In het verleden was het niet altijd makkelijk, mijn man loog veel, over rekeningen, over zn werk etc. Grote leugens, kleine leugens, was wel een beetje the story of our life. Ik vergaf hem elke keer weer, omdat ik van m hield en dacht dat we niet zonder elkaar konden.
De laatste 2 jaar is mijn man veranderd in iemand die altijd boos is, het is altijd de schuld van een ander en nooit die van hem, kinderen krijgen niets anders dan een grote mond en ik doe alles fout!
Relatietherapie hebben we al geprobeerd maar dat vind hij niets, ook voor zichzelf is hij in therapie geweest (zegt hij)
Voor mij is de maat eigenlijk wel vol, ook voor de kinderen, maar ik weet niet hoe ik ermee moet stoppen!? Ik heb ook niemand bij wie ik mijn verhaal kwijt kan.