Therapiepsycholoog
Netwerk van therapeuten
en psychologen
Therapiepsycholoog

Relatieproblemen - Lotgenotenverhalen


Het forum Relatieproblemen is gesloten.
Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

Pagina 4 van 6
  • Klein

    Hoi.miranda..hoe klein is voor jou klein...?
    Ikzelf heb meerdere relaties gehad en mijn penis is 13/14cm..mijn laatste vriendin heeft daar ook wat van gezegd....dat is voor mij heel vervelend geweest..dat is wat ik kan delen...heel gevoeljg voor mij
    Erik
    Erik 0

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Ex terugnemen of niet?

    Ik en mijn ex zijn nu iets korter dan een maand uit elkaar na 3 jaar relatie. We houden nog erg van elkaar en hebben elkaar afgelopen week ook nog gezien. Nu is er wel een groot probleem.

    Er zijn natuurlijk wat dingen gebeurd waardoor het uit is gegaan, maar de liefde is gebleven. Echter, mijn ex is een paar dagen op vakantie geweest. Ik ben erachter gekomen dat zij die dagen met verschillende mannen het bed heeft gedeeld. Ze is natuurlijk m'n ex en heeft de keuze die ze zelf wilt, maar het doet me wel pijn. Ze heeft hier spijt van en alles ook opgebiecht. Het ergste is dat zij wel aangeeft dat zij heel graag voor een paar maanden naar diezelfde locatie terug wilt, maar ze wil zweren dat ze niets meer met anderen jongens gaat doen omdat ze van me houdt. Ze was naar eigen zeggen 'dronken' en heeft het nooit echt gewild. Ik heb aangegeven dat ik het wel weer wil proberen met haar, maar dat als ze terug gaat het voorbij is. Ik kan er gewoon niet vanuit gaan dat er is die paar maanden niets gebeurd terwijl ze in een paar dagen (bijna alle) dagen het bed met een ander heeft gedeeld...

    Het doet me erg pijn maar toch kiest ze voor mij en gaat ze uiteindelijk niet terug. Maar ik krijg wel elke dag berichtjes van hoe graag ze daar heen had gegaan om tot rust te komen. En dat ik dit haar wel ontneem. Ze wil mij namelijk echt niet kwijt maar toch wil ze heel graat terug. Maar mijn keuze blijft (terug en mij kwijt of blijven en opnieuw proberen).

    Wat vinden jullie van deze situatie?
    Klaas
    Klaas 3
    • Is het een optie dat jullie het voorlopig niet meer samen proberen en dat zij teruggaat.
      En dan jullie elkaar een tijdje loslaten (en dus niet dagelijks contact.

      Hierdoor zouden jullie misschien een stapje terug kunnen dien en kijken wat jullie apart echt willen

      Newbee
    • Vervelend verhaal, als ik echt straight to the point zal zijn adviseer ik je om nooit terug te gaan naar ex. Ik snap dat je nu wellicht snakt naar je partner omwille van verschillende redenen maar het is een emotie dat waarschijnlijk te maken heeft met schaarsheid. Want hierdoor zul je gebonden zijn om je ex te willen winnen terwijl als je juist in overvloed denkt zullen deze gevoelens niet of nauwelijks bestaan. Als je sociale skills wilt leren en nieuwe mensen in je leven brengen kun je op een nieuwe platform alle benodigde coaching krijgen om jouw dating leven een boost te geven. Ik geef dating coaching op het platform ATTRACTIONGAME.NL

      adam241
    • Alle reacties weergeven...
    • Het is verbluffend dat je dit soort sh**t over je heen laat gooien. Je hebt hopelijk genoeg zelfrespect om hieraan een einde te maken. Als je op haar quasi “immorele” en egocentrisch wens(en) ingaat dan vraag je simpelweg om belazerd te worden, zei het dat je daarop kickt!?!

      Natas
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Vaginisme?

    Wij zijn zo'n 20 jaar getrouwd en nog langer samen. In het begin was de seks goed en konden we niet van elkaar afblijven. Tijdens de zwangerschap wilde ze liever niet, en daar had ik begrip voor, kan gebeuren. Na de bevalling (keizersnee) had ze er ook geen behoefte aan, maar omdat ons kind amper sliep waren we blij met all nachtrust die we konden pakken.
    Ineens zijn we 10 (!) jaar verder... We hebben nooit meer seks. Ik heb door de jaren op verschillende momenten toenadering gezocht, maar ze wil er niks van weten, en ze wil het er ook niet over hebben. Voor de goede orde: ik ben in de tussentijd niet ineens een onverzorgde, dikke slons geworden: ik ben nog slank, lang, en goed geschapen.
    Scheiden is zeker geen optie, want ik vind kinderen belangrijker dan de perikelen van volwassenen, en het is niet dat we de hele tijd ruzie hebben. Er is alleen geen seks meer. En dat vind ik eigenlijk niet normaal.
    De spaarzame keren dat het er wel bijna van leek te komen (omdat het laat was, we terugkwamen van een feestje, op vakantie of iets dergelijks) beperkte ze zich tot handwerk. Als ik in de buurt van haar vagina kom (die overigens altijd al flink vochtig wordt, dus daar ligt het niet aan) zegt ze dingen als 'Nee liever niet'. Ik ben vrij groot geschapen, maar dat was vroeger geen enkel probleem, en het maakte ook nooit uit welk standje we deden, alles was prima.
    Herkent iemand dit? Is dit vaginisme? Heeft er iemand tips?
    Barry
    Barry 1
    • Alle reacties weergeven...
    • E.e.a. ligt toch voor de hand, namelijk met haar er duidelijk over spreken wat jouw behoeften zijn en leidt dat tot niets professionele hulp zoeken. Wil ze dat ook niet dan weet jij wat je opties zijn en kun je beslissen. Dit had je 9(!) jaar geleden natuurlijk ook al kunnen doen!? Succes!

      Leviud
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Liegt, bedriegt en steelt

    Ik zit bijna 20 jaar in een relatie en heb 2 kinderen. Het oudste kind is niet van mijn huidige partner. Deze wordt door mijn partner ook niet goed behandeld. Wanneer ik daar iets van zeg, beweert hij altijd dat zij een moeilijk kind is en hij dus geen schuld treft. Voor de rest heeft hij mij al minstens 2 keer bedrogen. Of dat zijn de gevallen die ik heb ontdekt. En zelfs bij het fysiek ontdekken weigert hij dit toe te geven. Liegt al jaren over vele dingen. Zo rookt hij al jaren zonder dit te doen als wij (gezin) of vrienden het weten. Ondertussen al meerdere mensen het ontdekt en dan ontkent hij het of beweert dat het eenmalig is. Of de sigaretten zijn van een tante ofzo. Steeds leugens. En bovenop heb ik tijdens een periode,dat hij amper geld had alles betaalt, zo ook vele kosten voor bouw van ons huis. En je kan het al raden..... hij weigert dit terug te betalen.

    Als ik naar mijn verstand luister, verlaat ik hem vandaag nog. Maar mijn hart zegt dit niet te doen. En nee niet voor hem maar wel voor ons kind.
    En voor het feit dat ik het gevoel heb dat ik dan faal.
    Hij draait ook alles steeds om en geeft mij de schuld van alles. Ik rook omdat jij altijd ruzie zoekt.... ik zoek dus geen ruzie maar word wel boos als ik je weer betrap met iets.

    Wat moet ik doen?
    Kan ik nog opnieuw beginnen en hoe start ik hieraan?
    Saskia
    Saskia 2
    • Eerlijk gezegd maar er een einde aan dan kan een andere vrouw je partner gelukkig maken. Snap sowieso niet waarom de nog niet de benen heeft genomen je komt duidelijk over als een zeikwijf Who de fuck ben jij dat je bepaalt of hij mag roken of niet BEN JIJ ZIJN MOEDER OFZO? Zelfde als met je eerste kind hij bemoeid zich er niet meer mee want het is toch nooit goed, ja het is niet zijn kind dus waarom zou hij het gezeik van die moeder op zijn hals nemen. Geloof me je zult niet alleen falen maar van je kinderen zal ook weinig terecht komen.

      Anoniem
    • Alle reacties weergeven...
    • Blijf AUB bij uw man anders maak je straks een andere man diep ongelukkig

      Tessa
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Luierdrager

    Ik ben een man van 55 en 20 jaar getrouwd met een hele lieve vrouw.

    Het geheim dat ik heel lang voor haar gehouden heb kunnen houden is pas geleden uitgekomen en heeft ons huwelijk behoorlijk onder druk gezet.

    Mijn geheim heeft betrekking op een fetisj die best veel voorkomt maar op weinig begrip kan rekenen. Ik draag namelijk graag af en toe een luier. Dat doe ik al heel lang, ruim voor ik mijn vrouw leerde kennen en het geeft me een heel prettig, rustig en geborgen gevoel.

    Het is iets wat ik zelf doe, in het verleden heb ik wel eens contacten op dat gebied gezocht maar nooit terwijl ik in een relatie was.
    Meestal komt het er op neer dat ik, als ik voor mijn werk in een hotel ben of alleen thuis slaap, mezelf een luier omdoe en naar bed ga. Uiteraard plas ik ook in mijn luier. Mijn fantasie is om dan ‘s morgens nat wakker te worden. Dat is me nog nooit gelukt.

    De spullen die ik gebruikt heb ik uiteraard verstopt op een plek waar mijn vrouw niet komt.
    Tot die dag niet heel lang geleden en ik toen ik thuis kwam mijn hele collectie luiers, plastic broekjes, speentjes, baby poeder, doekjes etc op de tafel zag uitgestald en iemand om uitleg vroeg.

    Begrijpelijk is ze natuurlijk boos, teleurgesteld, voelt ze zich bedondert en weet ze niet wat ze er van moet denken. Het was ook het laatste wat ik wilde, haar verdriet doen.

    Op dit moment hebben we er best veel over gesproken, hebben we uitgesproken dat we hier
    samen doorheen gaan komen, is het haar duidelijk dat ze geen rol in mijn fantasie hoeft te spelen en denk ik dat ik haar heb kunnen duidelijk maken wat het voor mij is en waar het vandaan komt.

    Uiteindelijk zijn we ook een relatie aangegaan om elkaar te steunen, te motiveren, te inspireren en onszelf te kunnen zijn. En niet om elkaar te beperken.
    menno
    menno 0

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Man wil gezin verlaten

    Hallo,

    Ik ben 15 jaar samen met m’n partner en we hebben 2 kinderen.
    We hebben veel ups en downs mee gemaakt. De laatste maanden hadden we elkaar echt gevonden en voelden beide een enorme verbinding.
    Nu heeft mijn partner 7 weken geleden een 16 jarige jongere vrouw ontmoet, met 2 jonge kinderen. Hij heeft nu aangegeven dat hij ons gezin wil verlaten en vooral tijd met dat jonge gezin wil door brengen. Hij heeft weer zin in nieuwe energie en hij heeft zin om leuke dingen met hun te gaan doen, naar de speeltuin bijv. Het gaat m’n partner niet om eens perse om die vrouw, maar vooral om een jong gezin. Hij geeft aan dat hij waarschijnlijk met niemand zo’n verbinding zal vinden, dan met mij, maar toch verkiest bij dat andere gezin boven z’n eigen gezin. Ik kan er niet bij met m’n hoofd… Hoe hier mee om te gaan?
    WH
    WH 3
    • Lieve dame,

      Uw partner is niet eerlijk naar uw toe, op de een of andere manier probeert hij u ergere verdriet te besparen.
      Deze relatie met die 16 jaar jongere duurt al veel langer dan 7 weken.
      Mannen stappen niet na 7 weken van de een naar de ander tenzij hij een hersen beschadiging heeft. Mannen hebben ook niet veel op met kinderen van een andere man tenzij ze smoor verliefd zijn op de moeder van die kinderen.
      Je kunt 15 jr 24/7 niet vergelijken met af en toe een paar uurtjes met haar, alleen dat realiseert hij zich nu niet.
      Het gaat hem dus alleen maar om die vrouw maar dat gaat hij u niet vertellen omdat hij weet dat als hij u diep kwetst dat het wel eens kan uitlopen op een vervelende scheiding en dat komt ook bij haar thuis terecht.

      Veel liefs gewenst.

      Jan
    • T erg voor woorden wou dat ik contact kon komen met een vrouw die dit heeft mee gemaakt want ik heb het zelfde ondervonden helaas als je ziek bent en dan verlaat iemand je erg hoor mijne doet zo afstandelijke geen sex meer is net een vreemde en heb wel mijn behoeftes liefde aandacht sex zoals het hoort t zijn

      Michel
    • Alle reacties weergeven...
    • Hoe erg het ook is, heel onrespectvol ook van je partner, maar je bent beter af zonder hem.
      Hij liegt duidelijk. Het is hem niet om het andere gezin te doen maar enkel om die jongere vrouw. Zo werkt het brein van enkele mannen namelijk. Ze worden ouder en kunnen dit enkel aan als,ze het gevoel hebben dat een jongere vrouw hen nog wilt. Het is triestig en belachelijk maar vooral voor hemzelf.
      Jij bent meer waard dan dit dus kin omhoog en laat hem maar doen. Hij gaat ooit beseffen wat hij verloren heeft.

      Saskia
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Ex 2 x gezoend

    Mijn ex en ik zijn al geruim 2 maanden uit elkaar. Zij heeft het uitgemaakt, navenhand een situatie waarbij ik heel kortaf en luid reageerde op iets wat terwijl zij dat niet verdient had. En de situatie escaleerde wat gedurende de dag en gebrek van communicatie. Er zijn nog een paar voorvallen geweest waarbij ik nogal gepiekeert reageerde. Dus ik leer er vooral uit dat ik wat meer bepaalde triggers moet herkennen en ook wat zelfwerk nodig heb. Ik ben inmiddels ook bij een therapeut ingeschreven voor psycho analyse te starten en meer zelfkennis.
    Maar een 3 weken na we uit elkaar waren zagen we elkaar voor het eerst. Zij moest nog wat spullen terug geven en kwam naar mijn stad. We hadden een leuke ontmoeten zijn wat gaan drinken, en vlak voor ze vertrok begon ze mij te kussen.
    Vorige week gebeurde exact hetzelfde, her was ik wel die de aanzet gaf omdat ik heel fel aantrekking voelde. We zijn dan de rest van de avond wat om gegaan of we terug een koppel waren. Dan daarna is er nog wat gestuurd, dat het goed aanvoelde. Er is nu nog wel af en toe contact. Deze 2 ontmoetingen waren louter voor spullen terug te geven en draaide zo uit. Er is nu geen reden meer om af te spreken.
    Ik weet zelf niet zo heel goed meer wat ik nu moet doen. Ben zelf heel bang voor een afwijzing, en hou het precies liever wat in het ‘vage’. Ik weet dat zij niet meer terug kan, maar toch geeft ze dan wel andere signalen als we samen zijn.
    Ik zou graag een gesprek aanknopen maar durf niet zo goed. Misschien wil ik het ergens vlot en soepel laten verlopen. Ben weer helemaal de draad kwijt, heb gisteren een cursus aangekocht om mijn ex terug te krijgen. Vandaag is ze niet echt responsief dus ik word een beetje gek in mijn hoofd van het alles. Natuurlijk kan niemand me zeggen wat ik moet doen, maar alle tips zijn welkom. Ik ben een beetje ten einde rade.
    Jo
    Jo 1
    • Alle reacties weergeven...
    • Hallo.

      Klinkt als een verwarrende situatie.

      Blijkbaar zijn jullie nog niet klaar met elkaar.
      Trek gewoon de stoute broek aan en app of bericht haar . Zeg gewoon er liggen hier nog wat spullen voor je . En maak een afspraak.

      Vervolgens maak je lekker eten klaar en trek je een flesje wijn open . Trek je mooiste kleren aan . En als ze binnenkomt zegt je gewoon. Ik mis je gezelschap en wil een leuke avond met je hebben los van titels van relaties en verkering.

      Jullie kennen elkaar toch ? Niks om bang voor te zijn . Enkel dat je het niet doet en nooit zou weten of er nog meer honing in het potje zou zitten .

      Nogmaals trek die stoute broek aan en lets go !

      Paradepaard
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Mijn man wil scheiden omdat hij een zware fetish heeft

    We zijn 17 j samen waarvan 14 getrouwd.
    Komen super goed overeen, enkel het intieme begon na 3-4 jaar te minderen. Ik moest altijd de aanzet doen, maar toen ik een keertje ermee stopte, hadden we 2 jaar lang geen seks, nul! Helemaal niets. Wel knuffelen, kusjes geven dat deed hij wel. Deur. Oor me openhouden, cadeautjes kopen… maar niet dat, en als ik het wou bespreken was het stilte. Geen uitleg, geen antwoord niets… voelde me zo afgewezen, wat is er mis met me. Het lag aan hem zei hij maar niets meer. Uiteindelijk bij relatietherapie beland, hij deed al die opdrachten niet, vond dat niet leuk. 1 jaar verder stonden we bij de sexuoloog want ik kon niet meer, wilde antwoorden hebben. En daar kwam het woord fetish uit,,, En ze zei ‘kijk naar hem , hij is zo opgelucht dat het woord eruit is’ .
    Ok goed een fetisj voor hoge hakken, een voorkeur ervoor wist ik al en ik deed die soms al eens aan in bed maar niet altijd. En zonder lukte het niet meer, hij kreeg hem niet meer recht van mij in lingerie als ik geen hakken aan had…. Ik voelde me echt ineens goedkoop en niet meer goed genoeg. Hij vond mij mooi maar
    Iniet sexueel aantrekkelijk… daar zat ik, diep gekwetst voor de zoveelste keer. Hij heeft echt een probleem ontwikkeld… maar ik ben zo vernederd, er hangt een groot vermoeden dat hij niet uit de kast durft te komen en zich daarom door die fetisj helemaal gek wordt dat hij geen normale seks meer kan hebben
    Sophie
    Sophie 4
    • Hallo Sophie,

      Als hij alleen wil dat jij er sexy uitziet lijkt me dat niet echt een zware fetisj, heel veel mannen vinden het leuk om een stoute vrouw te hebben en kunnen daar ook enorm trots op zijn. Maar als hij zelf op naaldhakken wil lopen en lingerie wil dragen dan heb je wel een probleempje,


      Jos
    • Wat pijnlijk.. vooral dat hij zegt dat hij je niet aantrekkelijk vindt. Die fetisj is één ding - iemand niet willen is iets anders. Toch? Ik vroeg me af: vindt hij je met hakken aan wel aantrekkelijk? Of beschrijft hij dat anders? Hoe dan ook, ik kan me zo voorstellen dat iemand met een fetisj heel bepalend is. Maar samen zijn met een persoon die jou niet aantrekkelijk vindt is misschien wel nog bepalender. Sterkte :(

      Anoniem
    • Kijk of er nog een vacature is bij de schoenenreus kan ie zn hart ophalen,

      Benny
    • Alle reacties weergeven...
    • Ik ben ok op zoek naar een lief vrouw met me kaar ok op te bouwen en samen leuk dingen doen zo als arm om je heen en met me kaar vrijnen en zoenen en veel meer

      Rob
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Verlangen

    Ik ben een vrouw van 40 jaar en al 21 jaar samen met mijn vriend en hebben 2 kinderen.
    In het begin van onze relatie waren wij 1 dachten overal hetzelfde over praten heel goed met elkaar waren maatjes door dik en dun.
    We hebben veel meegemaakt samen in die 21 jaar en zijn we allebei erg veranderd hij is niet altijd even aardig tegen mij en kan mij erg kwetsen ook hoe hij soms tegen de kinderen. Doet kan ik niet tegen en maakt mij ontzettend boos en verdrietig! Ik ben een paar jaar geleden vreemd gegaan en ik was er van overtuigd dat ik niet meer met hem verder wilde mijn liefde was echt over ik heb het hem verteld en er volgde knallende ruzie van weken vreselijke vragen die ik moest beantwoorden en ik wilde het eigenlijk niet vertellen maar hij wilde alles weten.
    Ik wist me eigenlijk geen raad waar moet ik heen hoe gaan we dit doen? Hij vertelde na een aantal weken van woede en boosheid mij niet kwijt te willen en er alles aan zou willen doen om onze relatie te redden. Vele gesprekken en hevige vrijpartijen volgde onze relatie werd weer beter.
    Nu een aantal jaren later zijn er weer dingetjes gebeurd waar hij mij mee kwetst en mij vernedert ik lig nachten in bed te huilen van wanhoop wat moet ik doen?? Mijn leven zo door gaan ik heb alles wat je maar wenst maar niet gelukkig van binnen. En dan gebeurt het weer.....ik kom weer iemand tegen met veel drank op maar laat me verleiden tot zoenen en handwerk. De volgende dag wordt ik wakker met spijt ik wil dit helemaal niet ik wil gelukkig zijn met mijn eigen man de vader van mijn kinderen waarom kan dat niet?? ;(
    Linda
    Linda 1
    • Alle reacties weergeven...
    • Ik ben TE lang gebleven heeft mij meer beschadigd incl m'n kinderen die het mij gelukkig niet kwalijk nemen. Hij is blijkbaar een narcssist lieve vrouw. Kijk Danish op youtibe narcissists. Typ in en leer het herkennen. Veel liefs en succes!, je kan het!

      Charlesgirl
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Gevoelens voor een ander

    Beste lezers,
    Ik en mijn partner zijn 6 jaar samen en zijn t er allebei over eens dat er met onze relatie niets mis is. We houden van elkaar, kunnen erg van en met elkaar genieten. Sinds 2 maanden is er een andere vrouw in ons leven gekomen waarbij ik zag dat mijn partner een klik mee had. Omdat ik in t verleden erg ben bedrogen werd ik onzeker, kreeg emoties en angsten niet onder controle, werd wantrouwend. Voelde me letterlijk ziek ervan en heb hulp ingeschakeld waar ik binnenkort naar toe mag. Mijn rugzak was open gegaan met ook voor mijn partner heel vervelende en moeilijke situaties. Steeds was hij erg lief maar ook reëel. Niemand kan garanderen dat we eeuwig samen blijven en hij bevestigde dat hij de vrouw in kwestie idd leuk vond. Ik zag al wel dat hij worstelde en moe was maar gisteren kwam de aap uit de mouw....hij heeft gevoelens voor haar en snapt er niets van. Hij is erg in de war, wil t begrijpen, wil t uitzoeken maar kan me dat niet aan doen zegt hij. Hij wil me ook niet kwijt. Eigenlijk weten we niet wat we moeten doen nu.....
    Hoe komen we er achter,zonder het met haar te bespreken en uit te zoeken, wat deze gevoelens waard zijn en of ze van voorbij gaande aard zijn? Ik wil zijn gevoelens respecteren maar na mijn verleden moet ik ook bij mezelf blijven.....heeft iemand zoiets meegemaakt?
    V
    V 5
    • Wees trouw aan jezelf. Hem de tijd geven om het uit te zoeken met zijn gevoelens betekent jezelf compleet wegcijferen. Dit is helaas het begin van het einde. Als zij het niet wordt, dan wel een ander. Hij is blijkbaar in staat verliefd te worden op een ander. Wegwezen dus. Succes en sterkte.

      .
    • Het gras is altijd groener bij de buren. Hij zal het niet moeten uitzoeken. Hij moet gewoon eerlijk zijn. Of hij gaat het uitzoeken en vertrekt meteen. Of hij blijft je trouw en vergeet die vrouw. Gewoon nu een keuze geven. Want hoe hij doet is gewoon aan een lijntje houden als hij het wil uitzoeken! Denkt nu waarschijnlijk met zijn lul. En niet met zijn hoofd.

      J
    • Hij blijft je trouw en vergeet die vrouw, welke waarde heb je dan nog? In een liefdeloze relatie vast zitten. Nou zodra iemand gevoelens voor een ander ontwikkeld is het klaar! Weg ermee, je bied hem geen keus. Je verdient beter en zeker niet een man aan wie je verplicht om je trouw te blijven die aan het twijfelen is over jullie relatie. Als hij nu instaat is om iets gevoelens te ontwikkelen voor een ander, dan gaat weer gebeuren hoor. Er is iets niet meer goed aan jullie relatie en het is te laat om daar nu aan te werken.

      Anoniem
    • Wat een moedige vraag! En zo respectvol. Ik heb er bewondering voor dat je dit duidelijk moeilijk vindt maar dat je wel een weg wil vinden zonder zijn gevoelens weg te zetten als onwaardig. Het lijkt me dat iemand anders aantrekkelijk vinden nergens het einde van hoeft te zijn. Niet op deze manier, zoals je het nu benadert. Misschien is het juist veel ‘schoner’ om er open over te zijn. En haal je daarmee wat druk van de ketel? Als in: er zijn mensen die je raken. Dat kan altijd gebeuren.
      Hoe is het nu?

      Anoniem
    • Alle reacties weergeven...
    • Hi, ik ben gescheiden sinds 2018 na jarenlang geprobeerd te hebben. Soms weten partners niet bewust wanneer zoiets opkomt dat er eigenlijk al wat mist in de relatie. Daar lijkt het hier op. Hoe pijnlijk het okk is maar mijn ervaring is ' het is dus op een punt dat het geen kans meer heeft ' zodra er iets tussen komt gaan mensen logischerwijs alles er aan doen om het kansen te geven. Te lang proberen laat ik het zo zeggen, geeft meer schade op langer termijn. Ik zou wel zeggen, geef elkaar de kans om het dan al los te gaan laten. Het is maar een advies hoor. Maar voor iedereen is dit anders natuurlijk. Maar niet alleen mijn ervaring loopt dat zo. Het is echt one in a million dat dit goed komt. Ik hoop van wel
      Het is mogelijk maar. Meestal is de liefde toch niet sterk genoeg onbewust vaak dat hij nog echt naar jou met volle hart verder kan. Soort gelijke verhalen deel ik nu met lotgenoten. Ik wwns jullie wel veel succes en wie weet is het toch nog mogelijk.liefs charlesgirl ♡

      Charlesgirl
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Relatie verbroken na chronische ziekte

    Relatie is na 4 jaar verbroken doordat partner een chronische ziekte heeft dat niet te genezen valt. We hebben geen kinderen, geen koophuis samen, zijn beiden midden 20. Beiden kinderwens maar door chronische ziekte is dit niet zonder risico en de kans op complicaties is zeer aanwezig. Na wikken en wegen in overleg uit elkaar gegaan. Partner wilde nog verder, ik minder. Nu schuldgevoel en ook ergens spijt omdat het zo vers is. Want de diagnose chronische ziekte en verbreking relatie kwam allemaal redelijk kort achter elkaar.

    Het voelt alsof ik voor mijzelf heb gekozen ik niet voor mijn partner, terwijl ik ontzettend veel van mijn partner houd. Het voelt als verraad, want ze had al zoveel pijn door de chronische ziekte. Ze heeft meer pijn dan ze al had. Ik heb het gevoel het eigenlijk nooit te moeten zeggen hoe ik mij voelde.

    Daarnaast was de afgelopen zwaar met ziektes in mijn directe omgeving.
    Anno
    Anno 2
    • Hier kan je weinig aan doen. De liefde is sterk genoeg of niet. Is niet af te dwingen he. Nooit blijven om iemand maar niet te kwetsen op de duur is dat schadelijker. Ziekte of wat voor reden dan ook. Liefs.. succes

      Charlesgirl
    • Alle reacties weergeven...
    • Het feit alleen al dat je jezelf de vraag stelt of je daadwerkelijk een narcist bent, zegt genoeg: jij bent geen narcist! Een narcist stelt zichzelf niet in vraag, past zich niet aan de andere aan, verontschuldigt zich nooit. Probeer deze dame uit je hoofd te zetten, laat het los, ze zal je op termijn veel meer verdriet dan liefde geven.
      Sterkte!

      Sil
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Wat nu

    Een paar dingen zitten me na 25 jaar huwlijk echt dwars.hij zegt monogaam te zijn maar kijkt stiekun pornbabes van 20 jaar jonger grote borsten(dan ben je mentaal dus niet monogaam),en als ik 'm erop wijs is 't geen waar.Zijn pc krijgt meer aandacht dan ik.voel me eenzaam kan niet met hem communiceren want hij wil niet 24/7 op elkaars lip ,vraagt nooit of ik lekker heb geslapen,gelukkig ben,hoe 't op m'n werk was.Zegt mijn wel wat ik allemaal fout doe.
    Wt moet ik hiermee,oh ja en zegt dat ik zijn patient ben en niet zijn vrouw(adhd,borderline,autisme breed
    Antonia
    Antonia 1

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Ten einde raad

    Wij zijn 31 jaar samen waarvan 29 jaar getrouwd. Mijn man heeft altijd een hoog libido gehad. (Meerdere keren per dag)Wou altijd experimenteren en ik ging daar steeds in mee om hem te plezieren. Als ik dat niet deed werd ik uitgemaakt, was ik een non klaar voor het klooster. Het begon 25 jaar geleden met mijn naaktfoto’s te delen online, daarna nodigde hij koppels uit om partner ruil te doen, dan paren clubs. Daarna op sex party’s bij mensen thuis… ik gaf steeds toe maar zijn lust was niet te temperen Moest steeds meer en straffer worden. Als in aangaf dat ik dit niet leuk vond… weer de verwijten. Hij maakte de afspraken ik moest volgen. Ik clubs lag ik te wenen maar dat deed hem niks. Ondertussen weet ik dat hij al meerdere andere vriendinnen heeft gehad. Hij liet er zelfs een aantal naar mij bellen. Hij dacht dat mij dat op zou winden. 🤷‍♀️ Toen ik zwanger was van de jongste zoon was ik heel gelukkig ik dacht dat het nu zou stoppen maar neen. Ondertussen is hij 57 en ik 55 en heb ik weer een telefoon gesprek gehoord met een vrouw. (ik hou zo van jou, ik hou van jouw lichaam en ik doe er alles aan om mijn vrouw te verlaten…). De dag erna hoorde ik een tweede gesprek en ik opende de deur en hoorde hem zeggen ik hou van jou waarop zij hetzelfde zei. Toen ik vroeg waar ik in het verhaal paste zei hij dat is mijn privé leven daar heb jij geen zaken mee. Nu moest het alleen dit zijn maar hij is de narcist der narcisten en heeft mij volledig blok gezet. Ik werk in zijn zaak maar sta voor alles alleen. Huis tuin kinderen zaak…als hij zijn tas omgooid roept hij dat ik het moet komen opkuisen, ik word gekleineerd, uitgescholden vernederd , gechanteerd en dan verwacht hij dat ik met hem dagelijks sex heb . Hij doet zijn job maar zit telkens ik in zijn kantoor kom of op YouTube of te masturberen met zijn madam in second live…. Volgens hem moet ik naar de psychiatrie omdat het niet normaal is dat ik geen 3x met hem sex wil. Als ik zijn boterhammen eens niet klaarmaak als hij naar kantoor gaat is het. Ge moet ze al niet meer maken nu kunnen mijn collega’s eens zien wat een lui wijf ik heb… Hij wou op vakantie ik moest de reis regelen. Een dag voor het vertek vond hij dat iemand zoals ik geen recht had op vakantie…. Als het hem uitkomt neemt hij de sleutels van de auto af en moet ik te voet naar de supermarkt,. zo behandelt hij mij. Financieel sta ik nergens hij heeft al mijn geld ( ik zat er goed in voor we elkaar leerde kennen) op zijn rekening gezet. Ik werk dus in zijn zaak. Ik heb geen familie of vrienden waar ik terecht kan. Niemand gelooft mijn verhaal want als we bij zijn vrienden zijn is hij de liefste man ter wereld. Ik ben ten einde raad. Ik kan uren doorgaan maar 1 boek is niet voldoende om 1 dag te beschrijven …
    Anoniem
    Anoniem 2
    • Hoi, de liefde is niet dat zomaar in een keer onstaat, jij staat straks best wel met jouw lef dat is emotioneel en dit kun jij opvatten zoals jij dat gaat doen sterker nog je bent verliefd en naar vele tranen moet je je Hart luchte maar hier bij kun je niet alleen doen of van zoek jouw gedachten kan ik wat ik graag doen wilt , ik lees je verhaal jij hebt geleerdt nu moet je dit kunnen oppakken sterk zijn, maak je zelf tot een succes, ik bedankt jouw ik wordt ook blij van dat het beter kan prima, veel succes in jouw toekomst.

      J v
    • Alle reacties weergeven...
    • Zoek hulp!!!!!! Huisarts.....Dit kan zo niet langer....

      Amanda
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • 5 jaar samenwonend maar partner is nog getrouwd met ex

    Ik woon 5 jaar samen met iemand die nog getrouwd is. De ex van mijn partner wil niet scheiden omdat ze dan het huis verliest. Mijn partner laat dit zo gebeuren en pakt niets aan. Hij kan er niets aan doen zegt hij en steekt de schuld in de schoenen van de bemiddelaar en zijn ex. Zelf ben ik van mening dat hij ook een aandeel heeft in de situatie. Na aandrang van mij had hij de scheiding via een notaris geprobeerd. Dit liep snel dood. Na aandrang van mij probeerde hij het dan via een bemiddelaar maar ook hier loopt het dood. Liefst wil ik dat hij nu een advocaat neemt maar dat wil hij niet. Hij wil niet op dienmanier scheiden.Ik kan zo geen toekomst uitbouwen met hem. Hij wil me niet kwijt maar durft niets ondernemen om mij te houden. Deze situatie isal 5 jaar aan de gang. Wij kunnen geen huis kopen omdat als hij sterft dan gaat de helft naar zijn ex. Het huis waar zijn ex in woont betaald hij ook nog steeds maandelijks af. Eigenlijk zou ze huur aan ons moeten betalen maar mijn partner wil dat niet omdat zijn kinderen daar ook wonen. Wederom als hij sterft laat hij alles aan haar na en sta ik op straat. Het spaargeld dat we hebben op onze gezamenlijke rekening zal ook naar haar gaan. Ik voel me maar bijzaak, machteloos en helemaal niet beschermd door hem. Ik denk erover na hem te verlaten ook al komen we goed overweg op alle andere vlakken. Hij kan zich ook niet plaatsen in mijn gevoel hierover.
    Anoniem
    Anoniem 3
    • Tijd om te vertrekken dame jammer maar helaas

      Anoniem
    • Hoe vergaat het je nu na zoveel maanden? Ik zit in een situatie dat de scheiding niet rondkomt omdat zijn ex dingen eist die niet mogelijk zijn en daarom zij de woning niet uit wil. Er is wel een advocaat maar er is elke keer weer er nieuwe eis van haar zijde. Tergend. Hij weet vaak ook niet wat hij moet doen. Wanneer een van ons iets overkomt gaan er ook dingen gebeuren die niet kloppen. Ben benieuwd naar jouw verhaal nu.

