Helmi | integratief therapeut & relatietherapeut

Registraties

• VIT - Vereniging van Integraal Therapeuten
• RBCZ - Register Beroepsbeoefenaren Complementaire Zorg
• TP - Therapiepsycholoog - Netwerk van therapeuten en psychologen

Specialisaties

Bindingsangst

Als je bang bent om jezelf te binden, zorg je er (onbewust) actief voor dat een relatie zich nooit zover kan ontwikkelen dat er echte intimiteit ontstaat.

 

Je houdt de controle over de relatie en bepaalt hoeveel je elkaar ziet en hoe snel of langzaam alles gaat. Je bepaalt ook de frequentie van intimiteit en seksualiteit. Je hebt de meeste macht over de relatie en bepaalt de grenzen door obstakels op te werpen of je terug te trekken om nabijheid en verbinding te vermijden.

 

Soms stel je bewust een grens aan wat je geeft om geen verwachtingen te creëren bij de ander en meestal ben je heel erg bekwaam in het ontwijken en vermijden en gebruik je een scala aan manieren om afstand te behouden.

 

Verschijnselen van bindingsangst en verlatingsangst zitten in elk mens verweven en zijn herkenbaar. Het wordt anders als de angst je gaat blokkeren zodat je geen verbinding kunt aangaan met de ander.

 

Hieronder wat symptomen die je zult herkennen mocht je last hebben van bindingsangst.

 

• Bang om je vrijheid te verliezen
• Beetje afstandelijke houding, je wilt het liefst alles ‘open’ laten
• De ander wordt als snel als ‘teveel’ ervaren of ‘verstikkend’
• Het idee van trouwen of samenwonen benauwt je
• Je hebt de neiging om kritisch te zijn en ‘fouten’ te zoeken in de ander

 

• Soms ben je tegenstrijdig in je gedrag
• In de communicatie merk je wel eens dat je het ene zegt maar het andere voelt
• Er is vaak een sterke controledrang aanwezig
• Je vindt het moeilijk om intiem te zijn als er verwachtingen aan gekoppeld zijn

 

• Je herkent korte termijnkicks als: eten, roken, alcohol, werk, seks, altijd bezig zijn…
• Je hebt zo je manier gevonden om weg te kunnen blijven bij pijnlijke gevoelens
• Je ervaart vaak een negatief zelfbeeld en weinig gevoelens van eigenwaarde
• Je bent je meer bewust van je angst dan van je verlangen

 

Veel relaties zijn gebaseerd op angst en wederzijdse afhankelijkheid (binding). Een werkelijke verbinding aangaan met de ander begint met trouw zijn aan jezelf.

 

In de therapie kijken we samen waardoor het komt dat je steeds in een kramp schiet waaruit je jezelf zo snel mogelijk wilt bevrijden. De therapie is erop gericht dat je weer vrijheid kunt ervaren in je innerlijke beleving zodat het weer gaat stromen en er een nieuwe basis ontstaat waarop je echt emotioneel contact kunt gaan maken met de ander. (gemiddeld 6 – 8 sessies)

 

 

Verlatingsangst

Als je last hebt van verlatingsangst ben je daar zelf meestal totaal niet van bewust omdat je juist een sterke wens hebt tot verbinden en ook voelt dat je daartoe in staat bent. Maar stel je jezelf werkelijk open en ben je werkelijk beschikbaar?

 

Je wilt erin geloven dat je klaar bent voor een langdurige relatie maar je kiest (onbewust) voor partners die eigenlijk niet beschikbaar zijn (langeafstandsrelatie, de ander is getrouwd of heeft een relatie, de ander durft zich niet te binden).

 

Hieronder wat symptomen die je zult herkennen mocht je last hebben van verlatingsangst.

