Ik ben op mijn 16e zwaar depressief geweest, altijd gepest en vernederd, broer en zus met autisme, m'n ouder lieten mij aan mn lot over. Op mn 15e verplicht op kamers, want het was niet veilig thuis. Met therapie weer opgekrabbeld. Toen getrouwd en kids, maar ook weer vernederend door mn inmiddels ex man. Nu geweldige vriend, maar stiefkinderen die mij ook weer de grond in trappen. Enorm afgevallen, vaak opmerking uit omgeving van ga meer eten. Ik kijk niet meer in de spiegel, ik haat mezelf. Omgeving wil dat ik ga praten, maar ik ben zo bang om weer alles te voelen, weer in het zwarte gat te belanden en bang dat ik het geen 2e keer te boven kom... Ik weet het niet meer.
Wr
> 2 jaar geleden