      Amari
    • Alle reacties weergeven...
    • Terug sturen naar zijn ex laat hij eerst maar zijn probleem oplossen

      Miranda
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Eenzaam en nooit een relatie gehad

    Hallo, ik ben 36 jaar en heb nooit een relatie gehad (niet gezoend of intiem geweest). Ik vraag me af hoe iemand hierop gaat reageren als ik het vertel? Ik mocht tot me 20ste van mijn familie geen relatie hebben, zij vonden mij te jong. En toen werd ik voor een lange periode ziek en dacht ik alleen maar aan mijn herstel, toen kwam COVID…waardoor het niet is gelukt. Ik weet nu ook niet hoe ik iemand kan ontmoeten. Via app lukt ook me niet omdat ik het eng vind.
    Anoniem
    Anoniem 9
    • Een beeld van herkenning, tot voor kort had ik ook nog nooit een relatie gehad. En ook niet intiem geweest, ik ben een man van 38.

      Via een datingsite een leuke vrouw tegengekomen en open geweest over mijn verleden. Zij bleek ook weinig ervaring te hebben (was ook 36). We hebben eerst maanden gechat omdat zij het ook eng vond. Na een aantal maanden chatten hebben we kort een relatie gehad en alles qua intimiteit wel zo’n beetje beleefd. Helaas hield de relatie geen stand en dus weer vrijgezel. Het was echter wel een leuke tijd en ga zelf voorzichtig ook weer opzoek.

      Ik zou je adviseren om een profiel aan te maken op één of meerdere datingsites (FB dating, lexa, etc.). Zodra je wat serieuzer contact krijgt met iemand, zou ik aangeven dat je rustig aan wil doen. En leg dan ook gerust uit waarom, als iemand niet het geduld heeft om daar mee om te gaan dan is dat niet de juiste match voor je.

      Veel succes!

      Anoniem_JS
    • Een beeld van herkenning, tot voor kort had ik ook nog nooit een relatie gehad. En ook niet intiem geweest, ik ben een man van 38.

      Via een datingsite een leuke vrouw tegengekomen en open geweest over mijn verleden. Zij bleek ook weinig ervaring te hebben (was ook 36). We hebben eerst maanden gechat omdat zij het ook eng vond. Na een aantal maanden chatten hebben we kort een relatie gehad en alles qua intimiteit wel zo’n beetje beleefd. Helaas hield de relatie geen stand en dus weer vrijgezel. Het was echter wel een leuke tijd en ga zelf voorzichtig ook weer opzoek.

      Ik zou je adviseren om een profiel aan te maken op één of meerdere datingsites (FB dating, lexa, etc.). Zodra je wat serieuzer contact krijgt met iemand, zou ik aangeven dat je rustig aan wil doen. En leg dan ook gerust uit waarom, als iemand niet het geduld heeft om daar mee om te gaan dan is dat niet de juiste match voor je.

      Veel succes!

      Anoniem_JS
    • Ik ben al 60 jaar en nog nooit sex gehad en nooit gedacht dat ik op deze leeftijd het er steeds moeilijker mee krijg.
      Eenzaam en verlegen en als ik probeer lijkt het wel of ik van een andere planeet kom.
      Huisarts en therapeuten komen met de standaard tips maar werken helaas niet dus heb ik het maar opgegeven.
      Maar ik wilde dit wel vertellen omdat ik denk dat er meer mensen mee zitten en het ook een taboe is,en zeker als man denk ik.
      Groetjes en sterkte aan iedereen.
      Gr.Ron.

      Ron
    • Ik had pas met 44 mijn eerste sexervaring schaamde me erg omdat ik het nooit gedaan had ,maar het was niet met mijn vriendje maar one night stand met een man via internet het was geen fijne ervaring en ik had gewoon nog even geduld moeten hebben een jaar later mijn partner ontmoet en alles is fijner in een relatie.dus niet gewoon sex hebben omdat je denkt dat het moet maar wachten op de juiste partner en anders maar niet, wel of geen sex maakt je geen ander mens.het gaat om de liefde niet om alleen maar fysieke dingen dit is mijn ervaring .niet geforceerd zoeken als je niet zoekt vind je juist iemand,

      alexia
    • Hi,
      Je bent in ieder geval niet de enige. Ik ben een vrouw van 35 met hetzelfde probleem. Eerst lang geen interesse er in gehad, maar sinds ongeveer mijn 28e is dat gevoel wel gekomen. Echter was de afstand tot de rest van de mensen voor mijn gevoel toen al zo groot. Nog nooit gedate, nooit gezoend, ik vond alles daardoor doodeng en stootte mensen af als er interesse was. Maar inmiddels verstrijken de jaren, en word ik ook alleen maar ouder en de afstand groter.... je bent in ieder geval niet de enige.

      Het verhaal van JS geeft weer wat hoop. Knap dat je zo eerlijk was tegen je partner! En mooi dat jullie samen konden gaan ontdekken.

      C
    • Dit is niet bedoelt als gehengel, maar oprechte vraag. Waarom bestaan er geen "lotgenoten" of praatgroepen oid waar mensen met weinig ervaring in het daten hun verhaal kunnen vertellen en wat steun kunnen krijgen van elkaar? Het voelt soms zo alsof je de enige bent die zo "achter loopt" op dit vlak. En wie weet, wie weet, kom je iemand tegen, waarmee het dan ook wat gelijkwaardiger kan voelen.
      Als die er wel zijn, hoor ik het heel graag!

      C
    • Als je niet eerlijk kunt zijn in een relatie dan heeft het naar mijn idee ook geen kans van slagen. Ooit heeft mijn ex mij wel gevraagd of ik over bepaalde dingen niet gewoon kon liegen om bestwil. Dat heb ik altijd geweigerd. Daarbij is mijn geheugen niet goed genoeg om leugens te onthouden dus de waarheid komt toch wel uit.

      Mijn verhaal was vergelijkbaar met dat van C. Iedereen is al veel verder op dit vlak en daardoor voel je je onzeker. Wat dat betreft ben ik blij dat ik iemand heb gevonden die min of meer in dezelfde situatie zat. De onzekerheid heb ik nu niet meer.

      Het wegstoten van mensen herken ik van mijn ex, ze heeft mij meermaals weggedrukt omdat het voor haar te spannend/stressvol was. Nu heeft ze een rugzakje waardoor dat in haar geval niet zo vreemd was. Tot op heden heb ik haar altijd weer terug kunnen winnen (3x) maar dat lijkt nu helaas niet meer te lukken.

      Probeer ook eens goed naar jezelf te kijken of er geen gebeurtenissen uit het verleden zijn die je hinderen in een relatie.
      Die waren er in mijn geval wel (misbruik en bespeeld door iemand in mijn tienerjaren). Daardoor was ik nogal “pleaserig”, ik dacht de ware gevonden te hebben. Voor mij was alles nieuw en ik heb haar signalen niet goed opgevat. Daardoor heb ik haar waarschijnlijk te veel gepushed waardoor het voor haar allemaal te veel werd. Helaas kon ze erg moeilijk over dit soort dingen praten waardoor ik hier ook niet op in kon spelen. Hierdoor is de relatie abrupt verbroken zonder hierin “closure” te krijgen. En dat hakt er best in omdat je eigenlijk niet weet wat je fout hebt gedaan.

      De breuk met haar (zie mijn berichten hierboven) heeft een enorme impact op mij gehad, nog steeds. De relatie is bijna 2 maanden geleden beëindigd en daar heb ik het nog altijd ontzettend moeilijk mee. Dat heeft te maken waarop de relatie is verlopen. De relatie zelf was behoorlijk intens maar de breuk bikkelhard.

      Door veel na te denken, vermoed ik dat ik die oorzaak nu dus wel weet. Dat maakt het echter niet makkelijker. Moraal van het verhaal, als je iemand vind, probeer dan niet te veel te pushen of te claimen. En daar ben ik waarschijnlijk wel de fout in gegaan.

      @C, wellicht is het een idee om een FB groep of iets op te zetten? Er zijn groepen waar je anoniem aan kunt deelnemen. En eventueel zouden we zelf ook een mail/chat groepje op kunnen zetten.

      Anoniem_JS

      Anoniem_JS
    • Ah, wat vervelend om te horen over je situatie met je ex! Sterkte! Voel je je meer klaar om de datingmarkt te betreden met de ervaring die je nu hebt opgedaan op vlak van relaties en intimiteiten? Je hebt in ieder geval een flink stuk van die gevoeldamatige achterstand ingehaald! Misschien dat dat kan helpen om verder te gaan, ex los te laten en open te staan voor een nkeuwe relatie. Maar lijkt me erg lastig als er geen fijne closure is geweest, maar het klinkt ook niet als een fijne dynamiek tussen jullie.

      Ja, onveilige hechting ontstaat zeker niet zomaar, interessant onderwerp om over te lezen, ook om te kijken welke hechting je zelf toepast, en wat de patronen en valkuilen daarin zijn. Die heb ik van mezelf wel redelijk op een rijtje, maar er op handelen is nu lastig. Juist door de gevoelsmatige afstand tot anderen op dit vlak.

      Ik wist niet dat die Facebook optie bestond! Ik ga eens kijken of er al een anonieme groep bestaat voor ons "laatbloeiers" oid. Ik wil wel aansluiten, maar zoiets opzetten zelf vind ik toch te spannend, ivm stel dat ik iets fout doe en het herleidbaar wordt voor al m'n fb contacten... ultieme nachtmerrie voor mij ;)

      C
    • Alle reacties weergeven...
    • Ik dacht dat ik er klaar voor was om de dating markt te betreden. In mijn eerste bericht schreef ik dat ik voorzichtig weer op zoek zou gaan. Dat heb ik even kort geprobeerd maar ben inmiddels weer van alle dating apps/sites af. Ik ben nog lang niet over mijn ex heen. Door dit alles weet ik inmiddels wel wat ik in een partner zoek, en dat vond ik in mijn ex.

      De dynamiek tussen ons, had zeker wel z’n rare momenten. Maar dat komt deels ook door onwetendheid over relaties en de rugzakjes van ons beiden. Over het algemeen was het echter een mooie en leuke tijd.
      Dat zij het uit heeft gemaakt is erg lastig maar het gebrek aan closure is inderdaad nog lastiger. De afgelopen tijd heb ik daar veel over nagedacht. En ik denk dat ik inmiddels wel een aardig beeld heb waarom het geen stand hield. Dat is niet direct aan haar of mij te wijten. Meer aan het feit dat je beide al een eigen leven/structuur hebt opgebouwd. En daardoor wordt het moeilijker om tot elkaar te komen. Beide zul je op diverse vlakken een compromis moeten sluiten. Als je al zo lang alleen bent dan is dat niet altijd even makkelijk. Zeker niet als bij één van ons beide dit vanuit het verleden erg lastig is.

      Als je op onze leeftijd nog nooit een relatie/intimiteit hebt gekend dan heeft dat een behoorlijke impact op je zelfvertrouwen. En als er dan iemand op je pad komt waarmee het tot een relatie komt, dan vliegen de emoties alle kanten op. Aan de ene kant verlang je er enorm naar. Aan de andere kant ben je ook behoorlijk onzeker/zenuwachtig omdat er van allerlei nieuwe ervaringen op je af komen. Mijn ex ging hier gelukkig heel erg goed mee om. Dat ze zelf weinig ervaring had scheelt natuurlijk ook een stuk. Mijn zelfvertrouwen is door de relatie gelukkig flink gestegen.

      Met de juiste persoon voelt het allemaal natuurlijk en als het moment daar is, dan gaat het allemaal vanzelf. En exact dat is hoe het tussen mij en mijn ex verliep. Daarom is het ook zo ontzettend moeilijk om te accepteren dat het over is.

      Ik zelf heb ook al even gezocht op FB naar een dergelijke groep maar heb nog niets kunnen vinden.

      Anoniem_JS
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • voor wie moet ik kiezen

    Hey ik ben Filona en ik weet niet meer wat ik moet doen wat vinden jullie?

    ik ben een tijdje geleden naar new york verhuist en daar heb ik een hele leuke jongen ontmoet we zijn nu 8 maanden samen en ik vind hem nogsteeds heel leuk.

    Alleen een maand geleden kwam ik nog een jongen tegen hij is super lief en heel knap hij wou een keer afspreken en dat gingen we doen alleen bleef het niet alleen bij een beetje praten. het leed uit tot de beste seks die ik ooit had gehad veel beter dan met mijn huidige vriendje. het was wel 2,5 uur lang maar met mijn vriendje nu is het meestal 30 minuten lang omdat hij van 6:30 tot 21:30 werk heeft. ik vertelde tegen hem (mijn huidige vriendje)dat ik wil dat hij wat meer tijd aan mij besteed want ik begin hem steeds ietsje minder leuk te vinden. hij heeft dat gesprek goed opgenomen want dat zelfde weekend had hij een trip naar parijs voor ons tweeën geboekt we hadden veel seks en het was heel gezellig nu vind ik hem weer super leuk.

    alleen laatst appte die andere jongen weer of hij weer een keer kon langskomen ik dacht aan de seks die we hadden gehad en wou daar zeker meer van maar ik weet niet of ik ja moet zeggen want ik vind dezejongen heel leuk maar mijn vriendje vind ik ook heel leuk ik weet niet meer wat ik moet doen kunnen jullie helpen?
    Filona
    Filona 6
    • komt goed meid volg je hart!!!

      Acrabea
    • Zolang je maar doet waar je je goed bij voelt!!

      Ik wil ook wel ;-)

      Denis
    • Je bedriegt dus en zoekt hier een excuus

      Anoniem
    • Hou ze alle twee, phoe 2,5 uur seks welke vrouw wil dat nou niet

      sandra
    • Mijn vrouw heeft ook een seks vriendje die het ook zo lang kan volhouden. Eerst ging 1x per maand maar onderhand is het al 1x per 14 dagen en soms nog sneller.

      Johan
    • Alle reacties weergeven...
    • Ik zou die jongen van de geweldige seks nog even de tijd geven, denk dat je nog niet weet of hij ook relatie materiaal is.
      Een relatie is natuurlijk niet alleen 2,5 uur in verschillende standjes liggen.

      Sterkte met je keuze

      Miranda
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Einde van een tijdperk

    Mijn vrouw en ik zijn zeven jaar samen waarvan 5 getrouwd. We hebben een zoontje van twee. De relatie ging een half jaar geleden stilaan bergaf. Nu ben ik er gisteren achter gekomen dat mijn vrouw sinds vier maand gevoelens heeft voor een andere man. Hij wil dat ze hem let rust laat maar toch blijft ze ervoor gaan ook al heeft hij geen interesse. Wat zouden jullie doen; nog een kans geven of gewoon ermee stoppen?
    Hans
    Hans 3
    • Stoppen.
      Als dat nu al gebeurt, gebeurt dat ook in de toekomst en je wil niet wachten tot ze echt met een ander het bed in is geweest.

      Rob
    • Praat met je vrouw erover, uit je gevoelens daarover. goeie gesprekken kunnen jullie terug bij elkaar brengen en het beter maken dan ooit tevoren.
      Blijf vechten en jagen achter je vrouw, maakt het terug spannend en zorg ervoor dat ze terug aangetrokken tot je komt.

      Confronteert haar ook niet constant met die 'fouten'
      Liefde = constant werken aan je relatie
      Heb ik zelf ook meegemaakt.

      Jens
    • Alle reacties weergeven...
    • hou de eer aan jezelf man, verlaat haar. Ze wilt letterlijk door het vuur gaan voor een ander, terwijl ze met jou in de relatie zit, hoe ziek is dat?

      Je kunt beter die emotie / tijd / moeite in jezelf steken, dan komt er vanzelf weer iemand op je pad, want positiviteit trekt dat ook weer aan! GELOOF IN JEZELF, laat niet over je heen lopen.

      En hey als het echt meant to be is, kom je toch weer bij elkaar. Maar zet jezelf nooit opzij als 2e keuze voor een ander, daar gaat je zelfwaarde.

      Pete
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Versmachtende relatie - jaloerse vrouw

    Waar moet ik beginnen...
    Ik ben een 38 jarige man en ik ben reeds 3 jaar samen met mijn partner.
    Zij is enkele jaren jonger dan mij maar dat vormt geen enkel probleem.
    Wat wel een probleem vormt is dat ze te bezitterig is en mij dus alles ontneemt.
    Ik heb een grote passie voor motorfietsen.
    Zelf heb ik een motorfiets maar ik mag van haar niet gaan rijden omdat ze denkt dat dit voor bij andere vrouwen te gaan zitten is.
    De motorfiets staat dus in de weekends al 3 jaar in de garage en mag deze enkel gebruiken om te gaan werken.
    Ik heb zeker geen slechte intenties met haar en dus ben ik zeker niet van plan om het ergens anders te gaan zoeken.
    Ikzelf laat haar wel haar ding doen.
    Van mij mag ze gaan en staan waar ze wil want ik heb alle vertrouwen dat ze niks verkeerd zal doen.
    Ze is al meerdere keren uitgeweest naar discotheken met haar vriendinnen tot in de vroege uurtjes.
    Maar als ik bvb de Vrijdagavond eens wil gaan biljarten dan mag dat ook niet.
    Ze zegt dikwijls tegen mij dat ik niet meer dezelfde persoon ben als toen ze me leerde kennen.
    Dat is volgens mij omdat ze mij alles ontneemt.
    Het enige wat ik in het weekend doe sedert ik bij haar ben is thuis blijven want ik mag nergens gaan.
    Of als het met haar is dan mag ik wel het huis verlaten.
    In het begin van de relatie had ik het niet echt door dat zij zo bestond en dan laat je het ook wel toe dat ze dingen verbied.
    Maar nu heb ik er echt genoeg van en als ik haar uitleg dat dit zo niet verder kan dan legt ze alle schuld bij mij.
    Ik heb zo het gedacht dat ze narcistische trekken heeft.
    Tot slot wil ik nog vertellen dat ik van niemand in mijn directe omgeving morele steun krijg ook al leg ik uit hoe de situatie in elkaar zit.
    Anoniem
    Anoniem 1

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Iedereen heeft negatieve kanten, maar kan ik dit wel

    Ik ga proberen een lang verhaal kort te maken.

    Ik en mijn partner zijn 7 jaar samen, 2 jonge kinderen, eigen huis en ik heb geen dichte familie meer.

    Ik frustreer mij al sinds het begin aan bepaalde karaktereigenschappen en mentaliteit van mijn partner.

    1. Ik doe het huishouden alleen, ik ruim al zijn rommel op (alles!)
    2. Hij zit de hele dag op zijn gsm/laptop.
    3. De manier waarop hij een opmerking geeft komt heel intimiderend over en alles is mijn schuld. (Ik weet dat hij dit niet beseft van zichzelf)


    Vroeger waren het frustraties, nu is het een probleem. Sinds de kinderen voel ik mij enkel een werknemer, een moeder en een meid.


    Ik ben heel open in die dingen, we hebben al veel gepraat, ik heb al oplossingen gezocht zoals schema’s, app’s,.. Dit werkte niet dus ben ik ‘foert’ beginnen zeggen, ondertussen al 6 maand. Ik heb geen zin om er nog energie in te steken!

    Een paar weken geleden heb ik een tijdelijke break voorgesteld en het deed hem echt pijn. Ik weet dat hij altijd klaarstaat voor mij en daarop geef ik het een ‘4e’ denk ik kans. Maar het moet veranderen, ookal weet ik ergens dat je niemand kunt veranderen.


    Conclusie 1 week later, het is alsof het nooit gebeurt is…

    Ergens wil ik weg, maar ergens is hij een goede man en vader. Ik heb ook geen familie meer dus hou in godsnaam zou ik het alleen moeten doen…

    Ik heb het gevoel dat ik mentaal en fysiek uitgeput ben maar zoveel twijfels.


    Danku dat ik het even van me af mocht schrijven.
    Cindy
    Cindy 4
    • De manier waarop hij een opmerking geeft komt heel intimiderend over en alles is mijn schuld. (Ik weet dat hij dit niet beseft van zichzelf)

      Misschien beseft hij het heel goed. Hij heeft een manier gevonden om jou in toom te houden. Werkt perfect voor hem. Als je zeikt, dan doet hij intimiderend en dan ga je direct Back off!

      Daarnaast geef je aan of hem wel of niet een kans moet geven. Als je daarover twijfelt dan betekent het dat je ook prima kan zonder hem. Waar hou je dan nog voor? Vraag jezelf dat eens af!

      Anoniem
    • Ik zat ook in zo'n relatie en heb er een punt achter gezet. Was moeilijk maar ben er nu echt blij mee

      Anoniem
    • Ik herken dit. Jullie zijn uitelkaar gegroeid! Jullie zijn emotioneel en fysiek uitelkaar. Bij mij kwam dit besef toen ik instorten. Ik vermoed datjouw partner niet weet hoe hij moet zijn en een muur heeft gebouwd en jij ook. Denk persoonlijk dat hij zelf ook bv frustratie heeft richting jouw. Met boos worden en op punten wijzen schiet hij meteen in de verdediging. Misschien helpt het om neutraal te praten over dingen zonder verwijten. Vraag ook eens van goh het loopt nu sinds een tijdje niet lekker hoe komt het of zoiets. Jullie zitten nu in een visuele cirkel! Google er eens naar. En naar communiceren. Anders zou je ook nog eens relatie therapie kunnen proberen. Er zal veel duidelijk worden zowel bij hem als jij. Jullie moeten weer aan waarom jullie voor elkaar zijn gegaan herrinerd worden en waarom jullie gek waren/zijn op elkaar. Er weer uit met zijn 2tjes. Succes

      Anoniem
    • Alle reacties weergeven...
    • Beste cindy,
      Lastig maar als je niks doet wordt het steeds erger. Vertel hem dat je de relatie mogelijk wilt verbreken of ga tijdelijk even het huis uit. Hopenlijk komt hij tot inkeer, doe je niets dan blijf je ongelukkig

      Richard
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Hoe vaak seks?? Wil ik te vaak?

    Ik ben een vrouw van onder de 40 en ben inmiddels 20 jaar samen met mijn echtgenoot.
    Uiteraard merk je dat je seksleven op een lager pitje komt te staan, maar voor mij hoeft dit niet. Liefst zou ik 3x per week hier aandacht aan besteden.
    Ik heb enkele jaren geleden hier vanalles aan proberen te doen, foto,s sturen, setjes aantrekken, filmpjes maken, opdrachtboekjes. De leukste/gekste dingen heb ik geprobeerd. Resultaat is zeer weinig. Ik kan me dat niet voorstellen dat er mannen zijn die niet tot nauwelijks zin hebben in seks en maak dit dan ook bespreekbaar met hem. Antwoord wat ik krijg is, je moet me verleiden.
    Tijgeren op bed, dansen voor hem, striptease. Hier voel ik me niet comfortabel bij en dit ook uitgesproken. Ik moest me niet aanstellen.Sorry maar na hetgeen ik allemaal al geprobeerd heb... vorig jaar ben ik eens gaan turven, kwam aan 1x per maand. Zeer ongezond voor mensen onder de 40.
    Ik twijfel hierdoor ook aan mezelf, helaas.
    Zijn er meer mensen die dit herkennen?
    Doe ik iets verkeerd?

    Ina
    Ina 5
    • Hi Ina,
      Blijkbaar vind je man jullie seksleven niet zo spannend meer dat kom vaker voor na 15 of 20 jaar huwelijk. Je hebt al je best gedaan om er weer wat spanning in te brengen, maar na een aantal weken is dat ook niet echt meer spannend voor hem. Ook de 3 dingen die hij heeft genoemd zullen na een tijdje niet genoeg spanning voor hem geven. Straks vindt hij trio’s leuk of misschien zelfs dat je een minnaar erbij neemt, jullie zijn nog jong dus het is de vraag waart dit eindigt.
      Het is voor hem wel leuk dat je dat soort dingen oor hem doet MAAR wat doet hij den voor jou.

      Jij doet in ieder geval niets verkeerd en doe nooit dingen wat je echt niet wil,

      Toon
    • Ik heb ook zo'n man laats wilde hij dat ik in een kort rokje zonder slip liep als zijn vriend op bezoek was. Eerlijk gezegd vond ik dat ook spannend

      Lianne
    • Dank je wel voor je reactie Toon.
      Ik heb het gevoel dat ik er alles aan doe, maar niet op de manier zoals hij dit zou willen.
      Boekjes gemaakt met opdrachten die hij willekeurig kan inzetten, niets helpt.
      Je denkt dat het aan jezelf ligt. Ben ik nog wel aantrekkelijk genoeg

      Ik heb een goede vriend waarmee ik dit af en toe bespreek. Hij is ook al lang samen met zijn vrouw. Daar ia het probleem andersom. Hij zegt zo vaak had ik maar een echtgenote zoals jij op dat gebied
      Hiersoor voel ik me weer iets beter en probeer er maar vanuit te gaan dat het niet aan mij ligt.

      Ina
    • stel je vraag op viva dat is een vrouwen forum

      Linda
    • Alle reacties weergeven...
    • Ina niet aan je eigen twijfelen je hebt je best gedaan ligt aan je man nog een keer goed praten samen en vraagt waar het aan ligt zo weinig sex kijk wat hij zegt en als hij niet veranderd je naar een andere man ga zoeken die je wel vrouw laat voelen en je behoefte blust is niets erger als een vrouw geen goed sexleven krijgt van haar man ik had ook een vrouw die niet zo veel sex wilde een keer in de maand veel gepraat en ze zij ik kan het niet maar ik wil je wel mijn vriendin jou behoefte laten blussen ik ben er bij en kijk naar jullie samen na een paar keer mij met haar lekkere vriendin op bed zien liggen neuken sloeg ze als een blad aan een boom om en nu is ze o verzadig baar

      John
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Het doet pijn 😞

    Na veel slechte reacties kwam ik opeens eind februari 2021 een klasgenoten tegen van de lagere school die mij toevoegde op fb .
    Na 2 dagen wist ze me te vertellen dat ze dinsdag de lagere school verliefd is op mij en ik zo haar jeugdliefde ben !?
    We zijn een relatie begonnen maar ben Na het samenwonen dat ze al veel had meegemaakt met eerdere relaties die haar slecht behandelden .
    En heb de indruk dat ik daar voor moet boeten!!
    Alles wat ze vraagt om te veranderen en te verbeteren doe ik en dan gaat het een tijd goed maar dan is het terug niet genoeg meer !??
    Weet niet wat nog te doen om haar gelukkig te krijgen en een relatie te bekomen die geluk kan uitstralen tot de dood ons scheidt .
    Ik ben 50j en moet mr laten vernederen of totaal zwijgen om de orde te bewaren .
    Dit is geen leven !!
    Moet ik het opgeven ??
    Ik hou van haar en weet dat ze lief kan zijn .
    Het doet pijn 😞
    Ivo
    Ivo 1

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Vanaf het begin vond ik hem wel vreemd

    Ik heb mijn toenmalige vriend leren kennen via vrienden maar vanaf het begin vond ik hem wel vreemd en ik heb het ook vaak tegen mijn vriendin gezegd maar omdat ze zelf met zijn beste vriend een relatie had. Kon het haar ook niet schelen of het wel de juiste persoon was voor mij. Ik ben echt veel te lief voor hem geweest en hij heeft er verschrikkelijk van genoten en ik heb 2 kids met hem. Maar zijn moeder is een verschrikkelijke vrouw en dat zei ik hem elke keer weer. Maar alles wat zijn moeder deed was goed voor hem omdat hij het zo goed deed volgens haar en ik was nooit gelukkig met hem en wat ik ook probeerde het was niet mijn liefde maar op een gegeven moment is zijn 2de broer gescheiden en na ongeveer 4 jaar is hij weer getrouwd en met een moeilijke vrouw maar ze kon de hele familie draaien en keren hoe ze dat wilde. Ik gaf het vaak door aan de mensen om mij heen maar niemand kon het geloven. Alleen een tante had het door dat er meer problemen waren sinds zij in de familie is gekomen. Goed ze roddelde verschrikkelijk over mij en was behoorlijk jaloers op mij en de kinderen maar wat ik ook zei tegen mijn man hij had er geen zin in en deed alsof hij het niet wist. De jaren vlogen en ons kids waren al wat groter en de oudste ging uit huis ook omdat er te veel ruzie was tussen ons tweeën maar ik heb het gevoel dat er meer achter zat dan dat. Later kwam hij thuis met bulten en jeuk tussen zijn benen en geslachtsdelen en later bleek hij Aids te hebben omdat hij uit vrees voor zijn leven niet op tijd naar de GGD is gegaan was hij in zeer ver gevorderd stadium van Aids en toen had hij grote ruzie met zijn ex vriendin en die heeft hem ook nog steeds geholpen om langer te blijven leven en doordat die vrouw bekend was met zwarte maggi en die heeft hem toen bewerkt en ook de kinderen gebrainwasht zodat ze hun moeder moesten haten en hij heeft toen zomaar bij de psychiater een afspraak gemaakt en mijn zoon daar gebracht en die heeft niet veel gezegd maar zijn vader deed het woord en mijn zoon knikte maar waar het goed uitkwam en dat heb ik ook nooit geweten maar goed. Uiteindelijk heeft de psychiater mij laten opnemen en met zeer zware medicatie behandeld en mijn lichaam is zwaar beschadigd en nu hebben instanties het voor mij geregeld dat ik geopereerd moet worden op 5 plaatsen aan mijn lichaam dus nog steeds werkt meneer met negatieve entiteiten en ik ben op dit moment ook nog onterecht uit huis gezet door 2 agenten die hem kenden en die vrouw heeft hij een huis gegeven tegen lage huurprijs en sex en die mannelijke agent mocht er ooit problemen zijn dan moesten ze mij uit een koopwoning eruit gooien en nu ben ik al bijna 7,5 jaar in een dakloze opvang en nog steeds wordt er met man en macht gewerkt om mij eruit te halen maar die mensen zijn zo verschrikkelijk kundig in hun werk dat het allemaal zo moeilijk gaat. Maar met Gods hulp komt er een einde aan dit leven. Steeds wordt er op mijn zoon gewerkt zodat hij zijn eigen moeder niet kan ontmoeten maar net zoals ik zei aan alles is er een begin maar ook een einde 🙏🙏🙏🥂
    Anoniem
    Anoniem 0

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Beide opties beschadigen kinderen psychologisch

    Echtgenoot gebruikt en kweekt psychedelica. We hebben minderjarige kinderen in huis. Mijn grenzen schuiven steeds verder op. Blijf ik trouw, loyaal en ben ik flexibel of vlucht ik weg met mijn kinderen? Beide opties beschadigen kinderen psychologisch.
    Maaike
    Maaike 1
    • Alle reacties weergeven...
    • De vraag is welke optie je kinderen meer beschadigt? Je geeft aan dat je je grenzen verschuift. Een grens is een grens. Het feit dat je de vraag stelt zegt voor mij dat je het eigenlijk wel weet. Volg je hart!

      Anoniem
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Mijn huidige partner kijkt heel veel naar andere vrouwen

    Mijn huidige partner kijkt heel veel naar andere vrouwen waar ik bij sta en maakt met zijn zoon van 12 jaar seksistische opmerkingen/grappen. Ik heb hier wat over gezegd en hij zou er rekening mee houden, want het voelt niet veilig aan voor mij. Nu zijn we laatst een paar dagen weggegaan in Nederland en tijdens een avondje naar een restaurant ging hij de serveerster/eigenaresse van het restaurant strelen. Dat viel echt verkeerd bij mij en ik had er iets van gezegd en zijn eerste reactie was boos/gepikeerd, maar daarna bood hij zijn excuses en hebben we er veel over gepraat. Echter vraag ik me nu wel steeds af of ik overdrijf of dat ik echt gelijk heb en het eigenlijk een voorteken is voor een slechte ervaring qua relatie. We zijn nog geen jaar samen en ik vraag me echt af of ik niet beter nu al kan gaan besluiten of we samen blijven of er toch op moet vertrouwen dat het nu wel goed gaat komen? Kortom ik twijfel of ik met hem wil zijn. Wij zijn verder echt heel erg leuk en lief samen. Ook op fysiek gebied. Dus dat is het niet.
    Anoniempje
    Anoniempje 4
    • Wut 😮 de serveerster strelen, doe jij de volgende keer eens de ober strelen, kijken of meneer het dan nog zo leuk vind, wat een mafketel

      Anoniem
    • Doe eens hetzelfde!
      Streel jij de ober eens, kijken hoe je huidige partner reageert.