 

• Bang om afgewezen of in de steek gelaten te worden
• Voortdurend op zoek naar bevestiging, aandacht en houvast bij de ander
• Je past jezelf te snel aan en stelt je daarmee afhankelijk van de ander op
• Neiging tot overbetrokkenheid en romantiseren van de relatie
• Je wilt zekerheid dat de ander er voor je is

 

• Je ervaart vaak weinig zelfvertrouwen en een negatief zelfbeeld door zelfonderschatting
• Je bent bang om je eigen pijn te voelen
• Je verliest jezelf in het ‘alles’ doen om de ander te bereiken
• Je hebt oneindig veel begrip voor de ander
• Je vindt het moeilijk om je grenzen te stellen

 

• Je richt je woede eerder op jezelf dan op de ander
• Je vindt het moeilijk om echt alleen te zijn
• Het liefst zou je willen versmelten met de ander
• Je bent je meer bewust van je verlangen dan van je angst

 

De therapie is erop gericht om het onbewust ontkennen van de afstand in de relatie (angst om enorme leegte te gaan voelen) langzaam te gaan erkennen. Hiermee wordt langzaam de neiging doorbroken om pijnlijke patronen te blijven herhalen.

 

Het herhalen van de patronen kan som heel hardnekkig zijn binnen verlatingsangst. Je hebt de neiging de focus bij de ander te leggen en in de therapie gaan we voorzichtig schuiven zodat de focus bij jezelf komt te liggen. Daarin liggen de basisstappen tot eerste bewegingen in het doorbreken van het patroon. (gemiddeld 6 – 8 sessies)

 

 

Hechting

Voor een gezonde ontwikkeling is het noodzakelijk dat wordt voldaan aan de behoeften van het kind aan veiligheid, warmte, voeding, bescherming, geborgenheid, liefde en ‘erbij horen’. Als kind zoeken we naar deze behoeften door de symbiose met onze moeder aan te gaan.

 

Symbiose betekent een open liefdeskanaal tussen moeder en kind waarin een gezonde versmelting ontstaat die voor beiden constructief is. In een gezonde symbiose krijg je als kind wat je nodig hebt en kun je daarbij geheel jezelf blijven. Je mag al je gevoelens uiten zonder dat dit ten koste gaat van het contact.

 

Ouders nemen vanuit hun verleden soms ook een bepaalde ballast mee waardoor emotioneel beschikbaar zijn voor het kind niet (of niet goed) mogelijk is. Dan bestaat de kans dat er een ongezonde symbiose ontstaat. Als we als kind een basis ervaren van vertrouwen en veiligheid dan vormt dat een solide ondergrond om ons leven en onze relaties met vertrouwen aan te gaan.

 

Een onveilige hechting ontstaat wanneer je als kind je aan getraumatiseerde ouders probeert te hechten. Je gaat je hulpeloos en machteloos voelen en dan kun je niet anders dan jezelf gaan aanpassen op de behoefte van je ouders omdat je afhankelijk bent van je ouders om te overleven.

 

Onbewust ga je twijfelen aan de liefde van je ouders maar je kunt dit onmogelijk bewust toelaten, dat is een te directe bedreiging. Om het beeld van onvoorwaardelijke liefde in stand te houden zal je eerder aan jezelf gaan twijfelen. Op deze manier kun je je als kind afsplitsen van je gevoelens om jezelf te beschermen.

 

Het onderdrukken van gevoelens is een gevolg en op deze manier leer je ook geen onderscheid te maken tussen je eigen gevoelens en die van de ander, omdat je zo nauw kunt beleven wat de ander voelt. Afhankelijk van in welk stadium van de vroegkinderlijke ontwikkeling de onveilige hechting ontstaat, zal dit doorslaggevend zijn voor de drang naar nabijheid of vrijheid.

 

Als je als kind in de periode van de geboorte tot – 6 maanden oud geen veilige hechting ontwikkelt, zal je in je verdere leven steeds blijven zoeken naar de nabijheid van een ander (om de leegte op te vullen, niet welkom, niet geliefd, niet gezien, niet gekoesterd) te zijn.

 

In de periode 6 – 24 maanden wordt je je als kind bewust van je omgeving en nieuwsgierigheid naar de buitenwereld. Je wilt gaan ontdekken. Als je daarin teveel wordt belemmerd zal je dit als verstikkend ervaren. Hierdoor ontstaat angst voor nabijheid. Als kind wil je geliefd worden door je ouders dus je zult gevoelens gaan afstemmen op de wensen en verwachtingen van je ouders.

