Relatieproblemen - Lotgenotenverhalen

Hoi Peter,
Komt me bekend voor… ben zelf een man van midden 40 en getrouwd. We hebben een goed en actief sexleven. Sinds een paar jaar verlang ik echter naar sex met andere mannen.

Bepaalt jouw vriendin alles? Ze komt heel dominant over, en jij lijkt alles maar te gehoorzamen. Te gek voor woorden dat ze je vraagt te kiezen tussen haar en je kind. Wie vraagt zoiets?
Je bent gek als je erin meegaat. Als je een goede vader bent en opkomt voor jezelf, laat je je niet zo onder druk zetten. Je dochter is toch hartstikke belangrijk? Zo niet belangrijker.
Dan blijft je vriendin maar lekker thuis.
Succes.

De afgelopen maanden heb ik 1x in de maand mijn dochter gezien, omdat mijn dochter niet vaker wil afspreken. Na 10 jaar is het moeilijk om weer een band op te bouwen.
Met mijn vriendin heb ik nu al 7 maanden deze discussie en hebben we elkaar al die tijd niet gezien.
Zij is van mening dat mijn dochter mij 10 jaar geleden in de steek gelaten heeft en hierdoor onze relatie verstoord.

Je hebt je man het huis uit gezet omdat hij porno kijkt? Wauw. Meid, het gros van de mannen kijkt weleens porno.
Is het, naast dat hij porno kijkt, een goede man? Is het een goede vader? Is hij lief voor je? Is hij niet alcohol/drugs verslaafd? Gaat hij niet real-life vreemd met andere vrouwen?
Als je hier allemaal met ‘ja’ op antwoordt, blijft dus over dat je man af en toe (hopelijk geen 24u p/dag) porno kijkt. Is dat nou zoooo erg dat alle ‘eerlijkheid en vertrouwen’ zoals je dit noemt, weg is?
Ik lees dat je furieus schrijft: ‘dat hij dan wel zijn eigen pleziertjes mag beleven -> ‘dacht het niet’

Gun je hem eigenlijk sowieso iets? Of moet hij precies alles zo doen zoals jij wil zodat je je onzekerheid niet meer voelt? Want dan jaag je hem op en duur weg met je dominante houding.
Porno is maar een beeld hè. Geen echte vrouw. Kijk ook naar je eigen houding/onzekerheid, voordat je je hele relatie met een relatief goede man naar de knoppen helpt.

Ik ben gescheiden vanwege vreemdgaan. Mijn man ging vreemd met een "vriendin" van mij en is nog steeds met haar. Meid ik kan je maar 1 advies geven, ga van hem af want dat vertrouwen komt nooit meer terug. Je man is meerdere keren vreemd gegegaan dus waarom nog investeren in een kansloos huwelijk? Jullie hebben samen kinderen dus probeer een plek voor jou en de kinderen te zoeken en een nieuw leven op te bouwen. In onze huidige rechtsstaat is een gescheiden vrouw met kinderen juridisch zeer sterk. Als jij je leven zonder man maar wel met kids goed op orde hebt kun je aan jezelf gaan werken om een veilige haven voor je kids te zijn. Laat het niet op een vechtscheiding uitlopen, regel een goede omgangsregeling want hoe boos of verdrietig je ook bent, de kinderen hebben recht op hun vader. Als jij de kinderen altijd contact met hun vader hebt gegeven krijg je dat terug op een positieve manier en dat siert jou als moeder. Ik wens je veel kracht en wijsheid in het maken van jouw keuze.

De relatie klinkt inderdaad vrij kansloos als ik het zo lees. Zo vroeg in de relatie al dat soort problemen... denk niet echt dat er veel toekomst in zit.
Misschien komt de liefde even terug maar daarna zal het weer verkeerd gaan, dat zie je vaak als er dit soort heftige dingen zijn gebeurd zo ‘jong’ in de relatie.
Maar het is waarschijnlijk niet makkelijk de knoop door te hakken... zou wel het beste zijn denk ik.
Sterkte in ieder geval!

Dank je voor beide reacties. Zelf heb ik intussen een psycholoog onder de arm genomen om de situatie voor mijzelf te leren plaatsen. Dit moet ik sowieso doen voor mezelf.

De voorbije dagen zijn voor mij duidelijk geworden dat 'ons' verhaal beëindigen het beste is. Momenteel doen we nog moeite om op een normale manier tegen elkaar te praten. Wil niet wachten tot wanneer we elkaar in de haren vliegen. Mijn gevoel is op en kan niet langer alles bedekken met de mantel der liefde. Had voor mijzelf mijn grenzen aangegeven maar daar gaat hij steeds over.

Nu komt het aan op de praktische kant van de zaak. Wij hebben een huis samen. Mijn aandeel hierin is groter dan het zijne. Ik zou het dus ook inkopen. Maar hoe zorg ik dat hij uitkijkt naar iets anders. Enkele dagen geleden zei hij te willen vertrekken en wel in de auto zou slapen. Ik vond dit een zeer kinderachtig antwoord voor een volwassen man.

Tips ivm alles te regelen zijn zeker welkom.

Ik denk dat je voor jezelf moet uitmaken wat je ermee wil doen? Verliefdheid overkomt je en is menselijk. Het is vooral wat je ermee doet. Eerlijk duurt wel het langst?

Zeker niet Marc. Het zijn jouw opvattingen en die kunnen natuurlijk van persoon tot persoon verschillen.
Blijf hier vooral ook in communiceren.

Ik zou eerder een vrouw vriendin zoeken met wie je alles kan delen behalve geen seks maar 🤮ben’ misselijk van mannen geworden allemaal 1 pot nat.

Als je het mij vraagt dan is hij gewoon nogal lui of onhandig of, als hij zo een stoer type is, gebruikt hij je voor af en toe een praatje. Wanttt.. als je iemand echt leuk vindt dan zit iemand in je hoofd. Dan wil je iemand spreken of zien. Net als jij dat met hem hebt toch? Let op; zodra jij hem uit je hoofd zet en niet meer appt dan hangt hij weer in je tel! Ze voelen dat aan. Als ik jou was zou ik het zo bekijken: als je te makkelijk elk moment reageert als hij daar zin in heeft dan is het al niet oké. En ik denk ook al qua types dat je hem al niet kan volgen met dit gedrag en hij is jou niet waard. Je kunt hem nog 1 berichtje sturen bijv met deze vragen: hey, leuk om nog af te spreken of niet? Ik ben nogal druk met studie, werk en vrienden dus hou anders daar graag m’n focus op als er toch vanuit jou nu weinig of geen aandacht voor is, goed?

Bedankt voor je reactie kim, ik heb hem toevallig afgelopen weekend weer gesproken en hem gevraagd hoe het nu zit. hij zei dat hij me wel leuk vindt en nog steeds een date wil, maar dat hij ook af en toe onzeker is. Maar goed nu is het weekend om en nu hoor ik weer helemaal niks. Ben er dus nog niet wijzer van geworden. Wil hem ook weer pushen, maar ik weet nog steeds niet waar ik aan toe ben nu.

Dat klinkt als heel vervelend voor jou. Ik snap dat je je zo rot voelt over jezelf. Alsof je het nooit goed doet. Stel je eens wat anders voor: Waarom ben je niet blij omdat dit een uitgelezen kans is om zelf wat van je leven te gaan maken?
Inderdaad, neem afscheid van je huidige leven en maak je nieuwe leven! Wat is voor jou belangrijk? Wie ben jij? Niet praten over wat ben je niet of kan je niet maar wat wil JIJ? wie ben JIJ? een super leuke vrouw met zoveel mooie kwaliteiten die een heel fijn leven kan hebben! Zelf ben ik ook eens na een lang huwelijk van 17 jaar in het diepe enge onbekende besprongen en dat was heel pittig maar ik had nooit iets anders gewild. Ik zou zeggen: je kunt nu al beginnen want je kunt jezelf opnieuw gaan uitvinden! Jij bent het waard. Geef jezelf je nieuwe leven kado voor de kerst!

Dit lijkt deels op mijn verhaal, dat ik net heb geschreven, alleen heb ik het daar niet over de porno- en masturbatie verslaving van mijn ex gehad, die had hij dus wel.

Eigenlijk weet je zelf het antwoord wel, dat wist ik ook. Ik ben echter gebleven. Nu 3 kinderen en 25 jaar verder heb ik eindelijk de relatie verbroken. Dat had ik dus 25 jaar eerder moeten doen.

Lena het is nu bijna één jaar geleden dat jouw verhaal werd gepubliceerd , toch wou ik als nog reageren op je vraag . De manier waarop deze man met jou omgaat deugd absoluut niet ; hij is respectloos en ookal slaat hij je niet , hij maakt zich wel schuldig aan mentale mishandeling...wat meer schade kan veroorzaken dan je zou verwachten. En blauwe plek geneest sneller dan een gebroken ziel ; twijfel niet langer je weet dat je beter/meer verdient , ik wens je heel veel sterkte wijsheid en geluk .

Ik zou als ik jou was nooit met zo een meid in zee zijn gegaan. Nu ben ik zelf wel een vrouw. Maar als ik dit zo lees lijkt het mij alsof zij met jou heeft gespeeld. Ik zou het in ieder geval niet uithouden met zo een persoon.

Een logeerbed aanschaffen lijkt me geen overbodig luxe. Voor hem uiteraard. En voor jou nachtrust.
Verras hem met dit leuke kado. Misschien zet het hem aan tot nadenken. En laat gelijk een slot op je slaapkamer deur zetten. Zodat hij weet dat het menis is. Dan moet hij bij jou slapen gaan verdienen. Hoe is aan jou.

Sex bij mij vrouw is drama ik heb een hoog libido en ze kan me niet verzadigen slechte Sex en weing

Vind je dat naar jou respectvol? Vraag: als je het niet prettig vind dat ze erbij is op jou vakantie, waarom laat je dat dan toe?

Beperk het contact, trek je terug van hem zolang hij hiermee doorgaat. Mannen zijn als honden en het is duidelijk wie hier de riemvast heeft. Zijn ex.

Ik zie mijn vriendin ook alleen maar in het weekend en vind het ook verschrikkelijk. we zijn nu 1,5 samen en over samenwonen wilt ze niets horen. soms wil ik er gewoon een punt achter zetten omdat dit niet het leven is wat ik wil, maar hoe kan je nu iemand loslaten waar je van houdt?
in jouw geval........ het contact met de ex zal er sowieso blijven door de kinderen, maar hij moet wel jou op nummer 1 zitten en niet zijn ex. is niet de schuld van de ex, hij beslist hierover!

Vervelend van je vakantie. Heb je er toch nog een beetje van kunnen genieten? Ik denk dat het goed is dat jullie serieus in gesprek gaan over de taakverdeling. En aan jou is dan zijn taken niet over te nemen of over te doen. Al doen leert men. En tip voor de volgende keer : lekker veel uitjes plannen

Ontzettend herkenbaar! De afgelopen maanden ben ik daarom gestopt met alle moeite stoppen in het huishouden. Ik deed namelijk ook alles altijd alleen. De ‘mannelijke’ klusjes die hij na meerdere verzoeken van mij zou oppakken als een stofzuiger repareren resulteren in al weken een kapotte stofzuiger en kruimels in huis.