      Rob
    • Karakter is zoals het is en je kaniemand anders niet veranderen alleen jezelf. Wat geef story zeggen voor een but als het gedrag niet veranderd? En je zoon wordt hier ook nog eens negatief beïnvloedt wat ik nog het ergste van alles vind. Hier is maar 2 oplossing en dat is de relatie beëindigen en aan jezelf en je eigenwaarde gaan werken. Leer assertief grenzen te stellen en leef er ook naar, laat mensen niet zonder consequenties over jouw grenzen heen gaan. Praat met je zoomen leer hem respect te hebben voor vrouwen en wat het doet met een vrouw als er zulke opmerkingen worden gemaakt. Succes

      Miss K
    • Alle reacties weergeven...
    • Ik vind dat niet normaal dat hij de serveerster streelt. Dit hoort niet

      Anoniem
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Ik heb weinig vertrouwen in onze toekomst samen

    Ik ben een vrouw van in de 30 en ben 6 jr getrouwd. We hebben 4 kinderen.
    Onze relatie heeft zich altijd gekenmerkt door veel ruzie. Dit ontstond, zoals in de meeste gevallen, vanuit 2 kanten.
    Sinds een half jaar weet ik dat ik een progressieve neurologische ziekte heb, waarbij de toekomst zeer onzeker is geworden. Ik denk oprecht dat mijn man het vervelend vindt dat " ons" dit overkomt, maar we kunnen het het moeilijk over hebben. Toen ik voor mijn 1e behandeling voor een dag werd opgenomen in het ziekenhuis wilde hij mij gewoon bij de deurvan het ziekenhuis afzetten. Ik was die dag al zeer gespannen en vond en vind dit echt een heel gekke reactie.
    Ik werd boos en vond dat hij mee moest gaan naar binnen. Hij vind mij reactie overdreven en is gewoon weg gegaan waardoor ik me de 1e behandeldag behoorlijk alleen heb gevoeld. Geen berichtje , geen belletje.
    Bij de 2e behandeldag ben ik gebracht door een vriendin en zou mijn echtgenoot me ophalen. ( dit kwam praktisch het beste uit voor de kids, we hebben weinig oppasmogelijkheden)
    Ook de 2 dag in het ziekenhuis weer geen enkele vorm van belangstelling.. geen berichtje/ geen belletje. Ik voelde me zo ontzettend eenzaam.
    Na 6 uur in het ziekenhuis belde ik dat ik klaar was . Hij moest nog even wat dingen afronden en zou wegrijden... zit je daar een uur voor zo' n ziekenhuis te wachten. Ik voelde me lichamelijk ook zeker geen 100% met aldie troep in mijn lijf...
    Ik was woest toen hij arriveerde, maar dacht wel: hou het bij jezelf.
    Dus ik zei: ik heb me zo fucking alleen gevoeld vandaag.. waarom hoor ik niks van je?
    Hi zei: " hallo, ik heb ook mijn werk en kids "
    Toen ontplofte ik wel een behoorlijk.. hij zei: als je wilt zeiken kun je beter uitstappen en dat heb ik gedaan.. wat een toestand.. een vriendin heeft me uiteindelijk thuis gebracht.
    We zijn enkele maanden verder en ik heb meerdere keren bespreekbaar gemaakt, maar hij weigerde excuses te maken. Hij vond mij boosheid gewoon gestoord PUNT.
    Nu het op een echtscheiding lijkt te draaien kan meneer ineens wel zeggen: ik had het beter moeten doen... ik denk dat dit te laat is. Ik heb weinig vertrouwen in onze toekomst samen.kan ik op hem bouwen als ik nog verder lichamelijk achteruit ga?
    Anoniem
    Anoniem 2
    • Jullie zien elkaar graag. Jullie begrijpen elkaar precies gewoon niet altijd zo goed. Het boek “houd me vast” van Rika Ponnet is echt een aanrader. Gaat over hechtingsstijlen. Het klinkt alsof jullie allebei echt totaal anders naar de dingen kijken. Wat meer inzicht in elkaar krijgen gaat je rust brengen.

      Amber
    • Alle reacties weergeven...
    • Moeilijk, maar denk toch dat je man heel bang is, bang om jou te verliezen, overblijven met 4 kinderen, jou man kan blijkbaar niet zo goed met zijn emoties omgaan en reageert en doet waarschijnlijk zo naar tegen je.

      Anoniem
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Ze neemt geen initiatief meer

    Mijn vriendin en ik zijn ongeveer 10 jaar samen en hebben een kind samen en een huis. Ze is vanaf ontmoeting eerlijk geweest dat ze geen orale sex geeft. In het begin compenseerde ze dat met passie, initiatief en gewoon geilheid.

    Sinds een aantal jaar is dit veranderd. Drastisch!
    Ze neemt geen initiatief meer, behalve smorgens af en toe als we nog in bed liggen. Dan mag ik even snel lepeltje liggen. Dit duurt bij mij smorgens nooit lang om een of andere reden.
    De laatste tijd als ik iets probeer, of als we een avondje plannen voor ons tweetjes, dan krijgt ze ineens hoofdpijn, zit ze plots niet lekker in haar vel. Tot ik het zat ben, en dan gooi ik alles eruit. Dan belooft ze gouden bergen en hebben we daarna goede sex.
    Ik heb op een gegeven moment zelfs gezegd dat ik niet weet wat ik doe als een andere vrouw me wel aandacht geeft. Ik wil dat niet, ik ben altijd iemand geweest die fel tegen vreemdgaan was, al kan ik de laatste tijd steeds beter begrijpen dat mannen (en vrouwen) die thuis tekort komen het ergens anders gaan zoeken.
    Het is voor mij enorm vervelend. Ik heb een redelijk hoog libido (wat ik altijd al aangegeven heb) en zij wat minder. Prima. Maar de laatste tijd wordt t alleen maar erger en erger.


    Op t moment van schrijven is het weer zover. Hele dag gewacht op de avond, en rond etenstijd begint het al. Ik heb een beetje last van mijn hoofd. Vast niet genoeg gedronken…. Ik geloof t gewoon niet meer. Ik wil op zoch niet bij haar weg, maar ik wil ook niet elke keer deze drama hebben.

    Klinkt dit bekend? Ik hoor graag van anderen hoe ze hiermee omgaan.
    Michel
    Michel 3
    • Het is een klassieker. Er zijn periodes in je relatie dat seks niet hoog op de agenda staat. Wij hebben elke week een vaste sex night. Klinkt geforceerd, maar als we het niet forceren en in de agenda zetten komt er niets van. Bij ons is het dinsdag… geile dinsdag… dan moeten we heel de dag geile lieve berichten naar elkaar sturen. Dat is wel vaker grappig dan geil. En ‘s avonds hebben we seks. Ik heb er niet altijd zin in, maar doordat we het met humor aankleden, zorgt het wel voor verbinding. Als de “passie” weg ebt moet je als man wel blijven jagen achter je vrouw. Elke dag van de week kusje in de hals, over haar arm strelen, knuffel in bed zonder seks… want als je dat alleen maar doet om seks te verwachten haken veel vrouwen af.

      Abby
    • Goedemiddag.

      Juist !
      Hier het zelfde hoor. Alleen is mijn vrouw 24 . Zou je denken dat deze leeftijd nog lekker sexueel actief is toch ?

      Nee .

      Totaal niet ik moet een heel vliegtuig hoog houden om maar een klein beetje een interesse te wekken.

      Ik heb sexuele fantasieën maar zij totaal niet .
      Ze wilt niks ze vind niks interessant het is om.moe van te worden .

      Heb zelfs een keer gedacht goh wat gaat er gebeuren als ik even niks laat horen van mijn verlangens en gewoon seksloos door het leven ga een maandje of 3 .. dan moet ze toch een x denken van oh arme man miss wil ik wel wat leuks ofzo .

      Nee .

      3 maanden geen wind over mn jonge heer geblazen niet naar gekeken niks .

      Wat voor mij het beste werkt is over de bruk trekken .

      Ik een potje seks . Jij een massage vanavond.

      En tijdens de quicky proberen gewoon je eigen fantasie te vervullen. Bijvoorbeeld een keertje buiten op het strand proberen of . Geen idee in de voorraad kast ofzo . Je vrouw geeft jou je pleziertje . En jij haar een massage of een nieuwe tas ofzo .

      Is dit triest ? Fuck it . interesseert me niet . Ik heb mijn dingen nu in ieder geval wat moet ik dan zonder seks door het leven ? Nu al ? No way .

      Koekebakker
    • Alle reacties weergeven...
    • Ik snap je heel goed..ik heb zelf een relatie gehad van 20 jaar en ben weggegaan omdat we al heel wat jaartjes geen sex hadden...
      Nu heb ik een relatie van ongeveer 2 jaar . We wonen niet samen maar als we elkaar zien zou je denken dat we wel intiem zijn nou nee hoor gebeurt heel vaak niks ..ik heb t al vaak besproken dat ik dit zo niet wil ik heb wel die behoefte en ja dan gebeurt t weer een keer en dan weer een hele tijd niks ...vind t lastig dus begrijp je goed...bespreek het nogmaals met haar dat je dit zo niet wilt en niet kan! Dat jij die behoeftes wel hebt..succes

      Chantie
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Zijn we over een jaar nog samen?

    Toen ik 35 weken zwanger was van de 2de, vertelde mijn man dat hij twijfelt aan onze relatie. 2 weken daarvoor heeft hij een etentje met collega's gehad en vertelde hij naderhand dat hij een leuke klik had met een vrouwelijke collega. Op dat moment zocht ik er niks achter maar was ik juist blij voor hem, aangezien hij met andere collega's een mindere klik heeft. Maar vervolgens krijg ik dus 2 weken later te horen dat hij twijfelt over onze relatie. Hij is zelf al een half jaar aan het tobben met zijn mentale gezondheid, en ik roep al heel lang dat hij daarvoor hulp moet zoeken. Nu heeft hij al een afspraak gehad met de praktijkondersteuner, en is hij het sporten weer op gaan pakken. Hij probeert het echt om zich weer beter te voelen.
    Maar ik zit er steeds en steeds meer doorheen. Eerst alleen vanwege de relatietwijfels. Mijn vertrouwen in onze relatie is weg en ik zoek continu bevestiging. Zodra het even wat minder gaat kan ik enorme huilbuien krijgen en somber worden. Het helpt echt niet als je hoogzwanger bent. Ik word er onzeker van en zie alleen maar doemscenario's voor me.
    Nu is hij ook meer aan het appen met die collega van hem. Hij zegt dat het puur vriendschappelijk is, en ik geloof hem daarin wel. Ik wil het hem ook niet verbieden. Maar toch doet het me ongelofelijk veel pijn, vooral als ik in zo'n sombere bui zit. Hij draait zijn telefoon af en toe weg, om 'mij niet te triggeren', maar dat maakt het nog erger. Alsof hij iets te verbergen heeft. Ik zie allemaal scenario's voor me waarin hij er met haar vandoor gaat.
    Ondertussen ben ik bevallen en het maakt het er niet beter op. De hormonen en slapeloze nachten maken dat ik nog meer in mijn emotie terecht kom en 's nachts flink kan gaan huilen en dus niet slapen. Mijn man weet niet wat hij moet doen en ik voel me op dit moment gevangen in huis met een peuter en newborn. Als ik er al aan denk komen de tranen. Ik ben ook bang dat ik hem juist alleen maar wegduw hiermee.

    Hij heeft echt een ongelooflijk slecht moment uitgekozen om mij zoiets vertellen, al kan ik hem ook niet kwalijk nemen voor zijn eerlijkheid. Soms ben ik positief en zie ik het allemaal niet zo zwaar, maar vaker nog ben ik op mijn hoede. Wat kan ik zeggen, wat niet? Appt ie weer met haar? Zijn we over een jaar nog samen? Blijft hij nu alleen bij me voor onze kinderen? Kan ik iets zeggen over onze toekomst, of jaag ik hem daarmee weg?
    Ik word er helemaal gek van.
    Maya
    Maya 2
    • Waarom wil je hem überhaupt nog als je er zo verschrikkelijk onder bent? Wat is de kans van slagen in zo’n relatie? Wat nou als hij toch over een tijd, nu of misschien over 5 jaar alsnog weggaat? Is al het pijn en moeite wat je doet waard? Je verspilt je kan op een mooie toekomst met je kinderen en wellicht een eerlijke man die 100% voor jou gaat!

      Anoniem
    • Alle reacties weergeven...
    • Je flipt en panikeert mogelijk voor niets. Doe ademhalingsoefeningen telkens je die negatieve emoties voelt opborrelen. Zoals vier tellen inademen, vier tellen houden, vier tellen uitademen en vier tellen inademen. Herhalen. Minuut of twee in totaal. Nadien ga je veel helderder kunnen denken.

      Plan lekker gezellig wekelijks een date night in. Zoals vroeger. Even los van alle sleur wandelen en babbelen. Of even samen praten op de bank.

      Stef1977
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Mijn partner vind het heel moeilijk als ik wijn drink

    Ik heb problemen met mijn partner als het aankomt op alcohol. Mijn partner heeft een gewelddadige vader die met alcohol op vreselijke dingen heeft gedaan. Echt een hele nare jeugd. Daardoor heeft hij een haar liefde verhouding met alcohol. Hij drinkt zelf op feestjes rustig 8 biertjes in 2 uur. Maar als ik wijn drink is dat heel moeilijk. Rode wijn hoef ik al niet eens aan te beginnen. Ik drink gemiddeld 2 keer per week wijn witte en ja de fles gaat dan leeg. Ik zit dan gezellig een filmpje te kijken of heb even een moment van rust. Ik studeer, ik werk in de jeudszorg gemiddeld 28 uur per week heb kinderen waar ik druk mee ben. Dus beperk dit altijd tot wanneer ik vrij ben. We hebben hier zo'n strijd om dat hij de rekening controleert. Voorbeeld het is nu kerst en ik heb moeten werken. Hij zou de boodschappen doen en ik ken hem hij haalt 1 fles wijn (want dat is de max voor hem met kerst) zo mag ik alleen als we uit eten gaan 2 glazen wijn. Dus ik heb een flesje gehaald voor 1e of eventueel 2e kerstdag. En ik moet dit nog net niet stiekem doen. Ik kom thuis en er word gevraagd wat ik heb gehaald bij de supermarkt dus ik geef daarop antwoord wijn en chocolade melk, dan krijg ik een tirade waar de kinderen bij zijn met als je stomdronken bent, ben ik morgen met de kids weg etc. Ik ben niet eens van plan om een 2e fles te openen. Heb het gehaald omdat de supermarkten morgen dicht zijn en ik wil genieten van mijn kerstdagen. Voor de juiste beeldvorming het is heel lang geleden dat ik stomdronken ben geweest. Maar ik merk dat ik dit niet meer trek het is zo extreem, hij rookt en daar zeg ik ook niks over. Hij is een volwassen man. Wat moet ik hier nou mee. Zo wil hij controle houden over wat er thuis gebeurd als hij op het werk is etc. Dus belt hij ook non stop met de kids. Ik hou dit niet meer vol wil graag mijn vrijheid weer terug......
    Chantal
    Chantal 1
    • Alle reacties weergeven...
    • Beste Chantal,
      Je verhaal komt me bekent voor maar lees toch ook iets heel vreemds.
      Ook ik had een gewelddadige vader door de alcohol, als hij nuchter was kon ik me geen betere vader wensen maar die dagen waren schaars. De ellende die ik heb meegemaakt zorgen er heden ten dagen nog steeds voor dat ik dronken mensen accrocheer met geweld. Dit is ook de reden dat ik nooit naar verjaardagen ga wanneer ik weet dat daar behoorlijk gezopen word, dronken mensen zorgen er voor dat ik zelf in de hoogste alarm fase terecht kom wat ook weer agressie bij mij oproept. Dus tot zover kan ik begrip hebben voor je partner maar wat ik zeker niet begrijp is.

      Hoe in godsnaam kan hij na alle ellende die hij heeft meegemaakt zelf nog 8 biertjes achterover slaan. Na alle ellende die ik thuis heb meegemaakt heb ik mezelf een belofte gedaan en die was nooit van mijn leven ga ik dit mijn kinderen aandoen NOOIT dus er is niemand er die mij 1 druppel alcohol naar binnen krijgt zelfs een biertje 0.0 komt mijn huis niet in.
      Ik geniet altijd van mijn kerstdagen en daar heb ik geen alcohol voor nodig uw partner wil geen controle hij duld alleen geen dronken mensen in zijn buurt zijn dronken vader heeft hem genoeg beschadigd en dat zal hij geen 2de keer laten gebeuren.

      Ton
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Toch is die zorgeloze liefde voorbij

    Daar zit het risico: je gunt het je man, je kan het niet begrijpen, hij mag in 1000 woorden en daden uitleggen dat hij van je houdt…
    En toch is die zorgeloze liefde voorbij…
    Hij houdt nog van jou, geen twijfel! Maar kan in nog van hem houden? Kan jij vrij kussen, vrij de liefde bedrijven en je overgeven tot de liefde en hé genot… zonder je af te vragen: hoe is die ander, raakt hij haar ook zo aan, is ze mooier, beter, pijpt zij hem anders, geniet hij meer van mij of van haar… zelf al denk je niet in beter en meer… kan je je vrijgeven aan de liefde en de lust.. nu je weet dat hij exact hetzelfde of meer deelt met haar… kan jij je nog speciaal voelen, uniek verbonden wetende dat hij zijn meest kwetsbare naakte eelf, zijn lichaam, zijn penis deelt met anderen.

    Zijn behoefte, zeker! Verlies jouw eigen behoefte niet uit het oog.

    Sinds hij het uitsprak, houdt hij nog steeds van jou… maar voel jij je nog geliefd.

    Ik zal de vraag van seks en intimiteit anders formuleren: mannen, wat is het unieke aan je liefde voor je vrouw? Deelt ze haar meest intieme dromen en emoties met jou? Zijn jullie beste maatjes? Is het bij haar zijn thuis komen als ze naar je glimlacht? Hou dit vast…
    Morgen komt je vrouw thuis, schat ik hou van jou… maar ik heb behoefte aan het ontwikkelen van een intieme band (remember seks is ook intimiteit) met andere mannen?

    Het delen van onze diepste emoties is een vrouwelijke behoefte en het zijn toch maar emoties… verder hoef je er niets achter te zoeken… ow ja ik ga ook met die nieuwe beste maat op vakantie, hey het is ‘maar’ gezellig op vakantie gaan hoor! Ja zie je jij vindt bergen niet leuk en ja ik wil toch graag blijven experimenteren…. Weet je een nieuwe beste maatje… het is maar het uitwisselen van gedachtes… ik blijf bij jou en wil je niet kwijt hoor maar af en toe laat ik je achter om met lijn andere bestie een biertje te nemen op het strand, lekker romantisch. Ik hou van jou xxx

    Leuk hè!

    Kijk moeten nu al onze behoeftes dan altijd ingevuld zijn… nieuwe seks, nieuwe romances????

    Anoniem
    Anoniem 0

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Snapchat

    Hallo, ik weet niet meer wat ik moet doen.
    Ik heb nu bijna 3 jaar een relatie. Mijn vriend kwam er laatst achter dat ik een snapchat account had. Ik gebruik snapchat eigenlijk nooit. Alleen vind ik het af en toe wel grappig om te kijken naar de filters, vooral als ik bij mijn beste vriendin ben die een dochtertje heeft van 4. En als ik het daarvoor downloaden had ik wel eens chatberichten van mensen. Gewoon normale gesprekken van het hoe is het met je? Ik gaf gewoon antwoord en zei wel tegen een jongen dat ik een vriend heb. Ik had het nooit aan mijn vriend verteld, omdat het gewoon een normaal gesprek is en het eigenlijk logisch is dat Iedereen van mijn leeftijd heeft wel een snapchat account nog.
    Alleen hij denkt dat ik al te ver ben gegaan door een gesprek te voeren met een andere jongen. En nogmaals een doodnormaal gesprek. Het gaat bij hem zelfs zo ver dat hij mij beschuldigd van vreemdgaan. Ik heb met hem erover gesproken over hoe ik dingen zie en dat het ook te maken heeft wat de intenties zijn. Mijn intenties was nooit ik ga nu echt met andere mannen praten. Ik ben ook zelf nooit een gesprek begonnen. Het was gewoon een antwoord of alles goed ging met me en een dankjewel als iemand mij feliciteerde of fijne dagen toewenstte. Maar mijn vriend gelooft dit allemaal niet. Ik raak er ook helemaal uitgeput van. Krijg steeds maar te horen dat ik een leugenaar ben en ben vreemdgegaan. Ik heb wel sorry gezegd voor het niet vertellen, maar dat het niet zo is bedoeld allemaal. En ik snap dat hij ermee zit. Maar het lijkt net alsof hij al een antwoord heeft in zijn hoofd en als dat antwoord niet klopt dan ben ik de leugenaar. Wat moet ik doen?
    Moon and sun
    Moon and sun 3
    • Een oud Pandanees spreekwoord luidt
      Zoals de waard is vertrouwt hij zijn gasten

      gerda
    • Eigenlijk is het heel simpel.
      Zeg tegen hem dat vertrouwen en eerlijkheid de basis is van je relatie en dat je zonder die basis geen relatie wil.
      Tevens moet je hem DUIDELIJK maken dat je niet gediend bent om voordurend uitgemaakt te worden voor LEUGENAAR.

      Als u hem geen halt toeroept gaat het alleen maar erger worden.
      Sterkte

      Me
    • Alle reacties weergeven...
    • heb dit ook als man ervaren dat het blijkbaar geen probleem is als het dan zo onschuldig is je partner het niet hoeft te weten...dus idd is het simpel...hij kan u maar vertrouwen als hij weet u hem zulke dingen dan ook vertelt uit uzelf, en hij er zelf niet moet achterkomen....dus 'Me'....idd is het simpel...het is niet eerlijk tegenover hem, en ZWIJGEN IS LIEGEN.....en dan mag dat DUIDELIJK gezegd worden....als voor u kan, kunt er maar tegen kunnen het respectloos is ook dan.

      succes

      jn
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Ik walg van hem

    Mijn man heeft een andere vrouw zwanger gemaakt toen ik (hoog)zwanger was. Eindelijk een dochter was zijn reactie. Ik walg van hem. Wat nu?
    Karin
    Karin 1

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • De vriendin van mijn jongste zoon

    Hallo
    Ik ben 38 jaar getrouwd en hou veel van mijn vrouw alleen de sex is de laaste 10 jaar minder sinds 3 jaar woont de vriendin van mij jongste zoon(23jaar) bij ons in zie is 21 en ziet er goed uit ze loopt er in mijn ogen vaak schaars geleed bij (kort rookje en een topje) ik meer aan me zelf dat ik haar vaak bekijk en dat het mij opwindend en er over fantasie heb weet niet wat ik er mee aan.moet kan haar niet verbieden hoe zij zich kleed vind het van mijnzelf ook ongezond en toch wind het me op weet niet meer wat ik er mee moet ik hou van mijn vrouw help
    Jan
    Jan 6
    • Hoi Jan, maak het bespreekbaar. Communicatie is het belangrijkste! Als je het niet zegt, dan heb je de kans dat je dadelijk je verlangen niet in bedwang kunt houden en er echt iets fout gaat. Het is jouw huis, dus ook regels waar zij zich aan moeten houden. Probeer te praten!

      Pien
    • Geniet er van en trek je af en fantaseer over schoondochter en het zal je sexleven met je vrouw ook ten goede komen en vertel het je vrouw en ze zal je weer opbeuren en jullie sexleven opbeuren...,.., ik heb een lekkere stiefdochter van 23 jaar oud en ik zie haar ook veel in haar slipje of geile kleding en ik trek me veel af en fantaseer over haar heerlijk

      John
    • Ik ken ook iemand met zo'n schoondochter kwam een dag dat hij zich vergreep aan haar, de dag erna verhing hij zig in het toilet.

      Andre
    • dat ken ik
      simpel op te lossen
      gewoon haar aanspreken en overleg met haar dat je met haar een keer naar bed wil zonder dat iemand anders het moet weten
      je zal zien dat de drang dan minder word en beter accepteerd dat ze schaar gekleed rond loopt
      heb ik gedaan met de dochter van mijn vriendin
      nu staan we soms samen naakt in e badkamer zonder enig twijfel of schuld gevoel

      schoentje
    • Hoi Jan, maak het bespreekbaar. Communicatie is het belangrijkste! Als je het niet zegt, dan heb je de kans dat je dadelijk je verlangen niet in bedwang kunt houden en er echt iets fout gaat. Het is jouw huis, dus ook regels waar zij zich aan moeten houden. Probeer te praten!

      Pien
    • Alle reacties weergeven...
    • Bro dit is niet gezond,zeg het tegen je vrouw en ook je zoon moet het weten dat ze zich bescheiden moet kleden anders zal het een keer fout gaan ze moet zich schamen en en zich aan je regels houden.

      Dit zal jouw en je gezin niet goed doen geloof me.
      De reacties hierboven zijn fucking evil op 2 na. Vertel je vrouw dat het niet gezond is dat ze er zo bij loopt en spreek je zoon ook erop aan. Bro het is voor jullie eigen bestwil ik snap dat het bij vele mischien normaal overkomt maar kijk naar wat je in gedachten hebt en ook sommige idiote reacties hierboven met hun domme gedachten. Dit veroorzaakt alleen maar verderf en gezinsbreuk.

      Anoniem
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Ze voelt zich niet meer sexy

    Mijn vrouw wil amper nog sex. Zeg zegt dat dit komt omdat ze zich niet goed in haar vel voelt. Ze is de laatste jaren erg veel bijgekomen en heeft daar veel moeite mee. Ze klaagt vaak dat ze veel te zwaar is en dringend moet afvallen, ze voelt zich niet meer sexy.
    Haar kledingstijl is evenwel niet aangepast aan haar gewicht. Ze draagt strakke broeken en topjes waar ze eigenlijk veel te dik voor is. Die zitten dan ook nog eens veel te strak waardoor elke vetrol genadeloos in beeld wordt gebracht. Ik vindt het dan ook erg vreemd dat ze zich aan de ene kant veel te dik voelt, maar aan de andere kant er zo bijloopt.

    Ik heb een voorliefde voor dikke vrouwen, dus ik vindt het prachtig dat ze zo dik geworden is. Ik laat haar merken dat ik haar sexy vindt, en ben vrijwel continu opgewonden door haar te zien. Maar ze voelt zich ook hier niet sexy door, in tegendeel. Ze ziet dit als een extra bevestiging dat ze veel te dik is. Dus sex komt er zelden van. Hoe kom ik uit deze situatie?

    Anoniem
    Anoniem 1
    • Alle reacties weergeven...
    • Anoniem,

      Je hebt hier te maken met twee conflicterende perspectieven:

      1. De hare: dik zijn past niet in haar definitie van het schoonheidsideaal. Deze is gekoppeld aan haar seksualiteit. Omdat ze zichzelf niet sexy vindt, geeft ze zichzelf ook niet seksueel over. Hier vecht ze dagelijks mee: ‘Moet ik mezelf als dik accepteren of moet ik voor mezelf streven naar het schoonheidsideaal?’

      2. De jouwe: je houdt van dikke vrouwen. Dat wil zeggen dat zodra je opgewonden bent, het een bevestiging is van een beeld waar zij tegen vecht. Er bestaat een kans dat ze jouw als partner heeft uitgekozen zodat ze zich lichamelijk geaccepteerd voelt.

      Echter, haar schoonheidsideaal schijnt zwaarder te wegen dan zelfacceptatie.

      Oplossing: jouw vrouw moet een cognitieve gedragstherapeut consulteren. Deze zal haar helpen haar zelfwaarde (als vrouw) los te koppelen van haar uiterlijk zodat haar seksualiteit weer vrij kan ademen.

      Succes!

      Gerold
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Gelogen tegen mij over zijn wiet gebruik

    Ik ben met mijn vriend bijna 11 maand samen en hij heeft hele tijd gelogen tegen mij over zijn wiet gebruik dat hij alleen een vervanger van wiet ging kopen dat niet waar was en dat hij alleen wiet is gaan halen voor zijn broer tot ik erachter kwam dat da voor zijn eigen was de dag voor de begrafenis van mijn oma had ik mijn bankkaart in vertrouwen gegeven dan had hij geld gestolen van mij eerst zij hij dat da niet waar was tot dat wij in zijn hoesje 20 euro vonden en waarschijnlijk dat hij nog ongeveer 13 euro heeft opgebruikt maar het niet wil toegeven ik heb toen een punt achter de relatie gezet maar hij wilt dat ik het hele tijd ga goed maken ik zie hem nog graag maar ik weet niet wat ik moet doen wij zijn nu terug samen omdat hij hele tijd stuurt en belt na mij en dan komt hij na mij en wilt hij terug komen vandaag en dat goed maken in sex enzo dus ik weet niet wat ik moet doen.
    Cindy
    Cindy 1

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Ik krijg geen hoogte van m’n partner

    Beste allemaal,

    Ik ben ruim 14 jaar samen met m’n partner.
    Gedurende de relatie merk ik steeds meer dat zij zich afzondert. Niks word er overlegd en een zinnig gesprek hebben we al maanden niet gevoerd. Ik begrijp best dat we door alle verantwoordelijkheden best druk zijn in ons leven maar ook op de momenten dat we tijd hebben komt er niks uit. Er word continu gesnauwd en niet op een respectvolle toon gesproken. Ik weet ook wel dat ik niet altijd een goed humeur heb maar bij haar is dat continu het geval. Altijd moet ik de blauw helm zijn en de rust bewaren. Als ik haar erop aanspreek is het wat heb ik nu weer niet goed gedaan als reactie om mij een bezwaard gevoel te geven als ik mijzelf wil uiten. Als ik vertel dat ik ontevreden ben over dingen voelt het meteen voor haar als een aanval, we komen nooit tot begrip en oplossing. Als ik dan probeer om naar begrip of een oplossing toe te werken krijg ik het verwijt dat de gesprekken allemaal zolang moeten duren en dat het teveel tijd kost. Vaak heeft ze het idee dat ze dingen aan mij heeft verteld die ik echt niet heb gehoord vanuit haar. Daardoor begin ik aan mezelf te twijfelen, ik geef een heleboel om haar maar ik ben echt dood ongelukkig. Door m’n kinderen, gewenning en onzekerheden ben ik te angstig om weg te gaan. Maar dit ga ik ook niet volhouden, wat zou ik nog kunnen doen?

    Bedankt voor de eventuele reacties.

    Groet,
    Björn
    Björn 6
    • Björn,

      Het is zeker lastig wanneer de communicatielijnen degraderen tot een punt waar je niet meer met elkaar kan praten. Het klinkt alsof ze geen zin meer heeft om te praten, wellicht omdat ze niet meer gelooft dat het zin heeft, etc. De redenen kunnen legio zijn. Het klinkt gemakkelijk maar praten met een therapeut is in dit geval het beste.

      Waarom? Omdat communicatie een ingewikkeld onderwerp is. Jullie communicatiedynamiek moet als een kluwen garen worden ontward: wie heeft wat gezegd, op welke manier, wat is begrepen en welke gedrag is erop gevolgd. Dit kost tijd en aandacht.

      Succes ermee!

      Gerold
    • Lees (het liefst beiden) maar anders alleen het boek: mannen komen van Mars en vrouwen van venus. Er zal een wereld voor je open gaan. Belooft!

      Anoniem
    • Hallo Bjorn,
      Ik zit in een soortgelijk schuitje maar hoop voor jou dat het inmiddels wat beter gaat...ik ga dat boek iig lezen, misschien levert het me wat op!
      Groetjes C.

      C.
    • Ik (vrouw) ben ook zo tegen mijn man. Reden? Ik hou niet meer van hem. Geen aantrekkingskracht meer. Niks. Geen nood aan hem (heb sowieso nooit het gevoel gehad ooit een man in huis te hebben :( niks van mannenwerk kan hij, niks.
      Liefst zou ik scheiden. Weet hij wel hoor. Maar hij wil niet scheiden. Mijn jongste kind is nog maar 5 jaar, zal niks begrijpen waarom wij apart zouden wonen enz. Ik probeer echt uit te houden tot mijn kind zou begrijpen waarom wij scheiden. En dat is verdomd moeilijk, dat uithouden. Dus bij het kleinste geval schreeuw ik, vloek ik, alles om maar ruzie te maken :( Dus misschien dat jou partner ook niet meer samen wil zijn met jou?

      E.
    • Ga zelf in therapie. Dat klinkt raar, maar het is het beste wat ik heb gedaan toen ik met mijn partner in dezelfde situatie zat. Je wordt echt een betere mens door therapie.

      Ik mediteer nu ook. En als zij dan chagrijnig is blijf ik overeind en blij. Iedereen mag al eens afstand nemen. Je moet gewoon van elkaar weten of de andere wil dat je haar met rust laat als ze signalen van afstand nemen uitzendt of dat ze net aandacht van je wil.

      Maar door het met je therapeut te bespreken leer je wat je eigen triggers zijn op haar gedrag. Trust me, het werkt echt in therapie gaan.

      Bert
    • Alle reacties weergeven...
    • Hoi ,
      Ten eerste sterkte 😞
      Ik maak hetzelfde mee en zijn pas sinds 27/05/2023 getrouwd .
      Er zijn goeie momenten maar laatste week kan ik niet goed doen weeral !!
      Nu wil ze al 2 dagen geen woord zeggen en vraag ik iets is het een snak en snauwde:-(
      Een mens leeft maar 1 keer en vraag me af of het het waard is pppfff

      Ivo
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Altijd is er commentaar

    Hey wat moet je doen als man na 30j getrouwd te zijn en niets meer goed kan doen voor je vrouw?
    Altijd is er commentaar als je iets goed probeert te doen!
    Ne knuffel, een goed gesprek laat staan de rest niks is nog van wat het geweest is!
    Ik ben alleen juist mijn ouders en kinderen, waarmee ikze niet wil mee lastig , ik wil nog een mooi leven ben 50j en ben heel positief ingesteld.
    In de week kan ik mijn gedachten op het werk zetten maar soms is het weekend er teveel aan
    . Wat kan ik nog meer doen , om toch een beetje respect te krijgen ! Mvg
    Silvere
    Silvere 1

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Ze zag enkel het negatieve in onze relatie nog

    Mijn vrouw en ik zijn 19jaar samen , 4 jaar getrouwd en 2 kindjes. We zijn zoals vrienden. In al die jaren zo goed als geen ruzies.
    2 jaar geleden gingen we samen een nieuwe uitdaging aan om een 2e keer te bouwen. Met een architect die ons half jaar voor gek gehouden heeft, een bouw die uitliep, vrouw die na ruwbouw onze huur stopte,... heb ik veel van mezelf moeten gegeven aan de bouw.
    Vrouw zat thuis met kindjes, kreeg problemen op het werk en raakte vermoedelijk in burnout.
    In het laatste jaar is ze het vuur een beetje kwijtgeraakt door de vermoedelijke burnout en de sleur van ons leven met kindjes. Ze zag enkel het negatieve in onze relatie nog.
    We doen heel veel samen en met de kindjes maar toch is ze beginnen gevoelens krijgen voor iemand anders op het werk.
    Er is niets gebeurd maar ik ben er achter gekomen dat ze gevoelen hadden voor elkaar door troostende sms'jes van de collega. Ook getrouwd met kindjes.
    Nu na 4 weken proberen we het normaal mogelijk te doen en weer het vuurtje te vinden.
    Ook al zei ze dat onze relatie op was vond ik dat we een mooie relatie hadden.
    Nu is mijn vrouw afstandelijk, praten wel veel, knuffelen regelmatig maar het voelt niet goed aan.
    Kan dit enige tijd duren ?
    Heeft iemand dit al meegemaakt?
    Is het afstandelijke enigzins normaal van mijn vrouw? Ik had verwacht dat ze meer van haar moest komen maar ik ben de persoon die moet vechten.
    Ze zegt constant dat er niets verkeerd is aan onze relatie maar ik moet toch tekort gekomen zijn? En ben ik dan nu wel terug genoeg?
    Luc M
    Luc M 1
    • Alle reacties weergeven...
    • Dat ze het aangeeft voordat ze vreemd is gegaan is heel fijn. En bied ook zeker mogelijkheden.