 

Als dat niet lukt dan betrek je dat op jezelf, dat je zelf niet lief of goed genoeg bent. Daarin verlies je eigenwaarde en ga je jezelf op dezelfde manier beschermen zoals je ouders dat deden. Vanuit deze beweging ontstaan illusies over liefde als…goed je best doen en aanpassen en dan krijg ik wat ik nodig heb. Hoe minder ouderliefde beschikbaar hoe groter de pogingen vanuit de loyaliteit naar hen.

 

De keerzijde van jezelf aanpassen en zorgen voor de overleving van je ouder is dat je je eigen behoeften en verlangens in de schaduw zet en gaat miskennen en verdringen. Hierdoor kan een scala aan overlevingspatronen ontstaan waarmee je je als kind staande kunt houden.

 

Vaak houd je dit vol tot in je volwassen leven en zal dit overlevingspatroon in latere belangrijke relaties dezelfde oude dynamiek oproepen. Het gaat hierbij dus om onbewuste processen in de kindertijd die wij allemaal meemaken, elk mens heeft in meerdere of mindere mate zijn overlevingspatroon.

 

In het volwassen leven en in relaties kunnen deze patronen belemmerend of blokkerend werken. In de therapie wordt altijd gewerkt aan het bewustwordingsproces van deze patronen want daarmee kun je je gemis verwerken. Bij elke hulpvraag zal ook gekeken worden naar de onbewuste patronen die te maken hebben met hechting, het loopt als een rode draad mee op de route van de therapie.

 

 

Communicatieproblemen

Communiceren (ook non verbaal) is het middel om onze belevings- en gevoelswereld te uiten en te delen met de ander. Luisteren naar de diepere behoeften van onszelf en de ander is nog een hele kunst en het benoemen van gevoel wordt vaak als lastig ervaren.

 

In een relatie waarin de communicatie niet lekker loopt is als eerste belangrijk om de communicatie te onderbreken als je merkt….oh jee daar gaan we weer. Als er een bepaalde riedel op gang komt waarin je steeds weer terechtkomt dan is de eerste actie….de riedel onderbreken en binnen een relatie het liefst op een liefdevolle manier.

 

Als je ergens in wordt geraakt en je neemt niet de tijd om even goed bij jezelf na te gaan wat er nu eigenlijk precies gebeurd dan is de kans groot dat je als reactie zelf in de aanval gaat en in de verwijtende sfeer terecht komt. Een andere reactie kan zijn dat je jezelf juist helemaal gaat terugtrekken in jezelf en uit contact gaat….of je wordt boos op de ander.

 

Als je binnen een bepaalde situatie maar op 1 manier kunt reageren en je ervaart van binnen niet de keuzevrijheid om even stil te staan bij wat gezegd wordt en wat het met jou doet dan spreken we van een primaire reactie en het is heel goed mogelijk dat je niet weet wat maakt dat je met een bepaalde emotionele lading reageert.

 

Sommigen van ons zijn heel goed in het voorbij gaan aan het eigen gevoel….we denken dan …ach laat maar. Op een gegeven moment stapelen de niet uitgesproken dingen zich op, je raakt geïrriteerd en gefrustreerd en frustratie zoekt altijd een weg om het lichaam te verlaten, meestal met verbaal geweld of erger fysiek geweld.

 

Er zijn veel mogelijkheden om op nieuwe manieren te leren luisteren en jezelf uit te drukken. Communicatie is altijd een onderdeel binnen de (relatie)therapie. Zie hieronder wat tips omtrent communicatie voor zender en ontvanger.

 

Zender:

1. Vanuit ik spreken (niet wij of zij)
2. Zorg ervoor dat wat je zegt overeenkomt met wat je doet
3. Moeilijke gevoelens in een relatie erbij nemen en niet weghouden bij de partner
4. Geen waarom vragen (zit impliciet een oordeel in verborgen)
5. Concreet over gevoel spreken
6. Niet dubbelzinnig communiceren
7. Wat wil ik eigenlijk en zeg ik ook wat ik wil

 

Ontvanger:

1. Laten weten dat je luistert
2. Checken, bijv. de zender zegt ik voel me…..de ontvanger vraagt bedoel je dat……
3. Herhalen in eigen woorden en vragen of het klopt
4. Open vragen stellen…die beginnen met hoe….wat maakt dat….
5. Doorvragen

 

Verbaal en context:

1. Oogcontact
2. Gunstige situatie scheppen
3. Aanlooptijd…eerst over dagelijkse dingen van vandaag
4. Elk z’n zeg….niet onderbreken of er tussen komen
5. Plan een vast moment per week waarop je tijd hebt voor elkaar
6. Schrijven naar elkaar kan ook….

