Voor mij is het afgedaan

Weet je wat mij eenzaam maakt is de mensen die zeggen dat ik altijd welkom ben maar vervolgens zeggen dat ze druk zijn en geen tijd hebben of dat ze geen vertrouwen in mij hebben en dat spat er van alle kanten uit want wanneer hoor ik nou wat van hun ik ben altijd diegene die moeite moet doen om te vragen of ik langs kan komen en dan ook nog zeggen dat ik er niet alleen eruit zal komen sory maar ik ga geen mensen in mijn leven laten die al zo gaat denken zonder überhaupt moeite te willen doen om met mij te gaan praten of wat dan ook ik ben daar dan ook klaar mee als je geen vertrouwen in mij toont of hebt dan hoor je niet in mijn leven want dat zijn de mensen die mij blokkeren die mij tegenhouden het vertrouwen te krijgen die ik in mijzelf heb verloren want hoe zal ik ooit nog vertrouwen kunnen hebben in mijzelf als ik mij hier niet eens welkom voel of het gevoel dat ik er niet eens toe doe ik heb het zelf uitgesproken maar niks noppes nada dat dat diegene daarop heeft gereageerd het is alsof ik tegen een muur praat ik voel mij genegeerd
Het alsof ik niet voor mijzelf kan zorgen dat idee krijg ik van haar en niet het recht heb om gelukkig te leven en dan ook nog het lef hebben om het op haarzelf te betrekken alsof ik werk heb doordat zij mij zogenaamd een schop onder de kant heeft gegeven want wat moest ik bij haar als ik eigenlijk zou moeten solliciteren voor werk alsof ik alleen welkom ben wanneer ik succesvol ben in het leven alsof dat de waarde is in het leven nee het is voor mij afgedaan en ik zal hier dan ook ooit vertrekken zonder überhaupt wat te zeggen want dat verdienen ze niet niet! Dan hadden ze wat meer moeite moeten doen want het Is geen eenrichtingsverkeer!