Een half jaar lang heb ik geprobeerd te werken als secretaresse in een kantoortuin. Het kostte heel veel angst om de hele dag tussen al die mensen te zitten. Ik vond dat ik het werk niet kon, dat ik niet geschikt was, dat ik bang was om fouten te maken, dat ik dan op mijn kop zou krijgen.
Als ik 's avonds thuis kwam at ik en ging ik meteen naar bed omdat ik uitgeput was van de dag. In het weekend lag ik de hele dag in bed om de het werk maar vol te houden. Toen ook nog mijn moeder overleed en ik meteen de volgende dag weer ging werken en dit een aantal weken volhield, stortte ik in.
Het heeft mij wel geleerd dat ik niet geschikt ben voor werk tussen zo veel mensen. Nu werk ik met een, hooguit twee mensen. Het geeft nog wel spanning, maar omdat ik nu parttime werk en daartussen uit kan rusten, lukt het me om het vol te houden.
