Soms heb ik het gevoel dat ik de enigste ben die zich zo eenzaam voelt.
Ik ben 26 jaar oud en ik voel me al jaren heel erg eenzaam.
Ik heb helemaal geen enkele vriend of vriendin. Ik mis jaren al een maatje waar ik gezellige dingen mee kan doen en kletsen. Vertellen dat het goed met mij gaat of minder. Soms heb ik ook de neiging om uit het leven te stappen, maar mijn onzekerheid houd mij dan weer tegen. Van alles al geprobeerd om een maatje te vinden en veel openstellen. Ben te vaak tegen de verkeerde mensen aan gelopen wat heel veel met mij heeft gedaan. Vroeger werd ik gepest. Ik had op de middelbare een beste vriendin tenminste dat dag ik, zei is mij ook gaan pesten omdat ze zelf niet gepest wilde worden, toen werd het pesten steeds erger. Een daar van was volgens hun dat ik te smal was, moest ik dood van hun. Na school stonden ze mij altijd op te wachten. Of werd achter na geroepen als anorexia patiënt. Terwijl dat gewoon mijn bouw was van mijn lichaam…dat heeft mij heel onzeker gemaakt. Mijn nicht en neef willen niet met mij omgaan omdat ik geen vwo heb gedaan, ik ben te dom voor ze. Nu ik mij naar al die jaren heb opgewerkt van basis tot tl veranderd er niks blijf dom volgens hun.. Mijn ouders hebben elke dag ochtends tot avonds ruzie. Als ik dan een huiskamer zie waar het gezellig is of ik zie mensen met elkaar leuke dingen doen, maakt dat mij verdrietig. Nu ik ouder wordt is het voor mij steeds moeilijker nieuwe contacten te maken.
Ik ben 26 jaar oud en ik voel me al jaren heel erg eenzaam.
Ik heb helemaal geen enkele vriend of vriendin. Ik mis jaren al een maatje waar ik gezellige dingen mee kan doen en kletsen. Vertellen dat het goed met mij gaat of minder. Soms heb ik ook de neiging om uit het leven te stappen, maar mijn onzekerheid houd mij dan weer tegen. Van alles al geprobeerd om een maatje te vinden en veel openstellen. Ben te vaak tegen de verkeerde mensen aan gelopen wat heel veel met mij heeft gedaan. Vroeger werd ik gepest. Ik had op de middelbare een beste vriendin tenminste dat dag ik, zei is mij ook gaan pesten omdat ze zelf niet gepest wilde worden, toen werd het pesten steeds erger. Een daar van was volgens hun dat ik te smal was, moest ik dood van hun. Na school stonden ze mij altijd op te wachten. Of werd achter na geroepen als anorexia patiënt. Terwijl dat gewoon mijn bouw was van mijn lichaam…dat heeft mij heel onzeker gemaakt. Mijn nicht en neef willen niet met mij omgaan omdat ik geen vwo heb gedaan, ik ben te dom voor ze. Nu ik mij naar al die jaren heb opgewerkt van basis tot tl veranderd er niks blijf dom volgens hun.. Mijn ouders hebben elke dag ochtends tot avonds ruzie. Als ik dan een huiskamer zie waar het gezellig is of ik zie mensen met elkaar leuke dingen doen, maakt dat mij verdrietig. Nu ik ouder wordt is het voor mij steeds moeilijker nieuwe contacten te maken.
Anoniem
> 2 jaar geleden