Hey Patrick ,man ik vindt mezelf helemaal terug in u verhaal,en ik worstel er nog steeds mee en ook zou ik iemand willen zoeken om dan de liefde en de aandacht te hebben ben dan ook gestart met het zoeken naar..maar ik kom problemen tegen die dan weer een stop zetten op mijn zoektocht ,weet je waar moet je terecht voor die zoektocht en meestal als je dan een advertentie plaats krijg je negatieve feedback want..ik ben 60 plus en gehuwd en dan kan er plots veel niet meer trouwens hoe moet je dan zoeken een sekssite is niet echt de plaats want dan kom je binnen de minuut uit bij iemand die tegen betaling wel iets kan doen,maar dat zoek je uiteindelijk niet en een minnares hoe beschrijf je dat want ik wil mijn leven niet verknallen door onbesuisd een avontuurtje te hebben en dan alles wat ik heb opgebouwd in mijn leven verliezen ,ja ik begrijp u heel goed..

Ik heb hetzelfde man , ik krijg nooit wat lief van me vrouw, sterker nog ze gaat de deur uit 11 uur 's ochtend , komt ze thuis 11 uur 's avond, van haar werk , die ik niet mag weten waar werkt ze.

Is dit altijd zo geweest ? Een goed gesprek proberen als laatste redding terwijl jullie samen gezellig iets doen. Bootje varen of etentje.

Niet netjes en vertrouwen is geschonden. Dit zal tussen jullie in blijven staan zonder hulp. Jij en hij zullen moeten praten en er zullen kleine veranderingen moeten komen misschien in jullie leefpatroon om weer samen verder te kunnen.

Ga in therapie!
Dit valt te redden!!!!

Hij is een lafaard geweest dat wel! Hij miste iets die hij bij haar vond en duidelijk tussen jullie miste. Hij had zich kwetsbaar en eerlijk moeten opstellen en je moeten vertellen wat er speelde. Hij wist echter dat dat zeker voor tumult ging zorgen en heeft dus zee ‘makkelijke’ weg gekozen zijn behoefte aan nabijheid, intimiteit (zelf al is deze niet fysiek), waardering, gezien en gehoord worden … bij haar gevonden. Jij kon dit door de omstandigheden niet geven (ook terecht).
Jij had wss ook veel behoeftes die niet werden ingevuld maar was sterk genoeg om op het juiste pad te blijven….

Hij heeft dit opgebiecht omdat het uiteindelijk om een valse invulling van zijn behoeftes bleek en hij zich er slecht over voelde. Of hij voelde dat jij een grens ging overschrijden.

Ga in therapie samen en leer elkaars diepe behoeftes uit te spreken en kijken hoe jullie deze samen kunnen invullen.

Het is niet te laat. Wel liet hij de ruimte geven aan jou om zijn misstap en het schenden van je vertrouwen te verwerken

Dag Gonny,

Je hoeft geen spijt of berouw te hebben.
Intimiteit, erotiek en sex zou vanzelf moeten zijn, als je man erectieproblemen of impotentieproblemen had zou hij daarmee aan de slag moeten gaan. Evt.samen met jou. Zijn sexdrang was er blijkbaar nog wel gezien zijn gedrag op internet. Maar zijn sexdrang naar jou was er niet meer voor hem.
Je had het bespreekbaar kunnen maken maar de kans was groot geweest dat hij er niet over had willen praten. Anders had hij er zelf ook wel over begonnen. Toch?
Ga doen wat je veel eerder had moeten doen., zoek een potente man voor sex of een relatie met sex. En geef aam dat sex voor jou belangrijk is.

Sorry,beetje warrig geschreven

Beste mevrouw,
Ik snap dat de man egoïstisch is tijdens de seks. Dat zijn ze allemaal. Ze bonken je gewoon zo hard totdat je het warme vloeistof door je lichaam voelt. En daarna is het afgelopen.
Maar weet je? Vrouwenseks is veel fijner. Daarom zeg ik:'Je kan ook op een pussy rijden hoor'.

Groetjes,
Meneer Bonkie

Hee Manon, vraag hem op de man af wat hij voor zich ziet als hij 5 jaar in de toekomst kan kijken en dan zichzelf jullie als stel ziet.. wat ziet hij dan? Geef aan wat jij voor ogen hebt en spreek al je twijfels uit. Als hij geen duidelijk en eerlijk antwoord wil of kan geven dan geef ik het weinig kans. Volg je hart en kies dat waar JIJ gelukkig van wordt....als je zelf niet ECHT gelukkig bent is het heel moeilijk om iemand anders gelukkig te maken... en geloof me, er zijn heel veel leuke, open, eerlijke mannen te vinden ! Die jou net zo serieus nemen als zij zichzelf!

Ik hoop dat je het pad kiest wat goed voelt en waar je gelukkig van wordt...

Bij drie rennen!!! Een man die echt verliefd is en vooral in de honeymoonfase( de eerste 2 jaar van de relatie) wil hard van stapel lopen in 90 procent van de gevallen!
Zo niet dan zien ze de relatie niet als serieus of als een verzetje! Trust my Words! Ervaring ermee!

Hi,

Ik herken jouw situatie , gevoelens , emoties echt heel erg . Jezelf zo aanpassen , en uiteindelijk jezelf zo verliezen .. de eindeloze discussies, wat eigenlijk maar een meningsverschil is. Ik respecteer zijn mening, vooralsnog kan ik wel wat voelen bij wat of hoe hij kan reageren . Dan vertel ik hoe ik me erbij voel , om het te delen en los te laten.
Ik kon altijd heel goed mn grenzen aangeven ..maar nu mn vriend ze overschreden heeft, weet ik mijn grenzen niet meer aan te geven. Wat wil IK eigelijk? Wat voel ik?
Wat doe ik in hemelsnaam mezelf aan ; mij helemaal verliezen door een relatie ,met een man waarbij ik niet eens mezelf kan zijn?

Als jij je niet meer durft uit te spreken , alle angst en paniek ervaart wat alle energie uit jou trekt..
Respect, loyaliteit, begrip.. het is zo belangrijk
En ook zo moeilijk in een relatie. Je voelt/ziet dat er continu meningsverschillen zijn over JOU gevoel (kan eigenlijk niet , want jij voelt het eenmaal zo) , terwijl er alleen maar hoop is op begrip van je partner. Nou ik heb geprobeerd begrip te kunnen voelen.. om discussies te voorkomen... En dat gaat gewoon niet meer. Ik voel geen respect voor mijn gevoel/emoties . En dat maakt mij wie ik ben.
Dus dat zegt eerder wat over hem, dan over mij zelf.

Als je niet jezelf kan zijn in een relatie, is het waarschijnlijk niet meant to be..

Dat was mijn verhaal, hoop dat je het fijn in vond om te lezen. het voelt als een opluchting om mn verhaal aan je kwijt te kunnen .

Hope youre okay .... Xxx

ik ben 48 jaar getrouwd en heb vele gelukkige jaren achter de rug. de laatste 8 jaar is onze relatie hopeloos en met ups en downs leven we verder. mijn frustraties zitten hoog en een normaal gesprek zit er niet in laat staan dat we nog intiem zijn met elkaar. Zie dat er hoe dan ook geen verandering meer in komt. mijn advies is ga op tijd scheiden zodat je nog een ander leven op kunt bouwen en niet zoals ik nog maar bij elkaar blijft omdat het allemaal te lastig wordt en er ook veel problemen {financieel en onderdak} op je af komen. ben 68 jaar ...

Schat, als hij deo in je mond spuit dan is het tijd om te gaan. Ofwel je hebt het fijn samen, ofwel je bent beiden bereid eraan te werken om het weer fijn te hebben samen, ofwel je zet er een punt achter. Onnodig lijden, vanwege de herinnering aan betere tijden en het idee dat je daarvoor van hem afhankelijk bent. Wij vrouwen zijn echt knettergek soms wat we laten gebeuren. 

Heel gemixt verhaal... met samen wonen leer je echt karakter beter kennen. Ook jezelf wat jou kan frustreren.. wat voor de 1 logisch is , is voor de ander niet logisch.
Maar je relatie moet van 2 kanten komen en niet vanuit 1 kant. Dus het is goed zo

Deze man is echt niet goed voor jou.
Zo snel mogelijk een eigen plek zoeken en kappen!
Je gaat hieraan onderdoor als je blijft!

Wegwezen! Je verdient beter, hij zal niet van mening veranderen. Van hem weggaan zal pijn doen maar niet zoveel als bij hem blijven! Geloof me, kies voor jouw geluk!

Hij lag zijn behoeftes niet aan jou opleggen!
Of je vindt een middelground of je gaat uit elkaar.

Vele mannen fantaseren over een trio en zouden zeker geen neen zeggen als het gebeurde! Bij jouw vriend is dit echter een must, een diepe behoefte.

Jij kan en wil dit niet invullen (en dat mag zeker!!!) dan heeft hij gelijk!

Kap met die man!

Het voelt te goed voor hem om ermee te stoppen? Ik had hem echt het gat van de deur gewezen. Hier ben je te goed voor en je verdient beter dan dat. Hij is met jou getrouwd, heeft dus voor jou gekozen en zou de moeder van zijn kinderen op handen moeten dragen. Vertrouwen en respect zijn 2 belangrijke basisvoorwaarden van een relatie. Zijn gedrag laat iets compleet anders zien.

Hij is oneerlijk geweest en dat is al een moeilijk ding!
Het voelt te goed zegt hij? Wat? Welke behoefte is met haar vervuld dat hij niet bij jou denkt te vinden? Aandacht? Intimiteit?
Er is duidelijk van zijn kant een onvervulde behoefte in jullie relatie. Jij hebt allicht ook onvervulde behoeftes maar ga daar anders mee om.
Veel mannen missen spanning, waardering enz. In hun relatie en denken dit niet bij hun partner te kunnen vinden.
Hij moet jou die behoefte meedelen zodat jij kan zien in hoeverre je deze kan vervullen zonder jouw genezen te verliezen en het moet realistisch blijven!
Probeer te praten!

Oh ja, dit is waar mijn gedachten naar toe willen, door jaren gebrek aan sex, maar wat je schrijft, je wil je thuis situatie ook niet kwijt. Wat moeilijk he, je hoort nu de dingen die je nodig hebt om te horen, je mooi en gewilt te voelen, maar door de verkeerde persoon. Als je je eraan toegeeft ben je aan het bedriegen, maar de situatie thuis wordt je ook niet vrolijk van en is niet eerlijk.

Ga in gesprek met je partner! Hadden jullie al lang moeten doen!!!
Wedden dat hij ook verlangens heeft die in jullie relatie niet zijn ingevuld.

Ga in therapie en wakker die vlam terug aan.
Toch gekrast mensen plots lui worden op romantisch en erotisch vlak eens ze elkaar hebben veroverd.

Verleiden en versieren, romantiek en erotiek moet je voor blijven werken

Ik zou het gewoon een keer proberen zit in dezelfde situatie geen sex geen intimiteit kwam in contact met vrouw op internet 2 maanden later de beste sex van mijn leven en op 60 jaar

ja. Als je als man telkens moet bedelen voor seks dan ben je dat na 18 jaar wel zat. Ga zelf eens moeite doen thuis.

Het is moeilijk om te zien maar je relatie gaat goed ... je hebt hem al erop aangesproken.. heeft het tot iets geleid...op een dag zal hij meer uren draaien...