Communicatie zal net als hechting als een rode draad meelopen op de route van de therapie.

 

 

Seksualiteit

De meest gestelde vragen over seksualiteit in de relatie gaan over onzekerheid met betrekking tot de frequentie, over het geen opwinding meer kunnen ervaren (prikkelgevoeligheid neemt af) en het verschil tussen de partners in zin hebben in seksualiteit. Er heerst nogal een opvatting dat als de seksualiteit niet goed is, de relatie ook niet goed is. Dat is erg kort door de bocht.

 

Seksualiteit is een onderdeel van de relatie, een kwetsbaar onderdeel want je geeft jezelf letterlijk bloot aan de ander. In een gezonde relatie ligt onder seksualiteit een stroom van communicatie, emotionele verbinding en intimiteit.

 

In de communicatie gaat het nogal eens mis als grenzen niet worden uitgesproken. Het gaat dan niet alleen over elkaars grenzen respecteren binnen seksualiteit maar ook over je eigen plek innemen in de relatie, jou persoonlijke begrenzing kunnen en durven uitspreken. Als dat over algemene dingen niet lukt dan lukt het vaak binnen seksualiteit helemaal niet.

 

Dus jezelf leren uitspreken is een belangrijk goed. Degenen met verlatingsangst of een ervaring vanuit het verleden met grensoverschrijdend gedrag lopen in het uitspreken meestal al snel vast.

 

Dus belangrijk is dat je je goed bewust wordt van: ‘ik heb mijn eigen gedachten en gevoelens, die zijn van mij, ik wil kunnen denken en voelen wat ik wil’. Ons lichaam maakt het ‘als enige’ mogelijk om op deze wereld te kunnen zijn, dat maakt kwetsbaar…we moeten het doen met wat we hebben gekregen.

 

Opmerkingen over uiterlijk raken daarom doorgaans erg diep, ook dat is een belangrijk aandachtspunt in de communicatie. Tijdens de beginfase van een relatie in het ‘verliefd’ zijn, hebben we vaak de droom dat we gelijk zijn en alles tegelijk aanvoelen en is de seksuele eenwording eenvoudig, het lijkt als vanzelf te gaan. Het idee van gevoelsversmelting dat is een illusie, net als het idee: ‘als je van elkaar houdt dan wil je vanzelf wat de ander wil’.

 

Het klinkt heel logisch maar binnen seksualiteit lijkt het toch vaak een grijs gebied. Om een emotionele veilige verbinding mee te nemen in de seksualiteit is het werkelijk kunnen delen van gevoelens met elkaar heel belangrijk.

 

Als partners de onderlinge verschillen kunnen accepteren en respecteren (bewustwording van 2-ikken in plaats van versmelting) en bijvoorbeeld ook eens doorspreken wat seksualiteit nu precies voor je betekent en als het lukt te komen tot een werkelijk gedeeld gevoel dan ontstaat er een ‘ons’.

 

Binnen het ‘ons’-gevoel ontstaat ruimte en is de emotionele veiligheid gewaarborgd…..het ‘ons’-gevoel is ook heel belangrijk in de intimiteit. Intimiteit zit in het oogcontact, een aanraking, streling, liefdevolle toenadering maar ook in bepaalde woorden of blikken waarvan je weet dat de betekenis ervan alleen bij jullie bekend is.

 

Dit is zo’n hele onderstroom waarop seksualiteit kan ontstaan want seks is alleen maar een mogelijkheid….niet meer en niet minder. Als bij bewegingen van aandacht en intimiteit bij een van de partners de overtuiging bestaat dat er dan vanzelfsprekend seks op moet volgen dan zet dit al meteen iets van de onderliggende stroom stil en houd je een deel van jezelf uit de seksuele beleving.