      Wel zal ze dan ander werk moeten zoeken om die collega niet meer te zien. Zodat die gevoelens minder worden en weg gaan.
      Vanuit daar kun je weer beginnen om de relatie op te bouwen. Dat is nirt makkelijk. In het begin voel je afstandelijkheid bij mekaar. Dat heeft echt tijd nodig.
      Doe leuke dingen waarbij gelachen word. Maar probeer ook tussen de lakens verassend te zijn, om de verbinding terug te krijgen. Zoals je ook op je eerste dates was.

      Maar zolang zij hem blijft zien gaat het niet werken.

      Anoniem
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Ik hou van der maar ik weet dat ze liegt

    Hey
    Ik ben al 3 jaar samen met mijn partner ze doet altijd schijnheilig over der verleden niets mee gemaakt niets beleefd was allemaal saai
    Helaas heb ik op de telefoon gekeken en heeft ze afspraken gehad met jongens en wilde harde seks gehad ze ontkent dit echter
    Ook als ik der vraag over andere dingen Liegt ze altijd want ik heb oude gesprekkken gezien en foto's
    Onze zwangerschap lukt ook al een tijd niet hier wordt ik ook heel onzeker van
    Ze ontkent alles en kan nooit mijn hart hier over kwijt
    Ik hou van der maar ik weet dat ze liegt
    Elke dag voel iK mij hier somber door en bang dat ze weg gaat
    Kan iemand mij helpen
    Bas
    Bas 2
    • Punt achter zetten gozer. Liever vroeg dan te laat onthoud dat a.u.b.

      DeBuur
    • Alle reacties weergeven...
    • Waarom worden vrouwen altijd beoordeeld op hun verleden. Hoe is je relatie met haar? Blijf je steeds vragen over haar verleden vanwege jouw eigen onzekerheid. Niet goed! Het is voor een vrouw niet prettig om over haar verleden te praten, mannen worden daar onzeker van misschien wil ze jou die jaloezie besparen. Als je van elkaar houdt dan laat je het verleden rusten en focus je op je eigen relatie en de toekomst!

      Anoniem
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Vertrouwen

    Hoe vertrouw ik hem terwijl hij de gene is die mij opnieuw moet leren vertrouwen? Vorig jaar ontmoette ik mijn vriend, gelijk was het raak. Stapel gek op elkaar maar toch durfde ik mij niet te binden aan hem. Dit is omdat ik de deur nooit heb gesloten bij mijn ex. Mijn ex is namelijk het oude vertrouwde en mijn vriend nu is het onbekende. Vorig jaar oktober was ik aan het wegrennen voor de liefde omdat het te dicht bij kwam, ik nam veel middelen tot mij en ben gaan feesten met mijn ex en oude vrienden. Toen heb ik gezoend met mijn ex waar ik zeker niet trots op ben. Zelf ben ik heel eerlijk naar mijn vriend geweest en heb alles verteld. Tuurlijk is het vertrouwen beschadigd, ik had hem, volledig en toch maakte ik deze fout. Ik had 0 liefde voor mezelf, en waardeerde het leven amper terwijl ik rondom hem mezelf heel goed kon neerzetten tot dat gebeurde. Ik was tot vorig jaar überhaupt super toxic en uit balans door al het gefeest. Nu een jaar verder en er is veel verandert
    Mijn vriend heeft me nog een kans gegeven en bouwen aan onze relatie. ik ben erg verandert, ik neem meer mijn verantwoordelijkheden, gebruik niet/veel minder en ik heb meer zelfliefde. Toch vind ik het enorm lastig als hij met zijn vrienden gaat chillen terwijl ik 0 reden heb om hem niet te vertrouwen. Ik gun het hem om tijd te spenderen met vrienden. Hoe kan ik mijn ego loslaten? En hoe kan ik in zo'n situatie relativeren zonder over te komen als een psycho? Hoezo doe ik wantrouwig is dit omdat ik mijzelf niet vertrouw? Ik ben misschien gewoon bang dat hij me verlaat voor een ander terwijl dat zo oneerlijk is aangezien ik meerdere fouten heb gemaakt...




    Anna
    Anna 0

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Wij komen niet tot diepgang

    Even van mij afschrijven, ik weet het niet meer. Wij zijn 1 jaar getrouwd en iets meer dan 4 jaar samen. Ik merk al een tijd dat er iets mist in onze relatie. Wij komen niet tot diepgang, ik ben met zelfontwikkeling bezig waarin ik zie dat het niet gaat om het perfecte plaatje (huis, hobby's, sociaal leven etc). In het begin was er ook weinig diepgang maar kon ik hier overheen stappen, ik was toen nog niet zo ver in mijn eigen ontwikkeling als destijds. Stukje intimiteit klopte vanaf het begin niet, ik heb meer en andere behoeftes dan hij. Ondertussen ben ik een andere man tegen gekomen die me wel ziet en waar ik wel mee kan sparren op het niveau wat ik nodig heb. Ik wil deze man niet laten meespelen in mijn overweging maar is lastig. Mijn echtgenoot zegt inzichten te hebben gekregen (heb het al eens vaker aangekaart) en niet geweten te hebben dat het me zo hoog zat. Ergens denk ik hij verdient een kans maar ik weet niet of het er echt in zit bij hem. We hebben geen kinderen, ik denk dat ik deze niet kan krijgen. Ik ben begin 30 en denk we hebben nu beide nog een kans op een ander leven. Maar ik denk ook ik ben niet voor niks met hem getrouwd, was het dan zo slecht... nee het is niet zo slecht maar het voelt ook alsof het voor mij niet genoeg is. Wil ik dan altijd maar meer, ik besef mij dat het gras niet altijd groener is en dat je niks kan baseren op een beginnende verliefdheid. Ik weet even geen raad met mijn gedachten, ze gaan alle kanten op. Soms denk ik dat ik mezelf maar wat aan praat en dat ik het groter maak dan het is. Andere momenten denk ik, dit gaat 'm niet worden. Ik praat met een psycholoog en we hebben binnenkort samen een gesprek met een coach. Ik vind het ook moeilijk om die ander te vergeten merk ik. Ik vind het maar een lastige situatie en kom niet echt verder. Weet ook niet precies wat ik hier kom halen ik heb al met veel mensen gepraat maar iedereen zegt wat anders.
    Antje2
    Antje2 0

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Hij is zijn gevoelens voor haar aan het uitzoeken

    We waren anderhalf jaar samen
    We zouden gaan samenwonen vorige week
    Stonden we nog in de karwei dingen uit te zoeken voor ons huis
    Nu heeft hij haar 1x gezien ( zegt die) en is zijn gevoelens voor haar aan het uitzoeken
    Vorige jaar belde die opeens en was uit moet mijn gevoelens voor haar uit zoeken toen kwam die naar een dag weer terug nu helaas is die niet terug en krijgt die waarschijnlijk een relatie met die ander
    Ik heb ergens hoop dat die ooit wel terug komt
    Want we gingen samenwonen alles was verder goed en ja soms wel is een ruzietje maar ja hij twijfelde zei die al een tijdje maar is nooit komen praten ik was woest je wou samenwonen en alles ging goed de laatste week wat minder door stress we zouden op vakantie gaan en nu is 1 dag voor de vakantie uit

    Ik wil hem zo graag terug 😞
    Kan iemand mij helpen en heeft die tips ofzo
    Sad meisje
    Sad meisje 3
    • Waarschijnlijk niet wat je wil horen, maar het lijkt mij niet aangewezen om hem terug te nemen zelfs al zou hij dat willen. Het is moeilijk genoeg om vertrouwen te herstellen bij een slippertje. Als uw partner resoluut voor een ander kiest is het denk ik toch permanent gedaan.

      Al lijkt het nu niet zo, er zijn genoeg mannen out there waarmee je wel iets kan opbouwen.

      Anoniem
    • Heel lastig, maar kweek aub nu wat eigenwaarde. Hij wil je niet? Nou, dan niet…. Doei!
      Stel hij komt terug, ga jij in onzekerheid zitten tot het weer gebeurt. Hij heeft iets kapot gemaakt en dat is niet meer te repareren.

      Ikbenik
    • Alle reacties weergeven...
    • Hoezo ik wil hem terug?! Hij wilt je niet heeft gevoelens voor een ander zegt toch al genoeg over hem. Accepteer het en laat hem los werk aan jezelf dat je zo iemand wilt zegt ook genoeg over jezelf
      Geen eigenwaarde!

      Anoniem
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Het zijn geen makkelijke jaren geweest

    Ik zit 13 jaar in een relatie en wonen 4 jaar samen. Het zijn geen makkelijke jaren geweest, mijn vriend is meerdere keren vreemd gegaan en nu aantal weken geleden zag ik weer bericht binnen komen om zijn telefoon van een andere meid van 25. Hij is zelf bijna 35 en ik ben 29. Ik heb hem gelijk ermee geconfronteerd en hij zag de verdriet in mijn ogen van 3 jaar geleden weer en zei gelijk denk dat er teveel gebeurd is tussen ons dus komt niet meer goed maar hou wel veel van je! En ging naar zijn werk en aangezien hij van huis werk doordeweeks en in het weekend vlucht naar zien “vrienden” hebben wij hier nooit normaal over gesproken alleen dat hij niet meer wil en hij heeft het liefst dat ik vandaag nog vertrek uit het huis. We zijn inmiddels 6 weken verder en hij blijft maar vluchten nachten doorhalen niet thuis komen. Ik heb het gevoel dat hij verslaafd is aan drugs/drank en niet weet wat hij doet zijn omgeving ook gebruikt ook. En hij gebruikt ook slaapmiddel. Ik denk dat hij onderliggende problemen heeft en door vluchten en gebruiken zijn problemen niet voelt. Ik was in mijn hoofd bezig met toekomst plannen en wil ik nog heel graag want hij is de liefde van mijn leven. Alleen weet niet hoe ik dit moet aanpakken.
    ……
    …… 2
    • Tijd om weg te wezen. Hij verdiend je liefde en tijd niet meer.

      Kelly
    • Alle reacties weergeven...
    • Meid je moet helemaal niks aanpakken en heel snel wegwezen. Dat je zo iemand nog wilt zegt dat jij ook duidelijk onderliggende problemen hebt
      Ga aan jezelf werken !

      Anoniem
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Ben nu vaak bang en negatief

    Mijn man en ik zijn 13 jaar samen. We zijn altijd al een ideaal koppel geweest en vormen een perfect gezinnetje met onze 2 kinderen en ons hondje.
    Het laatste jaar is daar plots een grote scheur in gekomen. Mijn man wordt heel vaak boos. Ik merk het al aan het begin van de dag of ik op mijn hoede moet zijn of niet. Tegenwoordig zijn er meer dagen dat ik als een bang wezentje rondloop, dan normale dagen. Ik ben echt de hele tijd bang om iets verkeerd te doen of te zeggen. De bom kan ontploffen over een kruimel op de eettafel, of een kussen dat niet in de zetel ligt.
    Ik ga er van uit dat mijn man niet gelukkig is, of iets mist in zijn leven, maar hij is geen prater, dus ik kom er niet achter. Alleen dat ontploffen en dan krijg ik vaak verwijten die naast de kwestie zijn. Zoals “andere vrouwen zouden blij zijn met een man als ik” of “probeer jij maar eens ergens anders, je zal wel met hangende pootjes terug komen”,….
    Op zich ben ik wel conflict-vermijdend en kan ik hem laten uitrazen zonder erop ik te gaan. Maar er komt nooit een sorry. Soms probeer ik op een rustig moment over de laatste ruzie te praten omdat ik dan toch nog hoop dat hij gaat zeggen dat hij spijt heeft van zijn opmerkingen of uitvallen, maar dat komt niet. Meestal komt er alleen maar meer ruzie van. Dan zijn er weer verwijten dat ik een ruziemaker ben,…
    Terwijl ik net die ruzies wil oplossen of verklaren.
    Enerzijds omdat die er plots zijn gekomen en ik hem wil helpen met de oorzaak te zoeken.
    Anderzijds omdat alle kritiek mijn eigenwaarde enorm aantast. Ik voel mij niet meer mooi, niet meer gezien, niet meer gewaardeerd, niet meer gerespecteerd. Ik voel mij gewoon niet meer genoeg. Ik ben normaal gezien een vrolijk en positief persoon maar daar blijft niets meer van over. Ik herken mijzelf niet meer. Ik ben nu ook vaak bang en negatief en heb het gevoel dat we ik een vicieuze cirkel zitten.
    Anoniem
    Anoniem 1
    • Alle reacties weergeven...
    • Vreselijk dit.. absoluut niet gezond. Als je er niet met hem over kan praten en het alleen maar erger word. Stop dan met het zoeken naar de oorzaak en kies voor jezelf! Zo wil je niet leven, zoals jezelf zegt je herkent jezelf niet meer stop er aub mee voordat het het erger word.

      Anoniem
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Oraal

    Hoi,

    Ik ben 50 en het enige waar ik sexueel behoefte aan heb is dat ik mijn vriendin vrij dominant oraal mag … nou ja je begrijpt me… Zijn er vrouwen die dat niet erg vinden? Die meer opgewonden raken van het zelf doen terwijl ze oraal bevredigen? 

    (Redactie: Om mogelijk misbruik van persoonsgegevens te voorkomen, verwijderen we telefoonnummers en mailadressen binnen enkele weken na plaatsing)
    Ernst
    Ernst 0

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Als ik hem niet help...

    Ik ben erachter gekomen dat mijn vriend waar ik 6 jaar een relatie mee heb een halfjaar lang vreemd op me is gegaan… Tot dat hij met haar op vakantie was en ze hem heeft gestoken. Hierna heeft hij alles aan mij opgebiecht. Mijn wereld en toekomst stortte in.. Ik zag het leven niet meer zitten. Ik had altijd gezegd dat ik nooit zou verwachten dat hij vreemd op me zou gaan. Hij heeft een erg trauma van steekincident en PTSS. Ik doe sinds begin van opzetten van zijn bedrijf zijn boekhouding en help hem veel. Nu dreigt zijn bedrijf failliet te gaan als ik hem niet help..

    Nu zit ik in een enorm dilemma door zijn PTSS weet ik niet of hij voor mij wilt vechten; en kan hij het zelf niet aan met zijn bedrijf. Moet ik hem helpen of laten gaan..

    Uiteindelijk heeft hij de keuze gemaakt om mij bewust pijn te doen door vreemd te gaan, hij verdiend mijn hulp niet. Ik hou heel veel van hem en ben meestal te lief.. We zijn beide nog jong en zouden gaan samen wonen maar gelukkig nog geen koopwoning samen gekocht..

    Betekend helpen voor hem dat ik het goedkeur? En kan iemand zelfs met ptss z’n best doen als hij mij niet kwijt wilt raken..
    Anoniem
    Anoniem 1
    • Alle reacties weergeven...
    • Je moet hem laten gaan je zegt zelf dat je te lief bent. Helpt hem met alles en dan dat hij je zoiets aandoet? Dat verdien je niet! Hij moet maar lekker aan zichzelf werken, hij heeft hiervoor gekozen. Als dat steekincident niet was gebeurt dan zal je van niks weten. En idd gelukkig dat je geen koophuis met hem hebt je bent hem niks verplicht.. ieder maakt zijn eigen keuzes en ja dit zijn de consequenties
      Ga voor jezelf hier heb je niet voor gekozen je verdient een man die jou respecteert en jou trouw is en waardeert

      Anoniem
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Hoe ga je als partner om met deze emotie en twijfel

    Hoi, mijn vriend heeft een vervelende relatie achter de rug met vele nare ervaringen. Een nieuwe relatie opstarten was hij aan toe, maar eenmaal in de relatie loopt hij toch tegen dingen aan als het gaat om het nieuwe en daardoor overdenkt en twijfelt hij veel. Hoe ga je als partner om met deze emotie en twijfel.
    Anoniempje
    Anoniempje 1

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Ik wil zo graag met hem praten dit lukt niet

    Mijn verhaal, 20 jaar geleden werden wij een droomkoppel. We hebben 2 kinderen samen, zijn sinds begin juli getrouwd van dit jaar.
    2 weken na ons huwelijk zegt mijn man. Dat hij mij niet meer graag ziet, er is iets kapot.
    Superhard verdikt voor mij. We zijn nu enkele verder en het gaat van kwaad naar erger.
    Komt enkel thuis om te eten en te slapen (apart).
    Ik ben kapot, weet niet meer wat te doen. Ik wil zo graag met hem praten dit lukt niet.
    Hij is absoluut geen prater. Hij heeft het moeilijk om bij mij in de buurt te zijn.
    Ik ben ten einde rade. Moet ik mijn 20 jarige relatie opgeven of moet ik er voor vechten?

    X
    Mika
    Mika 4
    • ik zit in dezelfde situatie . ik wil ook voor vechten maar het is erg moeilijk om de muur doorheen te komen. ik zit in een tweestrijd met mezelf (blijven of scheiden). maar ik besef wel dat er uiteindelijk een keuze gemaakt moeten worden. hoe moeilijk het is. Sterkte ermee

      Anoniem
    • Hoezo vechten voor je relatie? Hij doet het niet je kan niet met hem praten komt alleen thuis om te eten en te slapen. Lijkt mij dat hij een ander heeft.. verdoe je tijd niet en ga voor jezelf en de kids!

      Anoniem
    • Hoezo alle mannen doen dit, dit klopt voor geen meter, dit wordt alleen gezegd door mannen die het niet zo nauw nemen en een geldige reden zoeken om dit te doen.

      christien
    • Alle reacties weergeven...
    • gelukkig ben ik mijn hele leven vrijgezel single geweest ik ik hoop dat ik het blijf maar ik ben nu 53 en word nog steeds een lekker ding genoemd ik zie het gevaar van een relatie al opdoemen nog even en ik heb ook nog kinderen en ben genoodzaakt zelfmoord te plegen ik weet hoe ik zelf ben geweest maar ja ik geloof niet dat ik nog kinderen kan krijgen ik heb toch het een en ander meegemaakt wel allemaal met de nodige veiligheids maatregelen hoor

      jan klaas
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Vanaf ik thuiskom overspoelt de eenzaamheid mij

    Hoi,
    Ik ben echt wat ten einde raad. Mijn schoonfamilie woont momenteel in gedurende 3 maanden (komen van de andere kant van de wereld). Vlak voor ze arriveerden, was mijn vriend (die normaal altijd heel relaxed is) super gestresseerd. Hij wilde alles zo goed mogelijk in orde brengen voor hen, en werkte dit op mij uit (kon opeens niets verdragen van me). Ik heb met hem hier een goed gesprek over gehad en sindsdien is het verbeterd. Nu is het intussen nog 3 weken alvorens ze terug vertrekken. Ik heb met mijn schoonfamilie geen probleem. Het klikt super goed tussen ons, we nemen op sommige momenten voldoende afstand en houden rekening met elkaar. Enkel de relatie tussen mij en m’n vriend is er (voor mij) enorm op achteruit gegaan. Nauwelijks krijg ik een kus, een knuffel, een hand, zelfs gesprekken hebben we amper nog over hoe onze dag was. Verschillende malen gaan ze er samen op uit en hebben ze samen lange gesprekken, maar ik word hier niet in betrokken. Oké, dit snap ik, en ik gun ze hun familie tijd. Echter hiertussen geeft m’n vriend me ook geen aandacht. Als de gesprekken zijn afgelopen, of ze komen thuis van uitstap, wordt de tv aangezet of kijkt m’n vriend video’s op zijn telefoon. Ik trek me dan vaak terug naar mijn kamer en voel me super eenzaam. Enkel overdag terwijl ik werk, heb ik een gelukkig gevoel. Dan is alles “normaal”. Vanaf ik thuiskom overspoelt de eenzaamheid mij. Ik heb hem hier al 2 keer over aangesproken en m’n gevoel geuit, en zijn laatste reactie was “je lijkt echt een kind, vragen om een knuffel”. Ik heb op dit moment het gevoel zelfs geen relatie te hebben. Ik weet dat het nog maar 3 weken is alvorens ze vertrekken, maar ik kan gewoon niet meer. Ik ben radeloos…
    Een eenzame meid
    Een eenzame meid 1
    • Alle reacties weergeven...
    • Even wachten tot de familie weg is en dan het gesprek aangaan. Hij komt (neem ik aan ook) van de andere kant van de wereld, zijn familie is nu over, dat kan bij hem op emotioneel vlak het een en ander teweeg hebben gebracht. Er gebeurt waarschijnlijk veel in zijn hoofd nu, video's kijken is een manier om je af te sluiten, om even niet te hoeven denken en het kost minimaal energie in tegenstelling tot communiceren. Dit gaat niet over jou, dit gaat over hem. Ik zou hem even de ruimte geven en als de familie weg is, (niet op dezelfde dag) dit eens rustig ter sprake brengen. Grote kans dat hij zich zelf nog geen raad weet met zijn gevoel en het dus ook niet aan jou kan uitleggen.

      Tanit
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Ik geloof zijn verhaal ook niet voor 100% over die vrouw

    Het is nu precies een jaar geleden dat ik uit een huwelijk ben gestapt met een narcistische man. 

    Al snel ontmoette ik een man via Badoo. Ik had me daar aangemeld om te chatten, om aanspraak te hebben. Voor niemand stond ik open betreft een date of zo behalve voor die ene man. Het klikte in real life ook heel goed, de gesprekken verliepen super. 

    Al snel appte hij me dat hij zich terug ging trekken vanwege mijn sores. Zat natuurlijk net in de scheiding. Het blijkt nu dat hij het zich te erg aantrok toen wat er gebeurde tussen mijn ex en mij. Hij is zelf ook gescheiden van een narcist. De leuke man wou me wel steunen en helpen en zeker contact houden.

    We hielden contact en ineens gaf hij aan een vroegere vriendin te zijn tegen gekomen wat heel goed klikte. Hij zei geen contact meer te willen. Toch hebben we nog steeds ge-appt. En de apps gingen ook best ver 🙈. Tot ik ineens geen reacties kreeg en het leek of hij me had geblokkeerd. Ben toen maar stil gebleven. Na 3 weken radiostilte stuurde hij een app. Hoe het met me ging en of ik nog contact met hem wilde, want hij hoorde niks van me en het bleef ook stil zei hij. Hij vond me nog steeds leuk gaf hij aan. Bleek dat hij me met rust had gelaten omdat ik volgens hem te veel aan mijn hoofd had en hem er niet boj kon hebben. De scheiding en stroef contact met mijn dochter. Die oude vriendin was niks, ze was alleen uit op sex zei hij.

    Daarna weer gewoon contact gehouden via de app. Tot 15 december. Ik appte hem "en toen was mijn dochter jarig". Hij antwoorde gefeliciteerd. Ik hoop dat het goed met je gaat, ik ben terug bij mijn ex-vrouw. Het enige dat ik antwoorde was 😪.

    5 dagen later, weer na radiostilte, krijg ik een app. Hoe gaat het met je. Sorry dat ik het zo bot bracht maar ik had mijn redenen. Bleek dat hij zelf problemen had met zijn volwassen kinderen en dat van mij erbij werd hem te veel. Hij wist het even niet meer. Daarom creëerde hij afstand door te zeggen bij zijn ex terug te zijn. Ik voelde wel dat er iets anders was, zo positief was hij niet over zijn ex.

    Nu komt het probleem....

    Op 30 juni jl zijn we voor het eerst met elkaar naar bed geweest. Was van beide kanten super en het voelde goed. Hij geeft ook altijd aan dat hij een goed gevoel moet hebben qua de persoon anders komt "hij" niet omhoog. 

    Een week later vertelde hij dat hij last had van de warmte maar 's avonds ging hij naar Rammstein in Groningen. Hij had een kaart van zijn baas en hij was ook samen met zijn baas daar. Ik vertelde dat ik de hele dag visite had gehad. Begon ff met de buurman en eindigde op dat moment ( uur of 5 in de middag) ook met de buurman. En ik ging met de buurman ff patat eten heb ik vertelt. Niet om hem jaloers te maken ( er is niks tussen de buurman en mij) maar meer aan te geven dat ik niet in huis zit te kniezen dat hij naar Rammstein is. 

    De volgende dag vraag ik op tijd hoe het was.

    Was wel leuk. O zegt hij en ik heb er een vrouw geneukt en heb speed gehad. Ik reageerde wel wat verward zegt hij hoef je niet boos te worden. Heb aangegeven niet boos te zijn maar teleurgesteld. Zegt hij sorry dat ik je nu teleur stel. Heb ook aangegeven hoe het zit met het gevoel hebben voor een vrouw, dat "hij" niet omhoog komt. Heb gevraagd hoe snel hij dan gevoel heeft terwijl hij 6 jaar geen had gehad voor mij. Ik kreeg het antwoord waar slaat dit op. We hebben ook ooit elkaar geschreven dat als we met elkaar naar bed gaan dan geen ander persoon. Elkaars bedpartner. 

    In de week erop heb ik hem af en toe een app gestuurd. Gewoon, niks bijzonders... geen reactie. Alleen de vraag of hij koffie wou drinken zei hij ben aan het werk.

    De zaterdag erop (week na Rammstein) hebben we ff gechat. Gewoon normaal. Toen heb ik hem gevraagd of hij dacht dat het een date was met de buurman. Hij reageerde dat ik zelf moest weten met wie en wanneer ik date. ( Wil ik helemaal niet, alleen met hem). Ik vroeg of hij tijd had voor koffie. Wou het uitpraten. Zegt hij nee ik krijg vandaag bezoek van Jennifer. De vrouw die hij had ontmoet bij Rammstein. Ik zei ik hoopte dat het niet waar zou zijn. Ja zegt hij het is waar. En hij had hier geen zin in, hij vertelde het tenminste nog eerlijk. 

    Ik vermoed dat hij denkt dat ik de buurman leuker vind dan hem en er sex mee heb of zo en dat ik er niet eerlijk over ben. Terwijl ik hem altijd alles in mijn leven eerlijk heb verteld. Hij vroeg mij afgelopen jaar vaker hoe het met de liefde stond en of ik sex had gehad. Ik denk dat hij jaloers is door zijn verleden met een laag zelfbeeld of zo? We hebben nu al 4,5 week radiostilte 😔 

    Zou hij terugkomen qua appen, enig idee? Ben wel een beetje ten einde raad, wil hem niet kwijt. Ik geloof zijn verhaal ook niet voor 100% over die vrouw. Of moet ik de eerste app sturen? Heb het gevoel dat hij dan nog niet open staat voor een open gesprek. Dat hij in zijn hoofd heeft dat ik iets met een ander zou hebben, dat de echte waarheid niet doordringt nu.

    Anita (anoniem)
    Anita (anoniem) 3
    • Nou Anita ik zal gewoon kappen met deze man kinderachtige gebeuren allemaal. Niemand heeft hier tijd voor. Deze man heeft issues en jij ook werk aan jezelf aan je zelfvertrouwen etc. Geloof me een man die jou echt wilt zal geen spelletjes met je spelen en duidelijk zijn. Deze man weet niet wat hij wilt joh, hij maakt je onzeker en speelt duidelijk spelletjes dit is gewoon Toxic!

      Anoniem
    • Hallo anoniem,
      Dank je wel voor de reactie 👍
      Zo had ik het nog niet bekeken.

      Anita
    • Alle reacties weergeven...
    • ga er maar van uit dat alles wat deze man zegt gelogen is.
      Ik hoop dat je een leuker en meer open persoon tegen komt.

      Henk
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • De relatie met mezelf

    Mijn relatie met mezelf!

    Ik ben mij bewust dat eerst de relatie met je eigen goed moet zijn,voordat je datgene waar je zo naar verlangt,ook zal en durft te ontvangen.
    Mijn relatie met mezelf verloopt op dit moment met meer begrip en mildheid.
    Ik dacht altijd dat ik moest voldoen aan allerlei voorwaarden,voordat ik van mezelf mocht houden.Maar daar denk ik nu anders over!
    Ik wil mezelf zijn zoals ik verkies te zijn. Acceptatie,begrip en mildheid is de sleutel naar eigenliefde.En niet het feit dat je moet veranderen.
    Wil ik iets bereiken om van mezelf te kunnen houden of hou ik van mezelf en dat is de reden om iets te bereiken!
    Anoniem
    Anoniem 0

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Voel mij de meest slechte persoon ter wereld op de moment

    Hey mijn schuilnaam is Sophie!ik ben 36 jaar heb een dochter van bijna 8 jaar en een relatie van bijna 13 jaar. In onze relatie is al heeeeel veel gebeurd,te veel om om te noemen. Om een lang verhaal kort te maken heb ik een alcoholprobleem ontwikkeld mede door mijn partner.Niet alle schuld ligt bij hem maar ik ben ervan overtuigd dat hij narcistische kanten heeft.Mijn papa is ondertussen ook nog plots uit mijn leven gegrepen wat ook een zware klap was. Door al dit ben ik verslaafd geraakt aan alcohol en ben ik daarvoor in opname gegaan in februari. Wat niet gemakkelijk was voor mijn gezin. Jammer genoeg heb ik daar iemand leren kennen waar ik een goede connectie met had en daar is meerdere keren iets meer van gekomen.Ik zat in deze periode zo slecht in mijn vel en was helemaal niet meer zeker van mijn negatieve relatie dat ik een soort van affaire met iemand daar ben begonnen. Dit heeft 1,5 maand geduurd en toen besefte ik dat mijn gezin voor mij het belangrijkste was en heb dit ook gezegd tegen deze persoon. Nu bijna 5 maand later heeft deze persoon alle berichten en (dom genoeg) alle foto’s doorgestuurd naar mijn partner. Ik ben hier kapot van en dit is nooit mijn bedoeling geweest.Ik heb het gevoel dat mijn leven stilstaat op de moment. Hoe heb ik dit ooit kunnen doen?Ik heb er geen antwoord op en ik voel mij de meest slechte persoon ter wereld op de moment x
    Sophie
    Sophie 0

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Hoe vergeef ik haar?

    Mijn partner en ik zijn sinds 2014 samen, dolgelukkig vanaf de start en een geweldige relatie! 2019 brak een zware tijd aan ivm familieproblemen waar wij denkbaar op onze schouders hebben genomen. Mijn partner brokkelde in 1 jaar tijd af tot een depressieve Jongedame met paniekaanvallen en heel veel stress. Toen eind 2019 een eind aan die fase kwam en wij samen besloten dat zij zou stoppen met de anticonceptiepil, bloeide ze in een maand weer op én het geweldige nieuws in begin 2020 dat wij zwanger waren bracht ons weer terug in de 7de hemel. De pandemie gooide roet in het eten voor wat betreft een normaal sociaal leven, maar wij sloegen ons er heel goed doorheen. Ikzelf had geen inkomsten meer en vlak na het begin van de pandemie besloot mijn ex ook nog eens dat ik mijn oudste kind nooit meer zou zien en spreken. Op dat moment kon ik dus en niet de goeie vader zijn die ik altijd al ben geweest, én ik kon ook niet meer providen voor mijn gezin! Ik werd in een ruk gestript van al mijn mannelijkheid en waardigheid! De roes en al het moois van de zwangerschap en de bevalling + onze prachtige new born hebben mijn emoties enorm onderdrukt. Het gevoel van geluk overheerste door het allermooiste dat je als mens maar mag meemaken!! Er volgde voor mij een heftige depressie: zelf verwaarlozing, zittend in het donkerste hoekje op de grond of bank gamen, schelden en gooien met de controller, snauwen en niks meer positief kunnen zien of bijdragen. Ik was emotioneel niet beschikbaar en was ik een enorm gevecht met mezelf. Deze depressie heeft geduurd tot ongeveer eind 2022/begin 2023. In die jaren ben ik mijn partner kwijtgeraakt binnen onze relatie, want zij voelde zich niet gezien door mij, niet gewaardeerd, niet geliefd. Nu neemt ze mij dit enorm kwalijk en duwt ze mij telkens verder weg, is zelf persoonlijk erg veranderd sinds na de bevalling en doet er steeds meer aan om aandacht te krijgen via social media en gaat hierin steeds verder en verder. Sinds begin 2023 was het uit tussen ons, waarna zij na 3 dagen (we wonen samen) thuis kwam en der spullen op de grond liet vallen met de tekst: “ik kan gewoon absoluut niet zonder jou, we moeten er samen uitkomen, het gaat ons lukken, we mogen elkaar nooit meer loslaten!” We zijn het sindsdien aan het proberen, maar tegelijk heeft zij een andere man ontmoet waarvan ik vanaf de dag al voelde dat hij een bedreiging zou kunnen gaan vormen (zeker als we zo kwetsbaar zijn). Het contact is onderhouden gebleven tussen hen en zelfs intensiever geworden. Uiteindelijk truffeerde het stiekeme en geheimzinnige geapp en gelach naar beeldschermen, nieuwe soort van taalgebruik, verandering van interesses en prioriteiten bij mijn partner (veel meer met uiterlijk bezig, uiterlijke kenmerken moesten groter, mooier, ronder etc.), muziek keuze werd opeens veel seksueler en liefdevol, terwijl naar mij steeds minder en minder aandacht en liefde ging. Door dit alles ben ik haar op alles gaan checken/controleren tot het paranoia aan toe. Alles viel me op en zo heb ik info verzamelt die ik met normale vragen aan haar niet kregele verklaarde mij telkens voor gek en zei dat ze helemaal niks van hem wil en nooit heeft gewild. Afgelopen zaterdag ging ze uit met een groepje in Amsterdam. Tegen mij zei ze dat ze na een festival met dat groepje een hotel zouden pakken. In de avond (22.30uur) belde ik haar op en ze neemt niet op. Ik bel 1 van het groepje op en die vertelt mij dat zij net met hem nog was iets eerder dan de rest van de groep om te vertrekken van het festival. Hij zelf ging richting Tilburg en zij had gezegd tegen de groep dat ik wist van de planning dat zij bij een vriendin zou slapen in de buurt van Amsterdam. Met een tracking app kom ik erachter dat zij helemaal niet in de buurt was van Amsterdam, sterker nog, zij was niet eens ver van huis. Ze was bij deze betreffende man die ze had ontmoet een jaar ervoor en waarvan ze claimde niks van hem te willen.
    We wonen in hetzelfde huis, hebben een kindje samen, we hadden een hele goeie basis opgebouwd en heel veel samen meegemaakt en overwonnen. Van het ergste uitgaande (wat natuurlijk 99.99% de realiteit is, behalve als ze het toch op wat voor manier dan ook niet door konden zetten), zijn er mensen met deze ervaringen en hoe kom ik hier overheen? Ik ben bereid om mijn verantwoordelijkheid te nemen voor de 2,5jaar dat ik er niet voor haar ben geweest (maar is dat wel zo eerlijk?) en ben bereid om hierover te praten en te zien hoe we dit kunnen oplossen. Hoe vergeef ik haar? We hebben sinds die dag nog niet met elkaar gesproken en ze heeft aangegeven dat ze even ruimte nodig heeft om te kunnen nadenken. Voor mij is het een bepaalde tijd nog te bespreken, maar als dat gevoel bij mij langzaam verdwijnt dan is het voor mij definitief over en kom ik nooit meer terug. Kan iemand mij tips geven, advies? Hoe kan ik haar het beste de ruimte geven die ze nodig heeft en niet continu in mijn hoofd blijven zitten hierover? Hoe kan ik me weer op mezelf gaan richten en mezelf ook de ruimte geven om verder te kunnen met mijn leven of het nu met of zonder haar erin is?
    Diplo
    Diplo 1

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Ik maak een bijzondere / nare tijd mee .