Sandra,
Of je d'er iets mee moet, is iets wat je zelf zal moeten uitmaken. Maar ... vraag jezelf welk af wat de mogelijke kostprijs is die je zal (moeten) betalen ...
Stel dat je hem zover kan drijven (?) dat hij dezelfde arbeidsethos als jou zou hebben/krijgen, waardoor de beschikbare tijd die jullie samen kunnen besteden, terugvalt naar quasi nul - dat risico is niet ondenkbaar - Dan lijkt het me dat je veel meer te verliezen hebt ...
Kijk ook even naar alle 'andere' eigenschappen/kwaliteiten die hij heeft. Zolang die voor jou meer doorwegen dan zijn (gebrek aan) arbeidsethos, ... zou ik aanraden eerder te kijken naar hoe het glas meer dan halfvol is, ipv je te focussen op die halve centimeter die ontbreekt om d'er een vol glas van te maken.
Maar, uiteraard afhankelijk van wat voor jou echt belangrijke eigenschappen zijn die je in jouw partner wil zien/terugvinden. Eénmaal je dat weet, dan zou al de rest bijzaak moeten zijn/worden.
Succes,
Neo

Wat wil je zelf? Is dit een basis? Hebben jullie al eens een gesprek gehad met een therapeut?

Johoeeee We zijn al meer dan 2 jaar verder aan het nr te zien al 5 jaar.

Inderdaad. Dan moet je ver scrollen om zo een verhaal waar nooit op gereageerd is tegen te komen.

Er zijn volgens mij ook mensen die op hun eigen bericht reageren om het weer naar boven te helpen.

Dag Cynthia, hier ook een dame die hetzelfde heeft doorstaan en op dit moment zit ik ook met een ontzettend schuldgevoel. Mijn vriend heeft zich ook meerdere malen tegen mij gekeerd bij dronkenschap. Eerst alleen verbaal maar daarna ook fysiek. Hij veranderde altijd in een monster. De laatste keer ben ik zo ontzettend bang geweest en heb zonder zijn weten de volgende dag mijn spullen gepakt en ben vertrokken. Althans niet vertrokken, ik ben gevlucht.. Later op de dag kwam hij uiteraard thuis in een leeg huis en was in de eerste instantie boos, maar draaide als snel bij. Hij begreep mijn keuze, vond het zo ontzettend erg, wilde er alles aan doen.. de berichtjes vanuit hem werden steeds zieliger. Uiteraard zijn manier om aandacht te trekken maar hij hield me ook in de gaten. Kreeg berichtjes dat ik niet met anderen mocht appen, iedere keer de vraag of ik iemand anders heb, waarom ik in de avond op telefoon keek ect.. ik was het beu en heb hem gezegd dat ik niet meer kon na alles wat er is gebeurd. Toen gebeurde er iets waar ik echt ben van geschrokken. Dat monster kwam naar boven maar hij was nu broodje nuchter.. een kankerwijf ben ik, een vieze vuiler kankerhoer, ik moet sterven, ze zouden me in de brand moeten steken, ik ben lager dan laag een stuk verdriet en in de laatste seconden, voor mijn huis, heeft hij mij ook laten blijken dat hij mij zou willen vermoorden.. Na een uur lijkt hij alles weer vergeten te zijn. Spreekt hij mijn voicemail in.. dat ik zijn droomvrouw ben, dat hij zo verliefd op mij is en dat hij mij nooit wat zou aandoen.. De daarop volgende dagen ging het zo door. De boze en lieve berichten bleven binnenkomen. Op een gegeven moment trok ik het niet meer en heb hem geblokkeerd. Nu is het een aantal dagen stil. Erg stil. Ook ik twijfel aan mezelf of ik de juiste keus heb gemaakt. Ik mis onze leuke momenten en had het zo ontzettend graag anders gezien. Ik weet dat hij dit ook niet heeft gewild, maar ik heb hem meerdere keren erop gewezen dat het niet kon en dat ik anders zou weggaan en hij heeft toen maling aan mij gehad. Misschien had ik bij de eerste keer al mijn spullen moeten pakken dan hadden we er nog wat aan kunnen doen maar voor mij is het nu te laat. Hij heeft mij beschadigd, zoveel verdriet gedaan en zo ontzettend bang gemaakt. Hoe alleen ik me nu ook voel en de leuke dingen mis ik weet en voel dat als ik terug ga dat dit een grote grote fout zal zijn...

Hier net hetzelfde altijd kansen gegeven, ook drugs en alcohol, al onze centen gingen er aan op, ook klappen gekregen, veel blauwe plekken gehad en erna ook lief doen. Na scheiding stalking en doodsbedreigingen...zoals je zegt van lief naar een monster. Ik ben hier ook erg beschadigd uitgekomen met heel veel verdriet. Nu is het stil en hoop ik terug een eigen leven op te bouwen.

Grood gelijk

Eva,


Hoe ga je hiermee om? De vraag komt voort uit mijn eigen situatie. Ik heb namelijk een erg hoog libido en vind het soms moeilijk dat bespreek te maken.


Gr mik

Je hoeft jezelf niet weg te cijferen. Je hoeft zelf niet op te geven ! Je hoeft niet te wachten op de kinderen. Kinderen zullen veel gelukkiger zijn als jij gelukkig bent.
Zoek een hobby ga dat serieus 1 of 2x naar toe. Weg uit de vicieuze cirkel waar je in zit. Spreek met een vriendin of collega's familoe af al is het 1x per maand.. dof je zelf op. Kleed je goed aan.. kijk in de spiegel en voel je zelf verzekerd. En zeg dat je verdient om geliefd, gehoord en gesteund te voelen.

Je soulmate Ben jij zelf!
Zolang je dit niet gaat inzien zal je ongelukkig achterblijven!
Ja je dient te kunnen steunen op een partner. Ja een partner maakt jou gelukkigER, maar eerst moet je zelf gelukkig willen zijn.
Weet je wat een opgave het is om voor iemands geluk te zorgen?!? Voor 2 mensen voor geluk zorgen? Dat kan niemand.

Veel success

Hoi Sofie, ik herken mij ontzettend in jouw verhaal alleen heb ik geen kindjes. Wel een (zakelijk) leven opgebouwd wat dit lastig maakt. Echter zijn we twee individuen in één relatie. Van partnerschap is hier niks te bekennen.

Hier ook twee kleine kindjes en geen vrienden, familie om naartoe te gaan voor hulp. Geen werk en een traumatisch werkverleden wat me ervan weerhoud (daar ben ik psychisch niet aan toe) om weer te gaan werken. Kortom volledig afhankelijk van mijn partner. Ook ik heb besloten mijn tijd maar uit te zitten en de focus vooral op de kinderen te leggen. Soms stik ik zowat omdat ik niet meer kan ademen maar één ding is zeker…ik moet volhouden want ik heb niemand die voor me klaar staat en ook geen andere plek om naartoe te gaan.

Je kan een ander pas gelukkig maken als je zelf gelukkig bent.
Is jullie liefde oprecht voor elkaar, dan heb je toch niks te verliezen. Blijf inderdaad in je eigen stekkie om de rust te bewaren.
Relatie hoort gezond te zijn, met passie, geliefd en respect naar elkaar toe. Geen verwijten maar uitpraten...

Wat erg zeg dat je zo over je heen laat lopen.
Als ik jou was zou ik zeggen doe jij de vaat maar en de keuken. Want ik heb al gekookt en opgeruimd en nu ga ik die kleine douchen.
Hij is zelf nog erger als een kind
Ook gewoon hard spelen dan pas gaan ze het zien. En als je niet durft uit reactie. Zeg dat je het niet kan je hebt je bezeerd desnoods. Zodat hij noodzakelijk zijn steentje moet bijdragen

Ik denk dat je gewoon heel goed na moet denken of je dit wel wil? Wat nou, jij bent de vrouw, dus jij moet dat doen. Ja vroeger inderdaad toen de vrouwen niet werkte. Maar je werkt langer dan hem en hij doet niet. Hij heeft totaal geen respect en lacht je kei hard in je gezicht uit. Meid, sta op, pak je kind en vertrek....

Ik herken jammer genoeg je verhaal en na 10 jaar is hier nog niets verbeterd. Mijn man kon ook enorm kwaad worden als ik hem er op wees. Zoek alsjeblieft hulp ...ik had vroeger moeten scheiden. Je bent niemands slaaf en je hebt het recht om gelukkig te zijn. Je man is erg onvolwassen en ik vrees dat je dit niet snel zult kunnen veranderen 😕

Boek een vakantie, voor alleen jezelf.
Leg een schema klaar voor je jonge kind en je volwassen kind. En wens hem veel succes als de taxi je ophaalt.

Hij is helemaal verkeerd!
Maar jij laat het toe, sorry!

Stel grenzen en als hij ze niet kan aanvaarden ga dan weg. Dit is geen partner relatie en nog minder liefde.

Heel triest eigenijk, je hebt het beste voor hem maar hij is zo koppig. Alcohol is een verslaving net als roken etc. Ze moeten zelf de stap zetten om hulp te zoeken of stoppen ermee

Hij heeft duidelijk aangeven daar als het jou niet aanstaat dat hij drinkt jij maar moet vertrekken. Dan doe je dat dus.

Dan zijn er 2 kansen, 1 hij gaat spijt hebben en je terug willen, en er wat aan doen. Of 2 het boeit hem niks. Weet je toch gelijk wat je waarde was in zijn ogen.

Kom waar is je zelfrespect.

Negeren is denk ik het toverwoord. Gewoon gezellig hebben met je vriend en belangstellend zijn naar zijn familie/vrienden. Mijn vriend heeft zijn ex er op een gegeven moment op aangesproken. Die bleef met zijn complete familie en vriendenkring contact houden. Ga je eigen leven leiden! En duidelijk geweest naar familie/vrienden. Dat hielp toen.

Je partner zit niet lekker in zijn vel. Denk dat hij depressief raakt? Wellicht wat hulp kan hij gebruiken. Want hij heeft een stap

Hoe kun je je carrière voor je man stellen? Je zou hem beter steunen i.p.v. zijn gevoel dat hij gefaald is nog extra te versterken. Akkoord dat het niet aantrekkelijk is als iemand niets doet, maar een goede job zoeken die bij je past is niet 'niets doen', zeker gerekend met zijn slechte ervaring op zijn werk zal hij in de put hebben gezeten. Dan valt een maand thuiszitten goed mee. Moest hij al langer niet aan het werk zijn is dit een ander verhaal. Geniet van wat meer tijd samen en laat zien dat je in hem gelooft, en dat je bereid bent te luisteren als hij zich niet goed in zijn vel voelt, want zo lijkt het wel

Ik begrijp je. Mijn man heeft ook al meer thuis gezeten dan gewerkt en ook al kan hij er niets aan doen, het wringt ..Het vervelende is dat hij ook veel andere dingen aan mij overlaat ..Ik had graag ook een man gehad met een stabiele job zodat je tenminste samen iets kunt opbouwen, maar nee dus. De kinderen houden van hun papa en daarom hou ik het nog vol ..