 

Als het niet wordt uitgesproken dan wordt het meestal toch wel aangevoeld en daaruit volgt bij de andere partner vaak een subtiel gevoel van afwijzing, niet voldoen, niet mooi genoeg of een andere negatieve invulling. Dan is er ook veel misverstand over de term: libido. 

 

We groeien vaak op met het idee dat er zoiets bestaat als libido: een voorraad lustgevoelens die ergens in je lijf zijn opgeslagen, op hol slaan in de pubertijd en na het krijgen van kinderen of na je 40e opeens afnemen. Dit maakt van libido een of ander mysterieus begrip alsof het buiten ons om gaat. Dat is niet zo.

 

We krijgen zin in seks door iets dat ons seksueel prikkelt, of je je daar nu bewust van bent of niet. Vervolgens hangt het af van de context, van hoe je je voelt en hoe sterk de prikkel is of je er wat mee wilt. Het zin hebben in seks wordt vaak gekoppeld aan libido of hormonale schommeling etc. Het zou beter zijn de vraag te stellen: wanneer krijg ik zin ik seks? Welke omstandigheden en prikkels kunnen daarvoor zorgen.

 

Als je weet dat zin hebben in seks niet iets is dat zit opgeslagen in je lijf dan komt er veel meer ruimte waarin je kunt uitzoeken hoe je ervoor kunt zorgen dat er een situatie ontstaat waarbij de kans groot is dat je wel zin zult krijgen. Dus bereidheid om zin te krijgen is genoeg om te beginnen. Positieve verleiding en liefdevolle toenadering levert prikkels die de ontvankelijkheid bij de ander vergroten. Daarbij blijft seks alleen maar een mogelijkheid….

 

 

Conflicthantering

Een relatie loopt niet vanzelf, het samenleven doorbreekt de verliefdheid en in elke relatie breken de verschillen en het onderscheid door. Iedereen gaat een relatie in met een verschillend programma (rollen-rechten-plichten-betekenissen-gewoonten-cultuur).

 

De verschillen komen door het gezin van oorsprong. We hebben de neiging ons eigen programma bovenaan te stellen. Wij vullen onze woorden op met onze eigen betekenis en elk doet dat volgens zijn eigen programma. Betekenissen kunnen heel verschillend zijn. De betekenis van het krijgen van een kind of de betekenis van geld kan heel verschillend zijn.

 

Als dat verschil niet wordt beseft leidt dat meestal tot problemen. Dus een duidelijk besef van 2 ikken in de relatie, met hun eigen programma en eigen betekenissen is belangrijk. Communicatie is ook hier weer belangrijk en het besef dat praten met elkaar niet vanzelf komt en het doorpakken in het praten met elkaar ook niet.

 

Partners blijven leren over elkaar als ze belevingen en gevoel blijven delen. Het meedelen van gevoel is niet eenvoudig, het gaat namelijk niet over gevoel praten maar een gevoel onder woorden brengen.

 

Ook de negatieve gevoelens tegenover elkaar zijn belangrijk onder woorden te brengen. Bijvoorbeeld…..als je dit zo over mij tegen onze vrienden zegt dan voel ik mij gekwetst. Het duurzaam inslikken van negatieve gevoelens en het opkroppen van stress is slecht voor de gezondheid en heeft een averechts effect.

 

Als de dingen niet worden gezegd kan er ook niets mee gedaan worden. Het gevoel van de ander oprecht belangrijk vinden en kunnen zien dat jou gedrag en doen en laten gevolgen heeft voor de belevings- en gevoelswereld van de ander is heel belangrijk in een relatie.

 

Als het bovenstaande minder aanwezig is in het bewustzijn van alle dag dan kunnen dingen nogal eens scheef gaan lopen waardoor ruzie en conflictsituaties ontstaan. Een relatie betekent soms ook onderhandelen dus er zijn ook bepaalde vaardigheden belangrijk. Hieronder wat voorbeelden vanuit de praktijk met betrekking tot conflicten:

 

Een relatie heeft ook een zakelijk aspect bijvoorbeeld de verdeling van de huishoudelijke taken. Als je het samen eens bent over de taakverdeling dan is het net zo belangrijk dat degene die de taak uitvoert ook de controle meekrijgt.