    Mijn vrouw zegt deze ochtend na 30 jaar huwelijk / we hebben geen match !
    En toen ging ze werken.
    Ik maak een bijzondere / nare tijd mee .
    Frans
    Frans 4
    • Ja dat is klote maar eerst hadden jullie toch blijkbaar wel een match,
      Mogelijk moet u iets doen om de liefde weer te laten ontvlammen.

      Trudie
    • Wil graag wat verwijderen en het geluid harder zetten graag hulp zelf weet ik het niet

      Anoniem
    • wel kwam ze terug na t werken?

      jaap
    • Alle reacties weergeven...
    • Na 15 jaar en 4 kids verder zei me vrouw hetzelfde. En de volgende dag deed ze of er niets aan de hand was. Sindsdien vraag ik haar ook niets meer.

      Rick
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Vaginisme, me vriendin wilt het uitmaken

    Hoi..
    ( Dyslectisch ben ik )

    Ik heb afgelopen ander half jaar een relatie, we hebben een relatie op afstand.
    Ik in Brabant. Zij is Utrecht.
    We spreken regelmatig af doen wel leuke dingen.
    Onze relatie kent aantal heuvels.
    Ik ben net uitelkaar, met vorige relatie, waar door ik opstraat kwam testaan, dus dakloos. Zonder niks, alles kwijt, kinderen zijn erbij betrokken. Ik ben me leven echt heel druk aan het opbouwen, kost veel tijd. Veel energie, me hoofd springt op en neer. Op het gebied van emotie, en fysieke manier heel erg zwaar. En mijn huidige vriendin heeft:
    Vaginisme, en mentaal is er ook wel wat mee.
    Ik ben haar eerste relatie, dus ze moeten meedelen, dat ze vaginisme heeft. En mentaal heel zwaar heeft.

    Voor de relatie konden we goed met elkaar praten. Leuke dingen gedaan,
    Dus we zijn een relatie aangegaan.

    Afgelopen tijden hebben we het zwaar.
    Vaginisme, breng heel wat met zich mee.
    In de tijd heeft ze signalen geven en aangeven wat ze niet fijn vind. Ik heb sommige boodschappen niet goed begrepen, en dan trok ik de problemen naar mezelf toe. En soms begreep ik haar wel, en weer soms niet. En voor haar gevoel ging ook tever, terwijl ze dingen echt optijd aangaf. Heb ik hier in niet goed geluisterd naar haar.
    Want in mijn hoofd dacht ik dus , dat ik het goed voor haar deed, en dacht ik dat ze blij was, dacht ik haar gelukkig gemaakt hebben, want ik zei tegen haar, weekje we komen er wel uit. Maar een jaar lang behandeld ik haar dus niet goed genoeg, niet dat ze helemaal gelukkig is
    Maar dat ze stoot op de vaginisme, en dat ze zig niet gehoord voelt. Ze zit ook in moeilijke tijd mentaal, want daar gaat het op het moment niet lekker, daar probeer ik haar te bereiken lukt niet. Ik weet sinds de tijd niet waar ze woont, ken haar familie niet, er zijn een hoop dingen dat zig mee spelt , en ik wil veder met de relatie. Maar is heel complex , ik heb heb me nu pas spijtig voor haar😔 me zelf goed in gelezen over vaginisme, en zag me daad , dat ik haar niet goed in hebt gehoord, en gisteren wilde ze het uitmaken. En zei, we maken samen zo veel leuke andere dingen mee, dat geen vaginisme is. Dat ze de relatie wilt afsluiten vond ik zo hard. Want ik aan de 1ne kant, moet je vrij voelen. Begrijp ik heel goed, en dat zig niet gehoord voelt begrijp ik ook. Want heb ook aantal dingen beloofd.
    Anoniem
    Anoniem 0

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Afgebroken omdat ik schuldgevoelens kreeg

    Ik ben 7 jaar getrouwd. Samen hebben we een prachtig gezin, maar toch. Vanaf het begin wist ik dat mijn libido veel hoger was dan die van mijn partner. Het speelt al jaren ondanks onmogelijk veel gesprekken verandert er niks. Op het gebied van seks voel ik me keer op keer afgewezen. Afgelopen jaar kreeg ik contact met een collega. Het ging steeds verder en we kregen seksueel contact. Lichamelijk pasten we ontzettend goed bij elkaar. Toch heb ik dit afgebroken omdat ik schuldgevoelens kreeg. Ik heb echter moeite om dit vol te houden en ben regelmatig geneigd om wederom te appen. Ik heb hier nooit met iemand over gesproken. Een beetje raad of advies zou welkom zijn...
    Mokuska
    Mokuska 2
    • Je bent ontrouw, je vrouw verdient beter..
      Als je niet kan krijgen wat je wil, moet je je spullen pakken maar vreemdgaan is heel zwak..

      Ikke
    • Alle reacties weergeven...
    • Je hebt volgens mij deze opties: doorgaan met vreemdgaan en liegen en bedriegen of het met je partner bespreken en vertellen wat je voelt en wat je wilt. Daarmee schep je duidelijkheid voor jullie beiden en breng je je gezin niet in een noodsituatie met veel mogelijke schade. Natuurlijk vergt dit moed en intelligentie. Up to you!

      Diemo
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Verliefd op iemand die 12 jaar ouder is

    Ik ben verliefd op iemand die 12 jaar ouder is. Of hij mij ook leuk vind weet ik niet. Ik zie hem bijna niet en weet niet wat ik tegen hem moet zeggen, of ik iets tegen hem moet zeggen.
    Ik heb hem leren kennen door de vriend van een vriendin van mij.
    Help! wat moet ik doen, hoe kan ik hiermee omgaan, iemand tips?
    Ik
    Ik 0

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Ik heb soms wat het gevoel dat ze me controleert

    Dus het zijn examens en soms heeft een student wat nood aan “ontspanning”. Nu ben ik samen met met mijn vriendin (24) en doen we dat vaak samen. Echter besloot ik vandaag om het is zelf te doen (snel klaar en terug volledige focus op de examens). Mijn vriendin heeft mij “betrapt” en was hier helemaal niet mee gediend. Ze is boos weggelopen en is daarna beginnen huilen. Ik vraag mij af of ik echt iets verkeerd deed? Ik heb het haar uitgelegd maar haar verhaal primeert boven wat ik zeg. Ik heb soms wat het gevoel dat ze me controleert op wat ik wel en niet mag doen en heb nu ontzettend hard dat gevoel.
    Help pls
    Jor
    Jor 0

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Hij wil een jonge vrouw en kids

    Ik ben 6 jaar getrouwd met man uit Tunesië maar in ons trouwen geen sex dacht dat stress was ofzo nu zei die gisteren. Dat hij wil scheiden hij wil een jonge vrouw en kids ik ben ouder dan hem
    Jeka
    Jeka 0

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Ze wil zich laten corrigeren in het ziekenhuis wat ik jammer vind

    Ik heb een vrouw met een extreme clitotoris. Haar cltoris is zeker 7 cm lang als ze super opgewonden is .
    Zij schaamt zich ervoor , ik vind het heerlijk en pijp mij vrouw wat ik weer heerlijk vind. Ze wil zich laten corrigeren in het ziekenhuis wat ik jammer vind.meer stelken met dit dellema ??
    Jaap
    Jaap 0

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Ik wou dat ik hem niet zo verdomd aantrekkelijk vond

    ik ben bijna 39 jaar oud, vier kinderen en sinds 3 jaar gescheiden na een relatie van 17 jaar. Het zat al jaren niet goed, maar weg gaan doe je ook niet op 123. Maar uiteindelijk gaf hij zelf de doorslag, hij bedrog me tijdens een werkbezoek, dat gaf mij de uitgang die ik zocht en ik zette hem aan de kant. Ondanks dat deed het pijn, met momenten soms nog, omdat je toch hebt geloofd in een happy after. Alle afspraken rond de kinderen vergat hij toen een ander zich aandiende, ik sta er dus alleen voor. Hij betaalt ook erg weinig, nog geen 400 euro voor 4 kinderen, ik draag alle kosten, tevens heb ik ze de klok rond. Ik hou van mijn kinderen, maar soms wil ik ook even uitblazen, alleen... 1 keer in de mand trek ik naar NL, om daar even bij te slapen, ik werk ook nog eens zeer onregelmatige uren, gelukkig heb ik mijn vader om het dragelijk te maken. Kinderen hebben sindskort met de vader gebroken, omdat hij enkel oog heeft voor zijn nieuwe vriendin en dienst kind... je zaait wat je oogst en hij weet precies niet wat hij nu allemaal aan het verliezen is. Maar dat is zijn deel. ondertussen heel wat gedated zelf en soms dacht ik yes, dat is hem, maar het werd alsnog niks. Al 2 jaar heb ik iets met een moslim, aan uit en eigenlijk meer een fwb waar ik van af wil, maar me niet lukt, hij komt altijd terug met vage beloftes. iedereen zegt dat hij toxic is en dat is ook zo, en toch... als we samen zijn is er zo'n rust, dat ervaart hij ook, en toch is een relatie niet aan de orde, ik ben 38 , hij 28 , maar het was vooral hij die op mij heeft gejaagd. ik wil ervan, van hem, van al dit. ik heb hem al tig aantal keren geblokkeerd, en toch, de momenten samen zijn zo heerlijk, vol intimiteit, maar nadien zijn we vreemden, tot de volgende keer, vermoeiend. even een voetnoot: we hadden een relatie van 7 maanden, dat ging toen uit, hij wilde na denken, elkaar maanden niet gesproken, ik had het al geparkeerd, en toen kwam hij terug, maar dan als freelancer ;)
    en nee, dat is niet grappig, het is tijd verspilling, want hij wilt trouwen, maar een moslima wil ik niet worden, dat is de bron van alle ruzie. ondertussen zijn er andere mannen die het wel serieus willen wagen, maar ik voel me niet vrij, omdat hij daar toch is, op de achtergrond, als een spook. maar ik wil het niet meer, hoe weersta ik contact met hem, hoe raak ik van hem af. het hem zeggen werkt niet, dan negeert hij het gewoon en moet ik normaal doen en niet alles ingewikkeld maken... ik wou dat ik hem niet zo verdomd aantrekkelijk vond of die rust bij hem ervaart dat ik enkel heb gevoeld bij mijn ex... hij is niet de juiste man voor mij, dat weet ik. maar wat doe ik eraan?
    Djanga
    Djanga 1
    • Alle reacties weergeven...
    • Hij geeft jou eerder onrust ik ken dit zo goed kwam er later dus achter dat hij een vriendin had.. en ja nog steeds contact. Seks, gesprekken alles is gewoon zo goed. We kunnen gewoon niet stoppen. Maar ik wil het wel echt, maar hij komt altijd weer terug. Wees duidelijk naar hem en werk aan jezelf! Zolang hij geen keuze maak date ook met andere

      Anoniem
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Maak mijzelf kapot en weet niet hoe het te stoppen

    Ruim 2 jaar geleden heeft mijn man mij verlaten. Hij had geen gevoelens meer voor mij. Hij heeft gevochten voor onze relatie zegt hij. Maar alleen vechten werkt niet, als de ander van niks weet dat er gevochten niet worden. Ja we hadden onze dingetjes. Maar dat het zo weg was heb ik nooit geweten. Tot hij weg ging. Ik was gebroken. Mijn zoon heeft mijn beste vriendin opgehaald. Die heeft mij getroost. En wat blijft nu. Zij had gevoelens voor mij man ak een tijdje. ( Zij was ook getrouwd bye the way) om een kant verhaal kort te houden anders kon ik ruimte te kort. Haar man is dood en hun wonen nu samen. Terwijl hij in een hospice lag lag mijn ex daar al in bed. Ben verraden door mijn man en beste vriendin. Het doet mij meer pijn dan ik in woorden kan uitdrukken. Heb er nog steeds zoveel moeite mee. Dat ik teveel eet, soms teveel drink. Maak mijzelf kapot en weet niet hoe het te stoppen. Sta op de wachtlijst voor een eetverslaving. En dan een psycholoog erbij. Pf ze hebben mijn hart uit mijn borst getrokken en erop gedanst. Zo letterlijk voelt het soms. En dan zeggen mensen het is nu bijna ander half jaar later. Get over it. Hoelang staat er voor rouwen. Zo voelt het. Wanneer kan ik verder. Wanneer accepteer ik het en ga ik echt weer leven.
    Petra
    Petra 4
    • Jeetje wat heftig Petra. Het is ook niet niks. En ik denk dat het best lastig is om dit een plekje te geven! Het valt rauw op je dak en het is nogal wat. Ik kan me voorstellen dat je jezelf verraden voelt... Boosheid, verdriet en dan ook nog rouwen om het verlies. Rouw kost tijd en energie. Misschien kan iemand jou hierbij helpen?

      Veel sterkte!

      Groetjes Tom

    • Dat hij aangeeft ervoor gevochten heeft en tegelijkertijd een geheime relatie heeft laat al zien dat er iets vanuit hem niet klopt. Alleen om zijn schuldgevoel af te schuiveb en de verantwoording van de scheiding bij jou te leggen, bah!
      Heel zwaar voor jou, snap ik. Vooral als je dit niet zag aankomen, hem volledig vertrouwde.
      Het probereb een plekje te geven. Probeer ontspanning te vinden, sociale contacten op te zoeken. Het geeft je voor nu misschien geen of minder plezier, maar dit is voor nu het enige om niet verder at te takelen. Tijd.. Heel veel sterkte!

      madelief
    • Verschrikkelijk ik leef met je mee...mijn man is ook net vertrokken hij zou al een tijd geen gevoelens meer voor me hebben...de pijn die je dan voelt is onbeschrijfelijk he :( je bent hier niet alleen in x

      Fieke
    • Alle reacties weergeven...
    • Wat een drama waarom doen mannen dit. Is het dat allemaal waard.
      Ik heb er al 2 zo gehad
      Lange relatie van alle 2 de mannen kinderen
      En je denk het gebeurt me niet meer
      Maar weer ben ik alleen met me Kids

      Dora
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Alsof er een switch in zijn hoofd is omgegaan

    Hoi hopelijk kan iemand mij hierin wat advies geven:

    Mijn vriend is door slecht nieuws, zijn zus heeft kanker, helemaal een ander persoon geworden van de ene dag op de andere. We zien elkaar al een jaar zowat elke dag, al had hij honderd dingen te doen. Hij maakte altijd graag tijd en we kregen geen genoeg van elkaars gezelschap. We hebben elkaar recent enkele weken moeten missen door een lange vakantie, daarbij kwam het besef hoeveel we elkaar misten en van elkaar hielden en we bespraken onze toekomst samen. Dit is wat ingewikkeld gezien hij 21 is en ik 28, maar de ruimte is er om hierover te spreken. Afgelopen jaar is fijn, stabiel en vooral liefdevol en betrouwbaar geweest. Het is oprecht een goede man met een goed hart en zou me nooit zo laten vallen zoals deze situatie nu.

    Na de lange vakantie terug kwam kort daarop het nieuws dat zijn zus borstkanker heeft. Hij is als persoon kn een week omgeslagen, hij zegt alsof er een switch in zijn hoofd is omgegaan. Van een liefdevol persoon is het nu alsof alle emoties uitstaan, ineens vind hij alleen zijn het beste en niks raakt hem meer. Hij weet wat hij voelde voor alles, maar voelt er nu niks bij. Nergens beleeft hij meer plezier aan, wilt zijn hobbies niet meer uitvoeren maar wilt alleen maar werken en thuis zijn bij zijn familie (woont thuis), sluit zich af voor vrienden. Ook wilt hij onze relatie ineens niet meer, dit wisselt steeds van ik weet het niet naar ik wil het niet meer. Hij kan niet stilzitten, amper oogcontact maken en wilt niet meer langs komen. Het is alsof hij al zijn gevoelens uitgeschakeld heeft en het niet binnen durft of wilt te laten. Zelfs over zijn zus haar ziekte voelt hij niks volgens hem. Dit is nu al bijna 4 weken zo ellende en totaal niet de persoon die hij normaal is.

    Ik probeer hem de ruimtente geven zover het lukt en vraag niet meer of hij langskomt. We hebben online contact maar heel kortaf berichten. De momenten dat ik aangaf dat ik hem met rust zou laten (wat ik eigenlijk niet kan en wil) begon hij wel weer vragen te stellen of zegt we zien het wel komt goed. Ik heb hem gezegd dat ik nergens heen ga en wil hier samen doorheen komen. Ook dat hij nu niet in staat is om keuzes te maken gezien hij over niets gevoel meer heeft. Ik ga hem niet laten vallen nu en hij is niet zichzelf. Maar hij voelt niets over helemaal niets in zijn leven. Is dat normaal en gaat dat voorbij? Ik vind dat niet een heel gezonde reactie, ondanks dat hij wat jonger is en nog niet heel veel meegemaakt heeft. Hij herkent dit ook niet van eerder. Ik vraag me af of hij al het gevoel op korte termijn wel binnen gaat laten of dat dit weken maanden kan duren. Zeker gezien het proces van kanker lang gaat duren. Voor mijn gevoel zit ik vast in de situatie. Zo lang hij niets voelt zal hij niet terugkomen naar mij als hij dit echt beeindigd, maar zolang hij niet zichzelf is kan ik het ook niet als echt beeindigen zien. Hij is totaal de weg kwijt en stort zich op werk. Is er advies hoe ik tot hem door kan dringen dat hij zijn gevoelens onder ogen moet komen en dit een plaats kan geven? En wat ik juist wel of niet kan doen in deze situatie?
    Ik wil hem niet opgeven maar dit is voor mij ook erg zwaar. Zeker gezien hij mij zo laat vallen in tijden dat je steun bij elkaar nodig hebt. Ook heb ik zelf de nodige problemen lopen waar ik nu ook niet mee bij hem aan kan komen, of wat voor mij werkt met hem tijd doorbrengen. Dat gaf me altijd rust. Maar dat alles ben ik nu ook verloren en ik ben bang voor wat de toekomst gaat brengen in deze onzekerheid.

    Hopelijk heeft iemand advies of uitleg hoe mannen zich zo kunnen afsluiten van alles en iedereen.
    Nikkie
    Nikkie 2
    • Hallo Nikki,
      Het is altijd lastig om voor een ander te bepalen of in te schatten wat die moet doen. Maar ik ga een poging doen. Neem het mee als je er iets aan hebt.
      Een heftige gebeurtenis (een zus die een slecht bericht krijgt) kan een enorme impact hebben op iemand. Dus ook op jouw vriend. Het lijkt er op dat hij zich stort op zijn werk. En de focus hierop legt om zijn gedachten en emoties geen ruimte te geven mogelijk. Voor sommige mannen kan het lastig zijn om ruimte te geven aan emotie. Binnen mijn praktijk merk ik dit vaker op. Ik zou jou en jouw vriend dan ook aanraden om ondersteuning te zoeken. Misschien helpt het jouw vriend als een man hem ondersteunt of alleen al luistert naar hem. Wat wil hij zelf?

      Veel succes en sterkte!

      Gr Tom

    • Alle reacties weergeven...
    • Hee Tom,

      Nou hij wilt niets, vertrouwt niemand meer (angst op pijn door dierbaren als ik het zo een beetje begrijp), wilt alleen zijn geen vrienden familie etc om zich heen. Sluit zich af van zijn gevoel, doet ook geen leuke dingen meer. Ik probeer tot hem door te dringen maar zonder resultaat. Hij vind het wel prima zo, want ja alleen kun je (zogenaamd) niet geraakt worden. En hulp wilt hij al helemaal niet want het gaat prima volgens hem. Ik maak me daar wel erg zorgen om hoe hij zich van alles en iedereen afsluit. Zeker omdat ik niet kan inschatten of dit een tijdje een reactie is of voor langer termijn..

      Nikkie
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Willen en kunnen!

    Willen en kunnen!

    Ik heb altijd gedacht dat houden van genoeg is tussen twee mensen.
    Nee,klaarblijkelijk is dat niet zo.
    We hebben alle twee best veel meegemaakt. De basis is bij mij vrij wankel geweest.En ik hou echt van mijn vriend.Maar ik wil wel maar ik kan het niet aan.En dat weet ik maar al te goed.
    Ik weet dat we elkaar los mogen laten.Maar daarvoor is het nog te vroeg.
    Daarvoor hoop ik nog een aantal patronen uit mijn verleden los te laten.
    Het is een proces!Hij is niet voor niets op mijn weg gekomen.
    Ik weet dat hij mij op een gegeven moment vaarwel zal zeggen.En ik hem.

    liefs!











    anoniem
    anoniem 0

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Ik hoor niet anders dat ik in het NU moet blijven

    Ik heb ernstige PTSS en ben er nou achter gekomen dat ik mijn verhaal bij geen enkele hulpverlening meer kwijt kan. Ze snoeren je gelijk de mond terwijl je vol verdriet, angst etc. Zit. Ik hoor niet anders dat ik in het NU moet blijven dus duw je al je verdriet en angst en vertrouwen, wanhoop, stress etc. bij je weg zodat mijn hoofd continue vol blijft zitten. Omdat alles in je hoofd blijft zitten wat continue aan je vreet heb ik daardoor nog meer fysieke en mentale klachten in mijn lijf wat vreselijk voelt. Elke keer werd tegen mij gezegd het gaat vanzelf weg, nou ik merk alleen maar nog meer wanhoop bij mezelf en ben bang dat ik mezelf wat aan wil doen want weg gaat het helemaal niet in je hoofd. Het raakt alleen maar nog voller en de agressie neemt toe en de boosheid. Geen enkele hulpverlening doet er wat mee en laat je gewoon in de kou staan met een vol hoofd en moet dat dan goed zijn voor mij? Ik voel me steeds meer alleen gelaten door de psycholoog en de POh ggz bij de huisarts. Ze doen totaal niks meer met je anno 2023. Ze laten je gewoon barsten en zoek het zelf maar uit. En daar betaal je dan dik voor. Voor het niks doen. Die hele psychotherapie kunnen ze beter nou op gaan doeken want ze doen niks meer en mijn verhaal blijft eeuwig in mijn hoofd waardoor ik ook niet meer kan werken want geen enkele werkgever wil mij met ernstige PTSS vol stressklachten en angst en depressieve gevoelens. Dus ik zit nou gedwongen thuis hierdoor terwijl ik best wil werken. Ik ben door de gemeente alweer voor anderhalf jaar niet beschikbaar gesteld voor werk etc bevonden. Over anderhalf jaar ben ik 61 en dat was het dan. En mijn verhaal kan ik nooit meer kwijt. Ze willen liever dat de buurman of de buurvrouw het maar gaat oplossen om mijn verhaal kwijt te kunnen. Onprofessionele mensen dus. Weet je ik ben hier zo boos over en voel me vreselijk machteloos nog meer dan ik al was omdat de professionele hulp het gewoon laat af weten want die weten het beste wat goed voor me is. Te zot voor woorden want zij weten niet wat goed voor me is nee dat ben ik zelf. Ik weet het beste wat goed me is en dat is dat ik mijn verhaal kwijt wil. En dat kan niet meer want de deur is nou overal potdicht. SCHANDALIG en ik voel me machteloos want mijn verhaal blijft eeuwig in mijn hoofd met alle klachten van dien. Wat zou het een opluchting zijn als er eindelijk eens iemand is van goede hulpverlening dat die weer open voor me staat net zoals jaren geleden. Ik verlang weer naar die tijd terug dat de hulpverlener gewoon je grieven etc weer aan wil horen. En ik blijf me machteloos voelen en tot wat? Dat ik straks zelfmoord pleeg en mezelf weer wil slaan puur uit onmacht omdat ik nergens mijn verhaal kwijt kan? Moet het dan zover komen? Schijnbaar!!!!!
    Emma
    Emma 0

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Blijkt haar ex ook meer te willen dan alleen contact

    Mijn vriendin met wie ik meer dan 5 jaar samen ben heeft nog steeds contact met haar ex partner. Iets meer dan een jaar geleden heb ik haar hiermee geconfronteerd en gezegd dat ik mij hier niet fijn bij voel.

    Onlangs heb ik ontdekt dat het contact er nog steeds is en blijkt haar ex ook meer te willen dan alleen contact

    Ik heb geen idee hoe dit aan te pakken en hoe dit op te lossen.
    Anoniem
    Anoniem 0

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Penetratie is nooit gelukt

    Vaginisme en nieuwe partner

    Al ruim 20 jaar denk ik dat is vaginisme heb, penetratie is namelijk nooit gelukt. Officieel is dit nooit vastgesteld, maar binnenkort word ik hiervoor fysiek onderzocht. Het gevolg van 20 jaar vaginistisch reageren, is dat ik vaste relaties lang uit de weg ben gegaan, ik vertrok altijd 'net op tijd', voordat een partner mij zou verlaten.

    Sinds een paar maanden heb ik toch weer een nieuwe relatie en ik ben deze keer extra gemotiveerd om mijn vaginisme te gaan overwinnen. Ik vind het wel erg lastig om opgewonden te raken in het bijzijn van een partner, in mijn eentje gaat dat veel makkelijker. Mijn nieuwe vriend drukt inmiddels op alle goede knopjes, maar als ik niet opgewonden ben/ in contact sta met mijn emoties, heeft het weinig effect. Desalniettemin vind ik dat ik op de goede weg ben, door te oefenen met het herkennen van mijn eigen gevoelens en emoties.

    Nu zit ik eigenlijk met het volgende: mijn vriend reageert zelf ook 'afwijkend' op de handelingen die ik bij hem uitvoer. Hij krijgt enorm snel een erectie en er komt aardig wat vocht vrij, maar zodra ik hem bijvoorbeeld aftrek, wordt hij helemaal droog. Mijn partner is besneden, dat kan meespelen, maar ik vind het toch gek, hij zegt dat het ook pijn doet. Ook andere handelingen lijken weinig effect te hebben, mijn vriend toont nul expressie, maar komt uiteindelijk op een soort onverschillige manier klaar. Het voelt voor mij heel ongemakkelijk, alsof ik iets fout doet. In eerdere relaties was dit nooit een probleem, de mannen reageerden altijd wel enthousiast, zelfs de meer introverte types. Een lichamelijke reactie kun je toch moeilijk onderdrukken, lijkt me . Het lijkt alsof mijn partner gewoon écht weinig voelt en/of zich emotioneel afsluit (dit doet hij in het dagelijks leven ook). Geen hijgje, geen pufje, helemaal niks, gewoon een doodse stilte en hooguit een droog 'ja, ik ben gekomen'.

    Dit alles helpt niet bij mijn eigen proces, alhoewel ik de herkenning van allebei een seksueel probleem ook wel weer prettig vind. Ik stel me nu passief op ten opzichte van hem, want het voelt alsof het toch geen zin heeft wat ik doe. Omdat penetratie nog even niet mogelijk is, blijft het toch bij aftrekken en orale seks, maar dat laatste bleek niet veel beter te zijn, terwijl ik ook daarover eerder nooit klachten heb ontvangen. Hij zei zoiets als: 'we hebben allebei niet veel ervaring, we moeten nog oefenen'. Ouch.

    Herkent iemand dit?

    Groetjes,
    Stella.
    Stella
    Stella 5
    • Hoi Stella,

      Ik denk dat je vriend zich dagelijks aftrekt, misschien wel meerdere keren op een dag. Op een gegeven moment voelt een orgasme dan ook veel minder fijn. Als je 2 weken droog staat en dan een orgasme krijgt, dat is een wereld van verschil

      Henk
    • Sorry hoor maar ik kan mij het heel goed voorstellen dat je vriend langzaam maar zeker het bijltje er bij neer gooit.
      Als je mijn vriendin was geweest was ik al lang weg geweest.
      Wat denk je nou dat elke kerel afgetrokken wilt worden?
      Jij hebt een probleem niet die vriend.

      Louw
    • Ik wil niet afgetrokken worden door wie dan ook, komt bij mij beetje ziek over als dat je invulling is bij sex met je vrouw.
      Ook hoef ik niet gepijpt te worden door mijn vrouw, daarvoor heb ik te veel respect voor mijn vrouw die hoeft niet aan mijn pik te zuigen.

      Henk
    • Gewoon samen naar een seksuoloog, andere relevante therapeut of specialist gaan. Best stoppen met amateur psycholoog te spelen, behalve als je daarop kickt natuurlijk!

      Diemo
    • Alle reacties weergeven...
    • Wat een reacties hierboven. Ik beklaag jullie vrouwen.

      Spreek er open over. Enige manier om te leren wat hij graag heeft en wat niet. En spreek ook open over je probleem. Als dat een dealbreaker is, terwijl je zelf al aan werkt, is hij het niet waard.

      Anoniem
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Elke keuze die ik maak doe ik iemand pijn

    Hoihoi,

    Ik heb soort gelijke probleem. Ik heb een relatie met een man maar begin 2022 kwam ik een meid tegen en werden snel vriendinnen. Maar op een intens manier wat je niet kan omschrijven. Ik val zelf niet op vrouwen maar zij wel. Toch zijn er dingen gebeurd en ik was bang om haar te verliezen en toch maar mee te gaan in alles. Tot laatst oktober heeft ze alles tegen mijn vriend vertelt en mij voor het blok gezet. Mijn vriend is niet bij mij weggegaan maar ik mag haar niet meer zien. Op de dag van vandaag breekt het mij nog steeds, want het gemis is groot. We zagen en spraken elkaar de hele dag, het leek als een soulmate. Wat moet ik doen, ik durf haar niet te bellen of te berichten omdat ik bang ben dat ze mijn vriend belt. Ik mag van hem niet met haar omgaan maar mijn hoofd lijkt wel een achtbaan iedere dag. Ik wil zo graag vrienden met haar blijven maar heb geen keus want elke keuze die ik maak doe ik iemand pijn en cijfer mezelf weg.
    Kelly
    Kelly 1
    • Alle reacties weergeven...
    • Eerlijk kies voor jezelf, want je cijfert jezelf zoizo weg als je nog vriendinnen wil blijven met zo iemand. Je had een soulemate gevonden die op vrouwen viel, jij zelf niet.

      Citaat:
      Toch zijn er dingen gebeurd en ik was bang om haar te verliezen en toch maar mee te gaan in alles. (Ik neem aan seksueel)
      Vind dit van haar kant respectloos en van u veelste meegaand.

      Ze zet je voor het blok door alles te vertellen aan je man, wat is dat nou voor een vriendin of wat het ook is.

      Ik snap heel goed je gemis van je "soulmate" maar eerlijk komt ze mij niet goed over voor jou. Wees juist blij dat je ervanaf bent en nogmaals ik snap het gemis/contact, mensen komen en gaan.
      Wees blij dat je man het accepteert dat het is gebeurd en bij je blijft.

      Waarom ik dit zo goed herken, is omdat ik laatst ruzie heb gekregen met wat ik dus dacht dat mn beste vriendin was. Ze heeft me daarna goed genaaid door mijn hele persoonlijke details op straat te gooien met grote gevolgen van doen bij mijn huwelijk en die van n ander. Ik mis haar ook, maar naar zo een actie mag ze van mij de tering krijgen, want dat is geen vriendschap.
      Heb nog steeds buikpijn van de gehele situatie.

      Anoniem
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Ligt het aan mij of is het de waarheid?