Beste hetgeen jullie hier neerpennen doelt zich een beetje op mijn situatie en begrijp ook dat wanneer je jezelf stabiel kunt ontwikkelen in een plaats waar standvastigheid en zekerheid zich voordoet op werkvlak dat je je dan afvraagt hoe dit komt waarom het bij je partner niet altijd zo is. Je partner kan wel degelijk gemotiveerd zijn maar als ze hem geen kansen geven om te starten of maar met een half oog in de mens geloven is dit gedoemd te mislukken ook kom ik regelmatig fases tegen waarbij andere collega's wel mee opleidingen krijgen en de fouten worden van tafel geveegd tegenover mezelf waardoor deze personen zich verder kunnen ontwikkelen en ik dan zelf opnieuw kan beginnen. Na verloop van tijd geloven ze ook niet meer in je competenties zelfs al heb je ze wel en zit je dan in een straatje zonder einde.

En dan ben je nog echt wel gemotiveerd om je terug op de rails te krijgen door telkens te solliciteren maar wordt je dan niet weerhouden.

Bij deze wil ik zeggen dat het dan niets met motivatie tot werk zoeken te maken heeft dan maar eerder geen echte kans krijgen.

Mvg

Beste Nahal ,

Voor een podcast voor een publicatie zijn we heel geïnteresseerd in je verhaal. In deze podcast worden beide partners apart geïnterviewd door een professionele therapeute. Mocht je interesse hebben, reageer dan onder dit bericht.

(Redactie: Helaas verwijderen we i.v.m. de nieuwe privacywetgeving avg identificeerbare persoonsgegevens zoals telefoonnummers en mailadressen.)

Ik zou toch kijken wat je rechten. Als je getrouwend bent bouwbje sws iets op. Ik weet ook niet wat je verdiend, maar probeer een investeringsobject (huis) te kopen. Maar eigenlijk vind ik jullie relatie biet gelijkwaardig. Als je mijn zus was geweest was mijn advies scheiden, maar zorg er wel voor dat je alles voor je zelf goed geregeld hebt voor dat je de knoop door hakt.

Herkenbaar!
Ik werd zo verbitterd omdat ik me in de relatie niet gewaardeerd voelde en zelfs gebruikt voelde… dit heeft geleid tot een breuk na 10 jaar.

Mijn enig advies: of hij draait bij of je verbreekt nu. Je gevoel zal er helaas niet beter op worden.
Ga weg nu het nog kan en je nog redelijk jong bent en hopelijk een nieuw leven kan opbouwen met iemand die wel wil delen.

Nooit makkelijk als je ongelijk start in een relatie… het zal je blijven achtervolgen want mensen die ooit wel samen hebben gekocht en de helft kwijt zijn willen niet meer investeren in een partner en zichzelf beschermen voor wat als

tips ... zijn welkom ja

Wow what a story, looks like you have been through a lot... things you don't deserve.
He can't blame you for making the choices you made when you were that young. You just lived your life like a teenager is supposed to. At that age you don't know any better, besides you really don't know what you want or need at that age. And your story tells me that he had been to jail and all, maybe he should be lucky you even still wanted a future with him? He can at least be more grateful.. since a lot of woman would have made an other choice here in my opinion... I think he is the one who made mistakes, not you. It is easy for him to blame you. I don't think this is a healthy relationship. Even though every relationship has its problems, but slapping someone is just not okay!!! It seems he wants to control you. And when you want to know something, like when he will be home, you don't get a response. So you have to be home in time but he doesn't? This relationship is not just, and it is changing you as a person, for the worst... you don't sound happy... things need to change or you need to leave him... you are still too young to waste your life like that.

Very interesting how you follow your feelings, only learn to see red flags sooner and keep better boundaries. And cut out bad menn, who dont answer phones, or are in jail.. :p. Then youll be fine, you sound like a strong woman.

Ik herken deze situatie. Heb ook gezegd te willen scheiden maar nu in lockdown wonen we nog samen. Zeer lastig. Reeds jaren hebben de kinderen e n ik het gevoel onze woorden te moeten afwegen omdat hij het als verwijten ziet. Kijk er naar uit om alleen verder te gaan maar anderzijds inderdqad ook angst voor het gemis. Er waren ook leuke momenten zeker wel en na mijn beslissing is hij opeens meer attent maar ben bang dat dit niet blijft duren. Hij is ook heel emotioneel en wil mij niet kwijt.

Hier net hetzelfde, toen ik het had over scheiden ook plots erg attent en op alles letten, waarom kon hij dat ervoor niet en liet hij alles aan mij over?

Ken je verhaal precies zoals dat van mij verbaal zo agressief dan mij afdreigen als vrouw dat wij naar een psycholoog moeten enz enz zelfs met mijn kind bij roept en tiert hij niet normaal ben dit ook beu en tolereer dat gedrag ook al lang niet meer .
Vroeger zweeg ik al 14 j nu denk ik gedaan ermee .
Met dat gedrag echt niet ok hoor .

Met S heb je geen relatie waarom wil je het contact houden. Bedenk eerst goed wat je van S wil.
Maar is het, waard om je vriendschap op te geven ? Je vriendin is eerlijk tegen je geweest en S niet

Beste Anoniem,

Hoe moeilijk is het als jullie wensen voor de toekomst uit elkaar lopen? Ik ben bang dat het geen kwestie is van je man overhalen, hij moet echt overtuigd zijn dat hij kinderen wil.

Als zijn gevoel op dit moment helaas 'nee' zegt, en dit gedurende jullie hele relatie het geval is geweest, kun je je afvragen of hij ooit van gedachten zal veranderen.

Uiteindelijk zal één van jullie 'afstand' moeten doen van je overtuiging. De vraag is echter of degene die bakzeil haalt daar op de lange termijn gelukkig van zal worden.

Ik denk dat het verstandig is als jullie in relatietherapie gaan om dit probleem te verkennen. Mocht hieruit naar voren komen dat jullie beiden geen afstand willen doen van jullie eigen overtuiging, dan kan de therapeut jullie verder begeleiden.

Mijn ervaring leert dat wanneer de één wel kinderen wil en de ander niet, dat dit op de lange termijn tot problemen en verwijten leidt.

Sterkte!

Hallo,

Ik heb net ook in zo n situatie gezeten. Ik zou wel degelijk met een gebroken hart mijn partner verlaten hebben en mijn kinderwens gevolgd zijn.
Mijn partner heeft echter toch ingestemd uiteindelijk. Wij hebben nu een zoontje en hij is de beste papa ooit.
Wat later blijkt is wel dat het niet enkel gaat om het al dan niet hebben van kinderen. Als je een kinderwens hebt, zie je het leven gewoon echt helemaal anders.... denk ik... daar zitten we nu wel met de problemen...

Helaas geen oplossing!
Kinderen krijgen is Nl een van de aspecten van de relatie waar je op 1 lijn moet staan andere moet 1 iemand zijn diepe behoefte onderdrukten.

Hoe pijnlijk ook beter dat jullie een gelijkgezinde vinden… die bestaat!
Iemand die je lief hebt en die ook kinderen wenst

Correctie op mijn verhaal, wat minder schrijffouten. Ik schreef het in emotie.

Nou, hier mijn verhaal…
Ik ben een moeder van een dochter van 1 jaar en stiefmoeder van 2 kindjes, 5 en 8 jaar.
Ik heb een open relatie met mijn vriend. Wij wonen nog niet samen.

Mijn vriend heeft contact met een vrouw waarmee hij wilt afspreken. Niets mis mee lijkt mij. Maar wij hadden de afspraak gemaakt even de open relatie on-hold te zetten. Met elkaar of iemand erbij is prima maar apart van elkaar even niet. Dit omdat het erg druk is zakelijk en voor 3 kindjes zorgen ook wel erg zwaar. Mijn vriend is ook niet altijd even eerlijk over dingen die hij zegt dus wij hebben wat donderwolken in de relatie.

Terug op de vrouw, hij chat met die vrouw. Ik heb dat onderhand gelezen (wel gezegd dat ik het wilde lezen). Hij heeft haar niets verteld over mij en stuurt ook foto’s van een fles wijn (die hij van mij heeft gekregen). Alsof hij alleen wijn zit te drinken. En hij zegt ook vaak dat hij alleen thuis is. Hij stuurt haar ook hartjes op foto’s…

Eerlijk gezegd hè, een open relatie is dus voornamelijk open praten met mij en met de gene met wie je wilt afspreken. Dit is dus niet het geval.

Mijn onderbuik zegt ook, hij is verliefd. Maar of ik dat goed heb? Hij ontkent…

Dit met een kindje van 1 jaar, wat nu?
Hij heeft te vaak mijn vertrouwen beschadigd en nu zegt hij dat ik jaloers ben..

Help!

Hallo Anna,

Tsja..., werkt geweldig hé? zo'n open relatie. Tegenwoordig is dat hip/modern en een trend die velen vooral lijkt te beschadigen. Iets met altijd de optie voor groener gras en vrijheid. Het heeft mijn ex ook geen windeieren gelegd, die wilde het ook een open relatie en ik niet. De uitkomst? Ze ging vreemd, het gras was voor haar groener bij een gebonden buurman maar nu staat ze er moederziel alléén voor en geen enkele date blijft plakken...ze heeft daarmee zowel mij als mijn zoon aardig beschadigd en dat werkt door tot op de dag van vandaag. --Dit is mijn ervaring en ik zeg geenzins dat je verder ergens schuld aan hebt.

Op de vraag 'wat nu' kan ik enkel antwoorden: je zal jouw verantwoordelijkheid moeten pakken en hij de zijne.

Jullie hebben er beide voor gekozen om een open relatie aan te gaan en in die relatie ook een leven op de wereld te zetten. Door de keuze van een open relatie ben je nu in de knel gekomen en zal je moeten doen wat jij goed vindt voelen voor jezelf. Zegt je onderbuikgevoel dat er iets mis is en blijft dat gevoel dan zou je er wat mij betreft naar moeten handelen met in het achterhoofd houdende dat het enige wat echt telt jullie kind is, ongeacht wat jullie onderling willen/vinden/doen.

Komt het besluit om de relatie uiteindelijk toch te eindigen, dan zou ik adviseren om geen open relatie(s) meer aan te gaan gezien het beschadigende effect voor jezelf en daarmee, uiteindelijk ook, voor jullie kind.

*voetnoot: Ik begrijp de hedendaagse maatschappij niet langer meer. Je merkt aan alles dat zowel vrouwen als mannen van elkaar vervreemd raken door allerhande relatievormen die vooral schadelijk blijken (niet voor iedereen, echter zoals ik om mezelf heen zie toch wel voor de meesten). Ik vind het echt heel jammer en persoonlijk maakt het mij sceptisch/cynisch tegenover/naar, zo goed als alle, vrouwen maar goed het is wat het is.

Groeten,

Hij weet dat jij het goed bedoelt, maar wil niet op die manier beïnvloed worden?
Kun je iets meer vertellen over de discussiepunten? (Als je dat wil uiteraard)

In een relatie zul.je samen een gezonde balans moeten vinden. Wanneer de verschillen te groot zijn en 1 van de 2 zich teveel moet "aanpassen" kan dat op de langere termijn een groot ding worden.

Met die piemel?

Verhalen van heb alleen maar gezoend Ja Ja

Wat is er wel leuk aan jullie relatie?

Ja dat is een goede vraag. Als hij niet drinkt, is hij lief, behulpzaam, charmant, zoals ik hem ken zonder alcohol. Maar dat is meer niet dan wel. Dan waren we een team.. het was een man die opviel, charisma.

Er is nuchter met hem te praten zeg je. Hoe gaan die gesprekken dan? Ik lees hier alleen de "met drank op man".
Wat dus blijkbaar een vrij groot deel van de dag is.