 

Er ontstaan heel veel conflicten vanuit een situatie waarbij de ene partner een taak uitvoert en de andere partner de controle niet los kan laten. De een begeeft zich dan op het terrein van de ander. Dreigend terreinverlies is vaak een basis voor een conflict.

 

Als iemand terrein verliest of het zich laat afnemen dan komt het vaak in een later stadium terug als vijandigheid. Irritatie is daarom een belangrijk alarmsignaal. Als je bij jezelf irritatie opmerkt dan is er vaak sprake van dat iemand je terrein binnenkomt.

 

VOORBEELDEN:

1.       Dat moet jij doen dat is mannenwerk….je legt beslag op iemand, degene krijgt terrein toegewezen zonder het zelf te willen

 

2.       Jij kunt dat veel beter dan ik (vleierij)…later wordt de ander zich ervan bewust een karwei erbij te hebben gekregen (terreinverlies)

 

3.       Ik weet niet hoe het moet (hulpeloosheid)….de ander gaat het doen en er bestaat een redelijke kans dat er achteraf commentaar komt dat het niet goed is…. (terreinverlies)

 

4.       Als jij dit doet dan zal ik dat doen (verleiding)…..vervolgens houd de partner zich niet aan de afspraak

 

Zo zijn er nog heel veel voorbeelden te noemen waaruit blijkt dat de vaardigheid onderhandelen in een relatie belangrijk is en veel conflicten kan voorkomen. Belangrijk is dat je in je relatie iets kunt vragen, nee kunt zeggen en een nee kunt aanvaarden. Vraag dingen aan de ander vanuit een echt verzoek (niet eisend). 

Tarieven

• Sessie Partnerrelatietherapie, duurt 1,5 uur, tarief 65 euro per persoon
• Sessie Individueel, duurt 1 uur, tarief 85 euro

 

De kosten worden door vrijwel alle zorgverzekeraars gedeeltelijk vergoed vanuit de aanvullende zorgverzekering (alternatieve zorg). Je hoeft hierbij NIET eerst je eigen risico aan te spreken. Eigen risico hoort bij de basisverzekering en niet bij de aanvullende verzekering. 

 

Meestal kan je na ongeveer 4 tot 6 gesprekken zelf de draad weer oppakken. 

Openingstijden

Maandag	gesloten
Dinsdag	8:00 tot 18:00u
Woensdag	8:00 tot 18:00u
Donderdag	8:00 tot 18:00u
Vrijdag	8:00 tot 18:00u
Zaterdag	gesloten
Zondag	gesloten

(Schrijf zelf een review)

Ja 5

Ja 4

Ja 4

Ja 2

Ja 2

Neem contact op

Wil jij ook verandering?

Ja, ik wil verandering
( Nee, ik zoek nog verder )

Interview

Lees hieronder het interview met Helmi .

Mijn praktijk vind je in Lierop.

De praktijk ligt in een rustige landelijke omgeving en is toch goed bereikbaar. Met de auto vanuit Eindhoven gemiddeld 20 min, vanuit Helmond gemiddeld 15 min en je parkeert de auto gratis voor de deur.

Met openbaar vervoer ook heel goed bereikbaar met buslijn 320 vanuit Eindhoven-Geldrop-Mierlo-Lierop. Loopafstand bushalte-praktijk ongeveer 8 min.

Ik ontvang mensen uit de regio Helmond, Eindhoven, Someren-Asten, Geldrop-Mierlo, Nuenen, Deurne en verder.

Er zijn een aantal ervaringen in het leven die me hebben gevormd, te beginnen met een pestverleden op de basisschool. Ik voelde me altijd anders, op een of andere manier er niet bij horen en pas veel later ontdekte ik dat waarschijnlijk mijn hoog gevoeligheid destijds heeft geleid tot mijn teruggetrokken gedrag.

Daarna kreeg ik op jonge leeftijd een relatie en ben ik jong moeder geworden. Pas richting mijn 30e levensjaar kwam mijn echte persoonlijke en innerlijke groei op gang. Mijn relatie heeft het hierdoor niet gered met heel veel gevolgen van dien. Als o.a. ervaringsdeskundige op dat gebied ben ik me gaan specialiseren in partnerrelatietherapie.