    Ligt het aan mij of is het de waarheid?
    Ik ben al ongeveer 7 jaar samen met mijn vriend, en zeker op een leeftijd van 23 jaar is dat al lang. Pfoe, waar zal ik beginnen? Komt erop neer dat mijn vriend al 7 jaar lang vreemdgaat met enige regelmaat. Voornamelijk veel online chatten met vrouwen (zelfs bekenden/vriendinnen van mij: heel pijnlijk), maar ook afgesproken. Deze vrouwen denken dat hij gewoon single is en weten vaak niet van mij af. Nu ben ik zelf ook jaloers en onzeker, wat het moeilijk maakt om ermee om te gaan. Hij zegt dat hij het zelf ook niet wilt, maar een bepaalde drang voelt om aandacht te krijgen (die ik voor hem blijkbaar niet kan verzadigen), waardoor ik hem het voordeel van de twijfel geef. Na hem verschillende keren betrapt en geconfronteerd te hebben, heb ik ook meermaals op het punt gestaan de relatie te beëindigen. Wanneer ik aangeef mij zorgen te maken of het onderwerp aanhaalt, wordt hij boos en vindt dat ik me aanstel en dingen verbeeld die er niet zijn. In mijn ogen zou hij dan dus zijn best doen om het tegendeel te bewijzen, maar hij laat mij express in twijfel zitten met onbeantwoorde vragen. Elke keer overtuigd hij mij toch weer dat het beter zal gaan en ga ik twijfelen aan mezelf of ik wel echt de relatie wil stoppen of dat het een opvlieger is. Nu zitten we wel sinds kort in therapie, maar ik heb niet het gevoel dat hij het serieus neemt. Elke keer wilt hij de sessies uitstellen (hij zegt vanwege de verbouwing, dus dat is een geldige reden, maar ik vind therapie ook belangrijk). Het gaat heel erg met ups en downs, maar de laatste tijd is er nog een schepje bovenop. Hij wordt heel snel boos en gaat me dan ook uitschelden wat ik niet acceptabel vindt. Zo heeft hij wel eens gedreigd dat wanneer ik niet ophoud, hij mijn hoofd tussen de deur zou stoppen, mij aan mijn haren naar buiten zou trekken en vanochtend zei hij nog dat hij wenste dat ik een hartaanval kreeg. Ik weet niet goed wat ik hiermee moet, als ik zeg dat ik het niet oké vind hoe hij tegen mij praat, maar dan wordt zijn taalgebruik nog grover. Gelukkig is het (nog) nooit zover gekomen dat hij fysiek geweld gebruikt tegen mij, maar ik sluit niet uit dat ik dat in de toekomst nog wel zie gebeuren. Wat mij zo in verwarring brengt is dat hij ook wel zegt dat hij met mij wilt trouwen en kinderen wilt, met mij een toekomst op wilt bouwen en hebben we ook leuke tijden. Ook hebben we recent een huis gekocht (misschien niet de slimste keuze, maar ik zei "als we in therapie gaan en jij denkt dat het goed komt, dan is het oké"). Als ik van een afstand naar onze relatie kijk, dan denk ik echt waarom laat jij dit jezelf gebeuren, je bent nog jong en hebt een baan, ga gewoon weg bij hem (we hebben ook geen kinderen, wel een huis). Aan de andere kant houd ik wel echt van hem, en ben ik ook bang hem kwijt te raken. Zeker gezien hij een meer dominant persoon is en ik niet, is hij iemand waar ik me goed aan kan optrekken. Verder heb ik hoop dat door therapie zijn behoefte aan vrouwen aandacht stopt en hij stopt mij te kleineren en beledigen, maar ik twijfel zelf of die hoop ook realistisch is. Heeft iemand tips??
    L
    L 4
    • Oh meid. Wat denk je zelf. Dat dit een toekomst heeft? Als er zulke dingen gebeuren, nu al? Dit wordt alleen maar erger. Ik denk dat je de waarheid wel weet. Maar dit is hard (en tijdelijk eenzaam).
      Begin alsjeblieft niet aan kinderen, dat doen heel veel mensen in de hoop dat het beter wordt. Een huis kopen was al een mistake denk ik. Je bent nog jong, alles kan nog ten goede veranderen voor je, don’t worry, maar niet in deze relatie

      Anoniem
    • Bedankt voor de reactie! Het luchtte überhaupt al op om het te schrijven. We zouden morgen weer naar psycholoog moeten, maar dat is dus verplaatst naar een volgend moment (wanneer we verhuist zijn). Ik vind het gewoon lastig omdat ik weet dat hij iemand is met een gebruiksaanwijzing, hij is pleegkind en heeft niet de meest ideale opvoeding gehad. Een vaderfiguur die behoorlijk fel uit de hoek kan komen en duidelijk de overhand heeft in huis, inclusief narcistische trekken. Mijn vriend is altijd veel op zichzelf en ook wel vertroeteld naar mijn mening (ik heb een vrij groot gezin en ben gewend rekening te houden met anderen), waardoor hij anders naar sociale gezelschappen, relaties en familie kijkt. Nu snap ik dat elke opvoeding anders is en je daarin goed kan verschillen. Alleen soms snap ik hem gewoon echt niet, hij is bijvoorbeeld de enige in mijn hele omgeving die mij egoïstisch noemt, terwijl anderen juist zeggen dat ik meer aan mezelf moet denken. Dus dat is zo tegenstrijdig. Hij is verbaal ook heel sterk, weet precies wat hij zegt en hoe dat iemand anders aangrijpt en ik ben nogal een gevoelsmens die juist in emotionele situaties niet goed uit mijn woorden kan komen. En als ik alsnog op het punt sta om mijn spullen te pakken, dan zet hij wel weer de hele wereld op zijn kop om mij terug te krijgen... Zijn het dan leugens dat hij van mij houdt? of is het een uiting van frustratie op momenten dat hij zijn zin niet krijgt? moet ik anders met hem communiceren? zoveel vragen...

      L
    • Oh hij houdt wel van je. Maar hij gaat stelselmatig vreemd, hij liegt en is soms agressief vertel je. Vind jij dat gezond?

      Je vriend heeft narcistische trekken.
      Wat je vaak ziet is dat dit soort mannen zorgzame vrouwen aantrekken, die te lief zijn. Hoe kan ik hem helpen? Ja maar het komt door zijn jeugd.
      Ook zijn deze mannen (die in hun jeugd vaak verwend zijn) verbaal sterk en ruiken daadwerkelijk je zwakke plekken. Ze maken je onzeker om de macht te houden (gaslighting zie internet). Dit is een hele moeilijke dynamiek om in te zien, want soms zijn ze ineens toch weer aardig, dus ik snap je zeker wel, maar ik wil je toch waarschuwen.

      Je zou eigenlijk aan jezelf moeten denken: verdien ik het om zo behandeld te worden? Wat heb ík nodig ipv hij.
      Daarbij: hoe langer je in zo’n ongezonde relatie zit (met narcistisch gedrag) hoe ongezonder je er in de regel uitkomt.
      Wat hij heeft op te lossen uit zijn jeugd is zijn probleem. Jij hebt na te denken of je dit is wat je verdient.

      Anoniem
    • Alle reacties weergeven...
    • hmm ik vind het echt ingewikkeld. Tijdens therapie zegt hij bijvoorbeeld juist dat hij zou willen dat ik meer een eigen mening moet hebben, en dat ik niet altijd moet zeggen of doen wat ik denk dat híj zou willen. Dus in dat opzicht wilt hij juist wel dat ik meer tegengas geef denk ik? Of is het een poppenspel om maar goed over te komen ook bij de psycholoog? Op andere momenten vindt hij het juist prettig om de touwtjes in handen te hebben. Ik versterk dat alleen zelf, omdat ik het juist prettig vind op de achtergrond te staan. Ik baal alleen soms van mezelf als ik merk dat ik hem letterlijk niet durf aan te spreken op zijn gedrag wanneer ik dat zou willen. Dat zijn momenten dat ik besef dat de verhoudingen niet gezond zijn, maar of dat door hem of door mij komt geen idee. Maar wilt hij zelf dan niet veranderen? Als je echt van iemand houdt, dan doe je toch alles om verdriet en pijn bij de ander te vermijden? Hij zegt wel dat hij spijt heeft dat hij mijn zo pijn heeft gedaan. En zegt ook dat hij het zelf vervelend vindt (en er graag vanaf wilt) dat hij behoefte heeft aan andere vrouwen. Maar als ik hem aanspreek van ik vond dit niet oké, dan kan hij heel bot zeggen dat ik het dan zelf had verdiend. pffff ik weet het echt niet

      L
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • M’n hart is letterlijk gebroken...

    Ben er vandaag achter gekomen dat mijn vriend me al meer dan een jaar bedriegt met vrouwen van het internet.. er staan zelfs filmpjes op internet dat ze bezig zijn.. we zijn 9 jaar samen hebben 2 jonge kindjes.. had een onderbuik gevoel en heb het hem meerdere keren gevraagd of er iemand is of day hi sex heeft met iemand anders maar het antwoord was nee en dat ik niet zo onzeker moet zijn.. m’n hart is letterlijk gebroken.. hoe kan ik dit het beste aan hem vertellen..? Heeft iemand tips??
    S
    S 3
    • Wat klote! Hoe gaat het nu? Ik zit in een soort gelijke situatie alleen er is geen seks geweest wel emotioneel vreemdgaan. Hier ook 2 jonge kindjes.. heel veel sterkte!

      Anoniem
    • Hem vertellen over je gebroken hart?? Wat dacht je van wegrennen aub ga voor jezelf en je kindjes!
      Wat bezielt jullie vrouwen om bij zo iemand te blijven kost je letterlijk jezelf zoveel energie.
      Hij gaat niet veranderen!

      Selma
    • Alle reacties weergeven...
    • Hey,
      Ik snap waar je doorheengaat. Als je contact wil hebben en je ei kwijtwil, dan kan je mij bereiken. Ik ben objectief, maar ook een vrouw. Het is heel lastig waardoor je heen gaat. Extra lastig met kinderen. Ik wil je graag helpen.

      Mvg,
      sheila

      Sheila
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Moet ik toch de waarheid boven tafel zien te krijgen?

    Dag allemaal,
    Mijn verhaal is heel lang, dus ik kort het even in.

    Ik ben na 7 jaar samenwonen (relatie van 17 jaar) weer alleen gaan wonen omdat mijn ex 'er klaar mee was'. De werkelijke reden weet ik tot de dag van vandaag nog steeds niet. Mijn onderbuik gevoel zegt dat hij verliefd is geworden op iemand anders (daar niets mee gedaan heeft naar mijn idee) maar het echte verhaal ken ik niet. We hebben nog even een relatietherapeut geprobeerd, maar ook daar kwam geen 'boe of bah' uit.

    Ik ben er echt ontzettend naar en verdrietig van geweest omdat mijn onderbuikgevoel best wel sterk is. Nu, na dik een jaar heeft hij weer contact met me gezocht, spreken we weer met elkaar af en is het oprecht gezellig. Echter wil hij nog steeds niet praten over de werkelijke redenen van de breuk. Eigenlijk vind ik dat ik daar wel recht op heb, maar ik realiseer me dat als ik daar over ga 'zeuren' dat ik de 'relatie' die ik nu weer met hem heb, kapot maak. Het is mijn frustratie.

    Nog steeds kan ik er wakker van liggen. Wat is er gebeurd destijds en waarom vreet het zo enorm aan me. Wat vinden jullie, moet ik het naast me neerleggen en genieten van het moment? Of moet ik toch de waarheid boven tafel zien te krijgen?

    Alvast dank voor jullie reacties. Groetjes Anneloes uit Amsterdam.
    Anneloes
    Anneloes 5
    • Hoi Anneloes, heb je wel recht op. Het is mooi makkelijk voor hem zo. Hij was er klaar mee en heeft nu bedacht dacht hij je terug wil. Heeft je een hoop verdriet gedaan en wil nu niet over moeilijke dingen praten.

      Je zeurt niet als je dit wil weten. Sterker nog, je hebt er recht op. Hoe wil je anders nog verder met deze relatie? Dat kan toch niet als jullie daar niet open over kunnen praten? Je mag meer voor jezelf opkomen (zegt mijn gevoel)
      Succes!

      Anoniem
    • Dankjewel Anoniem. Als je nog een goede tip hebt hoe ik dit kan aanpakken zonder de boel te verpesten, dan graag ;-)

      Anneloes
    • Ja toch ‘gewoon’ vragen (op een goed moment uiteraard) netjes, maar rechtstreeks en zelfverzekerd.
      En aangeven dat je anders niet verder kunt.
      Dat zou ik zelf doen. Maar het is altijd makkelijk praten voor een buitenstaander.

      Het is ook moeilijk omdat je bang bent het ‘te verpesten’ zoals je aangeeft. Dat geeft aan dat er eigenlijk niet zoveel openheid tussen jullie is (geweest). Maar als je er echt achter staat dat je er recht op hebt, ga je zelfverzekerd het gesprek aan.
      En wat is verpesten? Dat je hem kwijt raakt omdat hij niet tegen moeilijke gesprekken kan? Tja dan ben je sowieso beter af zonder hem.
      Wederom succes 😉

      Anoniem
    • haha..ja helemaal met je eens hoor, dankjewel.

      Anoniem
    • Alle reacties weergeven...
    • Dag Anneloes, je geeft aan dat je er nog wakker kan van liggen en dat het aan je vreet dat je niet weet waarom hij toen bij je is weggegaan. Ik weet uit ervaring dat het niet zo eenvoudig is om dit zomaar naast je neer te leggen ondanks de gevoelens die er eventueel nog zijn en het feit dat wat er nu is, dat je dit ergens niet kwijt wil of wil kapot maken. Communicatie, eerlijkheid en vertrouwen zijn echter de bouwstenen van een relatie en als dit niet mogelijk is dan zit het fundamenteel niet goed en dan is de vraag of je zo'n relatie wilt? Het is belangrijk dat je jezelf voorop stelt en je verwachtingen en zelfs eisen (onder andere over het feit dat je wilt weten waarom dat hij je toen heeft verlaten) duidelijk maakt en hieraan vasthoud. Als je dit opzij schuift om hetgeen er nu terug is tussen jullie niet kwijt te spelen dan ben ik ervan overtuigd dat dit je steeds zal blijven kwellen en "verpest" je dan wel niet de "relatie" met hem maar wel de relatie met jezelf en die is de allerbelangrijkste. Kortom, erover praten en lukt dit niet, dan bepaal je voor jezelf welke relatie je de belangrijkste vindt. Veel succes!!

      Wouter
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Diep in mijn hart weet ik natuurlijk wel waar dit naar toegaat

    Ik woon nu 2 jaar samen met mijn vriend, hij heeft zijn huis verkocht en is bij mij komen wonen. Ik vind hem een knappe man, kan met hem lachen, hij kan lief zijn. Hij is charismatisch, ziet er goed uit en dat weet hij. Maar hij heeft ook andere kant. Ik hou echt heel veel van hem, en wil gaan voor onze relatie. Maar hij heeft een probleem met zichzelf. Wij werken beide fulltime, ik heb een veeleisend baan, dat is prima hier heb ik voor gekozen. Ik sta 's morgens om kwart voor 6 op, verzorg de honden en rij om half 7 weg. Hij staat later op. Ik doe zo' n beetje alles inhuis. Om een lang verhaal kort te maken is dat hij helemaal niets doet in huis. Ik kook, doe de was, de tuin, ook het zware werk. En hij zit voor de tv. Hij is wel bezig met maken van schuifdeuren in schuur project van nu al een half jaar e.a. klusjes. Daarbij help ik hem vaak het lijkt wel of hij het niet alleen kan. Het huis is een zootje hij laat alles slingeren en ruimt niets op, is altijd van alles kwijt. Ik vind zelf dat ik ook meer moet opruimen maar heb geen energie. En ik krijg dan te horen het is een zootje terwijl hij daar zelf aan mee werkt. Ben ''s avonds aan het einde van mij latijn. En het ergste komt nog bij loopt vaak te schelden, zeg ik wat zegt hou je mond, noemt mijn vies wief etc. . Kan van de een op andere moment omslaan in emoties wordt dan boos, geeft mij overal de schuld van, negeert mij. Heeft commentaar op iedereen en hij zelf is het belangrijkste. Denkt dat hij alles kan zeggen en kwetst daardoor veel mensen, ook op zijn werk is hij niet tactisch met name tegen mensen die voor hem wat moeten doen (monteurs). Tegen zijn meerdere weet hij wel houding te geven. Hij is echt dominant, overheersend, ongeduldig, schaamt zich niet gauw, wil zijn zin doordrijven, hij is egoïstisch en praat ook in de ik vorm. Daarnaast is hij chaotisch, impulsief en maakt niets af. Hou houdt geen rekening met mij en als hij iets in zijn hoofd zit gebeurd dat ook, zonder te overleggen met mij krijg ik de mededeling ik ga zondag na een biljart wedstrijd kijken. En hij gaat gewoon.terwijl ik samen iets wil doen. Kortom hij heeft geen respect voor mij en en ook niet tegen mijn moeder. Zij is oud krijgt niet alles meer mee (slechthorend) en negeert haar ook. Mijn ouders wonen ook bij mij in (apart huis) ook die hebben aandacht nodig. Ik spreek hem ook aan op zijn gedrag en wat dat met mij doet. Antwoord is het intesseert mij niet, donder op.
    Ik denk dat hij alleen om zichzelf geeft, spiegel is ook voor hem belangrijk, net zoals kleding. Hij wilde cadeau doen voor mijn 50 ste verjaardag en een reis ver weg, ik heb gezegd niet dit jaar nu ergens in Europa en ook uitgelegd waarom moeten vaccinatie halen etc. Antwoord ik ga wel alleen.
    Wat ik zie in hem dat hij hulp nodig heeft maar hij vind van niet meerdere hebben dit ook tegen hem gezegd ook op zijn werk. Ook denk ik dat hij Adhd heeft hij is ook erg druk, krijgt niks klaar geen overzicht, concentratie problemen, snel afgeleid. Het doet wel wat met mij nu ik dit opschrijf, hij heeft ook hele goede kanten en die moet hij juist meer laten zien.
    Maar diep in mijn hart weet ik natuurlijk wel waar dit naar toegaat.


    Nathalie
    Nathalie 3
    • Jeetje dat iemand zo kan zijn, dan is er echt iets mis met zo'n persoon. Dit verdiend niemand. Sterkte ermee

      Sander
    • Gauw wegwezen. Hem eruit. Waar is de gelijkwaardige relatie in deze?

      eva
    • Alle reacties weergeven...
    • Wat doe je nog bij hem? Ik zou het echt zo erg vinden om een man te hebben die zo met zijn medewerkers om zou gaan en zelfs met mijn moeder.
      Ik zou rennen.

      Richelle
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Hoe kom ik erachter of ik poly ben

    Na een relatie van 32 jaar, samen en gehuwd ben ik gescheiden. Eenpaar maanden na de scheiding ontmoette ik een vrouw. Zij gehuwd, deel van een koppel dat heil ziet in paraclubs, maar waar zij nooit van genoot. Na een paar weken spraken we regelmatig af, kwam ze bij mij overnachten met medeweten van haar man. hij bleef thuis bij de kinderen of gin ook uit. samen genoten we van onze momenten die meer waren dan enkel sex, we kenen film, aten samen en genoten van de nacht.
    Vriendschap werd liefde, alleen is zij gehuwd. Haar man staat onze relatie toe want intimiteit thuis is er niet meer. Maar, allen leven is maar alleen. Dus stel ik me de vraag hoe kom ik erachter of ik poly ben. Ik bedoel, het zou alles draaglijk maken mocht ik een partner vinden die in het dagelijkse leven het mijne deelt, en mee toestaat dat ik ook de andere liefde die oprecht is, maar door tijd en kinderen beperkingen heeft zou laten beleven.En voor alle duidelijkheid, het gaat hier niet over meerdere vrouwen willen, nee alleen die ene die erbij zou mogen. Ook de vriendin steunt deze zoektocht. het geeft haar rust als ze in haar gezin weet dat ik niet alleen ben en haar toch graag mag beminnen. Is het egoïstisch? Zijn er vrouwen die hun man dat gunnen. ? Het is de bedoeling dit eerlijk te houden en niet achter de rug. Kan ik met poly-mensen hierover praten?
    E van Beersel
    E van Beersel 0

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Ik ben aan het daten maar ik twijfel

    Ik ben aan het daten met een leuke dame. We zijn nu ongeveer 3 maanden aan het daten. Alles liep lekker en het voelde heeel goed en vertrouwd. echter merkte ik ongeveer 2 weken geleden dat ik echt van de een op de andere dag intense twijfels kreeg. Zelfs zo erg dat ik me uberhaupt afvraag of dit iets met haar te maken heeft. Uiteindelijk heb ik mijn gevoel naar haar uitgesproken en gezegd dat ik tijd voor mezelf nodig heb. Dit is nu anderhalve week geleden. In deze tijd hebben we elkaar 2x gezien, maar het gevoel van twijfel wordt maar niet minder. Alsof van de een op andere dag alle aantrekkingskracht verdwenen is.. zo voelt het een beetje. Het is een erg vervelend gevoel en lastig te omschrijven.. helaas zorgt het dat ik er ook erg veel stress van krijg. Ik vind haar een leuke dame maar ik vraag me hardop op af dit een toekomst heeft, echter wil ik ook niet te snel een beslissing nemen waar ik achteraf spijt van krijg. Is er hier iemand die een soortgelijke ervaring heeft gehad? Ik heb geprobeerd erachter te komen waar deze twijfel vandaan kwam maar ik kan zo 123 niets ontdekken. Hij is er gewoon, en dat maakt het allemaal zo vervelend en stressvol.
    Anoniem
    Anoniem 1

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Als meisje gestompt in buik door een jongen

    Hey, het is wel jaren geleden dat het gebeurde, maar ik zat er wel heel lang mee.

    Is het normaal om als meisje geslagen of gestompen te worden door een jongen?
    En dat na een grapje? Ik werd als meisje keihard gestompt in mijn buik na een grapje dat niet kwetsend bedoeld was. En sommige vonden het dat ik het verdiende en terecht is. Had er een uur lang buikpijn van gehad. Maar dat boeit niemand. De meeste jongen en mannen vinden dat ik als meisje het verdiend had om geslagen of fysiek mishandeld te worden door het andere geslacht. (Inclusief mijn vader) Ze vinden dat ik geen bescherming nodig heb en dat ik een misstap zoiets moet verwachten en het maar moet verdienen, terwijl ik zelf geen eens een jongen of man sla of fysiek iets aandoe.

    Maar ik begreep niet waarom ik als meisje door een jongen geslagen wordt, vooral niet om een grap. Als je daar beledigd bij voelt kon je dat ook zeggen des noods kon je het van jezelf afbijten. Ik heb er heel lang last van gehad. Verdiende ik dit?
    Lione
    Lione 4
    • Niemand slaat een meisje of vrouw! Wat de reden ook is, dat doe je gewoon niet...

      Mike
    • Verdiende je niet!!!!

      Mensen doen elkaar zoveel pijn :-(

      Anoniem
    • Je verdiende dit zeker niet! Kies voor jezelf en ga zo'n stomme jongens, mannen uit de weg!

      Anoniem
    • Alle reacties weergeven...
    • Jij voelt zelf wat wel en niet goed voor je is, daar heb je geen andere mensen voor nodig om dat jou te vertellen of iets uit je hoofd te praten. Maar nee, in je buik gestompt worden is nooit, op geen enkele manier, acceptabel. Ik schrik ervan dat je vader er ook zo in staat. Mijn raad: ga uit die situatie, kies voor jezelf, omring je met mensen die wel respect voor je hebben.

      Tanit
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Soms wordt dit echt te veel

    Hallo, ik heb mezelf maar even mini genoemd.

    Ik ben nu een aardig tijdje zwanger (echt net voorbij het 1e trimester) en ben erg vaak moe. Nou vind ik het heus niet leuk dat ik vaak na mijn fulltime baan en het zorgen voor onze dochter vaak om 9 uur al zo moe ben dat ik mijn ogen niet open kan houden. Ik vind dat vreselijk, en mijn man minstens net zo vreselijk.
    Ik weet dat ik de slaap nodig heb, en dat ik soms ook echt geen heilig boontje ben in mijn gedrag. We hebben steeds vaker ruzie om onzinnige dingen, vooral sinds ik zwanger ben.

    Nu spelen er een aantal factoren mee:
    Zwanger
    Stoppen met roken (nu ruim een maand)
    Stoppen met blowen (vanaf het begin)
    Ik heb ptss
    Mijn man en ik hebben beiden ad(h)d

    Dit maakt alles zeker niet makkelijk en we zijn allebei heethoofden. Nu heb ik me gericht op een korte meditatie techniek van ongeveer 30 minuten per dag, en ademhalingsoefeningen waardoor ik mijn emoties goed onder controle kan houden.

    Het valt me steeds vaker op dat het gedrag van mijn man echt niet kan. Ik doe mijn best om rustig te blijven en dat lukt steeds beter. Vandaag lukte het helemaal. Hij was van te voren al chagrijnig dat ik om 9 uur in slaap zou vallen, wat niet gebeurt is (aangezien het nu half 1 s nachts is) ik heb geprobeerd met hem te praten maar er viel geen normaal gesprek met hem te voeren.
    Ik was aan het doorzetten over "niks" dus ik heb mezelf even aan de kant gezet, en mijn gevoel van rechtvaardigheid dus ook. We hebben samen een film gekeken waarbij HIJ in slaap viel, en vervolgens MIJ verweet dat ik boos was.
    Ik vond het vrij logisch dat ik boos was, maar had het heel goed onder controle. Het enige wat ik hierover heb gezegd is: deze film heeft een open einde en er komt vast een deel 2. (Wel op een zeer geïrriteerde manier, waarvan ik het echt knap vind dat ik niet uit de slof ben geschoten, want hij snurkt keihard) en ik ben boos dat je van te voren al chagrijnig bent op mij, om iets wat niet eens is gebeurt, en nu val je zelf in slaap en word je boos op mij omdatdat ik daar iets van zeg. Ik heb hierbij niet mijn stem verheven, en mezelf heel rustig gehouden.

    In de situatie daarvoor heb ik:
    -Niet mijn stem verheven
    -Geen beschuldigingen gemaakt
    Alleen duidelijk gemaakt dat ik het jammer vind dat hij van te voren al chagrijnig is terwijl er niets is gebeurt
    -Heel kalm gebleven en met rustige stem gepraat

    Hij is na de film weg gestormd, met verwijten richting mij dat ik boos was en dat ik een zeikerd was. Nu ligt hij luidkeels te snurken en ben ik klaar wakker.

    Dit soort dingen probeer ik elke keer helder en duidelijk op een rijtje te hebben in mijn hoofd, wat echt ontzettend ONTZETTEND moeilijk is met PTSS en ADHD. Op de een of andere manier heb ik geen spijt dat ik zwanger ben, maar toch spijt dat ik zwanger ben. En wil ik een huis kopen, maar ik wil niet bij hem weg, want onze relatie was niet zo.

    We hebben allebei ontzettend nare dingen in ons leven meegemaakt en ik ben niet boos dat hij boos is, of boos omdat ik boos ben. Ik ben vooral heel verdrietig omdat ik graag alles kansen geef, mezelf en hem. Ik wil hem niet kwijt want ik weet wie hij is, en zijn hart is echt goud. Mijn dochter houdt van hem (andere vader, die is overleden) en ik ook. Alleen soms wordt dit echt te veel. Ik weet niet goed hoe ik dit moet aanpakken.
    Ik ben al eens bijna een jaar uit huis geweest en daarna ging het een tijd beter, alleen ik zie het inkakken naar het oude niveau. Ik wil dit graag voorkomen, en wil er alles aan doen om onze relatie te redden.
    Heeft iemand tips over hoe ik dit goed, en vooral stabiel aan te pakken? Ik let extra EXTRA goed op wat ik zeg de laatste tijd, omdat ik een geheugen probleem heb (mijn geheugen slaat erg gefragmenteerd op) dus ik weeg mijn woorden zorgvuldig af, en maak het niet te moeilijk. Ik hoop dat ik hier wat hulp en misschien enige vorm van herkenning kan vinden.

    Heel veel liefs <3
    Mini heeft een vreemd/vriend probleem
    Mini heeft een vreemd/vriend probleem 0

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Rare is dat zn zoontje mee is

    Na 3 jaar relatie gaat mn Marokkaanse vriend op vakantie naar Marokko
    Zegt 3 weken te gaan laat niets meer van zich horen en is al 4 weken weg.
    Auto staat op 500 meter van zn huis , rare is dat zn zoontje mee is ,die hoort toch naar school te gaan .
    Bloempje
    Bloempje 0

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Al heel snel veranderende dat

    Ik heb nu net een jaar een relatie met mijn vriend. We zijn heel snel gaan samenwonen en deden al snel alles samen. Hij had voor mij een relatie waarin hij een zoon heeft gekregen met zijn ex. In de eerste 2 maanden was de sex goed en frequent. Al heel snel veranderende dat. Iedere keer als ik het initiatief nam, werd ik afgewezen. Inmiddels zijn we maanden verder en hebben we als ik geluk heb, op zijn initiatief 1 keer vluchtige niet romantische sex. Die in zijn totalteit max 10 minuutjes duurt zonder enkel voorspel of iets. Ik heb intussen al een aantal keer geprobeerd om met hem te praten. Op elke mogelijke manier: open rustig kwetsbaar, gefrustreerd en boos, huilend en onzeker, vrolijk en luchtig. Niks helpt. Elke keer krijg ik het antwoord dat het niet aan mij ligt, of dat hij zijn schild omhoog heeft getrokken omdat we in het begin van onze relatie wat moeilijkheden hebben gehad omdat hij tegenover zijn ex geen grenzen stelde. Hij weet dat ik door zijn inmiddels ontelbaar aantal afwijzingen mij totaal onzeker heeft gemaakt over mijn lichaam en dat ik mij totaal niet gewild en begeerd voel. Dit maakt hem niks uit. Net heb ik weer tegen beter weten in geprobeerd om hem te verleiden waar in voor de zoveelste keer de deksel op m’n neus gekregen heb, boos ben geworden en uit bed ben gestapt. Hij ligt nu lekker te slapen en ik in m’n complete frustratie zit op de bank dit bericht te typen. Ohja, therapie wilt hij niet, bloed checken is nergens voor nodig, hij heeft geen stoornis of iets dergelijks, dus daarvoor heb ik inmiddels ook geen begrip meer. Ik moet hem de tijd geven want het komt goed, nou ik merk er niks van. De afgelopen 6 maanden hebben we hooguit 5 keer ongemakkelijke onromantische sex gehad. We zijn 31 en 37 dus erg normaal vind ik dat niet en het begint me op te breken. Geen idee hoelang ik dit nog trek. Heb hem net in boosheid gezegd dat hij maar uit m’n buurt moet blijven als het om sex gaat. En ohja, hij heeft zijn zoon de helft van de week. Dus dan ik ook. Ik ben inmiddels bonusmoeder (al vanaf 2 weken in een relatie). Dus het gezinsleven ingesleurd en moeite en waardering van zijn kant ho maar. Ik kan nog heel lang door blijven gaan.. maar heeft iemand tips?
    Lady di
    Lady di 4
    • Klinkt niet goed. Pas een jaar bij elkaar. De grote vraag is natuurlijk waarom van zijn kant. Jij hebt wel het recht dit te weten. Anders zou ik opstappen als ik jou was. Dit is toch geen leven? Tenzij de rest echt super goed is. Maar dit houdt je niet heel je leven vol geloof me. En sowieso omdat hij te bot is een verklaring te geven. Heel veel sterkte!

      Anoniem
    • Dankjewel voor je reactie @anoniem. Klopt, ik ga er nu al aan onderdoor. Hij heeft er geen verklaring voor zegt hij. Vind het moeilijk te geloven, aangezien hij heus wel naar vrouwen kijkt. De rest is ook niet goed te noemen. Vind het moeilijk om een keuze te maken. Moet echt de balans gaan opmaken.

      Lady di
    • Ik kan me niet voorstellen dat er geen verklaring is. Die is er wel. Moet. Maar hij durft het niet uit te spreken, wil het niet uitspreken. Ja en dan zou ik van jouw kant mijn conclusies trekken. Dit gaat anders de rode draad in jullie relatie zijn en je bent jong, dan wil je het toch niet zo? En het hoort sowieso niet zo te beginnen, de eerste jaren ben je toch verslingerd aan elkaar? Maar ik snap heel goed hoor dat je de keuze niet zo maar maakt. Misschien nog een keer een heel goed gesprek?

      Zelfde anoniem
    • Alle reacties weergeven...
    • Ja lijkt mij ook. Ik kan me niet voorstellen dat er geen verklaring voor is. Een gesprek kan ik nog wel doen. Hij doet er alleen niks mee. Ook nu weer, drie weken geen enkel initiatief en als ik was probeer dan moet ik niet zo irritant doen..

      Anoniem
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Nooit heeft hij mij een uurtje laten slapen

    Ik werd vrijdag avond plots erg beroerd. 40 graden koorts, duizelig, overal pijn. Ik red het amper om de trap op en af te komen. Dat ik mijn partner gister ochtend vroeg om onze net 1 jaar oude meisje mee naar beneden te nemen omdat ik mij zo ziek voelde zodat ik nog wat kon rusten. Werd hij een beetje boos. Wat denk je wel niet/waarom mag jij slapen/en ik dan?/misschien ben ik ook wel een beetje ziek.
    Ik negeerde het. Zei dat ik erg ziek was en hij liep boos naar beneden met onze dochter.
    Gister avond heb ik hem alvast voorbereidt dat ik mij zo ziek voel.. en dat ik graag nog wat langer zou willen blijven liggen in de ochtend. Hij reageerde met ja dat is logisch. Geen probleem.
    Vanmorgen werd ik dus wakker omdat onze dochter wakker was geworden. Heb nog een half uurtje gewacht tot 07:30 totdat ze war begon te jammeren en hem gevraagd haar mee naar beneden te nemen.
    Nu werd hij boos. Zei dat ik alleen maar aan mijzelf denk en waarom ik denk dat alleen ik recht heb op slapen. Ik gaf aan dat ik echt heel ziek ben (nogsteeds 40 graden koorts) en rust nodig heb. Hij bleef door gaan over het feit dat hij ook wilt slapen en dat ik niet zo aan mijzelf moet denken. Het is of ik slaap deze ochtend en hij de hele middag schreeuwde hij of hij blijft nu liggen en slapen en ik slaap wat in de middag. Ik zei nog eens dat ik mij echt beroerd voel en sta te duizelen op mij benen dat ik niet in staat ben om te zorgen voor onze dreumes. Hij riep dat wanneer het andersom was geweest ik hem niet had laten slapen. Ik zei dat hij een klootzak was. Hij begon daarop heel hard te schreeuwen, schelden net alles wat je maar kan bedenken, naar beneden en onderweg op alle meubels slaan en overal tegenaan schoppen. Hij heeft de auto gepakt en is nu al uren spoorloos.
    Ik ben intens verdrietig. Durf niets tegen mijn familie en vrienden te zeggen. Ik schaam mij dood voor de partner die ik heb.

    Na de geboorte van onze dochter en na de zeer zware traumatische bevalling waarbij alles verkeerd ging wat verkeerd kon gaan... heeft mij mij nog niet 1 keer geholpen met de verzorging van onze dochter in de nachten. Ik moest elke nacht alles alleen doen. Nooit heeft hij mij een uurtje laten slapen in de ochtenden of middagen om een beetje bij te komen van de nachten en vermoeidheid. Ik ben gesloopt, verdrietig en teleurgesteld.
    Iedere vrije dag slaapt hij uit tot minimaal 11:00.. en anders gaat hij wel naar bed van 13:00 tot 17:00.