En wat me opvalt is dat "jouw" 3e is geboren en jij voedt "jouw" kinderen niet goed op.

Zijn uitgavenpatroon is erg ruim waardoor jij 40 uur moet werken... Terwijl hij ook een goede baan heeft. Ik begrijp dus dat er elke maand erg veel binnenkomt maar dat is nog steeds krap aan?

Misschien is een relatietherapeut een optie?.

Nuchter is over het algemeen goed te praten, hoewel hij daarin veel zaken vermijd, beloofd ermee aan t werk te gaan maar verzand vervolgens weer in niets. En daarbij is hij veelal niet nuchter, ‘s morgens een “kater” om ‘s middags weer te gaan drinken.
Het voelt als mijn derde omdat hij altijd heeft gezegd ten tijde van de zwangerschap dat het aan mij is om de zorg op mij te nemen, wat ik ook zeker heb gedaan.
Ja een relatietherapeut zou goed zijn, dit heb ik al meerdere malen voorgesteld maar zonder resultaat. Maar ik weet ook dat dit zo niet langer kan, ook voor mijn kinderen niet.

Ik denk dat de laatste zin alleszeggend is.

Maar ik weet ook dat dat vanuit hier lastig in te schatten is obv slechts 3 posts van jou over jullie "leven".

Dat weet ik dat dit lastig is daarom ook hier geplaatst. Ik merk dat ik vermijd omdat het voor mij vechten tegen de bierkaai is. Ik kan niet vechten tegen een verslaving…..

Hoe gaat het met de kinderen?
En "goed" geloof ik niet wanneer ik dit alles lees.

De oudste, 22, woont uit huis, volgt een Hbo opleiding en staat op zich goed in het leven. Loopt binnen de grenzen van wat mag en kan, en zal nooit buiten de lijntjes kleuren. Mijn middelste was in de pubertijd van God los, is 18 en gaat ook beginnen met HBO. De jongste, 11, zit op de lagere school en is ontzettend lief met hier en daar een streek maar is erg beheerst. Is naar mij erg eerlijk en deelt goed wat hij voelt.
De oudste praat zijn vader naar de mond, de middelste schopt er vooral tegen aan, en de jongste is stil maar naar mij erg open.
Voor de middelste hebben wij wel een coach in huis gehad een aantal jaren geleden. Wij hebben daarmee een aantal sessies gehad met ons tweeen omdat problemen niet komen door een kind maar door ons als ouders. Echter mijn man vond deze sessies niet nodig want we zouden er rekening mee houden.
Op zich doen mijn kinderen het goed maar is het een kwestie van tijd tot dat het wel naar buiten komt. Mijn oudste is residentie zijn denkwijze, de middelste haalt zijn schouders op en de jongste begint te schoppen.
Op opvoed niveau zitten wij ook niet altijd op 1 lijn. Hij wil risico’s beperken terwijl ik denk dat ze fouten moeten maken en dan rapen we ze weer op zodat ze leren van hun fouten.
Hij heeft nu bedacht te willen verhuizen als gezin van een huis naar een appartement. Ik niet , hij plant een bezichtiging, want hij wil dit wel. Hij wil daarin zijn zin doordrijven, op meerdere vlakken.
Zijn vader is een alcoholist.
Ik merk dat dit mij helpt om dingen uit een te zetten.

Beste Vrouw47,
Als kind van een alcoholist kan ik u vertellen dat dit zeker niet in de koude kleren zitten, het heeft mij mijn zus en mijn broertje voor het leven beschadigd. Geen van ons gaat meer naar een verjaardag of feestje waarvan we weten dat er flink gezopen word. Mijn vader begon ook met bier maar omdat hij er niet meer dronken van werd stapte hij over op sterker. Ook hij begon met gooien van dingen maar uiteindelijk ging hij over op fysiek geweld. Toen ik 16 was moest ik het gevecht aan met mij vader om mijn moeder te beschermen en ook 40 jr later als er een dronken vent in mijn buurt staat te lallen maak ik me gereed voor een gevecht, het zit in mijn hersens en ik krijg het er niet meer uit. Uw man wilt van u af er is geen respect meer, hij is alleen te laf om het zelf te doen en hoopt dat u het touwtje doorknipt. Het heeft mij 1 wijze les opgeleverd, nooit van mijn leven 1 druppel alcohol want dit ga ik mijn kinderen niet aandoen.

Ik wens u heel veel sterkte en wijsheid.

Bedankt voor je open bericht. Ik denk dat hij het ook niet durft en idd hoopt dat ik t zal doen.
“Just for today”

Durf jij het?
En waarom zou je het wel of niet doen?

Ik zou t t liefste samen beslissen maar denk dat dit niet gebeurd. Maar dat er iets moet, dat is duidelijk. Dus ik durf het wel maar twijfel of ik wel hard genoeg heb geprobeerd….

Wat je ook beslist, het lijkt erop dat jij de stap zult moeten nemen. Van wat ik hier lees hoef je van hem niet veel te verwachten.

Zoals het bij herl veel onderwerpen (dus ook eigen angsten, burn-out etc)geldt.

"Als je doet wat je altijd deed, dan krijg je wat je altijd kreeg"

Je hoeft geen raketgeleerde te zijn om te weten dat uw huwelijk gaat stranden. Dit is geen schande velen halen de eindstreep niet maar blijven nog een tijde bij elkaar voor de kinderen niet wetende dat hun kinderen hun ouders liever gelukkig zien met een ander dan ongelukkig bij hun vader.

Ik ga u iets vertellen wat nog niemand weet … toe mijn vader overleed (59) was het voor mij een feestdag. De man had in zijn laatste 15 jaar zoveel ellende veroorzaakt dat ik blij was dat daar een einde aan was gekomen. Oké net al bij u als hij niet dronk was het de beste echtgenoot en vader die je maar kon wensen alleen kon je die dagen in 1 jaar op 1 hand tellen.

Ik weet het scheiden is geen pretje het voelt aan alsof je gefaald hebt maar u heeft niet gefaald, met een alcoholist leven is niet vol te houden iedere dag op je tenen lopen om een confrontatie te vermijden is niet te doen. Het is OP Uw man houd niet meer van u want als dat wel zo zal zijn zou hij zich niet zo gedragen. Maak er een einde aan, oké even een donkere periode maar geloof me aan het einde van de tunnel zal het weer licht worden.

Lief klein teder kusje op je wangetje.

Hoe ziet een giftige relatie eruit?
In giftige relaties kan de ene partner alle schuld op de andere afschuiven en weigeren zijn eigen fouten te erkennen . Dit kan een eenzijdig verhaal creëren waarin het slachtoffer altijd de schuld heeft, wat kan leiden tot schuldgevoelens en een vertekend verantwoordelijkheidsgevoel voor de problemen in de relatie.

Dag Anneke,
Klopt. Ik zie ook echt wel mijn aandeel en heb daar ook, individueel gesprekken over gehad. Zijn credo; als jij nou gewoon veranderd, is t opgelost. Maar toch blijft de twijfel.

Dag anoniem,
Bedankt voor je openheid om te delen wat niemand weet.

Ik vind het een bijzondere gang van zaken allemaal. Vaag dat hij daar steeds in de buurt is en op google op zoekt.

Heb je hem ooit betrapt dat hij daadwerkelijk binnen is geweest?

En hoe ging de eerste keer dat je hem ergens op "betrapte"? Hoe kwam je er toen achter?

Heel vreemd ik ben 65 jaar en ik ben nog nooit op zo'n site beland. En zeker niet netjes van hem om u voor jaloers wijf uit te maken. Als hij niets te verbergen heeft hoeft hij het voor u ook niet onmogelijk te maken om in te loggen.
Een oud Pandanees spreekwoord luidt "Waar rook is is vuur" maar bij jullie staat het al in lichte laaie.

Myn vriend dryg myn uit huis te zetten als hy boos is en geen sexs elke dag

"En ja, ik heb weleens geprobeerd het erover te hebben,"

En hoe reageerde ze?

"Op werk, of via via, of tv hoor je zo vaak dat die en die even met iemand naar bed zijn geweest, of op vakantie een scharrel hadden, of de buurman"

Klopt. En ik hoor ook vaak over stellen die gaan scheiden omdat 1 van de 2 iis vreemdgegaan.

Het is beter om met je vrouw te gaan praten om de seks weer spannend te maken, vrouwen zij over het algemeen best wel openminded.

Doe het niet man, ga niet vreemd, in goede en slechte tijden, in gezonde en zieke tijden, das de gelofte die je aan haar deed toen je haar trouwde! Wees een man een hou je daar aan.

Vreemdgaan is NOOIT de oplossing tot een probleem binnenin een relatie. ik maakte over een periode van 19j jaar, 17 jaar vreemdgaangedrag van mijn vrouw mee. Ik heb haar na oneindig veel kansen al die jaren (20 - 25 keer) aan de deur gezet op 06/06/2024. Van deze keuze ben ik nog steeds een emotioneel wrak! Ik wilde het niet doen maar kon niet anders.

Er is bijna niets pijnlijker dan bedrogen worden. Kompleet kapotgemaakt benje als het je overkomt. Ik sta er mee op en ga er mee slapen. Al bijna 3 maanden 1 a 2 uur slaap per nacht. Het verwoest je partner als ze er ooit op uitkomt, en dat gebeurt altijd! Wil jij dit je vrouw echt aandoen? Medicatie of anti depresiva doen slikken om wat slaap te hebben?

Praat er met haar over! Communicatie is de sleutel tot de oplossing, desnoods ga je eerst alleen naar een therapeut, vraag advies hoe je dit met je vrouw kan bespreken.

Van slachtoffer tot potentiele dader(s) die dit lezen,
Vreemdgaan is nooit de oplossing!
vreemdgaan mag leuk & spannend lijken, maar in vergelijking met de miserie die het met zich meebrengt is het absoluut niets waard!

Doe het niet!

Werkt het niet meer, ga uit elkaar, kuis jullie boeltje eerst op, ga dan pas verder met een ander!

Ik zou het open met je vrouw bespreken. Zij snapt toch ook wel dat dit geen leven is? Ik ben zelf een vrouw maar als er een sex meer is op die leeftijd, dat lijkt me niet gezond.
Stel dat ik mijn man geen sex meer kan geven, dan zou ik hem zeker wel iemand erbij laten hebben. Je gaat iemands anders leven toch niet verzieken door hem sex te onthouden. Alleen ik zou niet stiekem vreemdgaan. Maar wel duidelijk doch dwingend in gesprek gaan dat als er niks verandert op dat vlak, je graag een maatje wil zoeken voor erbij. En dat moet je durven…. Die confrontatie. Maar dat is beter dan de sneaky weg die je nu wil bewandelen.

Mijn man kan na een medische ingreep mij ook niet meer geven waar ik naar verlang. Ik ben 41 en hij gaf zelf aan om daar iemand anders voor te zoeken, het brengt hem ook rust in zijn hoofd.

Ik zit in dezelfde situatie geen penetratie mee ten mijn vrouw toen 50 gezegd at ze een FWB mocht zoeken, ze zei dat het voor haar niet hoefde maar paar manden later begon ze er zelf over. Ik was blij dat ze deze weg gekozen had want ik voelde me schuldig en ook niet echt gelukkig ze was gewoon te jong om geen seks meer te hebben. Samen zijn we op zoek gegaan opzoek gegaan bij nr. 4 had ze een goede klik en ook tussen de lakens zat het goed.