Ik merkte dat mensen hun verhaal heel gemakkelijk bij mij kwijt konden maar ik had geen methoden en technieken beschikbaar om er verder iets mee te doen. 

Daarnaast ben ik van nature oprecht geïnteresseerd in wat mensen remt en beweegt en daardoor kwamen er vaak op een gemakkelijke manier toch diepgaande gesprekken op gang. Dit gaf mij zoveel voldoening dat ik er graag mijn werk van wilde gaan maken. Daar is de zoektocht gestart naar een gedegen opleiding. 

Tijdens de opleiding tot integratief therapeut aan de Ned. Academie voor Psychotherapie in Amsterdam kwam er een flink bewustwordingsproces op gang in mijzelf en dat bleek de sleutel tot de therapeut in wording en door de steeds verdere verfijning en ontwikkeling heeft het me gemaakt tot wie ik nu ben als mens en als therapeut.

Het fijnste vind ik als ik voel dat mensen zich voldoende emotioneel veilig voelen om hun kwetsbaarheden te delen. Therapie komt pas in werking als je de kern van wat er is weet te raken.

In het kijken naar wat er is zit geen enkel oordeel en in de openheid die dan ontstaat kan je als therapeut je hand uitreiken om iemand een tijdje te begeleiden. Op al die wegen ben ik al heel veel menselijkheid tegengekomen, niets is mij vreemd.

De hulpvraag die je hebt is een deel van jou, het is niet wie je bent. Als je goed gezien en gehoord wordt in wie je werkelijk bent dan merk je ook dat de therapeut jou probleem niet oplost maar dat je geholpen wordt om zelf de hulpvraag op te pakken, aan te kijken en door te werken in jou eigen tempo op een manier die bij jou past.

Het is ook fijn om weer los te laten als iemand weer voldoende vertrouwen heeft in eigen kunnen en houvast heeft gevonden in zichzelf waardoor de volgende stappen weer op eigen kracht kunnen worden gemaakt.

Ja, mijn partner en ik zijn beiden gescheiden in het verleden. We vormden een samengesteld gezin met mijn met dochter en zoon en zijn dochter. Inmiddels hebben alle kinderen het nest verlaten.

Ja, tijdens de opleiding krijg je te maken met een intensief proces aan leertherapie en komen onverwerkte delen (zowel oud als recent) in beeld en volgt de verwerking ervan. Er is best wat therapie nodig zodat je je eigen stuk goed in beeld hebt en je je daarvan bewust bent.

Dit voorkomt dat je later in het vak je onbewuste onverwerkte stukken gaat projecteren op de cliënt. Tijdens leertherapie zie je verschillende therapeuten en maak je kennis met verschillende werkwijzen.

Een grote inspiratiebron voor mij is Mia Leijssen (psychotherapeute en hoogleraar aan de K.U. in Leuven).

Haar boeken staan vooraan in de kast en vooral het boek Tijd voor de Ziel. Daarin gaat ze op zoek naar de diepste waarden die een mens koestert.

 

Esther Perel heeft ook een zeer waardevolle bijdrage geleverd aan het vak relatietherapie. Zij heeft de boeken Erotische intelligentie en Liefde in verhouding geschreven. 

 

Ivan Boszormenyi-Nagy, de grondlegger van de contextuele therapie is ook een grote inspiratiebron. Zijn gedachtengoed staat in het boek: Tussen geven en nemen. 

• Onze Liefde – Ingeborg Bosch
• Laat me niet los – Sue Johnson
• Liefdesbang – Hannah Cuppen
• Je verlangen, dwaallicht of kompas - Margriet Wentink

Dat is ‘The Hours’, deze film die over relaties gaat, zowel de ouder/kind relatie, partnerrelatie als de relatie die je met jezelf hebt, dringt door tot in de diepste vezels van je zijn.

 

De film Manchester by the Sea is me ook lang bijgebleven...heel erg mooi.

Dat is een energetische namelijk: Alles raakt alles altijd overal aan….

Contact met Helmi

Wil je een afspraak maken of heb je een vraag?

Stuur een bericht