    Nu? Nu zit ik op de bank, kan mijn ogen niet scherp focussen, koude rillingen en zwetend, pijn overal in mijn lichaam en mijn dreumes kruipt de hele kamer rond.
    Linda
    Linda 2
    • Wat naar voor je joh!! Snap dat je verdrietig bent. Hartstikke zwaar de zorg voor je baby en ziek zijn. Wat een hork zeg. Maar ben wel benieuwd wat zijn verklaring is voor zulk gedrag? Geeft hij ook uitleg waarom hij er niet uitgaat ‘s nachts bijvoorbeeld?
      Zou daarover in gesprek gaan en dan goed voor jezelf opkomen hoe jij het wil. En tja als hij zulk gedrag blijft tonen, dan weet je het zelf ook wel denk ik.

      Anoniem
    • Alle reacties weergeven...
    • In het begin gaf hij aan dat ik toch de borstvoeding gaf. En aangezien ik toch wakker ben het niet nodig is dat 2 personen wakker moeten zijn/worden. En de volgende dag 2 personen moe. Maarja ze dronk mij mij dus dat betekende automatisch dat ik elke nacht elke x eruit moet. Ze is altijd een fles weigeraar geweest. Uit alle hoeken hulp gehad van professionals vanwege de flessen en geoefend vanaf week 4. Nooit gelukt.
      En als ik aangaf dat ik niet zonder veel pijn het bed uit kon om onze baby te halen dan gaf dat ook niet de intentie om hem te laten helpen. Niets eigenlijk.
      Als ik er te lang over doorging of te vaak vroeg dan liep het alleen maar uit op ruzie.
      Nu loopt hij alleen te mopperen als onze dreumes wakker wordt in de nacht. En van mopperen gaat hij uiteindelijk naar boosheid. Wat totaal niet helpt dus maak ik hem niet meer wakker in de nachten.

      Vanac

      Linda
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Samengesteld gezin

    Even een zo kort mogelijk versie van mijn probleem.
    Sinds 3.5 jaar een relatie met een weduwe vent met 2 kinderen.
    Zelf 2 kleine kinderen. Die van vriendlief pubers waarvan de oudste inmiddels 18 jaar. Die laatste vormt het probleem en relatiebreuk dreigt...
    Sinds een jaar wonen we als samengesteld gezin in een mooie woning.
    Het reilt en zeilt wel alleen de oudste van vriendlief kan haar plek niet vinden binnen ons gezin. Tussen haar en mij zijn er altijd spanningen, frustraties, irritaties etc. Wij hebben haar hier al zo vaak op aangesproken en met haar gepraat Dat Ze haar gedrag moet veranderen. Nu zit ze sinds 4 weken bij haar opa en oma en eerlijk gezegd is de sfeer in huis weer heel erg fijn, er is rust en vrede en ik voel me veel prettiger zonder haar in mijn buurt. Nu zie ik haar graag het huis uit gaan maar ik begrijp ook dat mijn partner haar niet zo op straat kan gooien. Omdat ik het niet meer aankan met haar in huis heb ik tegen mijn gevoel in besloten een huis voor mij en mijn kinderen te zoeken. Iedereen is verdrietig behalve...Je raadt het al, stiefdochter zelf. Nu kan ze weer terugkomen en ziet ze mij niet meer als vervanger van haar overleden moeder. Ik ben al sinds ik met mijn partner ga een indringer voor haar. Ze accepteert mij niet. Dat voel ik en ze zegt dat ze mij liever ziet gaan...Ik weet dat ik niet gelukkiger ga worden zonder mijn vriend en mijn kinderen willen ook niet weg hier maar het voelt als geen andere keus.
    Huismus
    Huismus 0

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Ben ik echt gelukkig?

    Hallo allemaal,

    Mijn naam is Jordy, 33 jaar oud, 15 jaar een relatie en 2 kinderen (tweeling, 8 jaar)

    We hebben samen alles op de rit. mooie baan, zelfstandig ondernemer, eigen huis, auto en financiële onafhankelijkheid. niks aan de hand.

    Maar toch voel ik mij al een hele lange tijd zeer ongelukkig, uiteindelijk ben ik toen ook tot 2x toe in een depressie terecht gekomen.

    Ik dacht eerst dat het te maken had met mijn verleden waar ik heel ziek ben geweest (Hersentumor) en uiteindelijk een karakter hebt gevormd waarbij ik een enorme prestatie drang heb, perfectionistisch ben en bang om fouten te maken. Dit uit zich voornamelijk in chronische hyperventilatie en enorm veel druk op mijn gebit (stress)

    Ik twijfel ook al een geruime tijd over de relatie, wil ik dit de rest van mijn leven? Ben ik echt gelukkig?

    Zij had allang door dat er iets speelde, helaas ben ik een persoon die alles opkropt en vervolgens niets zegt en afstand gaat creëren.

    Na een lange tijd, ook in overleg met mijn psycholoog, alles opgeschreven en haar uiteindelijk verteld dat mijn gevoel minder is geworden. waardoor?

    Alles wat mij al zeer lang dwars zat is besproken, maar toch twijfel ik nog.
    Ik voel mij ook oprecht heel schuldig. Zij doet echt alles voor mij. tijdens mijn depressie stond ze altijd voor mij klaar, ze heeft alles voor mij over, is geweldig voor de kinderen. waarom knaagt het dan zo aan mij?

    Na uiteindelijk veel gesprekken en verdriet de keuze gemaakt om even tijdelijk uit huis te gaan.
    Nu een paar dagen verder voel ik mij dan ook behoorlijk slecht. aan de ene kant zeg ik: kom we pakken de draad weer op en gaan er hard voor werken, aan de andere kant weet ik niet wat ik wil. Ik weet wel dat ik har dit niet langer meer mag aandoen omdat zij wacht op mijn beslissing. Ook was ik bang als ik de beslissing zou maken om tijdelijk uit hui te gaan, zij verder gaat verwerken en uiteindelijk zegt: het hoeft nu voor mij niet mee ( mijn egoïstische gedachten)

    Aangezien ik wel eens eerder mijn gevoel heb uitgesproken, ben ik bang om te zeggen weer hard aan de relatie te werken om vervolgens weer te twijfelen in de toekomst.

    Enorm veel twijfels in mijn hoofd! Ik hou heel veel van haar, ik hou van de kinderen, maar vaak verlang ik ook naar een ander leven. Uit twijfel en heel veel schuldgevoel weet ik niet zo goed wat ik moet doen.

    Wie herkent zich in mijn verhaal?
    Bij voorbaat al bedankt voor het lezen :)

    Groet, Jordy
    Jordy
    Jordy 2
    • Dag Jordy,

      Je bent al lang samen en serieus op een jonge leeftijd. Daarnaast geef jezelf je perfectie dwang aan.

      Lijkt me dat het gewoon teveel is.
      Heb je een hobby die je zonder je familie uitvoert?
      Ga je eens een weekje weg zonder familie?

      Richard
    • Alle reacties weergeven...
    • Je kan jouw vrouw niet verantwoordelijk maken voor jouw geluk. Bedenk wat je mist in je leven en ga daaraan werken. Het klinkt alsof je verslaafd aan stress bent en nu dat alles in rustig vaarwater komt zoek je zelf onzekerheid op.

      Suuz
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Is het raar dat ik hier gekwetsts over ben?

    Mijn vriend en ik gaan al 8 maanden samen. Sinds 19 juni 2022 praten wij, nog niks officieels maar spraken elkaar wel elke dag bouwend naar een serieuze relatie, ik keek net in zijn telefoon en zag dat hij op 25 augustus had gestuurd naar een vriend dat hij op een festival stond met allemaal geile wijven. We waren toen nog niet officieel samen maar ik was wel al verliefd. En ik zie dit bericht van hem nu pas dat hij stuurde in augustus is het raar dat ik hier gekwetsts over ben? Of moet ik mij niet zo aanstellen omdat het in de eerste weken was dat we elkaar kende?
    Anoniem
    Anoniem 1
    • Alle reacties weergeven...
    • Tja. Lastig.... het kan natuurlijk zijn dat hij er niks raars mee bedoelde. Mannen sturen dat soort berichten wel vaker. Hangt ook een beetje af van jullie leeftijd en mag hopen dat hij het nu niet meer zou doen.
      Ik zou kijken naar het gedrag dat hij nu vertoont/de woorden die hij nu gebruikt. Is hij trouw, doet hij lieve dingen voor je, komt hij zijn daden na. Een echt integere man stuurt zoiets niet meer na verloop van tijd lijkt mij.
      Hopelijk kan je er iets mee.

      Anoniem
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Ik krijg altijd te horen "nu liever niet" "ik voel het niet"

    Hallo,
    Ik heb terug vandaag ontdekt dat mijn man weer naar escortes zoekt hier in de buurt. Wij zijn 9,6 maand samen en 5 jaar getrouwd. Hij heeft dat al gedaan en hem mee geconfronteerd nu hij heeft dit weggelachen met ja ne colega had mij nieuwsgierig gemaakt. Nu hij doet deze job al 5 jaar niet meer... en toch betrap ik hem op zijn zoekgedrag. Ik moest normaal opgenomen worden in ziekenhuis, je kan het al raden hij was al aan het kijken naar wie en waar hij heen kon? Hoe verklaar je dit? Ik heb elke dag zin, ik krijg altijd te horen "nu liever niet" "ik voel het niet" na dagenlang wachten en zin hebben, geeft hij dan toch toe en dan tijdens de daad zagen en klagen, waarom moet dit enzo? Wat kan ik toch doen? Plz help mij
    Milla
    Milla 1

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Ik ben hem meer dan zat en wil dat hij uit mijn leven verdwijnt

    Mijn partner heeft veel problemen en scheld mij uit voor kankerijf en kut op poten. Ik ben hem meer dan zat en wil dat hij uit mijn leven verdwijnt. Probleem is dat hij niet wil vertrekken maar ik ben op het punt beland dat ik er gewoon echt niet meer tegen kan en hem gewoon haat. Door de spanning slik ik kalmerende middelen en zit ik in de ziektewet. Ik raak mijzelf kwijt en ben zelf defensief geworden omdat ik mensen als gevaar zie door deze rot relatie. Wat kan ik doen om deze man voorgoed uit mijn leven te krijgen als hij (verbaal en fysiek) agressief is? De woning en inboedel staat op mijn naam dus juridisch staat hij zeer zwak. Ik zit er zo erg mee in mijn maag maar wil geen politie oid aan mijn deur. Deze man zit een steekje aan los, uitschelden en dan vervolgens klagen dat ik niet empathisch ben vanwege zijn problemen. Het feit dat je dat van iemand verwacht terwijl je zelf alles behalve respectvol bent zou stof tot nadenken moeten geven. Ik verdien respect en dito relatie maar voor nu wil ik van deze relatie af, wie kan mij tips geven om met hulp deze man uit mijn leven te krijgen?
    Puck
    Puck 0

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Hóé weet ik dat r geen spelletjes worden gespeeld?

    Ja,
    Wil m'n ei kwijt
    Via een vriendin kom ik in contact
    Bloedmooie dame,lesbisch,vallen enorm op elkaar.
    Zit moeilijk,
    Maar geloof in haar.
    Support met geld en zo.
    Telkens,
    Ben stapelgek op je
    En weer wegdrukken
    Boze berichten over en weer
    Heb t idee dat r met mij gespeeld word.
    Maar andere kant.
    Complex.
    Oprecht een lieve,Leuke dame .
    Gisteren tot tranen aantoe met gesprek.
    Hóé weet ik dat r geen spelletjes worden gespeeld?
    Ben genoeg teleurgesteld in m'n leven.
    Maar zóú r m'n hart willen geven
    Maar nogmaals
    Dít is in een paar woorden
    Want t is pittig en moeilijk
    Hoop op antwoord
    Juun S.
    Juun
    Juun 0

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Mijn vrienden en familie kennen mij niet meer terug

    deze site en dacht misschien kan ik hier mijn verhaal doen..ik ben 50 jaar en ben nu 5.5 jaar samen met mijn partner een vrouw.Ik was altijd een spontane vrolijke positieve vrouw maar mijn vrienden en familie kennen mij niet meer terug .Hiervoor ging ik graag soms naar een feestje ,nodigde ik mensen uit,ging overal heen genoot ik.Dat hoopte ik ook met mijn vriendin dacht en hoopte met haar word ik oud.Uiterlijk mijn type en lief .Toen we elkaar beter leerde kennen hoorde ik ze 18 jaar terug bedrogen is en daardoor wantrouwen had gekregen in relaties.Zo zei ze gelijk ik vind het niet fijn als je alleen uitgaat en drinkt..nou dat was oke ..samen alles leuker en een roze bril..Steeds werd het meer we woonde niet samen de eerste 2.5 jaar en zagen elkaar in het weekend dus heel lang verliefd zo..Maar steeds meer opmerkingen met wie ik was hoelang enz ..wantrouwen en verwijten en invullen.deed niets verkeerd!..de roze bril bleef en ik hield me voor dat komt door het bedrog v toen..ze had erge problemen met haar toen 14 jarige kind dat onhandelbaar was en zo erg extreem gedrag vertoonde dar ze dreigde met messen en zelfdoding als iets niet ging hoe ze wilde ..zij wilde bepalen..dat trok mijn vriendin niet meer en belde de crisisdienst op een dag en haar kind vluchtte naar oma ..die niet vond er wat met haar was..En lang verhaal kort daar bleef ze ..ze wilde dat ze tijdelijk werd opgenomen maar dat accepteerde oma niet.Tot aan de dag v vandaag woont ze daar nu is ze 18.Mijn vriendin had voor mij al eerder 2 jaar het contact verbroken met haar moeder ..die zoals ze zei alles bepaalde en altijd een ander de schuld gaf niets v haarzelf zag en geen enkele relatie deugde v haar. Ook konden haar vorige relaties niet met het kind v mijn vriendin overweg .Ze accepteerde geen partner alleen 1 op 1 wilde ze..En oma steunde haar..Een moeilijke situatie dus en ik vond er alleen maar verliezers in toen ik het nu ook zo meemaakte nu met hun..Het contact is opnieuw 2 jaar verbroken geweest en mijn vriendin was meer ontspannen lachte weer en genoot meer .ik vond het dubbel..ik heb wel een fijne band met mijn kind en familie en voelde me daar ook soms schuldig in maar mijn vriendin zei het al jaren een moeilijke relatie is met haar dochter en moeder en dat haar moeder narcistisch is..daar heeft ze ook hulp v gehad.Daarmee om te gaan vroeger..En ook haar dochter psychische problemen heeft al jaren vaak dreigt en wisselende stemmingen heeft en manipuleert net als haar moeder .maar ook mijn vriendin geeft in alles mij de schuld en zeker liggen er dingen aan mij maar alles!.. ze wantrouwt me nu al 5.5 jaar elke x verwijten opmerkingen ,nooit apart ergens heen ...altijd zeggen zeg de waarheid maar..als je maar eerlijk bent enz enz ..steeds mezelf kleiner voelen minder voelen..door dat claimen verwijten invullen wantrouwen ben ik al 2.5 jaar sinds we samenwonen huis gekocht want ze beloofde echt te veranderen ..beterschap!..enz en ik ik wilde het zo graag geloven ..geloofde haar beloftes ..wilde het zo graag!maar kwam nergens meer alleen hooguit 2x per jaar een etentje v mijn werk dat was het wilde de gevolgen niet meer kon ze steeds minder aan en koos v niet meer mezelf maar v haar tevreden houden..maar echt mezelf steeds meer kwijt maar kon er op mijn manier mee omgaan.Raar genoeg ..de vele verwijten dat ik liever uitging dan ander tegen zou komen enz ging ik uit de weg door nergens meer heen te gaan.tot op een dag via hulpverlening het contact weer terugkwam met haar dochter ..gesprekken en alles leek veel beter te gaan ze kwam blij thuis ze was echt veranderd enz....ook ik was blij v haar en hun..en kreeg hoop op een fijne manier contact...tot bleek dochter alles gelogen had ..dat kwam uit toen oma ook weer in mijn vriendin haar leven kwam..was helemaal niet verbeterd maar juist extreem verslechterd ze bepaalt daar manipuleert daar alle macht en oma kan dat niet meer aan..zag nu in wat ze nooit zag toen...Elk bezoek elke logeerpartij bij ons v dochter 1 drama ..vol spanning rotgedrag enz precies als toen alleen nu als volwassene maar mijn vriendin us wel haar moeder en loopt met een schuldgevoel v 2 jaar geen contact ..geen enkele hulpverlening heeft geholpen met haar dochter niemand deugde voor haar of oma ..werden afgezegd elke keer weer.want niets ligt aan hun..De spanningen buiten mijn vriendin haar wantrouwen beperken verwijten van alles naar mij en niets v zichzelf zien..alles door mij..Daar kwam nu ook dat grote pakket met haar dochter terug .ook in ons huis..als ik zeg ik ga dan een paar uur weg kunnen jullie samen zijn kunnen jullie aan jullie band weer bouwen en ze accepteert geen partner...daar zegt ze dan op komt jou mooi uit he?kun jij uitgaan ..zeg ik je kan een weekend bijv naar je moeder en dochter daar genieten zegr ze ja zou je wel willen he kun jij mooi uit ..enz enz en zo staan we nu..Ik voel me machteloos ..heb soms de stomme hoop nog en blijf dan zeggen dat alles v mij ook moeilijk is ..maar in haar ogen alleen voor haar want ik heb alles!een leuk kind ..word bijna oma vh eerst heb wel een fijne fam vrienden en leuke baan..dat moet ik steeds horen...en ja het klopt ik vind haar dochter niet sympathiek door haar gedrag .kan nergens uithalen wat ik wel leuk vind dat vind ik erg!..zelf ook..En klopt ik ga soms te lang door wil dan zo graag haar laten inzien dat niet alles aan mij ligt .ik het wantrouwen de opmerkingen enz zo moeilijk vind..ik het gedrag v dochter emotioneel niet aankan ..bijna dagelijks belt oma hard huilend op dat dochter haar dreigt uitscheld en niets in huis helpt..Kortom hier sta ik nu in deze eens zo dacht ik mooie relatie..en we kunnen nu alleen nog maar verwijten kwetsen neerhalen ..steeds vaker denk ik ik moet hiermee stoppen het maakt me stuk mezelf kwijt maar dan denk ik we hebben een koophuis hoe moet dat en kan het echt niet anders enz....ik kan blijven typen maar stop er nu mee ...hoop jullie mij advies kunnen geven en tips of wat ook ...dankjullie wel alvast
    Jolanda
    Jolanda 0

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Onafhankelijkheid in een relatie

    Hi,

    Er heerst mij een vraag over onafhankelijkheid in een relatie. Ik weet goed dat je in een relatie ook tijd & aandacht aan jezelf en je eigen leven moet besteden. Echter voel ik mij in een relatie altijd afhankelijk van de ander. Ik ben altijd met de ander bezig, ben altijd bezig met wanneer ik degene weer kan zien, ik ga automatisch al mn tijd aan degene besteden en verwaarloos mezelf dan beetje. Ook bepaald dit (en de ander) vaak mijn gemoedstoestand.

    Het gevolg hiervan is dat vaak onrustig of gespannen ben. Ook stel ik me passief op naar mijn eigen leven toe. Onderneem dan weinig voor & met mezelf. Ik doe dit niet bewust, het is niet dat ik eigenlijk liever iets voor mezelf ga doen, maar het niet doe, ik voel gewoon totaal niet aan dat ik mijn eigen space ook nodig heb omdat ik alleen maar met mijn hoofd bij die ander zit. Zelfs al stimuleert de ander mij juist ruimte voor mezelf te pakken, ik pak de ruimte zelf niet.

    Ik probeer er nu wel veel aandacht aan te besteden en dingen voor mezelf te doen; Lezen, wandelen, iets koken of bakken, tijd in mn eentje doorbrengen, of met mn ouders, mijn vriendinnen. En dat doet me wel goed, alleen ik zou zo graag willen dat ik dit ook kon in en tijdens een relatie en dat dat voor mij meer natuurlijk verloopt ipv dat ik nu heel bewust voor die activiteiten kies.

    Hoe maak ik dat eigen? Hoe ga ik ook echt voelen dat ik op 1 sta in een relatie en de ander een mooie aanvulling in mijn leven is?
    Anoniem
    Anoniem 1
    • Alle reacties weergeven...
    • Ik herken je verhaal heel erg. Het is ook de reden dat ik nu al een paar jaar alleen ben, omdat ik zelf wilde helen voordat ik weer een relatie in ga. Het is een automatisme, bijna automatisch gaat je aandacht naar de ander. Ik ben geen expert maar kan iets vertellen over hoe ik het heb begrepen. Het komt vrij veel voor, ik heb hier vooral veel over geleerd in het bekende boek van Hannah cuppen (liefdesbang)
      Hoe ik het ervaar: onbewust op de ander focussen is ontstaan vanuit onveiligheid. Je vertrekt uit je lichaam naar de ander. Je wil pleasen en je hoeft zelf dan ook niet te voelen.
      Het is een vrij lang proces om dat om te draaien en niet zo maar veranderd, omdat het ook vanuit vroeger is ontstaan. Puur rationeel proberen wat hobbies voor jezelf te verzinnen gaat dat niet veranderen. Vanuit binnen moet die neiging oplossen en dat is een proces. Dat is mijn ervaring. Maar het hoeft natuurlijk niet te betekenen dat je je relatie verbreekt. Maar je kunt je er nu al in proberen te verdiepen. Op lange termijn zorgt het namelijk vaak wel voor een scheve relatie.

      Anoniem
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Ik zit met een relatiekwestie in vriendschap waar ik graag jullie advies bij hoor

    Hoi Allemaal,

    Ik zit met een relatiekwestie in vriendschap waar ik graag jullie advies bij hoor.

    Mijn vriendin en ik zijn al 25 jaar vriendinnen, ongelooflijk lang. Ik noem haar even Stephanie (niet haar echte naam). Sinds drie jaar is er een vriendin bij gekomen (ik noem haar Vera) en zijn we een groepje van vier wat regelmatig leuke dingen doet.

    Door de jaren heen zijn er veel dingen gebeurd, we zijn samen opgegroeid, maar daardoor ook veel meegemaakt. Vorig jaar zijn we samen op wintersport geweest en daar barstte de bom. Stephanie werd boos omdat er een schaaltje yoghurt niet was opgeruimd en heeft de hele vakantie ons genegeerd, de hele week. We wilden erover praten met haar maar die mogelijkheid was er niet, hier stond ze niet voor open. De energie van die week is iets waar ik erg van ben geschrokken.

    Na de wintersport hebben we afgesproken en hier kwam het hoge woord eruit. Ze was boos op mij om situaties van vroeger. Ik vroeg haar toen wat ik heb gedaan maar hier kwam niets concreets uit. Het bleef heel vaag. Toch vond ik het verdrietig voor haar dat ze zich zo voelde. Ik heb dit toen ook tegen haar gezegd en ook aangegeven dat het me spijt als ik haar in het verleden op wat voor manier dan ook heb gekwetst. Dat vond ze heel fijn.

    We kennen elkaar al 25 jaar, er is vast wel iets wat ik haar aangedaan heb, en zij aan mij ongetwijfeld.

    Toch bleef ze bij elke situatie benoemen hoe fijn ze het vond dat ik mijn excuses had gemaakt voor alles wat ik in het verleden heb gedaan. Dit voelde wel gek en onprettig maar ik ging er niet te veel in mee.

    Hierna was alles weer gezellig (althans ik dacht dit). Totdat ik haar huis overnam. We hebben haar betaald voor een dure vloer die was gelegd voor vakmensen. Hierdoor hebben we extra aan haar vloer betaald, wat ik logisch vindt. Maar op een verjaardag had mijn vriend een gesprek met haar vader die zei: “Wat leuk dat jullie in het oude huis van Stephanie wonen, daar heb ik nog een vloertje gelegd.” Ik ben hier erg van geschrokken. Is dit niet je vrienden oplichten voor geld?

    Ze volgt nu therapie en hieruit is gebleken dat ze heel boos is om mij. Ze weet ook dat ze het moet loslaten maar ze kan het niet. (Dit hoorde ik van onze gezamenlijke vriendin).

    Ik kan niet sorry blijven zeggen voor vage situaties uit het verleden. Ik kan inzien dat ik nou eenmaal een kind was en vast heb moeten leren in mijn eigen ontwikkeling maar ik vandaag (als 30 jarige vrouw) niet meer de persoon ben die ik toen was.

    Ze heeft met meerdere mensen in haar leven moeizame relaties. Collega’s, haar ouders, haar vriend. In elke situatie is de ander verantwoordelijk. Ik vraag wel eens aan haar: “Wat zou jouw aandeel kunnen zijn in deze situatie?” Maar dan wuift ze de vraag weg. Misschien stel ik te moeilijke vragen… :P

    Kortom we hadden al niet zoveel contact meer en ons groepje was uit elkaar gevallen. Mijn zusje wilde liever niet meer met ons vieren afspreken. We gingen daar allemaal in mee.

    Zij spreken soms apart af met Stephanie, ik niet meer. Het ging heel natuurlijk. Het groepje ging hierdoor verder met ons drie (zonder Stephanie).

    Hierna begon een periode van rust. Hierdoor ben ik wat dingen op een rijtje gaan zetten. Wat ik belangrijk vind in vriendschap. Gisteren sprak ik met een totaal andere vriendin af en ik was een uurtje later omdat mijn afspraak bij de kapper uit liep. Ze reageerde zo begripvol! Dit begrip had ik niet van Stephanie gekregen.

    We zijn een aantal maanden verder…

    Ik kreeg gisteren plotseling een appje van haar. Mijn nekharen schoten meteen overeind. Of ik met haar koffie wil drinken, ze wilde even met me ergens over kletsen. Ik heb haar toen een memo teruggestuurd dat ik hoop dat alles goed met haar gaat en haar bedank voor het bericht, maar even geen behoefte heb aan een gesprek.

    Het kwam erop neer: Ze volgt therapie en hierdoor kwam ze erachter dat ze nog steeds veel woede heeft naar mij. Ze had me willen vertellen dat ik niet welkom was op haar verjaardag. (De andere vriendinnen wel, het is alleen naar mij gericht). Dat vond ze moeilijk en daarom wilde ze me er openbaar over praten. (Dit hoorde ik van mijn zusje).

    Ik vind het misschien wel fijn dat ik niet op haar verjaardag hoef te komen en geen cadeautje voor haar hoef te kopen. Ze gaf mij voor mijn verjaardag soms geen cadeau en mijn zusje dan wel. Mijn zusje en ik zijn op dezelfde dag jarig (geen tweeling). Hierdoor vieren we onze verjaardagen altijd samen, we zijn heel close. Dan zei ze: Jouw cadeau komt nog, maar er kwam nooit wat. Ik ben er nooit over begonnen (je geeft een cadeau of niet). Ik ga daar niet om vragen.

    Er zijn meer gekke dingen… Ik ben fotograaf en ze probeert me elke keer te overtuigen van haar kennis over fotografie (wat soms niet niet klopt). Dan zegt ze dingen over het diafragma maar ze bedoelt de sluitertijd. Ik moet haar dan uitleggen dat ze het fout heeft. Ik vind dat heel onprettig. Ik voel me er raar bij.

    Toch kwetst het me ook dat ik niet mag komen op haar verjaardag. Ik heb er echt verdriet van en huil er soms om.

    Ik voel dat ik even wat afstand nodig heb om te kijken naar de situatie met een open blik. Jullie zijn objectief, hoe ervaren jullie deze situatie?

    Ik voel me heel erg de zondebok van ons groepje. Ben ik dit ook echt? Of is het een gevoel wat bij mij ligt?

    Vind ze het echt moeilijk om me te zien of is er iets anders aan de hand? Wilt ze me misschien toch straffen voor iets uit het verleden? Of is er iets anders aan de hand?

    Dankjewel voor het lezen.
    Sophie
    Sophie 0

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Hij verlangt naar seks met andere vrouwen

    Hij verlangt naar seks met andere vrouwen

    Ik zit helemaal vast, poly, swingen, monogamie…

    Ik ken mijn vriend ongeveer 18 maanden, allebei 48.

    Onze beleving van seks is toch heel verschillend hoewel de seks samen heel fijn en bevredigend is, althans voor mij.
    Hij beweert dat hij ook tevreden is.
    Wel wilt hij steeds blijven experimenteren, altijd meer altijd ‘spannender’ voor de pure lust en daar hoort ook seks met anderen bij.

    Voor heli’s het puur spelen, genot en opwinding opzoeken, zich levendig voelen.
    Uren en dagen hebben we erover gepraat, wat het inhoud wat het voor hem betekend… we zijn zelfs tot in een parenclub geweest… niet tegen mijn zin noch verplicht! Ik wil me graag openstellen en kijken wat het met me doet!
    Ook wilt hij mij geen pijn berokkenen. Daar is het al te laat voor, ik zie enorm veel af.

    Mijn beleving van seks en lust draait niet om spanning opwinding en genot alleen. Ik ken eigenlijk het rauwe gevoel van lust niet. Nooit heb ik naar een knappe man gekeken met het idee met die wil ik seks! Nooit!
    Mijn lust wordt opgewekt door aandacht, flirten verleiden en ook liefde…
    Seks draait voor mij om samenspel met mijn partner, daar haal ik genot en opwinding uit! Dan pas kan ik lustig genieten.

    De setting van de parenclub was zeker opwindend omdat ik daar met mijn man was! Ik voelde de opwinding wel en die wilde ik dan met HEM fysiek beleven! Toen hij een andere vrouw haar kont wellustig aanraakte en zijn verlangen in haar zichtbaar was, ging bij mij het licht uit! Ik voelde afkeer en weerstand, instant ging ik van opwinding en gedeelde liefde naar afkeer en woede.

    Rationeel probeer ik te bedenken dat seks met anderen fijn en geil is… ik wil kunnen voelen wat hij voelt en samen met hem de pannen van het dak swingen… maar ikzelf voel het niet en kan het niet verdragen dat hij seksueel verlangt naar anderen.

    Na veel praten is duidelijk dat we hier niet uit komen, ben al naar psycholoog gegaan, pillen geslikt om maar meer listgevoelens te ervaren tantra gedaan in de hoop mijn ‘blokkades’ weg te werken. Maar ik blijf me rot voelen.

    Hebben er nog mensen dit meegemaakt?

    Heb je weer vertrouwen gevonden in relaties? Nu ik me uiteraard in het onderwerp van lust en open relaties heb verdiept heb ik het idee dat alle mannen en ook veel vrouwen lust ervaren voor anderen.
    Kan een man diep vanbinnen geen verlangen ervaren voor anderen dan zijn partner? Blijf ik de rest van mijn leven of alleen achter of met een partner die verlangt in anderen?

    Ik spreek niet over fantasieën trouwens, die heb ik ook wel … die blijven in mijn hoofd en zijn zelfs heel opwindend, ze veranderen echter niet in verlangens.

    Benieuwd of iedereen verlangt in anderen en ik abnormaal ben, want zo voel ik me nu. Of zijn er nog anderen en vooral ook mannen die hetzelfde voelen als ik?
    Roosje
    Roosje 1
    • Alle reacties weergeven...
    • Lief Roosje,
      Bij ons was het andersom, mijn vrouw kreeg na 20 jaar huwelijk interesse in lust iets wat daarvoor nooit was voorgekomen. Nu ben ik voor 100% monogaam en trek mijn sok nog niet uit voor een andere vrouw maar begrijp ook dat andere mensen dat niet zijn. Ik steun haar in alles dus heb haar ook een keer weggebracht naar een parenclub, ik heb zelf niet met seksende mensen dus ben ook zoals afgesproken weer naar huis gegaan. Die avond was niet echt een succes en 6 weke later zette ik haar er weer af en toe ik haar die nacht ophaalde kon ik aan haar zijn dat het deze keer geweldig was. Nu een paar jaar later heeft ze een vast vriendje omdat ik dat zelf wel veiliger vond. Ik heb liefde en lust in mijn hoofd gescheiden en totaal geen probleem mee dat ze af en toe een leuke avond met hem heeft. En eerlijk gezegd heb ik liever dat het eerlijk gebeurd dan achter mijn rug want dan zou ik echt breken. Ik gun het haar om te zijn wie ze is want zo is ze op haar mooist.
      Misschien zou je toch eens moeten proberen om 1 van je fantasieën de vrije loop te geven en als het echt niet lukt moet je afstand doen van je vriend want ik weet zeker dat hij dit niet zal loslaten.

      Frans
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Ik heb mijn vrouw bij mij weggejaagd

    Ik heb mijn vrouw bij mij weggejaagd

    Ik en mijn vrouw hebben al 34 jaar een relatie waarvan 30 jaar getrouwd .
    Alles was super in het begin van onze relatie .Maar in 2009 heb ik een vreselijk fout begaan door huiselijk geweld . Zij is toen vertrokken met de kinderen en had ze groot gelijk in. Ze heeft toen tegen me gezegd dat er iets mis was met mij en achteraf gezien had ze daar ook groot gelijk .In al die jaren daarvoor was er nooit iets aan de hand .maar in die jaar voor 2009 is er iets gebeurt wat ik niet heb kunnen verwerken en daardoor kregen wij altijd ruzies . Ik heb me toen op eigen initiatief op laten nemen bij het GGZ . Heb daar toen drie maanden gezeten en heel therapie gehad over wat er gebeurt is en waarom ik dat haar niet kon vertellen . Was echt een binnenvetter . Heel dom . N a intensieve gesprekken met elkaar zijn wij er toen gelukkig weer heel goed uitgekomen . Maar zon drie weken geleden geleden kregen we ruzie op straat en heb haar toen bij de jas gegrepen waarbij bij haar alles in 1 keer terugkwam . Ze is nu weer weg ene kant geef ik haar gelijk , Nu blijkt het dat ik bijna weer terugviel in mijn oude ik. Door bijvoorbeeld de domste dingen ,haar niet laten uitspreken ,haar eigen dingen laten doen, haar vertrouwen . Kortom haar eigen gang laten gaan en niet constant boven op haar zitten . Ik had veel eerder weer in therapie moeten gaan en niet denken want dat los ikzelf wel op .Zo ontzettend dom en egoïstisch . Nu ben ik weer in therapie en hoop dat ze me nog weer een kans wil geven .Ze zegt werk eerst aan jezelf voor dat we in relatietherapie gaan ,en daar heeft ze gelijk in Wil hopen dat het niet te laat is . Want zij is voor mij nog steeds het meisje wat in 1989 op mij afstapte in de discotheek waar ik haar voor het eerst zag .waar mijn hart een vreugde sprongetje maakte dat zij mij ook leuk vond . Ik wil echt hopen dat het niet te laat is want voor haar doe ik echt alles .