Een jaar later heb ik hem ontmoet een ontzettende aardige man hij respecteert de situatie en hij respecteert mijn vrouw. Ik heb geen schuldgevoel meer en ben echt gelukkig wetende dat mijn vrouw niets hoeft te missen en haar ook weer ziet stralen. Nu komt hij zeg maar 1x per maand een bakkie of pilsje bij ons doen en ook bij onze en zijn verjaardag zien we elkaar.

Bijzonder weer (niet alleen dit verhaal) dat mensen een vraag stellen en vervolgens nooit meer antwoorden

Nooit meer antwoorden, het was op 22/8 geschreven, het is nu 2/9...
Voors en tegens dus bij de reacties. Ik weet nog niet wat ik ga doen. Bespreken heb ik meerdere keren geprobeerd, geen succes. Misschien maar 3/4 van mijn leven zelfbevrediging: puberteit tot trouwen en nu tot ik 80 ben..

Omdat ze intiem is met een ander

Ja voor haar neukvriend natuurlijk

Marvin

Negeer bovenstaande reacties.
Er zijn meerdere redenen waarom vrouwen aan de pil zitten.
Bij sommige vrouwen zijn maandstonden zeer pijnlijk en zwaar.

Sommige vrouwen zijn zeer onregelmatig met hun ongesteldheid.

Wat de meeste mensen niet weten is dat de pil ook het libido van een vrouw zéér sterk kan doen afnemen. Misschien voelt ze zich daardoor minder geneigd om sexueel contact te zoeken.

Verschillende redenen dus waarom een vrouw de pil zou kunnen nemen.


Je kan echter nooit 100% uitsluiten of je te maken hebt met overspel of niet. Maar dat is aan jou of je op onderzoek uitgaat of niet.

Lieve Pippa,

Nee natuurlijk is dit niet normaal hij heeft gewoon geen respect voor je. Het zou me echt niet verbazen dat hij deze foto's en film met andere mannen deelt. Natuurlijk vinden mannen uitdagende vrouwen leuk ook ik, maar ik heb geen foto's en films van haar omdat ik van haar hou haar respecteer en haar nooit zou kwetsen.

Lieffff klein teder kusje op je wangetje 👄

Mark, zoiets insinueren dat de echtgenoot zomaar de foto's / filmpjes zou delen met derden is echt over de top heen. Zonder de personen in kwestie te kennen zulke uitspraken te doen,....

Pippa,

Helemaal geen fijn hoofdstuk voor je in jullie 35 jarige huwelijk.
Misschien zou een sexuologe je hierbij kunnen adviseren?
Die kunnen je hierin adviseren om problematiek zoals deze te benaderen. In jou plaats zou ik een consultatie zonder je man inplannen, het probleem aankaarten en van dat punt vertrekken om een eventuele oplossing te bekomen.

Alvast veel succes gewenst!

Geen ervaring mee.

Ik zou alleen willen zeggen, pas op met internet en delen. Zoiets is niet eenvoudig vergeleken met vroeger.
Want tegenwoordig heeft iedereen een mobieltje. Voor je het weet staat je vrouw op sites waar je het liever niet ziet.

Je hebt minstens 10 jaar van je/jullie leven weggegooid! Waarop wacht je nog? Een wonder of zo. Samen naar de psycholoog of anders je biezen pakken!

Waarom slaap je gedwongen in de logeerkamer?

Wat dikwijls goed helpt om in dit soort situaties de boel scherp te blijven zien is dit:

Gewoon de situatie omdraaien.

Je lieve vriend ligt naakt naast een vrouwelijke collega en doet ook tongzoenen met een ander etc. Hoe zou jij je daarbij voelen? Is dat voor jou OK en niet relatiebedreigend? Blijf jij daar onverschillig onder? Mag hij daar op basis van een (hypothetische) alles zuiverend vertrouwen mee doorgaan wat jou betreft?!

Je hebt geen behoefte aan een ander? Maar gaat wel naakt langs een andere man liggen...

Ook nog eens in een tent, op een festival, was die man toevallig homo? Uiteindelijk houd je alleen jezelf voor de gek natuurlijk.

Wat je lieve vriend betreft, hij klinkt als een betrouwbare rots met een hart van goud, ik denk dat jij jezelf moet afvragen of jij dit fijn had gevonden inderdaad? Had jij het fijn gevonden als je vriend met zijn blote lul langs een vrouwelijke collega had gelegen, hoe zou jij dat vinden? gaat wel iets verder dan gewoon ''domme dingen''.

Als je het mij vraagt, halen deze ''collega's'' niet het beste in jou naar boven, of juist wel, die keuze is echt helemaal aan jezel, maar om je vriend zo aan het lijntje te houden en hem bang te maken dat het elk weekend fout zou kunnen aflopen, is geen gezond gedrag om je relatie in stand te houden.

Ik kan me volledig vinden in de reactie van Iro.
Zelf talloze keren bedrogen geweest door de expartner. Dit zijn geen gezonde situatie voor je partner. Er hoeft niemand anders jouw intiem te zoenen of jouw lichaam in natura te zien. Dat is enkel voor zijn ogen bedoeld toch? De pijn die jij be je vriend veroorzaakt is immens. Mijn god, wat moet jij die jongen toch graag zien...

Vertrouwen bouw je op in een partner, het komt te voet maar gaat te paard.
Blijf weg van alles wat je nog maar in verleiding zou brengen. Jezelf niet totaal zat drinken helpt ook al. En absoluut geen overnachting met 1 of andere man in eenzelfde tentje....

Hi Verbena

Tja, soms heb je die ene liefde die je nooit zult vergeten en als de kans zich voor doet om diegene weer in je leven te krijgen, dan moet je dat zeker doen. Ik vergeet mijn ware liefde nooit ook al zijn onze weg gescheiden maar mocht ze weer op mijn pad komen en we willen er allebei voor gaan, dan zou ik dat zonder twijfel doen.

Marcel

Net als het niet voor elke vrouw hetzelfde is hoe ze met een situatie omgaat, is dat ook niet voor elke man hetzelfde.

Waarom deze vraag?

Newbee, omdat mannen en vrouwen anders denken en ik benieuwd ben hoe het voor een man voelt. Blijft een oude liefde in het hart van een man? Hoe beleven jullie een relatie die door andere factoren beïnvloed/verbroken is?

Marcel, bedankt voor je reactie!

Hoi Verbena,

Ik denk dat je niet kan zeggen, hoe reageren mannen in deze.
Dat zal per man verschillend zijn.

Ikzelf denk er soms nog aan terug, maar ook "het is goed zo".

Verbena,

“Hoe beleven jullie een relatie die door andere factoren beïnvloed/verbroken is?”

Waarom ben je daar naar benieuwd? Is het jouw overkomen of is jouw partner degene met de oude liefde? Een beetje context zou fijn zijn. Over welke factoren heb je het?

Gr, Marcel

Niet helemaal de situatie waar je om vraagt maar twee situaties die ik heb meegemaakt.

In mijn tienerjaren (nu bijna 20 jaar geleden) had ik ontzettend leuk contact met een meisje. Dat is uiteindelijk stukgelopen, ik vermoed omdat ik toen nog te verlegen was. Het heeft voor mij echt jaren geduurd voordat ik hier overheen was. Als ze voor mijn neus zou staan dan zou ik open staan voor een praatje maar niet meer dan dat. Ik heb geen gevoelens voor haar.

Begin dit jaar is mijn relatie beëindigd door mijn vriendin. De breuk was dusdanig vervelend dat ik hulp van een psycholoog nodig had om hier overheen te kunnen komen.
Als zij weer contact zou opnemen dan zou ik haar eigenlijk moeten negeren. Maar diep van binnen denk ik dat ik dat niet kan. Om mijzelf te beschermen heb ik haar (na maanden) dan ook overal geblokkeerd. Dat heeft ze bij mij eigenlijk vrijwel direct gedaan.
Ik heb voor haar nog ontzettend sterke gevoelens. En het zal ook nog wel een hele tijd duren voordat die gevoelens helemaal verdwenen zijn. En de gevoelens zullen ooit wel verdwijnen, zij zal altijd een plekje in mijn hart houden.

Hoi TS, heftig! Veel sterkte met het verwerken…het is meestal nog erger als de ander de relatie verbreekt lijkt mij? (de pijn/het verdriet?)

Ik heb wel wat aan jouw antwoord…dank je wel

Sterkte TS!

En ik denk dat het blokkeren (hoe lastig ook ) een goede beslissing is.

Bedankt Verbana en Newbee.

Ik weet niet of het pijnlijker is als de relatie door je partner wordt verbroken of om zelf de relatie te verbreken. Ik heb namelijk nooit zelf een romantische relatie verbroken. Wel twee “hele goede vriendschappen” en dat koste niet zo veel moeite als de relatiebreuk die ik beschreef.

De relatie waar ik over schreef had een nogal toxisch karakter. Volgens de psycholoog waar ik bij in behandeling ben, heeft mijn ex vriendin kenmerken van narcisme/borderline.
Een breuk met zo iemand schijnt nog veel zwaarder te zijn door de manier waarop zo’n relatie verloopt. En dat het zwaar is, is wel zeker.

Hopelijk kan je er steeds beter van afstand naar kijken en zien dat zo een toxische relatie beter geen stand had kunnen houden

Hoi TS, ik kom zelf ook uit een langdurige relatie met een persoon met narcistische trekken (vastgesteld) Als je het uiteindelijk vanaf een afstand bekijkt en kan loskomen dan vallen alle puzzelstukjes wel in elkaar.

Kan alleen maar zeggen dat het beter zal gaan met kleine stapjes en ik voel mij, nu ruim twee jaar later echt vrij.

Over hem ging mijn vraag dan ook niet, dat is een ex uit een ver verleden.

Fijn dat het nu goed gaat Verbena.

Zou je het weer met die ex uit je verleden willen proberen?
Of in elk geval kijken of er nog ergens een klik is?

Hoi Verbana,

Mooie naam trouwens…
Heb je tussendoor nog contact gehad met je ex?

Hallo Verbana,

Voor mij is het heel simpel: Als mijn ex ooit voor mijn deur zou staan dan smijt ik de deur keihard dicht. Zij is volledig verbannen uit mijn hart na wat ze mij geflikt heeft.

Zij is tevens de reden dat ik geen enkele vrouw meer vertrouw...In mijn optiek zijn tegenwoordig alle vrouwen hetzelfde en de (sociale) media versterkt dat enkel meer en meer (zal allemaal vast niet niet zo zijn, maar toch gedane zaken nemen geen keer).

