is het echt zo erg!
En het wordt niet beter, maar erger met de jaren.

Verdiep je ajb in Narcisme en Narcistisch misbruik.

Dat geeft je hopelijk kracht. In herkenning (ja, heel veel mensen zitten in een vergelijkbare situatie als waarin jij je begeeft). En de confrontatie met de realiteit. Heel hard, ik weet het. Het spijt me. Maar zachte heelmeesters maken stinkende wonden.

De silverlining? Je bent nog middenin je leven (qua leeftijd, je kunt werk nog aan, je hebt kinderen). Meeste mensen die het niet tijdig echt aangaan, kijken -zoals ik- terug op hun leven. En echt waar, ik zou willen dat ik nu was waar jij bent.
Terug kan niet meer. Vooruit wel, hoe moeilijk ook.

Heel veel sterkte,

H.

Je bent een goed persoon Dennis…. Echt mooi om te lezen. Als ik ooit open sta voor een relatie en weer beter ben, hoop ik zo iemand tegen te komen die in het leven staat als jij. Ik kom vaak de verkeerde mannen tegen. Maar goed eerst maar werken aan mijn herstel voordat ik een ander iets kan geven… Als ik een relatie nog aandurf….

Hoi Anoniem,

Jij zegt het, ik kan enkel hopen dat anderen vinden dat ik een goed persoon ben. Het is één van de weinige dingen welke mij dan nog zouden resteren.

Ik wens je heel veel succes/sterkte met jouw 'herstel' (zoals je het noemt) en ik kan me het helemaal voorstellen dat het 'eng lijkt/is' om zoiets als een relatie aan te durven gaan, zelf durf ik er niet meer in te geloven/op te hopen maar goed dat deert niet, mijn tijd (met 38 jaar oud) is denk ik wel geweest/voorbij.

Groetjes,

Dennis, Ik ken veel mensen die op hoge leeftijd nog een partner vonden. En 38 jaar is nog jong.

Hoi Joep,

Dat is ongetwijfeld zo, ik zie het ook om me heen alléén zie ik het voor mezelf niet meer gebeuren.

Inmiddels kijk en zoek ik niet actief meer (zowel offline als online) door wat ik heb ervaren/meegemaakt. Ik heb mezelf voorgenomen om met 45 jaar oud de deur helemaal dicht te gooien en niet meer open te staan al zou iemand zich dan aandienen.

Voor mij is het een beetje 'genoeg, is wel genoeg', mij is een (rijk) gezinsleven volgens mij niet gegund. Ja, ik heb mijn zoon en hij is mijn alles maar dat is dan ook gelijk het enige/het laatste tot hij op eigen benen staat.

Eigenlijk kan je gewoon stellen dat ik heb opgegeven en ik durf er niet meer in te geloven. Dit is ook gelijk de meest veilige keuze zodat ik niet weer onnodig pijn/verdriet hoef te lijden al legt het 'eenzaam/alleen' zijn mij ook geen windeieren.

Groetjes,

Lief van je Dennis! Bedankt!

Het gaat er niet alleen om wat ik vind, maar ook wat je van je zelf vind

Weinig dingen? Wat je schreef vond ik juist meer dan voldoende. Kunnen andere mannen voorbeeld aan nemen

38 jaar….. dat is super super super jong!

Zelfs mensen die 90 zijn vinden nog een nieuwe liefde.
Je hebt nog een heel leven voor je. Maar ik begrijp je heel goed, je kan ook vrienden zijn met vrouwen, en wie weet waar het naar toe leidt

En geloof me maar, een rijk leven met veel kinderen is ook niet altijd alles….

Laat je verwachtingen maar gewoon even los, wie weet wat er op je pad komt. En zorg dat je fijne mensen om je heen hebt, bijv op je werk. Je kan niet alles plannen in het leven, maar als je iets wilt dan moet je er hard voor werken heb ik geleerd

En aan Dries: blijf doorzetten tot je je soulmate hebt gevonden, ik ben ervan overtuigd dat het gaat lukken, maar niet verwachten dat je direct een leuke partner hebt gevonden. Parels zijn zeldzaam

Zowel online als offline zoeken en niet alleen op tinder kijken

*Kunnen “sommige” andere mannen wat van leren, bedoelde ik :-) over 1 kam scheren is niet eerlijk

Kan geen reactie plaatsen moet ik eerst inloggen?

Even kijken of een reactie plaatsen nu wel lukt. Ik probeer het iedere keer maar het mislukt telkens.

Een advies
Ga niet op tinder
Of enige andere datingsite
Ga dingen ondernemen waar je mensen ontmoet in het echt
Zo leer je ook verder te kijken als alleen het uiterlijk van iemand
Innerlijk en het karakter van iemand is zeker het allerbelangrijkste!
Dan komt de rest vanzelf
Ook voor jou is er iemand
En dat vindt je niet op een datingsite
Ik wens je veel geluk en liefde voor de toekomst

Hallo Elise,

Datingapps of 'offline' maakt allemaal geen verschil. Mensen in het echt ontmoeten is makkelijker gezegd dan gedaan (het leven is druk met werk, huishouden en dergelijke) en als het al gebeurd komt het erop neer dat in de meeste gevallen de man op de vrouw af dient te stappen, iets dat in de hedendaagse hegemonie een 'gevaarlijke' bedoening kan zijn (zie o.a. de vernieuwde wetgeving per juli dit jaar).

