Ik mis mijn mama, ze laat een grote leegte achter in mijn leven, want ze heeft tot op de laatste dag bij gewoond. Wij hebben eerst bij haar gewoond tot de 2 kids geboren zijn. Daarna is ze mee met ons verhuisd in onze woning. Ze had haar kamer op het gelijkvloers. Wij sliepen boven. En nu is het zo stil in huis, je kunt er een speld horen vallen… toch was ze een rustige persoon. Ik had het nog niet verwacht dat ze zo vlug zou heengaan. Op 12 dagen… en het doet pijn vanbinnen. .k trek mijn plan, maar toch zijn er momenten dat ik het heel zwaar heb. Mijn echtgenoot doet zijn best, komt soms op de middag thuis. Maar we hebben een zaak en ik begrijp dat hij niet altijd thuis kan zijn. Maar het doet pijn… het zan slijten, hoop ik. Maar het zak nog een tijdje duren, daar ben ik zeker van.
Mijn naam
> 2 jaar geleden