Gegroet,

Ik zit in een langere relatie die op dit moment op zijn gat ligt door div reden. Maar zijn er samen erdoor heen aan het vechten met ups en downs. Ik heb veel korte relaties gehad in een redelijk korte periode. Als ik terug denk dan zit er misschien wel 1 bij waar ik moeite mee zou hebben als die voor mijn deur zou staan. Maar ongeacht kies ik voor mijn huidige relatie ook al zit ik in knoop. Want ik hou ontzettend van mijn partner. Ook al heb ik het zwaar. Was ik vrijgezel dan zou ik zeker even onderzoeken of ik het zou proberen met een ex. Maar niet te snel. Ligt puur aan het gevoel die ik zou hebben en of er een klik is. Want in de jaren zijn we Els persoon veel veranderd. Gr j

Hoi mijnexblijftuitmjjnleven, zo te lezen ben jij nog heel erg boos op jouw ex.
Gelukkig kan ik nog geloven dat niet iedere man hetzelfde is, net zo min als dat iedere vrouw hetzelfde is.
Jammer dat jij wel zo denkt en dus misschien nooit meer voor anderen openstaat.
Maar duidelijk ben je wel…

@J, houden van een is een ding maar als een relatie niet goed voor je is, hoe zeer je ook van je partner houdt, dan is het gewoon niet gezond en dat werkt gewoon niet op de lange termijn. Voor jezelf kiezen is ook een mogelijkheid. Wat haal je momenteel uit de relatie, wat gaat er niet goed , wat zou je graag anders zien en waar heb je invloed op? Beseft dat je nooit invloed kan hebben op hoe een partner meewerkt en vecht voor de relatie. Wellicht zit hij/zij er heel anders in, dat kan het gevoel van in de knoop zitten alleen maar vergroten voor jou. Sterkte

@Tessa

Ja dat klopt! We zien aan elkaar dat we vechten en het gaat heel veel goed. Enigste is mijn wantrouwen di ik heb gekregen door verschillende opstapelende dingen. Er is maar 1 uitkomst van. Alleen partner geeft niet toe. Mocht ze het toe geven dan slaat de relatie om. Maar dat ziet ze nog niet in. Maar ik blijf hoop houden. Weet alleen zelf niet hoelang ik het volhoud. Daar loop ik nu tegenaan. Maarja ze is en blijft mijn hart hebben. Hoop dat ze dat inziet voordat het te laat is. Trouwen is houwen door dik en dun.

Hallo Verbena,

Ik ben van binnen inderdaad nog enorm kwaad om wat me aangedaan is, dat klopt. Ze heeft mij enorm in de kou gezet, maar goed ik kan daar prima mee omgaan en dat moet ook wel vanwege mijn zoon, voor mij is het hoofdstuk inzake haar echter wel permanent gesloten.

Mede door haar durf ik geen enkele vrouw meer te vertrouwen en ja ik zeg dat in mijn optiek (dus voor mij) alle vrouwen hetzelfde zijn (dat is uiteraard niet zo, iedereen is verschillend (zowel vrouw/man) maar ik zie het inmiddels niet meer en daar ben ik behoorlijk verdrietig om).

Een jaar nadat mijn ex mij zo in de kou zette probeerde ik voor het eerst om weer een leuke vrouw te ontmoeten. Telkens als ik mezelf weer eens openstelde en/of een poging waagde om kon ik het ontgelden.

Het kwam er meestal op het neer dat ik amper matches kreeg en als er een match was dan was de conversatie vooral met ja/nee antwoorden op open en gedetailleerde vragen vanuit mij...als klap op de vuurpijl werd ik tijdens separate speed-dating events gewoon glashard overgeslagen.

Ik weet het gewoon niet meer 😔. Ik zou graag weer de open persoon zijn die ik was, alléén voelt het alsof ik er niet meer toe doe en er enkel en alléén nog voor mijn zoon ben (uiteraard ben ik er voor hem, hij is mijn alles).

Groetjes,

@MijnExBlijftUitMijnLeven, ik begrijp je gevoel heel goed. Zet je kind op de eerste plek en dan jezelf. Een partner die je niet kunt vertrouwen moet je loslaten. Weet wel dat pech hebben in die ene relatie niet per geldt voor elke andere relatie die je in de toekomst aangaat. Juist door wat je mee hebt gemaakt is het normaal dat je anders opstelt. Wie weet kom je nog een vrouw tegen die je kunt vertrouwen en weer je gelukkig maakt. Sterkte

@J, over de wantrouwen die je spreekt is dat op basis van onderbuik gevoel of heb je jouw partner op iets betrapt? Weet dat je misschien nooit het antwoord krijgt wat je wil horen. Als je bewijs hebt, dan moet je de confrontatie aangaan. Blijft partner ontkennen dan kun je 2 dingen doen; 1. accepteren, loslaten en doorgaan maar de wantrouwen zal niet weggaan en je zult jezelf gekker maken en nog meer in de knoop raken 2. Of je kiest voor jezelf en je maakt er een eind aan. Keuze 2 lijkt ontzettend moeilijk als je van iemand houdt maar het is altijd beter dan keuze 1.

Tessa je hebt gelijk. Veel signalen maar geen bewijs. Wel wat er erg op lijkt bewijs maar is het niet. Moeilijkste is gewoon loslaten van gebeurtenissen. En verder. Maar er gebeuren af en toe rare dingen waar ik dan over ga piekeren en achteraf niks blijkt te zijn of ja blijft raar en geen verklaring voor te vinden. Behalve ja toeval. Ergste is dat ik er niet naar zoek maar ineens zie. En dan wil ik het weten. En dan gaat het fout bij mij. Weet niet hoe ik dat uit kan zetten want dan is alles goed. Snap het niet. Maar ga me verdiepen in wat podcast daarover. Het doet mij gewoon pijn dat ik mijn partner lastig val ermee en snap het zelf dan niet waarom.

Tessa, ik ga mee met jouw tips!

Persoonlijk (maar dat is na een lange en harde les) zou ik nu nooit meer in een relatie blijven hangen, die mij zoveel negatieve energie kost!

Dus J even aan jou gericht, houden van is soms niet genoeg! Als de relatie meer slechte periodes kent dan kan je overwegen om voor jezelf te kiezen!

@J, het probleem met loslaten zit bij jou denk ik meer in het feit dat je twijfelt aan wat je wel of niet weet en zolang je partner niets toegeeft kun je volgens jou niet verder. Gebeurtenissen laat je niet los als je niet de volledige waarheid kent. Bewijs is bewijs, maar je loopt tegen een partner aan die alles ontkent, waardoor jij gaat twijfelen aan het bewijs wat je hebt. Waarschijnlijk is jouw partner goed in manipuleren, heb je daar aan gedacht? Jouw partner kent je door een door en weet waarschijnlijk ook hoe je in twijfel gebracht kan worden en misschien zelf op een manier waardoor jij gaat voelen alsof je vervelend doet of dat je jouw partner ergens mee lastig valt. Een relatie moet open en eerlijke communicatie bevatten en je partner zou je zorgen moeten weg nemen ipv jouw het gevoel te geven dat je lastig bent. Jij gaat twijfelen aan jezelf. Dit is niet goed voor je mentale welzijn. Vraag jezelf af of het bekennen van wat jij vermoed een andere uitkomst voor jou betekent? Ik denk het namelijk niet. Het zou me niet verbazen als jouw partner vandaag de stekker eruit trekt, jij degene bent die gaat smeken. “Trouwen is houwen door dik en dun.” Dat vind jij maar dit is niet wat iedereen denkt en ook niet de realiteit. Ik vermoed dat je liever in stilte lijdt dan uit een zeer ongezonde huwelijk stapt. Wat je eigenlijk liever doet is je mond houden, niet confronteren ook al is het bewijs sterk, doen alsof er niets aan de hand is maar van binnen ga je kapot. Je gaf aan in de knoop te liggen, hoe vaak op een dag denk je wel niet aan de situatie en de staat van je huwelijk? De pijn zit heel diep bij jou en dat zal vast niet zonder reden zijn. Maak jezelf niet wijs dat het jouw fout is en ken jezelf wat meer waarde toe want blijkbaar krijg je dat niet van je partner. Sterk zijn is kiezen voor jezelf, een ander brengt je geen geluk dat doe je zelf! Verdoe je tijd niet aan podscast maar luister naar je gevoel en het bewijs wat je hebt.

J,

Je geeft aan dat jullie er samen keihard voor werken.
Op wat voor manier uit zich dat?
Hoe werk jij eraan, en vooral, joe werkt je partner eraan?

Praten over alles top top teen. Zelf inzichten krijgen met elkaar. En geen vingers wijzen er is geen schuldige. Podcast luisteren om zelf bepaalde dingen van je eigen te leren kennen. Fysiek en emotioneel er zijn voor elkaar. Elkaar weer terug vinden door erop uit te gaan.

@tessa ja denk dat je gedeeltelijk gelijk heb. Heb lang in stilte pijn gehad. Maar ipv stil verder te gaan heb ik er alles uitgegooid. Ja ben gebroken. Maar Thats live. Ben nu ook meer me eigen weer aan het worden met alles. Ja ik heb al voor me eigen een streep getrokken. Mocht ik er bv toch zelf achterkomen dat er word gelogen tegen mijn gezicht is het klaar. Maar mocht ze bv er zelf mee komen geeft een vorm van vertrouwen terug en dan is het mischien anders. Dat durf ik nog niet te zeggen. Maar 1 ding ik vertrouw er nu op dat ze eerlijk is. Daar hou ik me nu aan vast. Want het is niet eerlijk om mijn angsten en onzekerheid af te schepen. Mischien als ik eerder aan de bel had getrokken dat het anders was geweest. Mijn onderbuikgevoel zegt en ziet dat we voor elkaar bestemd zijn. Maar mijn angsten overwinnen regelmatig. Is voor mij een innerlijke strijd waar andere alleen maar kunnen toekijken en mijn partner alleen kan troosten of helpen door erover te hebben. Maar ga geen vingers wijzen.

@Verbena

De nadruk ligt momenteel op positief. Komt omdat we nu beter communiceren. En er komt steeds meer openbaringen wat ik niet had verwacht. Daarom zie ik nog licht in de tunnel en is er veel liefde zowel emotioneel en fysiek weer. De momenten dat het slecht gaat boomt door toevalligheden en gebeurtenissen die ik wil begrijpen. En soms angsten door triggers. Daar werk ik aan.

@J, ik kreeg de indruk n.a.v. je eerdere posts dat je weinig los kreeg van je partner, partner die niet toegeeft. Bewijs die wel of niet hebt.. Angst komt voornamelijk voort als emotie die je waarschuwt voor gevaar. Als je angst ervaart, dan leef je constant in onzekerheid. Ik wijs geen vinger maar reageer op wat je schrijft en stel jou daar vragen over. In je laatste post geef je aan bepaalde gebeurtenissen niet te kunnen loslaten, heeft dit met jezelf te maken of met het feit dat je niet alle antwoord hebt. Beseft dat het ook een keuze van je partner is om jouw niet de volledige waarheid te geven. Misschien is ze bang dat je er een eind aan maakt. Ik hoop dat je het los kunt laten voor je mentale welzijn. Sterkte.

@tesse klopt! Er zijn gebeurtenissen waar ik het gevoel/ en aanwijzingen/ en wat vaagheden die gewoon niet klopt en glashard worden ontkend. Die kan ik niet loslaten en komt terug. Heb al meerdere malen aangegeven dat als ze eerlijk zou zijn dat ik niet ga. Maar probeer uit te werken. Hebben beide steken laten vallen. Maar ik ben altijd trouw gebleven.

Heb zelfs al aangegeven als er iets zou zijn dat wil ik het tussen ons houden. Want zou niet willen dat anderen anders tegen haar aan zouden kijken als er wel iets is.