Wat betreft jouw visie op uiterlijk versus innerlijk.., ja daar ben ik het mee eens (ik hecht zelf veel minder waarde aan uiterlijk dan aan het innerlijk) alléén is het mijns inziens dat vele vrouwen in het hedendaagse vooral voor uiterlijk + macho gedrag lijken te gaan (dat is een observering van hetgeen ik hoor en zie) en voor mannen zou dat dan uiterlijk + zachtaardig gedrag. Laat ik er wel bij aangeven dat wat ik aangeef niet geldt voor alle vrouwen en/of mannen!

Verder, hetgeen je typt over 'het komt vanzelf'; nee niets komt vanzelf! Dat geldt al helemaal voor een rustige(re), teruggetrokken/introverte, gemiddelde of beneden gemiddelde man en ik spreek uit ervaring.

Maar goed, lief dat je de originele poster veel geluk en liefde wenst en ik hoop dat hij dat leest. Voor mezelf kan ik enkel zeggen dat het klaar is, ik heb definitief opgegeven en ben er enkel nog zolang mijn zoon mij nodig heeft (andere doelen heb ik niet meer, de droom/wens voor een gezinsleven/een leuk en lief maatje/etc. is voor mij vervlogen).

Groeten,

Hoi Dennis

Ik bedoel met de rest komt vanzelf dat je eerst iemand echt moet leren kennen.
Als je dan een relatie krijgt kies je echt voor elkaar. En komt de rest vanzelf.
Dan is het jullie 2 wat belangrijk is. En je zoontje uiteraard.
Je lijkt me een fantastische vader en man.
En ik hoop echt dat je wat meer zelfvertrouwen gaat krijgen.
Neem zelf ook initiatief
Praten kan altijd
Ik was ook altijd heel introvert.
Nu niet meer. Door uit je comfortzone te stappen groeit je zelfvertrouwen.
Niet makkelijk. Maar het kan. Ik ben het bewijs.
Zo te lezen heb je veel mooie kanten.
En zeker dat daar een vrouw op valt.
En vaak als je niet zoekt overkomt het je ineens.
Geef het echt niet op!
Blijf geloven in jezelf en het moois wat je nog kan gaan overkomen.
En als het moment daar is pak die kans dan met beide handen aan.
Vertrouw op jezelf dan.
Echt ik voel dat er echt iemand op jouw pad gaat komen.
En ik wens je dat ook zeker toe!
Blijf geloven in geluk
En dat wens ik jou ook toe
Alle liefde en geluk!

Hoi Elise,

Dank voor jouw lieve woorden, alléén stop ik er echt geen moeite meer in. Tot mijn 45ste ben ik benaderbaar, maar daar blijft het bij, ik onderneem ik geen actie meer (klinkt tegenstrijdig, ik weet het).

Ik voel me serieus ongewenst bij/door het vrouwelijke geslacht. Het brengt me eigenlijk weer terug in mijn lagere/middelbare school tijd waar ik als jochie ook niet bepaald gewenst was.

Hetgeen waarin ik geloofde bleken sprookjes te zijn en sprookjes bestaan niet. Ik kan beter voor comfort en veiligheid kiezen dan mezelf blootstellen aan gevaar/kwetsbaarheid.

Leuk is anders, maar het is wat het is denk ik? Ergens heb ik wel genoeg van het alléén en eenzaam zijn, maar ik moet realistisch blijven en mezelf voorbereiden op een lange weg alléén tot aan mijn eind (zodra mijn zoon zijn eigen weg kan gaan/gaat).

Groetjes,

Hoi Dennis

Moeilijk om te lezen hoe je
er in blijft staan.
Hopelijk komt daar nog verandering in
Soms moet je risico's nemen in het leven
En soms wordt je dan ook teleurgesteld
En dat doet zeker pijn
En je vertrouwen loopt dan ook weer een deuk op.
Ik begrijp het
Ik heb het tegenovergestelde.
Er "leuk" uitzien heeft ook niet altijd zijn  voordelen bij mannen. In combinatie met een te zacht karakter
Te vaak fout gegaan. Vertrouwen daarin is ook weg. Maar toch loopt hij ergens rond
Een man die verder kijkt en wel 100 procent voor mij gaat.
En dan ga ik het zeker weer een kans geven
Ondanks alle ellende en verdriet wat ik heb mee gemaakt
Liever samen dan alleen toch?
Niet alle vrouwen zijn hetzelfde
Ook niet alle mannen
Ik blijf geloven in de liefde
Een maatje forever voor de rest van mijn leven
En vergeet niet jouw zoon zal jou altijd nodig hebben. Ook als hij ouder is en op eigen benen staat.
Ik wens je veel kracht en geluk voor de toekomst
En een hele dikke knuffel
Hou vol!