    Dus neem mijn advies aan . werk aan jezelf en wees niet bang om hulp te zoeken .

    Een hele treurige onzettende domme man !!!
    Bij deze mijn verhaal
    Lammert
    Lammert 1
    • Alle reacties weergeven...
    • Beste lammert, ik lees je verhaal en wat kom je kritisch op jezelf over. je noemt jezelf zo vaak dom. En ook controlerend naar jezelf toe, ‘als er maar niet weer een uitbarsting komt’
      Meneer. Dit is geen leven. Relax.
      Ja je hebt fouten begaan. Dat hebben er meer. Als er agressie in een relatie is, is dan niet goed en af te keuren, maar er zijn er altijd nog 2 in de relatie. Niet alle schuld ligt bij een persoon.
      Tip 1: probeer ietsje pietsje aardiger tegen jezelf te zijn. Jij hebt ook je trauma’s meegemaakt. Komt ergens vandaan. Je doet je best. Als je niet aardiger tegen jezelf wordt, dan wordt je relatie er ook niet beter op.
      Niet halsoverkop wanhopen smeken om terug te mogen. Nee. Neem eerst de tijd voor jezelf!! Durf eens alleen te zijn en een tijd te reflecteren op jezelf. Dan heb je ook veel meer kans dat de relatie goed komt.

      Anoniem
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Wij zitten de laatste periode een beetje in een crisis

    Hallo,

    Wij zitten de laatste periode een beetje in een crisis..
    Dit heeft te maken met dat hij zichzelf iedere dag mastrubeert de laatste periode. We zijn 12 jaar samen en kunnen gelukkig goed met elkaar communiceren.

    De reden is waarschijnlijk een stressvolle periode de laatste tijd en dan doet hij dat om te ontspannen. Heeft niks met mij te maken zegt hij, we hebben ook regelmatig nog sex. Maar toch maakt het me verdrietig als ik iedere keer ontdek dat hij dat heeft gedaan. Soms ben ik ook bang dat hij zo stiekem in een verslaving terecht kan komen. Hij geeft ook toe dat hij het vaak doet. We vragen ons af is het echt een probleem aan het worden of niet? Plus me gevoel die in de weg zit natuurlijk… iedere keer zo verdrietig en ongelukkig gevoel.

    Wat vinden en denken jullie?
    Mijn man wil er wel iets aan doen als het moet.
    Maar misschien moet ik hulp zoeken om ermee om te gaan? Of samen in relatietherapie?

    Sammy
    Sammy 0

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Gewoon doodleuk hier in huis verder leven en slapen

    Mijn vrouw is na een relatie van 15 jaar aan het vreemd gaan. We zijn het laatse jaar wel uit mekaar gegroeit..naar mij mening zit hier ook een aandeel van mij in. Nu heeft ze iemand anders al wat maanden (maar geeft ze niet toe) maar nu het eruit is en gezegd is dat we gaan scheiden is het nu de normaalste zaak dat ze door de dag in het weekend naar die andere gaat
    En gewoon doodleuk alsof het de normaalste zaak van de wereld is hier in huis verder leven en slapen. Ik heb het daar mentaal enorm moeilijk mee. Wat moet ik hiermee....
    Tim
    Tim 4
    • Je vrouw wilt aandachf. Geef haar onvoorwaardelijke liefde en ze is de jouwe. Zeg dat je graag wilt dat zij alleen van jouw is. Laat haar gaan en er zal heel wat schuldgevoel omhoog komen. Ze praat zichzelf goed l, omdat jij niet genoeg geeft in haar hoofd. Ze doet alsof het normaal is maar wilt eigenlijk dat jij de kans neemt om het niet normaal te maken. Ze test je.

      Sheila
    • Hmm testen .. nee we zijn geen kinderen meer. Wat vele niet meer doen is eerlijk communiceren met elkaar hoe de relatie ervoor staat en wat we werkelijk willen van elkaar. Soms is een relatie al dood waardoor men open gaat staat voor andere, bij elkaar blijven om de kinderen, huis etc.. men gaat niet zomaar vreemd zoveel mensen die in een bubbel leven denken als ik beter me best doe dan doet hij/zijn het niet meer doen elkaar weer terug nemen want ja we hadden het zo fijn samen en dan samen weer door met angst en wantrouwen zo een relatie gaat gewoon weer stuk omdat de werkelijke probleem gewoon niet word aangepakt!

      Selena
    • Jouw vrouw zit in een ernstige Midlife-Crisis, Google er maar eens op en ook op Facebook op Midlife-Crisis handboek. Je kunt niks doen helaas, alleen voor jezelf kiezen en loslaten. Dit kan jaren duren, ik heb hetzelfde met mijn vrouw meegemaakt. Het zijn mensen die door een trauma in hun jeugd (vaak gebrek aan aandacht en liefde) nooit eerlijk gezegd hebben wat ze zelf wilden in een relatie en alleen maar gepleased hebben, nu gaat dat niet meer en zijn ze zichzelf volledig kwijt. Bijkomend kan zijn een afhankelijke persoonlijkheidsstoornis.
      Veel sterkte

      Ger
    • Alle reacties weergeven...
    • Ik ervaar precies het zelfde.
      Wordt niet meer naar me omgekeken maar wel naast me slapen gek he?

      Spike
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Rare vrijgezelle mensen

    Rare vrijgezelle mensen

    Toen ik nog thuis woonde had ik vele vriendjes. Ik ging op mezelf wonen en vond het maar verstikkend. Op een gegeven moment kwam ik er achter dat ik de vriendjes weer terug wilde en toen werd ik echt door iedereen beledigd dat ik niemand kon krijgen en ze vergeleken mij altijd met de donkere buurvrouw. Me vader lijkt op een buitenlander maar ik was altijd de gebeten hond en de andere vrouwen waren beter. Net alsof er een vloek op je rust, ik moest maar stoppen met leven en adem halen omdat de andere beter was als ik. Op een gegeven moment wilde ik hulp zoeken maar toen waren er natuurlijk ook beteren en mooiere als mij, volgens mij is dat pesten. Niet willen dat je ontwikkeld. Ik was ook dom want ik had wat gevoelens voor een mevrouw en had die een hele tijd niet ge uit. Op een gegeven moment deed ik het en kreeg ik dus problemen met haar. Die mevrouw was minimaal 10 jaar ouder en altijd maar vrijgezel. Nu ineens kon zij zogenaamd alleen maar beter krijgen als mij. Nou toen daarna kreeg ik dus kanker en toen heb ik iemand gevraagd een hulp verlener wat die van me vond en hij zei hetzelfde als wat ik tegen die mevrouw zei, dat ik dus mooi was. Had ik dan ook problemen met hem moeten maken? Ik was juist dankbaar. Mijn zelfvertrouwen werd iets beter maar vooraf leek het dus net alsof toen ik thuis woonde bij ons pap en mam een hele andere wereld was die niet meer bestond dat ik ineens maar een stuk vuil was enzo. Toen op een gegeven moment had ik schandalig maar wel 3 sex partners die dan liever die betere buurvrouw wilde maar omdat ik dan toch beschikbaar was voor sex wilde ze mij wel. Stiekem ging ik boodschappen doen in een andere wijk en toen kwam ik zo'n meneer tegen die uit het niks vroeg (misschien wel een ziekerd maar toch) die aan me vroeg of ik nog kind was Dat ben ik niet maar ineens zei hij dat hij de liefde met me wilde delen en dat hij me het dan allemaal wel zou leren. Ik was er wel blij mee ookal ging ik er niet op in. Zo kan je dus ook meer eigen waarde krijgen. Nu is het zo dat ik dus nog steeds die sexuele partners heb en hoop eigenlijk dat ik er zwanger van word want ik wil helemaal niet meer alleen zijn. Ik heb alleen ook een probleem. Ik val dus ook stiekem op foute mannen. Ik denk ook echt dat het klopt, dat die veel op mijn moeder lijken en ik mis het zo erg dat ik dus niet meer thuis woon en dat mijn moeder niets om me geeft :( zo erg!! Maar nu ging ik vandaag weer boodschappen doen en kwam weer een meneer tegen die dus exact op mijn moeder lijkt. Er waren echt veel andere vrouwen die hij beter kan vinden en het is ook zomaar een lelijke man alleen ik voel 1 of andere rare spanning alsof hij iets van me wil en zelf wil ik dat ook alleen is het zo verstikkend. Net alsof die aan mij trekt terwijl detie misschien helemaal nie vind dat ik zijn type ben en omgedraait ook maar ik heb zo dus dat misselijke idee dat ik dus het tegen die meneer wil bekennen. En eigenlijk maakt afwijzing me dan niet eens zoveel uit dan is de spanning er af. Zal ik het dan zeggen of juist zeggen nou meneer ik vind jou een beetje een irritante vent? Misschien doet ie het wel uit medelijde met mij ik weet het gewoon niet. Zouden er rare mannen bestaan die expres aandacht aan vrouwen geven die ze lelijk vinden? Als ik er iets van zeg ben ik er misschien wel vanaf. Mijn moeder heeft me ook vaak uitgescholden en geslaan daarom zou ik een hallo en een praatje van die exentrieke man al leuk vinden terwijl ik het nu gewoon goed heb. Het kan beter maar ik heb gewoon ook sexuele relaties waar ik nie van los durf te komen maar ik word een beetje brutaal als ik een compliment ooit van iemand heb gekregn dat ik bijna het durf te zeggen terwijl ik dus ook dan weer een hoop gezeik kan krijgen net zoals met mijn moeder wat mij zon pijn doet. Misschien ook wil die meneer wel dat ik zielig ben en zou ik beter tegen hem kunnen zeggen dat ik dus al 3 mannen heb. Misschien is het ook wel zon sadist die mij als zielig leuk vind en als hij merkt dat ik het dus een beetje beter heb dat hij dan me snel niet meer leuk vind. Ik heb dus nu door hulp 3 relaties en zou stiekem dus met die ene foute man een praatje willen maken ten koste van alles. Maar het kan dus ook zijn dat ie me uit medelijde aandacht geeft en me uit lacht als ik toe hap. Dat ie kwaad word als ie ziet dat ik het redelijk ok heb. Maar ik vind die meneer zo'n opluchting. Zo'n stomme grijze man met bril. Misschien moet ik er iets mee doen. Zal ik dan mijn vriendjes mee nemen of doen alsof ik ze niet heb en eerlijk zijn? I do'nt know maar beter als niks doen is misschien iets doen al weet ik dat ie me misschien wel voor schut wilt zetten en dat het hem daar om te doen is. Sorry voor mijn verhaal maar dat komt omdat ik het zo nice vind dat mensen hier dus ook eerlijk zijn.
    Linda
    Linda 1
    • Alle reacties weergeven...
    • eigen toevoeging

      Ook is het zo belachelijk dat iedere meid wel op schept met iets over zichzelf bijvoorbeeld dat ze zich dan een half bloedje noemt etc. Wat heb ik dan als eigenschap om mee op te scheppen? Ik lijk er dus op want 1 van die sex partners is turk en zei tegen mij volgens mij ben jij turkse vrouw. Dat ben ik niet maar ik mag er ook nie over opscheppen want het klopt idd wel dat ik er op lijk. Maar mijn moeder is op een gegeven moment zo vreselijk tegen mij gaan doen. Ze ging dus buitenlande kinderen helemaal geweldig vinden en tegen mij gaf ze nooit geen compliment. Ik was lelijk en vies en als ik mezelf dan een keer een compliment gaf dan zei ze nee, daar zijn de meningen over verdeeld. Ik mag je niet, jij bent vreselijk lelijk. Zo die meneer dus, de buurman in de wijk waar ik nu dus woont en die ik dus leuk vind naast de 3 veiligere sex partners waar ik het leuk mee heb. Zij heeft hem ook wel eens gezien en dan vergelijkt zij zichzelf dus met die buitenlanders en vind die meneer dus een beetje bekakt. Zij denkt dus dat die bekakte spannende meneer haar leuk vind omdat zij dus de hoop heeft dat ze wel een leuke vrouw is. Ik heb de buurman een beetje vervloekt en dacht ja jij wilt denk ik het liefst ons moeder en dan ga je mij ook slaan. 2 dezelfde types maar die meneer kwam ik dus tegen bij de winkel en ons mam dus niet. Mijn hulp zei dat ik nie teveel contact met ons mam moest hebben en nu zit ik heel de tijd te huilen want mij lijkt het brutaal genoeg gewoon leuk dat ik nu dat ik meer mezelf ben met die vreselijke bruine ogen etc die altijd maar zogenaamd kwaad kijken en mislukt zijn bij mezelf denk nou buurman ik ga gwoon rebels zijn en ookal haat je mij en is mijn moeder natuurlijk geweldig toch iets laten weten. De hulp vind het erg voor mij en vind het dus mishandeling. Misschien mijn moeder vind zich dus je van het dus dat ze het met een bekakte meneer kan doen omdat ze zo goddelijk vrouwelijk is en als het haar 1 keer tegen zit dan zegt ze snel dat ze psychische klachten heeft. Ja dat klopt ook wel dan lijkt me en ik ben eigenlijk zonder dat het dus gezond is stiekem blij dat die meneer mij dus aandacht geeft waar ons mam nie bij is. Ik kan haar zo erggg niet missen maar zou het echt leuk vinden maar ik weet nie voor hoe lang want eigenlijk is het niks voor mij. Misschien vind ik het wel belangrijk dat ik door niemand verwaarloosd hoef te worden en geen haat stalking dus achter me aan wil hebben dat ik hem daarom stiekem leuk vind omdat ie wel aardig lijkt alleen moet ik het wel steeds loslaten want ik ben belangrijk en als iemand me niet uit kan staan dan is het aan die andere om te vertrekken of het te verbeteren. Dat ik dus leuk mag vinden en ook de vrijheid en regie op eigen leven mag hebben ondanks dek op een stom kind lijk door verwaarlozing.

      Linda
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Ik snap niet waarom hij dit allemaal doet

    Mijn verhaal gaat niet over een relatie maar over een vriend die voortdurend over zijn penis praat tegen mij en avances maakt. Hij vroeg verschillende keren om seks te hebben waarop ik nee antwoordde. Ook beschreef hij hoe hij mij zou nemen en stelde hij andere seksuele vragen. Ik had hem hierna gebeld om te zeggen dat ik niet op in had moeten gaan en vroeg ik of hij hiermee wilde stoppen. Ik heb nooit interesse getoond en heb altijd nee gezegd. Maar ik accepteerde het soort van omdat ik wist dat hij van grapjes hield. Hoewel hij dit wel echt leek te menen. Ik vond hem een leuk persoon maar ik wilde geen seks met hem. Wanneer ik hem dus belde om te vragen dat hij er mee wou ophouden en dat ik niks van hem wil zei hij dat het gewoon een test was en dat hij hoopte dat ik nee zou zeggen. Ik weet niet wat ik ervan moet denken maar voel me er toch heel ongemakkelijk bij. Ik snap niet waarom hij dit allemaal doet. Hij was volgens mij gewoon geil en wist met zichzelf geen blijf...?
    Ninke
    Ninke 0

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Hebben jullie raad voor me?

    Hallo Allemaal,

    Ik ben inmiddels 8 jaar samen met mijn vrouw waarvan 4 jaar getrouwd. 2 tal kinderen verder. Echter sinds enige tijd wilt mijn vrouw totaal geen seks meer.

    Het begon een tijdje terug zo'n 1 jaar geleden dat ze zei heb er geen behoefte meer aan, altijd maar het zelfde nooit eens wat anders. Hier heb ik op geanticipeerd en ben toen andere dingen gaan proberen (denk aan speeltjes, hiervoor nooit geen speeltjes gebruikt) dit ging een paar maanden goed, ze genoot weer en had er weer zin in.

    Maar ook dat was voor korte duur, ze vond het op een gegeven moment niet lekker meer, wd hadden seks maar merkte aan haar dat ze totaal niet genoot.

    Toen ik dit gesprek aankaarte werd ze heel boos, ik dacht alleen maar aan seks, ik was te verraderlijk en moest maar eens andere manieren gaan verzinnen om haar te verleiden, op de vraag van hoe kreeg ik als antwoord moet je zelf maar achter komen.

    Ik heb der een massage gegeven, onder de douche geprobeerd met speeltjes geprobeerd maar niks is goed genoeg voor der.

    Nu is het zo dat ik leeg ben qua gedachten en ik dus niet meer weet hoe ik haar weer sexueel aangetrokken krijg.

    Hebben jullie raad voor me?
    Anoniem
    Anoniem 1
    • Alle reacties weergeven...
    • Ja ik heb een tip voor je. Veel en veel meer emotionele aandacht geven! Dat komt voor sex. Jij bent alleen maar gericht op: hoe krijg ik weer sex, speeltjes erbij etc. Typisch man.
      Ik heb het gevoel dat je vrouw (tijdelijk) op je afgeknapt is, maar dat is vrijwel altijd door emotionele blokkades tussen jullie.
      Geen pogingen meer voorlopig van jouw kant, maar meer connectie maken. Luister je wel goed als zij iets vertelt? Probeer erachter te komen, wat houd haar bezig? Geef ander soortige aandacht en ga niet zo behoeftig zijn naar haar! Een vrouw verleidt je door emotionele intimiteit, in dit stadium zeker, en niet door rechtstreeks ‘op de man’ af te gaan. Dat is te dwingend en teveel mannelijk.

      Een vrouw
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • We voelen ons gewoon koudweg aan de kant gezet

    29 jaar waren we een koppel, waarvan 23j getrouwd, toen hij ineens zo vlug mogelijk wou scheiden.
    We hadden wel onze problemen, maar ik wou er alles aan doen om ons gezin (1 dochter nu 17j) samen te houden.
    Nooit heb ik gedacht dat hij wou scheiden.
    Er was niemand anders volgens hem en de scheiding verliep vlot en zonder problemen. Toen ik verhuisd ben was er ineens een vriendin (is ook een collega van mij) , nog geen jaar later kwam ze bij hem wonen met haar 2 kinderen.
    Onze dochter gaf aan dat ze het heel moeilijk zou hebben dat ze in ons huis zouden samenwonen, en ze liever had dat hij bij haar introk.
    Nu enkele maanden later gaat het steeds slechter met onze dochter, ze gaat eronder door dat haar kinderen meer aandacht krijgen.
    Hij zegt dat ze zich ver maar moet bij neerleggen dat deze relatie voor altijd is. Hij is verdergegaan met zijn leven en wij zitten hier zielig zegt hij.
    We voelen ons gewoon koudweg aan de kant gezet,
    Ik ga alle contact uit de weg omdat communicatie niet lukt, maar de confrontatie blijft via onze dochter
    Ik ben bang dat zij eronderdoor gaat.
    Anoniem
    Anoniem 1
    • Alle reacties weergeven...
    • Precies, jouw dochter moet er maar aan wennen he? verschrikkelijk ik ken het. Lijkt wel pest gedrag. Hoe voelt het voor hem als jouw dochter het goed heeft? en als u het goed hebt? Dan moet die misselijke man er ook maar aan wennen. Vaak zeggen ze het niet maar als het met jullie beter gaat raakt het ze HEUS. vertrouw er op en bevrijd u uit de leidensweg. Op iedereen past een dekseltje, schoonheid vergaat en u bent en u dochter is vast op een bepaalde manier zeer de moeite waard.

      Linda
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Hij zal altijd een plaatsje hebben in mijn hart

    Mijn grote liefde was een 17jarige online Irakees. Ik was toen 29 jaar. Ik zat toen nog in een relatie met iemand anders waar ik allang weg wilde van zijn. Ik voelde me seksueel niet aangetrokken en hij was constant weg en liet mij achter met al het huishouden. Kwam nooit op tijd om te eten als het eten klaar was en ik voelde mij een slaaf. Hij gaf alleen affectie als het hem uitkwam. Ik voelde mij zo leeg tot ik mijn irakeese vriend online leerde kennen. Het was geen datingsite, maar een site waar mensen over de hele wereld samen komen om te chatten, videocall, spelletjes,... te doen. Daar leerde ik hem kennen. Hij was mooi gespierd en leek op een model. Het leek me erg onwaarschijnlijk dat hij iets voor mij zou voelen. Maar er was een emotionele klik waardoor ik mezelf elke dag kon rechthouden in mijn oude relatie thuis. Hij gaf mij complementen en ik leerde mijn wereld op een andere manier kennen. Hij leerde dat niet alle menseb het goed bedoelen en dat ik soms moet opletten met mensen direct te vertrouwen. Ik was zijn godin in zijn ogen. Hij wilde mij niet weg duwen van mijn ex en deed zijn best om mij inzichten te verschaffen. Hij zei als ik weg wil bij mijn huidige vriend dat ik dit niet voor hem mag doen, dat dit echt iets moet zijn wat ik doe omdat ik dit zo voel. Dus heb ik een besluite genomen om van hem weg te gaan. 2 jaar ben ik bij mijn irakese vriend geweest online. We sliepen samen, aten samen, maakten afspraken samen, keken films samen. Hij was geobsedeerd net als ik. We weken nooit langer dan 2uur van elkaars zijde. Hij beloofde om naar België te komen door een visum aan te vragen. Dit werd geweigerd en ook zijn tante in Londen die hem uitnodigde werd hij voor geweigerd. Zijn familie stond niet achter onze relatie en ook mijn ouders denken dat hij alleen een vriend is. Zijn familie wilde niet dat hij met iemand zou trouwen dat zoveel ouder was en geen moslim zoals zijzelf. Ook seksueel mochten we niets doen, ook al deed hij soms dingen om mij te plezieren. Toen kwam het punt dat hij doorhad dat hij zijn familie niet kwijt wou en er geen kans was dat onze relatie zou slagen. Zijn puberidee dat we samen konden zijn bleek weg te gaan. Hij wou niet meer verder in deze situatie, maar wou blijven chatten. Ik hoorde hem dan enkel 's avonds het laatste halfjaar zodat hij kon studeren. Daar lag vooral zijn focus op omdat we ons beiden gebroken voelden. Ik wilde naar daar, maar hij wou het niet meer omdat er toch niets van zou verder groeien en dit te pijnlijk is voor ons beiden. Mijn verdriet is zo groot dat ik elke dag pijn heb omdat ik iemand moet loslaten waar ik zielsveel van hou en weet dat hij mij ook nog steeds graag ziet. Ondertussen is hij bijna 19 en ik 31. Ik moet vooruit, maar weet niet hoe. Mijn frustratie gaat uit naar al degene die hier geraakt zijn en mijn grote liefde zal voor altijd daar vast zitten. Ik weet dat hij op mijn pad was om mij kracht te geven om uit mijn oude relatie te geraken, maar deze online relatie is voor mij nog pijnlijker. Hij is de meest wijze man dat ik ooit ben tegengekomen ondanks zijn leeftijd. Hij zal altijd een plaatsje hebben in mijn hart. Ook al zal ik hel volledig moeten loslaten.
    Brittney
    Brittney 0

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Ze ontkent alles, neemt het me kwalijk en doet me twijfelen

    Mijn vrouw en ik zijn 15j samen en hebben 2 kinderen samen.

    Ik heb vóór mijn relatie best een seksuele "proef-tijd" gekend. Mijn vrouw daarentegen kwam uit een langdurige relatie met een andere vrouw en heeft naar eigen zeggen nadien weinig avontuurtjes gekend.

    Over de jaren heen zijn er al wel eens wat frustraties opgedoken; meestal rond haar toewijding voor haar werk en collega's ten koste van onze relatie, of een te familiaire omgang met een collega... waar zij zich van geen kwaad bewust is, reageerde ik instinctief jaloers.

    We hebben geleerd dat dit komt omdat ze zich intiem nogal gesloten opstelt en ik dat ervaar als gebrek aan vertrouwen.. We begrijpen ook dat dit een vicieuze cirkel is en trachten eraan te werken. Zij is wat meer open en ik dim mijn instincten.

    Af en toe hervallen we, maken we ruzie, wordt alles ontkent en proberen we terug... voor de kinderen.

    Nu begint een aantal zaken mijn instinct te triggeren en ik zoek een manier om dit objectief af te toetsen. In de afgelopen 6 maanden:
    - ontdekte ik dat ze (eens?) naar foto-porno a h kijken is geweest, toen ze op weekend was met de kids.. zogezegd om haar borsten te vergelijken.
    - ontdekte ik dat ze in datzelfde weekend een anonieme foto van háár borsten op haar telefoon had opgeslagen in de prullenbak... zogezegd omdat ze een complex heeft over haar borsten (maar tegen mij 15j lang nog niets had over gezegd)
    - was ze te laat op haar eigen verjaardagslunch, ze kwam mooi gekleed en goedgemutst van haar werk, maar had die avond wel voor het eerst in jaren een serieuze blaasontsteking.
    - ontdekte ze zelf op zondag dat ze op zaterdag haar pil vergeten was (op weekend met de vriendinnen), en maakte zich zorgen over de impact van seks en haar pil vergeten in de tweede week... frappant: wij hadden in die week vóór het weekend geen seks gehad..
    - ik krijg plots nieuwigheden te horen en te voelen tijdens onze vrijpartijen, waar ze azn zelfzekerheid wint (vind ik leuk, maar vanwaar komt dat zo plots?)
    - op een avond lag ik tegen haar en vroeg ze me slaapdronken en angstig "Waar is Hendrik?"... euh, achter je?
    - Nu stel ik vast dat ik herpes heb. Geen lachertje, zo'n eerste keer. Zij beweert dat het van een koortsblaasje ofzo komt, we zijn allemaal wel ziek geweest en de jongste had koortsblaasjes... toch, ik heb genitale herpes.. dat komt zeker niet van mijn jongste.

    Mijn intuitie zegt al 6 maanden dat mijn vrouw een affaire heeft, maar ze ontkent alles, neemt het me kwalijk en doet me twijfelen.

    Wat moet ik doen?
    Hendrik
    Hendrik 0

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Ik was echt nog nooit zo verliefd geweest

    Ik heb 7,5 jaar een relatie. Ik was echt nog nooit zo verliefd geweest toen ik hem tegenkwam. Ik was toen alleenstaande moeder van 3 kinderen. Hij kwam uit een scheiding. Daar had hij al wat gekke dingen maar dacht dat gaat wel over. Ik was zelf net opkrabbelende van een depressie en angststoornis. Hij had in het begin van het contact met oude kennissen van vroeger. Die ook soms onverwacht opgedirkt bij hem thuis zaten. Maar hij zag vriendschap tussen man en vrouw hetzelfde zonder bijbedoelingen. Ik was jaloers. Gingen wel rare verhalen rond maar oke. Hij oogt lang knap charmant lief. Intussen zijn we heel wat jaren verder en de wilde kant is gelukkig wat gedempt. Alleen nu heeft hij het financieel erg goed. Ik niet ben niet anders gewent dat ik onder het minimum ziet. Afgekeurd en heb chronische pijnen waardoor de ene dag ik aardig wat kan en soms bijna niets. Ik vul mijn dagen met de zorg voor mijn Kids, eigen webwinkel en meerdere vrijwilligersbanen om zo iets extra's te verdienen. Het is elke maand weer de vraag hoe ik de boodschappen binnen krijg en hoe ik alles betaal. Het lukt tot nu toe elke maand. Maar het boeit mij vriend niet echt. Hij is van mening dan mijn situatie nou zo eenmaal is. En dat ik creatief genoeg ben om het op te lossen. Ik ben het zat. Ik hou zielsveel van hem maar ik wil ook een keer wat opbouwen. Ik kan met mijn lichamelijke gestel best 10 a 15 uur werken. Maar dat kan niet omdat ik alle lasten alleen draag en echt 40 uur moet werken om rond te komen. Iets wat lichamelijk echt niet kan. Moet na een dag werken voor en kleine vergoeding al een hele dag bijtanken. Met extra klachten (bloedingen etc). Ik ben altijd zelfstandig geweest en wil niet beter worden van iemand. Maar ik mis zijn steun,bezorgdheid ,toekomst perspectief. Ik wil het uitmaken maar durf niet. Hij voelt als echt mijn man die bij me hoort. Maar de feiten zijn dat hij niet goed voor me is. En dan heb ik het nog geen eens over zijn gechat toen ik erg ziek was achter mijn rug. En seksueel over mijn grenzen gaan terwijl ik ziek was. Iets in mijn hoofd wil alleen het goede zien.
    Sophie
    Sophie 0

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Hij zegt dat hij een burn out heeft of depressief is

    Inmiddels woon ik nu 9 jaar samen met mijn man.

    Het loopt eigenlijk al een tijdje niet zo lekker tussen ons, en hij is momenteel in gesprek bij de ggz.
    Laatst had ik een etentje op mijn werk, en zei dat ik gelijk door zou gaan, eenmaal onderweg dacht ik even wat anders aan doen is wel fijn.
    Dus hup naar huis, auto was weg, honden zijn weg, even later kwam hij thuis met een meid.
    Hoor ik hem buiten zeggen ooh sh*t ze is toch thuis dat wordt wat.
    Afijn.
    Savonds kwam ik thuis en vroeg ik waarom hij had afgesproken met haar, heel boos werd hij, en raasde aan me voorbij.
    Heb het er bij laten zitten. Een week later ben ik in zijn telefoon gaan rondsnuffelen, het zat me niet lekker, en ja hoor daar was ze onder een andere naam, allemaal hartjes en kusjes, en er stond bij vanuit mijn man sorry dat ik over je grenzen ben heen gegaan.
    Savonds geconfronteerd hiermee, wat ik allemaal wel niet dacht, en dat het gewoon een knuffel is geweest wat zij niet wilde..
    Terwijl ze elkaar kniffelmaatjes noemen en dergelijke, jaja, maar verder kwam er niks uit, alleen dat hij alles bewust had laten staan.

    Nu een paar weken later is hij heel afstandelijk, zegt bijna niks meer raakt me nauwelijks aan, en staart maar naar de tv, als hij een berichtje krijgt loopt hij weg.

    Hij zegt dat hij een burn out heeft of depressief is, maar niks wijst hierop, hij werkt gewoon, klust gewoon, gaat gewoon naar zijn verenigingen op maandag en dinsdag waar zij ook bij zit.
    Ik weet me echt geen raad meer hiermee..
    Katrien
    Katrien 1
    • Alle reacties weergeven...
    • Klinkt als een vervelende situatie voor je zeg. Knuffel voor jou ten eerste. Het is duidelijk dat je man een ander heeft, dat schrijf je zelf ook. Of iig die interesse in een ander. En geen burn-out. Het is aan jou: wil je met een (bijna) vreemdgaande man door? Hij liegt tegen je blijkbaar. En behandelt je ook niet met respect.
      Ik zou hardere grenzen gaan aangeven. Een andere vrouw
      mee naar huis nemen en knuffelen valt daar lijkt mij niet onder. En anders zijn de consequenties dat hij je verliest. Maar dan heb jij jezelf niet verloren, want dat lijkt er nu een beetje op.
      En als hij zich dan beter gaat gedragen kun je kijken of er nog een opening is tussen jullie.
      Veel sterkte in ieder geval ❤️

      Anoniem
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.

  • Ik snap er zelf helemaal niks meer van

    Hoi allemaal,

    Ik heb echt wat advies nodig. Mijn (ex)vriend heeft na bijna 3 jaar onze relatie uitgemaakt omdat hij al een tijdje niet echt een lekker gevoel had (dit lijkt vooral op persoonlijk vlak zo te zijn en mogelijk een angst uit zijn verleden om de verkeerde keuze te maken voor de toekomst).

    Toen hij het uitmaakte wilde hij graag kijken deze week waar dat gevoel vandaag kwam. Het deed hem namelijk teveel zeer en het besluit was niet zoals hij voorstelde dat het had moeten voelen.

    Nu krijg ik gemixte berichten. Als in, soms ben ik "mopje of lief" als hij mij begroet. Hij heeft nu in de afgelopen dagen twee keer aangegeven dat hij mij ook mist/gemist heeft. En vandaag vraag ik hem om duidelijkheid wat hij van mij verwacht de komende tijd. Zegt die "Ik wil nog tijd om uit te zoeken of ik je echt mis en je echt terug wil". Daarom wil hij eigenlijk ook niet afspreken nu al zo snel voor het geval hij daar eventueel verwachtingen bij mij bij oproept. Ik snap er zelf helemaal niks meer van. Ik gun hem de tijd. Zeker. Alleen merk ik dat ik mijzelf hier in geen houding meer weet te geven. Het breekt me. Ik wil eigenlijk door met mijn leven en sterk zijn maar ik mis hem nog te erg om dat nu al te kunnen en zeker met deze dubbele berichten raak ik in de war.

    Wie heeft er een goeie tip? Ik merk dat ik zelf niet helemaal helder naar deze situatie meer kan kijken. En ik wil natuurlijk als een vrolijke vrouw met zelfvertrouwen overkomen maar dat lukt niet helemaal nu merk ik..

    Liefs,
    Me
    Nina
    Nina 1
    • Alle reacties weergeven...
    • Zelf ook aangeven een pauze te willen. En voorlopig niet reageren op zijn berichten, hoe erg je hem ook mist. Neem deze tijd om je onzekerheid wat te laten zakken. Voor hem is het te makkelijk nu. Je wil hem toch wel en dat weet hij. Dus om jezelf te beschermen tegen je onzekerheid ga hem maar even uit de weg. En laat hem maar eens lekker sudderen en onzeker worden. Gewoon vaag zijn. Jij wil een pauze ? Nou dan ik ook.
      Probeer hem pas weer te spreken als je je ietsje zelfverzekerder voelt. En hopelijk ook vrolijk. Probeer echt even op jezelf te focussen en niet of hij je terug wil.
      Wees je niet bang dat je hem wegjaagt. Dat doe je pas als je te welwillend bent.

      Anoniem
    • Reacties verbergen...

    Je kunt geen nieuwe verhalen / reacties meer plaatsen, maar wel alle verhalen lezen en duimpjes omhoog geven.

    Je kunt op deze website ook meer lezen over tips bij relatieproblemen en therapie bij relatieproblemen.