@J, je bent hartstikke lief en meegaand. Ik wil geen aannames doen maar wat verwacht je van haar als je toch een handje boven haar hoofd houdt. Antwoorden krijg je niet of nauwelijks, wat ze ook heeft gedaan, het is en blijft tussen jullie. Je beschermt haar en dat is op zich niet erg. Ze kan ook misbruik maken van hoe jij je opstelt in deze hele gebeuren. Je bent een lieve man en je hebt alles voor haar over. Ik hoop oprecht dat ze inziet hoeveel pijn ze jou doet/ heeft gedaan. Dit verdien je niet.

Even iets praktisch 😊 niet om te zeuren.

Maar tip: Na het versturen van een bericht ga ik eerst naar boven en klik ik op "forum lotgenoten" (dus ga 1 stapje omhoog) en klik dan bij onderwerpen weer op (in dit geval) relatieproblemen.

Zo voorkom ik dat ik hetzelfde bericht dubbel of 3x stuur (wat ik in het begin op deze site had)
Deze site loopt traag en niet zo lekker bij sommige onderwerpen.

Klink als een doodnormale man 😂😂

Herkenbaar! Mijn man kijkt ook continue op z’n schermpje, zelfs in de auto kan hij het niet laten. Stapelgek word ik ervan.

En inderdaad; ‘s avonds wel spannende dingen willen doen, terwijl hij voor de rest 0 moeite doet om samen dingen te doen. Dan sla ik zijn hand gewoon weg 😉

Het enige wat je kunt doen is toch het gesprek blijven aangaan denk ik, maar tot op heden zonder resultaat bij mij. Misschien als hij je vastpakt, je telefoon erbij pakken?😅

Mmm dit was dus ook bij ons. Ps deed mijn vrouw. En ik ging achter pc zitten. Pas na instorten verdraaide het allemaal. Het is dus beide die niet de moeite neemt om emotioneel en fysiek aan de relatie werkt. Is een soort cirkel waar jullie inzitten. De partner heeft het niet in de gaten. Dus moet er iets gebeuren. Hoe ja ligt aan hoe het nu is. Bij ons ben ik ingestort en toen werden we beide wakker. Dus ja ga een nachtje ergens anders naar toe en zeg het moet veranderen! Of zo iets.

Hebben jullie een huurhuis of een koophuis?

Huurhuis

Wat geeft ze zelf als antwoord?
Ik zou zelf het heft in handen nemen. Staat er iets op ospier?

Papier

Alles is digitaal gebeurd ik vind het gewoon raar dat ze totaal niet mee wil werken

Hallo Topicstarter,

Je kan wettenlijk samenwonen verbreken via een advocaat. Kost ongeveer een 148€ (ik heb hier zelf een maand geleden achter geinformeerd bij mijn advocaat, louter ter info)

Jammer dat je relatie stukliep, maar weet dat een relatie die ontstaat op het werk, met personen die dikwijls nog in een relatie zitten, meestal gedoemd zijn om te mislukken. Zelden vloeit er uit overspel een stabiele relatie uit voort.
Er is zo'n gezegde, oude liefde roest niet.

Facebook, ik heb daar geen ervaring mee maar kan je foto's niet rapporteren?

Teruggave van de spullen zou ik in zulke situatie die zich bij jou voordoet, ook overlaten aan de advocaat. Die zal een termijn voorstellen tegen wanneer alle spullen met onderlinge afspraak wanneer/welke dag/uur,.... weg moeten zijn. Alles wat na die datum niet afgehaald is, is voor de bewoner die nog op het adres staat ingeschreven.

(een vriend van me deed dit vorig jaar op deze manier, en werd dit jaar de eigenaar van de caravan die zijn ex gekocht had maar niet tijdig kwam ophalen.

Ik wens je alvast veel succes toe in het afsluiten van dit hoofdstuk.

Zij neemt wat aan wat niet zo is.
Dus waarom niet gewoon weer afspreken?
En als het klikt, waarom dan geen relatie?
Wat jullie toen hebben afgesproken kan nu toch anders voelen na een jaar?

Ik gezegd dat ik geen verwachtingen heb sinds we zolang geen contact hadden gehad.
En ze wil wel contact zegt ze, maar ze is zo afstandelijk geworden over de app, ze was altijd zo spontaan en leuk om contact mee te hebben, maar elk gesprek is nou verplichts matig zo is het gevoel.

Ik zou gewoon afspreken.
Is de klik weg, dan weten jullie dat.
Is er wel toch nog een klik, nou dan gewoon proberen.
Dat "halve gedoe" schiet voor niemand op

Waar ging het gesprek met je schoonzus over?
Fantasieën is inderdaad niks mis mee. Ik denk dat het percentage mensen dat fantaseert over een ander terwijl ze in een relatie zitten (zelfs tijdens de seks) veel hoger is dan velen verwachten

Beste Newwbee,

Het gesprek ging over haar frustraties in haar intieme leven, daarnaast was ze soort van angstig dat ze er verslaafd aan was. Waarop ik toen heb uitgezocht wat dit dan precies zou inhouden, en daarop volgens vragen gesteld waaruit duidelijk te merken was dat dit niet het geval was. daarbij vertelde ze ook een aantal zaken wat haar interesse had. tijdens dat gesprek gaf ik aan dat ik heel goed weet hoe zij zich voelde. In eerste instantie geloofde zij mij niet omdat zij geen idee had dat ik in de zelfde situatie zat, om haar gerust te stellen heb ik over mijn eigen frustraties gepraat.

Na dit gespek zijn wij veel opener tegenover elkaar geworden waarop redelijk wat relatie gerelateerde zaken besproken werden, Ik denk dat ik toch nog wel een redelijk gedeelte heb bijgedragen aan haar relatie waarbij zij en haar vriend toch nog een poging hebben gedaan.
In de familie ben ik vaak wel de persoon waar mensen naar toe gaan wanneer ze ergens mee zitten, of dat nou relatie dingen zijn of problemen met een auto, huis of andere dagelijkse levens dingen.

Heb je haar daarna nog gesproken? En zo ja, hoe ging dat?

Hallo Newbee,

Zeker hebben wij elkaar daarna weer gesproken, En naar mijn idee ging dat alsof er niets aan de hand was. Enige wat er daarna veranderd is, is dat er zo nu en dan gevraagd wordt hoe het met elkaar gaat op dat vlak.

Nick, verbreek deze relatie en kies voor jezelf en je eigen geluk, je kinderen worden groot en trekken de wereld in, wat heb je dan gedaan met je leven. Laat het je niet voorbijgaan, het maakt je geen slechte ouder of man sommige dingen zijn niet blijvend.

Ik zou idd voor jezelf kiezen.
Misschien moeilijk en lastig maar op langere termijn maakt het je wel gelukkiger.
Bij elkaar blijven voor kinderen maakt uiteindelijk niemand gelukkiger

Hoe zwaar het ook is, ik zou weggaan bij zo'n vrouw. Zorg echter wel dat je eerst als geregeld hebt (juridisch advies, financieel advies, een nieuwe persoonlijke bankrekening waar je het overgebleven deel na vaste lasten op stort, enz.).

Dat ze zo laat terugkomt is ook een rode vlag wat mij betreft. Die werkt naar mijn mening niet over, maar is waarschijnlijk met een andere man in de weer.

Komt ze dan plots met relatietherapie dan zou ik daar eveneens niet op ingaan, dat kan ze gebruiken om meer tijd te winnen. Laat het maar inslaan als een bom!

Wat je ook doet, hou je kinderen buiten schot en gebruik ze niet als inzet bij vertrek (mijn ex deed dat wel)

Succes, ik weet hoe k*'t het is. Ik was een man in een vergelijkbare situatie, alleen was ik iets te naïef.

Gegroet,

Bedankt voor jullie reacties.

Ik weet het eve niet meer. En inderdaad er komt veel bij kijken als ik voor mezelf kies.(woning, bankrekening ect).
Voel me zo schuldig naar kids toe. Vooral de laatste 2.. ze zijn 13-7-2 en 1 jaar.
Maar ik besef zelf ook dat dit niet langer door kan gaan. Ga langzaam kapot, merk ik 😢.

Dit gaat nog heeeeeeeel lang duren en grote kans dat het nooit over gaar. Voor mij is het een teken dat ze niet van je houd want anders doe je dit niet.

Dit is inderdaad niet normaal.
Of het moet klaar zijn, of hij loet er een punt achter zetten als hij dat niet los kan laten.
Maar constant verwijten zou voor mij een red flag zijn.

Waarom zou t een redflag moeten zijn. Waarschijnlijk is hier nooit goed over gepraat en voelt iemand zich onveilig/onveilig of niet gehoord, en heeft bevestiging nodig dat er niemand anders is dan jij.
Maar ik ben geen psycholoog, maar herken dit wel. En ik ben geen narcistisch maar ben wel onzeker.

Je geeft af op dat hij er nog steeds mee zit en zelf zeg je enkel dat je het niet netjes vond dat je nog met een ander af zou spreken..mooi man. Misschien er goed over praten en hem zijn zegje laten doen zonder dat jij hem in de rede valt (het is zijn gevoem en hij zit er nog steeds mee) en daarna moet het klaar zijn.

Ik ben blij dat ik die beste man niet ben, als ik had vernomen dat je met meerdere achtereen op pad zou gaan had het gelijk klaar geweest, maar joh lekker modern allemaal.

Achterlijke samenleving tegenwoordig. Bah.

Groetjes en succes met uitpraten,

Ze had 2 afspraken in 1 weekend. Die andere is uiteindelijk niet eens doorgegaan en ze geeft zelf al toe dat dat niet netjes was. Ze hadden verder nog helemaal niets alleen een "match" op die app.

Als hij dat zo een mega probleem vindt (en dat kan, meningen verschillen) had hij na die 1e date meteen moeten stoppen.
Maar niet na anderhalf jaar er nog over blijven zeiken.

Het is duidelijk hij vindt het gewoon nodig om haar zo nu en dan in de strafhoek te drukken. Ze hadden NIETS alleen een date zij en hij ook waren vrij om te doen wat ze wilde daten betekend niet dat je een relatie hebt je gaat op onderzoek uit niets meer en niets minder. Dit is een man maar een grote kleuter die haar af en toe een slechte dag wil bezorgen.

Is het een optie dat jullie het voorlopig niet meer samen proberen en dat zij teruggaat.
En dan jullie elkaar een tijdje loslaten (en dus niet dagelijks contact.

Hierdoor zouden jullie misschien een stapje terug kunnen dien en kijken wat jullie apart echt willen

Vervelend verhaal, als ik echt straight to the point zal zijn adviseer ik je om nooit terug te gaan naar ex. Ik snap dat je nu wellicht snakt naar je partner omwille van verschillende redenen maar het is een emotie dat waarschijnlijk te maken heeft met schaarsheid. Want hierdoor zul je gebonden zijn om je ex te willen winnen terwijl als je juist in overvloed denkt zullen deze gevoelens niet of nauwelijks bestaan. Als je sociale skills wilt leren en nieuwe mensen in je leven brengen kun je op een nieuwe platform alle benodigde coaching krijgen om jouw dating leven een boost te geven. Ik geef dating coaching op het platform ATTRACTIONGAME.NL

Het is verbluffend dat je dit soort sh**t over je heen laat gooien. Je hebt hopelijk genoeg zelfrespect om hieraan een einde te maken. Als je op haar quasi “immorele” en egocentrisch wens(en) ingaat dan vraag je simpelweg om belazerd te worden, zei het dat je daarop kickt!?!